Sri Dasam Granth

Strona - 225

ਸੂਲ ਸਹੋਂ ਤਨ ਸੂਕ ਰਹੋਂ ਪਰ ਸੀ ਨ ਕਹੋਂ ਸਿਰ ਸੂਲ ਸਹੋਂਗੀ ॥

sool sahon tan sook rahon par see na kahon sir sool sahongee |

��Jeśli ciernie pieką i ciało usycha, zniosę cierpienie ciernia na mojej głowie.

ਬਾਘ ਬੁਕਾਰ ਫਨੀਨ ਫੁਕਾਰ ਸੁ ਸੀਸ ਗਿਰੋ ਪਰ ਸੀ ਨ ਕਹੋਂਗੀ ॥

baagh bukaar faneen fukaar su sees giro par see na kahongee |

��Jeśli tygrysy i węże spadną mi na głowę, nawet wtedy nie wypowiem ��och�� ani ��biada��.

ਬਾਸ ਕਹਾ ਬਨਬਾਸ ਭਲੋ ਨਹੀ ਪਾਸ ਤਜੋ ਪੀਯ ਪਾਇ ਗਹੋਂਗੀ ॥

baas kahaa banabaas bhalo nahee paas tajo peey paae gahongee |

��Dla mnie wygnanie do lasu jest dla mnie lepsze niż pałac, kochani! kłaniaj się do stóp.

ਹਾਸ ਕਹਾ ਇਹ ਉਦਾਸ ਸਮੈ ਗ੍ਰਿਹ ਆਸ ਰਹੋ ਪਰ ਮੈ ਨ ਰਹੋਂਗੀ ॥੨੪੯॥

haas kahaa ih udaas samai grih aas raho par mai na rahongee |249|

��Nie żartuj sobie ze mnie w tej smutnej godzinie, będę miała nadzieję i wrócę do naszego domu, jeśli będę z Tobą, ale nie będę tu żyć bez Ciebie.��249.

ਰਾਮ ਬਾਚ ਸੀਤਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥

raam baach seetaa prat |

Mowa barana skierowana do Sity:

ਰਾਸ ਕਹੋ ਤੁਹਿ ਬਾਸ ਕਰੋ ਗ੍ਰਿਹ ਸਾਸੁ ਕੀ ਸੇਵ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕੀਜੈ ॥

raas kaho tuhi baas karo grih saas kee sev bhalee bidh keejai |

��O Sita! Mówię Ci prawdę, że mieszkając w swoim domu, będziesz mogła dobrze służyć teściowej.

ਕਾਲ ਹੀ ਬਾਸ ਬਨੈ ਮ੍ਰਿਗ ਲੋਚਨਿ ਰਾਜ ਕਰੋਂ ਤੁਮ ਸੋ ਸੁਨ ਲੀਜੈ ॥

kaal hee baas banai mrig lochan raaj karon tum so sun leejai |

��O łani! Czas szybko przeminie, będę rządził razem z tobą.

ਜੌ ਨ ਲਗੈ ਜੀਯ ਅਉਧ ਸੁਭਾਨਨਿ ਜਾਹਿ ਪਿਤਾ ਗ੍ਰਿਹ ਸਾਚ ਭਨੀਜੈ ॥

jau na lagai jeey aaudh subhaanan jaeh pitaa grih saach bhaneejai |

��Jeśli rzeczywiście twój umysł nie czuje się jak w domu w Oudh, o ujmująca twarz! Idziesz do domu swojego ojca.

ਤਾਤ ਕੀ ਬਾਤ ਗਡੀ ਜੀਯ ਜਾਤ ਸਿਧਾਤ ਬਨੈ ਮੁਹਿ ਆਇਸ ਦੀਜੈ ॥੨੫੦॥

taat kee baat gaddee jeey jaat sidhaat banai muhi aaeis deejai |250|

��W myślach moich trwa pouczenie mojego ojca, dlatego pozwalasz mi iść do lasu.��250.

ਲਛਮਣ ਬਾਚ ॥

lachhaman baach |

Przemówienie Lakszmana:

ਬਾਤ ਇਤੈ ਇਹੁ ਭਾਤ ਭਈ ਸੁਨਿ ਆਇਗੇ ਭ੍ਰਾਤ ਸਰਾਸਨ ਲੀਨੇ ॥

baat itai ihu bhaat bhee sun aaeige bhraat saraasan leene |

Słysząc takie rzeczy, brat przyszedł z łukiem i strzałami (Lachman w ręku).

ਕਉਨ ਕੁਪੂਤ ਭਯੋ ਕੁਲ ਮੈ ਜਿਨ ਰਾਮਹਿ ਬਾਸ ਬਨੈ ਕਹੁ ਦੀਨੇ ॥

kaun kupoot bhayo kul mai jin raameh baas banai kahu deene |

Ta rozmowa toczyła się, gdy ją usłyszał, Lakszman podszedł z łukiem w dłoni i powiedział: „Któż może być tym nieposłusznym synem w naszym klanie, który poprosił o wygnanie Rama?

ਕਾਮ ਕੇ ਬਾਨ ਬਧਿਯੋ ਬਸ ਕਾਮਨਿ ਕੂਰ ਕੁਚਾਲ ਮਹਾ ਮਤਿ ਹੀਨੇ ॥

kaam ke baan badhiyo bas kaaman koor kuchaal mahaa mat heene |

Przebity strzałą pożądania i opętany przez kobietę (króla) jest fałszywy, niegrzeczny i bardzo uparty.

ਰਾਡ ਕੁਭਾਡ ਕੇ ਹਾਥ ਬਿਕਿਯੋ ਕਪਿ ਨਾਚਤ ਨਾਚ ਛਰੀ ਜਿਮ ਚੀਨੇ ॥੨੫੧॥

raadd kubhaadd ke haath bikiyo kap naachat naach chharee jim cheene |251|

��Ten głupi człowiek (król) przeszyty strzałami boga miłości, uwięziony w okrutnym postępowaniu, pod wpływem głupiej kobiety tańczy jak małpa rozumiejąca znak kija.251.

ਕਾਮ ਕੋ ਡੰਡ ਲੀਏ ਕਰ ਕੇਕਈ ਬਾਨਰ ਜਿਉ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਚ ਨਚਾਵੈ ॥

kaam ko ddandd lee kar kekee baanar jiau nrip naach nachaavai |

Laska pożądania niczym małpa w dłoni sprawia, że król Dasharatha tańczy.

ਐਠਨ ਐਠ ਅਮੈਠ ਲੀਏ ਢਿਗ ਬੈਠ ਸੂਆ ਜਿਮ ਪਾਠ ਪੜਾਵੈ ॥

aaitthan aaitth amaitth lee dtig baitth sooaa jim paatth parraavai |

��Biorąc w rękę laskę pożądania Kajkeji sprawia, że król tańczy jak małpa, ta dumna kobieta chwyciła króla i siedząc z nim uczy go lekcji jak papuga.

ਸਉਤਨ ਸੀਸ ਹ੍ਵੈ ਈਸਕ ਈਸ ਪ੍ਰਿਥੀਸ ਜਿਉ ਚਾਮ ਕੇ ਦਾਮ ਚਲਾਵੈ ॥

sautan sees hvai eesak ees prithees jiau chaam ke daam chalaavai |

Będąc władczynią panów, dzierży talizman niczym król nad głowami rozsądnych ludzi.

ਕੂਰ ਕੁਜਾਤ ਕੁਪੰਥ ਦੁਰਾਨਨ ਲੋਗ ਗਏ ਪਰਲੋਕ ਗਵਾਵੈ ॥੨੫੨॥

koor kujaat kupanth duraanan log ge paralok gavaavai |252|

Ta kobieta jak bóg hodów jeździ po głowach swoich żon i przez krótką chwilę niczym król wprowadza do obiegu skórzane monety (tzn. zachowuje się tak, jak jej się podoba). Ta okrutna, gorsza, niezdyscyplinowana i obraźliwa kobieta nie tylko

ਲੋਗ ਕੁਟੇਵ ਲਗੇ ਉਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਪਾਵ ਤਜੇ ਮੁਹਿ ਕਯੋ ਬਨ ਐਹੈ ॥

log kuttev lage un kee prabh paav taje muhi kayo ban aaihai |

Ludzie potępiają ich (zarówno króla, jak i królową), którzy stwierdzają, że Ram Chandra został wygnany, więc jak mogę zostać (siedzącym w domu)?

ਜਉ ਹਟ ਬੈਠ ਰਹੋ ਘਰਿ ਮੋ ਜਸ ਕਯੋ ਚਲਿਹੈ ਰਘੁਬੰਸ ਲਜੈਹੈ ॥

jau hatt baitth raho ghar mo jas kayo chalihai raghubans lajaihai |

��Ludzie zaczęli źle mówić zarówno o królu, jak i o królowej, jak mam żyć, porzucając stopy Ram, dlatego też pójdę do lasów

ਕਾਲ ਹੀ ਕਾਲ ਉਚਾਰਤ ਕਾਲ ਗਯੋ ਇਹ ਕਾਲ ਸਭੋ ਛਲ ਜੈਹੈ ॥

kaal hee kaal uchaarat kaal gayo ih kaal sabho chhal jaihai |

Czas upłynie, mówiąc: jutro tylko jutro, ten „czas” dogoni wszystkich.

ਧਾਮ ਰਹੋ ਨਹੀ ਸਾਚ ਕਹੋਂ ਇਹ ਘਾਤ ਗਈ ਫਿਰ ਹਾਥਿ ਨ ਐਹੈ ॥੨੫੩॥

dhaam raho nahee saach kahon ih ghaat gee fir haath na aaihai |253|

��Cały czas upłynął, szukając okazji, by służyć baranowi i w ten sposób czas zwiedzie wszystkich. Mówię prawdę, że nie zostanę w domu i jeśli stracę tę możliwość służby, nie będę mógł z niej skorzystać.��253.

ਚਾਪ ਧਰੈ ਕਰ ਚਾਰ ਕੁ ਤੀਰ ਤੁਨੀਰ ਕਸੇ ਦੋਊ ਬੀਰ ਸੁਹਾਏ ॥

chaap dharai kar chaar ku teer tuneer kase doaoo beer suhaae |

Trzymając łuk w jednej ręce i trzymając łuk (z zamkiem) w drugiej ręce, obaj wojownicy pokazują swoją chwałę.

ਆਵਧ ਰਾਜ ਤ੍ਰੀਯਾ ਜਿਹ ਸੋਭਤ ਹੋਨ ਬਿਦਾ ਤਿਹ ਤੀਰ ਸਿਧਾਏ ॥

aavadh raaj treeyaa jih sobhat hon bidaa tih teer sidhaae |

Trzymając w jednej ręce łuk i napinając kołczan, a w drugiej trzymając trzy-cztery strzały, obaj bracia efektownie patrzą w stronę, z której

ਪਾਇ ਪਰੇ ਭਰ ਨੈਨ ਰਹੇ ਭਰ ਮਾਤ ਭਲੀ ਬਿਧ ਕੰਠ ਲਗਾਏ ॥

paae pare bhar nain rahe bhar maat bhalee bidh kantth lagaae |

Poszli i upadli na nogi, a ich oczy napełniły się (wodą). Matki (wypełnione uściskami) dobrze je przytulały

ਬੋਲੇ ਤੇ ਪੂਤ ਨ ਆਵਤ ਧਾਮਿ ਬੁਲਾਇ ਲਿਉ ਆਪਨ ਤੇ ਕਿਮੁ ਆਏ ॥੨੫੪॥

bole te poot na aavat dhaam bulaae liau aapan te kim aae |254|

Kłaniali się matkom, które ściskały je piersiami i mówiły: „O synu! przychodzisz z wielkim wahaniem, kiedy cię wzywają, ale jak sam przyszedłeś dzisiaj.��254.

ਰਾਮ ਬਾਚ ਮਾਤਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥

raam baach maataa prat |

Mowa Rama skierowana do Matki:

ਤਾਤ ਦਯੋ ਬਨਬਾਸ ਹਮੈ ਤੁਮ ਦੇਹ ਰਜਾਇ ਅਬੈ ਤਹ ਜਾਊ ॥

taat dayo banabaas hamai tum deh rajaae abai tah jaaoo |

Mój ojciec dał mi wygnanie, teraz pozwól mi tam pojechać.

ਕੰਟਕ ਕਾਨ ਬੇਹੜ ਗਾਹਿ ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਬਿਤੇ ਫਿਰ ਆਊ ॥

kanttak kaan beharr gaeh triyodas barakh bite fir aaoo |

��Ojciec mnie wygnał, a teraz pozwalasz nam odejść do lasu, powrócę czternastego roku po trzynastu latach wędrówki po lesie wypełnionym cierniami.

ਜੀਤ ਰਹੇ ਤੁ ਮਿਲੋ ਫਿਰਿ ਮਾਤ ਮਰੇ ਗਏ ਭੂਲਿ ਪਰੀ ਬਖਸਾਊ ॥

jeet rahe tu milo fir maat mare ge bhool paree bakhasaaoo |

Żyj zatem, o Matko! Przyjdę i zobaczę cię ponownie. Jeśli umrze (co z tego) zostało zapomniane, (on po prostu) przebacza.

ਭੂਪਹ ਕੈ ਅਰਿਣੀ ਬਰ ਤੇ ਬਸ ਕੇ ਬਲ ਮੋ ਫਿਰਿ ਰਾਜ ਕਮਾਊ ॥੨੫੫॥

bhoopah kai arinee bar te bas ke bal mo fir raaj kamaaoo |255|

��O matko! jeśli przeżyję, spotkamy się ponownie, a jeśli umrę, to w tym celu przyszedłem prosić Cię o przebaczenie moich błędów. Dzięki dobrodziejstwom udzielonym przez króla po zamieszkaniu w lesie, będę znów rządził.��255.

ਮਾਤਾ ਬਾਚ ਰਾਮ ਸੋਂ ॥

maataa baach raam son |

Mowa Matki skierowana do Rama:

ਮਨੋਹਰ ਛੰਦ ॥

manohar chhand |

MANOHAR STANZA

ਮਾਤ ਸੁਨੀ ਇਹ ਬਾਤ ਜਬੈ ਤਬ ਰੋਵਤ ਹੀ ਸੁਤ ਕੇ ਉਰ ਲਾਗੀ ॥

maat sunee ih baat jabai tab rovat hee sut ke ur laagee |

Kiedy matka to usłyszała, przytuliła płaczącego syna.

ਹਾ ਰਘੁਬੀਰ ਸਿਰੋਮਣ ਰਾਮ ਚਲੇ ਬਨ ਕਉ ਮੁਹਿ ਕਉ ਕਤ ਤਿਆਗੀ ॥

haa raghubeer siroman raam chale ban kau muhi kau kat tiaagee |

Kiedy matka usłyszała te słowa, przytuliła syna do szyi i powiedziała: „Niestety, Ram, wspaniała osoba z klanu Raghu! dlaczego idziesz do lasu, zostawiając mnie tutaj?��

ਨੀਰ ਬਿਨਾ ਜਿਮ ਮੀਨ ਦਸਾ ਤਿਮ ਭੂਖ ਪਿਆਸ ਗਈ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥

neer binaa jim meen dasaa tim bhookh piaas gee sabh bhaagee |

Stan ryby bez wody stał się stanem Kuśalji i ustały wszystkie (jego) bóle głodu.

ਝੂਮ ਝਰਾਕ ਝਰੀ ਝਟ ਬਾਲ ਬਿਸਾਲ ਦਵਾ ਉਨ ਕੀ ਉਰ ਲਾਗੀ ॥੨੫੬॥

jhoom jharaak jharee jhatt baal bisaal davaa un kee ur laagee |256|

pozycji, jaką odczuwa ryba opuszczająca wodę, będąca w tym samym stanie, gdy skończył się jej głód i pragnienie, nagle straciła przytomność, a jej serce płonęło ogniem.256.

ਜੀਵਤ ਪੂਤ ਤਵਾਨਨ ਪੇਖ ਸੀਆ ਤੁਮਰੀ ਦੁਤ ਦੇਖ ਅਘਾਤੀ ॥

jeevat poot tavaanan pekh seea tumaree dut dekh aghaatee |

O synu! Żyję oglądając twoją twarz. O Sita! Jestem usatysfakcjonowany widokiem twojej jasności

ਚੀਨ ਸੁਮਿਤ੍ਰਜ ਕੀ ਛਬ ਕੋ ਸਭ ਸੋਕ ਬਿਸਾਰ ਹੀਏ ਹਰਖਾਤੀ ॥

cheen sumitraj kee chhab ko sabh sok bisaar hee harakhaatee |

��O synu! Żyję tylko oglądając twoją twarz, a Sita również jest zadowolona z wizualizacji twojej boskości, widząc piękno Lakszmana, Sumitra pozostaje zadowolona, zapominając o wszystkich swoich smutkach.��

ਕੇਕਈ ਆਦਿਕ ਸਉਤਨ ਕਉ ਲਖਿ ਭਉਹ ਚੜਾਇ ਸਦਾ ਗਰਬਾਤੀ ॥

kekee aadik sautan kau lakh bhauh charraae sadaa garabaatee |

Zawsze jestem dumny, gdy widzę Kaikai itp.

ਤਾਕਹੁ ਤਾਤ ਅਨਾਥ ਜਿਉ ਆਜ ਚਲੇ ਬਨ ਕੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬਿਲਲਾਤੀ ॥੨੫੭॥

taakahu taat anaath jiau aaj chale ban ko taj kai bilalaatee |257|

Te królowe, widząc Kaikeyi i inne żony, i wyrażając swoją pogardę, poczuły dumę z powodu swego szacunku do siebie, poczuły dumę z powodu swego szacunku do siebie, ale spójrz, dzisiaj ich synowie idą do lasu, zostawiając ich płaczących jak sieroty,

ਹੋਰ ਰਹੇ ਜਨ ਕੋਰ ਕਈ ਮਿਲਿ ਜੋਰ ਰਹੇ ਕਰ ਏਕ ਨ ਮਾਨੀ ॥

hor rahe jan kor kee mil jor rahe kar ek na maanee |

Miliardy ludzi zatrzymują się (zakazują) wspólnie chodzić i łączą się za ręce (ale Rama nikogo nie słuchał).

ਲਛਨ ਮਾਤ ਕੇ ਧਾਮ ਬਿਦਾ ਕਹੁ ਜਾਤ ਭਏ ਜੀਅ ਮੋ ਇਹ ਠਾਨੀ ॥

lachhan maat ke dhaam bidaa kahu jaat bhe jeea mo ih tthaanee |

Było też wielu innych ludzi, którzy wspólnie kładli nacisk na to, aby Ram nie wychodził do lasu, lecz on z nikim się nie zgadzał. Lakszman udał się także do pałacu swojej matki, aby się z nią pożegnać.

ਸੋ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਪਪਾਤ ਧਰਾ ਪਰ ਘਾਤ ਭਲੀ ਇਹ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥

so sun baat papaat dharaa par ghaat bhalee ih baat bakhaanee |

Słysząc to, ona (Sumitra) upadła na ziemię. Szansę tę można opisać w następujący sposób

ਜਾਨੁਕ ਸੇਲ ਸੁਮਾਰ ਲਗੇ ਛਿਤ ਸੋਵਤ ਸੂਰ ਵਡੇ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੨੫੮॥

jaanuk sel sumaar lage chhit sovat soor vadde abhimaanee |258|

Powiedział do swojej matki: Ziemia jest pełna grzesznych uczynków i to jest odpowiedni czas, aby żyć z Ramem.�� Po usłyszeniu takich słów jego matka upadła jak wielki i dumny wojownik, który upada od ciosu włócznią i śpi.258.

ਕਉਨ ਕੁਜਾਤ ਕੁਕਾਜ ਕੀਯੋ ਜਿਨ ਰਾਘਵ ਕੋ ਇਹ ਭਾਤ ਬਖਾਨਯੋ ॥

kaun kujaat kukaaj keeyo jin raaghav ko ih bhaat bakhaanayo |

Jakiż skromny człowiek dopuścił się tego (złego czynu), kto tak przemówił do Ram Chandry.

ਲੋਕ ਅਲੋਕ ਗਵਾਇ ਦੁਰਾਨਨ ਭੂਪ ਸੰਘਾਰ ਤਹਾ ਸੁਖ ਮਾਨਯੋ ॥

lok alok gavaae duraanan bhoop sanghaar tahaa sukh maanayo |

��Któż podły człowiek dopuścił się tego czynu i powiedział takie rzeczy Ramowi? Stracił zasługi w tym i następnym świecie i zabijając króla, myślał o zdobyciu najwyższego komfortu.