ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Strona - 925
ਨਾਥ ਬਾਗ ਜੋ ਮੈ ਲਗਵਾਯੋ ॥
naath baag jo mai lagavaayo |„Mój Mistrzu, ogród, który pielęgnowałem,
ਯਹ ਗੁਲਾਬ ਤਿਹ ਠਾ ਤੇ ਆਯੋ ॥
yah gulaab tih tthaa te aayo |Z tego wyrosły te róże.
ਸਕਲ ਸਖਿਨ ਜੁਤ ਤੁਮ ਪੈ ਡਾਰਿਯੋ ॥
sakal sakhin jut tum pai ddaariyo |„My, wszyscy rodacy, dokonaliśmy wyboru”.
ਪ੍ਰਫੁਲਤ ਭਯੋ ਜੜ ਕਛੁ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੧੦॥
prafulat bhayo jarr kachh na bichaariyo |10|Słuchając tego, ten głupiec był uradowany.(l0)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਬਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੯੨॥੧੬੪੪॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade baanavo charitr samaapatam sat subham sat |92|1644|afajoon|Dziewięćdziesiąta druga przypowieść o pomyślnych chrześcijanach. Rozmowa radży i pastora, zakończona błogosławieństwem. (92)(1642)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਚਲਿਯੋ ਜੁਲਾਹੋ ਸਾਹੁਰੇ ਉਡਿ ਜਾ ਕਹਤਾ ਜਾਇ ॥
chaliyo julaaho saahure udd jaa kahataa jaae |Tkacz szedł do teściów i ciągle krzyczał: „Uciekaj!”
ਬਧਿਕਨ ਕੁਸਗੁਨ ਜਾਨਿ ਕੈ ਮਾਰਿਯੋ ਤਾਹਿ ਬਨਾਇ ॥੧॥
badhikan kusagun jaan kai maariyo taeh banaae |1|Myśliwy uznając to za zły omen, pobił go.(1)
ਬਧਿਕ ਬਾਚ ॥
badhik baach |Rozmowa Badhika
ਉਡਿ ਉਡਿ ਆਵਹੁ ਫਾਸਿਯਹੁ ਸੌ ਕਹਤਾ ਮਗੁ ਜਾਇ ॥
audd udd aavahu faasiyahu sau kahataa mag jaae |(Łowca powiedział mu) „Musisz powiedzieć, przyleć i daj się złapać w pułapkę.
ਜੋ ਐਸੋ ਬਚ ਪੁਨਿ ਕਹਿਯੋ ਹਨਿਹੈ ਤੋਹਿ ਰਿਸਾਇ ॥੨॥
jo aaiso bach pun kahiyo hanihai tohi risaae |2|„Jeśli będziesz krzyczeć inaczej, wpadnę we wściekłość i cię zabiję”.(2)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupae
ਫਸਿ ਫਸਿ ਜਾਵਹੁ ਉਡਿ ਉਡਿ ਆਇ ॥
fas fas jaavahu udd udd aae |Mucha, mucha, przyjdź i utknij
ਐਸੇ ਕਹਤ ਜੁਲਾਹੋ ਜਾਇ ॥
aaise kahat julaaho jaae |Potem rozpoczął swoją podróż, mówiąc: „Przyleć i daj się złapać w pułapkę”.
ਚੋਰਨ ਕੁਸਗੁਨ ਚਿਤ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
choran kusagun chit bichaariyo |Złodzieje (słysząc to) pomylili Kushgana z Chit
ਦੋ ਸੈ ਜੁਤੀ ਸੌ ਤਿਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥੩॥
do sai jutee sau tih maariyo |3|Usłyszeli to złodzieje i uderzyli go butami dwieście razy.(3 )
ਚੋਰਨ ਬਾਚ ॥
choran baach |Instrukcja złodzieja
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਲੈ ਆਵਹੁ ਧਰਿ ਜਾਇਯਹੁ ਯੌ ਕਹਿ ਕਰੌ ਪਯਾਨ ॥
lai aavahu dhar jaaeiyahu yau keh karau payaan |Powiedz: „Przyprowadźcie tutaj, wyjdźcie i idźcie”.
ਜੋ ਉਹਿ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨਿਹੋ ਹਨਿਹੈ ਤੁਹਿ ਤਨ ਬਾਨ ॥੪॥
jo uhi bhaat bakhaaniho hanihai tuhi tan baan |4|„Jeśli będziesz mówił inaczej, zabijemy cię.”(4)
ਜਬ ਚੋਰਨ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਤਾ ਤੇ ਡਰ ਪਾਇ ॥
jab choran aaise kahiyo tab taa te ddar paae |W obawie przed złodziejami szedł i twierdził:
ਲੈ ਆਵਹੁ ਧਰਿ ਜਾਇਯਹੁ ਯੌ ਮਗੁ ਕਹਤੌ ਜਾਇ ॥੫॥
lai aavahu dhar jaaeiyahu yau mag kahatau jaae |5|„Przynieś to tutaj, zostaw i odejdź.”(5)
ਚਾਰ ਪੁਤ੍ਰ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੇ ਇਕ ਨੈ ਤਜਾ ਪਰਾਨ ॥
chaar putr paatisaah ke ik nai tajaa paraan |Raja miał czterech synów. Jeden właśnie wydał ostatnie tchnienie,
ਦਾਬਨ ਤਾ ਕੌ ਲੈ ਚਲੇ ਅਧਿਕ ਸੋਕ ਮਨ ਮਾਨਿ ॥੬॥
daaban taa kau lai chale adhik sok man maan |6|I zabierali go na pogrzeb.(6)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupae
ਤਬ ਲੌ ਕਹਤ ਜੁਲਾਹੋ ਐਯਹੁ ॥
tab lau kahat julaaho aaiyahu |Aż do tego czasu przyszedł tkacz i to powiedział
ਲੈ ਲੈ ਆਵਹੁ ਧਰ ਧਰ ਜੈਯਹੁ ॥
lai lai aavahu dhar dhar jaiyahu |Spotkali tkacza, który mówił: „Przynieś i połóż to tam”.
ਸੈਨਾ ਕੇ ਸ੍ਰਵਨਨ ਯਹ ਪਰੀ ॥
sainaa ke sravanan yah paree |(Kiedy to (słowo) dotarło do uszu armii (królewskiej),
ਪੰਦ੍ਰਹ ਸੈ ਪਨਹੀ ਤਹ ਝਰੀ ॥੭॥
pandrah sai panahee tah jharee |7|Gdy żołnierze radży to usłyszeli, pobili go tysiącami butów(7)
ਤਿਨ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਕਹੋ ਸੁ ਉਚਾਰੋ ॥
tin so kahiyo kaho su uchaaro |(Oni) kazali mu powiedzieć wszystko, co (my) mówimy.
ਕਹਿਯੋ ਬੁਰਾ ਭਯੋ ਕਹਤ ਪਧਾਰੋ ॥
kahiyo buraa bhayo kahat padhaaro |Polecili mu powtórzyć: „Co złego się stało”.
ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੀ ॥
bhed abhed kee baat na jaanee |Nie rozumiał różnicy.
ਜੋ ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ਵਹੈ ਜੜ ਮਾਨੀ ॥੮॥
jo tin kahiyo vahai jarr maanee |8|On (tkacz) nie rozumiał, dlaczego kazali mu to powiedzieć.(8)
ਏਕ ਰਾਵ ਤਾ ਕੇ ਬਹੁ ਨਾਰੀ ॥
ek raav taa ke bahu naaree |Król miał wiele żon,
ਪੂਤ ਨ ਹੋਤ ਤਾਹਿ ਦੁਖ ਭਾਰੀ ॥
poot na hot taeh dukh bhaaree |Był jeden Raja, który miał wiele żon, ale żadnego syna.
ਔਰ ਬ੍ਯਾਹਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹ੍ਵੈ ਕੀਨੋ ॥
aauar bayaeh bayaakul hvai keeno |Zrozpaczony i ponownie się ożenił.
ਤਾ ਕੇ ਭਵਨ ਪੂਤ ਬਿਧਿ ਦੀਨੋ ॥੯॥
taa ke bhavan poot bidh deeno |9|Ożenił się z inną kobietą i Bóg obdarzył go synem.(9)
ਸਭਹਿਨ ਆਨੰਦ ਚਿਤ ਬਢਾਯੋ ॥
sabhahin aanand chit badtaayo |Wszyscy byli bardzo szczęśliwi.
ਤਬ ਲੌ ਕਹਤ ਜੁਲਾਹੋ ਆਯੋ ॥
tab lau kahat julaaho aayo |Każdy był bardzo szczęśliwy, kiedy tkacz przechodził obok.
ਬੁਰਾ ਭਯੋ ਕਹਿ ਊਚ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥
buraa bhayo keh aooch pukaariyo |I zawołał donośnym głosem, mówiąc: „Bura Hoya”.
ਸੁਨ੍ਯੋ ਜਾਹਿ ਪਨਹਿਨ ਤਿਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੦॥
sunayo jaeh panahin tin maariyo |10|„Co złego się stało” – powiedział i został pobity przez Radżę.(10)
ਪੁਰ ਜਨ ਬਾਚ ॥
pur jan baach |Mieszkańcy powiedzieli:
ਭਲਾ ਭਯੋ ਇਹ ਕਹਤ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥
bhalaa bhayo ih kahat padhaariyo |Kiedy ludzie uderzają butami
ਜਬ ਲੋਗਨ ਜੂਤਿਨ ਸੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥
jab logan jootin so maariyo |Kiedy wszyscy go bili, kazano mu powiedzieć: „To błogosławieństwo Boże”.
ਜਾਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਠਾ ਬਡਭਾਗੀ ॥
jaat bhayo tih tthaa baddabhaagee |Kiedy Błogosławiony dotarł do tego miejsca,
ਜਹ ਅਤਿ ਅਗਨਿ ਨਗਰ ਮਹਿ ਲਾਗੀ ॥੧੧॥
jah at agan nagar meh laagee |11|Następnie dotarł do płonącej wioski.(11)
ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੈ ਮਹਲ ਜਹ ਭਾਰੇ ॥
gir gir parai mahal jah bhaare |Gdzie walały się wielkie pałace.
ਛਪਰਨ ਕੇ ਜਹ ਉਡੈ ਅਵਾਰੇ ॥
chhaparan ke jah uddai avaare |Ogromne pałace nawet się rozpadały, a dachy latały.