Sri Dasam Granth

Strona - 885


ਬਨਿਕ ਬੋਲਿ ਸਾਹੁਨਿ ਸੋ ਭਾਖ੍ਯੋ ॥
banik bol saahun so bhaakhayo |

Baniya powiedział do Shahani.

ਰਾਮ ਹਮੈ ਨਿਪੂਤ ਕਰਿ ਰਾਖ੍ਯੋ ॥
raam hamai nipoot kar raakhayo |

Szach powiedział swojej żonie: „Bóg nie dał nam syna.

ਧਨ ਬਹੁ ਧਾਮ ਕਾਮ ਕਿਹ ਆਵੈ ॥
dhan bahu dhaam kaam kih aavai |

Do czego przyda się bogactwo naszego domu?

ਪੁਤ੍ਰ ਬਿਨਾ ਮੁਰ ਬੰਸ ਲਜਾਵੈ ॥੨॥
putr binaa mur bans lajaavai |2|

– Jaki pożytek z tego wszystkiego w naszym domu bez syna. Bez potomstwa wstydzę się siebie.(2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਸੁਨੁ ਸਾਹੁਨਿ ਹਮਰੇ ਬਿਧਹਿ ਪੂਤ ਨ ਦੀਨਾ ਧਾਮ ॥
sun saahun hamare bidheh poot na deenaa dhaam |

„Słuchaj, moja żono, Bóg nie dał nam syna.

ਚੋਰਹੁ ਸੁਤ ਕੈ ਰਾਖਿਯੈ ਜੋ ਹ੍ਯਾਂ ਲ੍ਯਾਵੈ ਰਾਮ ॥੩॥
chorahu sut kai raakhiyai jo hayaan layaavai raam |3|

„Jeśli Bóg pośle złodzieja, możemy go zatrzymać jako naszego syna.(3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਚੋਰਹੁ ਹੋਇ ਪੂਤ ਕਰਿ ਰਾਖੋ ॥
chorahu hoe poot kar raakho |

Jeśli okaże się złodziejem, zatrzymamy go jak syna

ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਨ ਮੁਖ ਤੇ ਭਾਖੋ ॥
taa te kachhoo na mukh te bhaakho |

„Jeśli przyszedł złodziej, zatrzymamy go jako naszego syna i nic więcej nie powiemy.

ਸਾਹੁਨਿ ਸਹਿਤ ਬਨਿਕ ਜਬ ਮਰਿ ਹੈ ॥
saahun sahit banik jab mar hai |

Kiedy Baniya umrze wraz z Shahni

ਹਮਰੋ ਕਵਨ ਦਰਬੁ ਲੈ ਕਰਿ ਹੈ ॥੪॥
hamaro kavan darab lai kar hai |4|

„Jeśli oboje umrzemy, co stanie się z całym tym bogactwem. ?”( 4)

ਯਹ ਜਬ ਭਨਕ ਚੋਰ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
yah jab bhanak chor sun paaee |

Kiedy złodziej się o tym dowiedział

ਫੂਲਿ ਗਯੋ ਬਸਤ੍ਰਨ ਨਹਿ ਮਾਈ ॥
fool gayo basatran neh maaee |

Gdy złodziej usłyszał ich rozmowę, radość jego nie miała granic,

ਜਾਇ ਬਨਿਕ ਕੋ ਪੂਤ ਕਹੈਹੋਂ ॥
jaae banik ko poot kahaihon |

Idź i powiedz synu Baniji

ਯਾ ਕੈ ਮਰੇ ਸਕਲ ਧਨ ਲੈਹੋਂ ॥੫॥
yaa kai mare sakal dhan laihon |5|

(Myślał) „Zostanę synem szacha i po jego śmierci będę właścicielem wszystkich bogactw”.(5)

ਤਬ ਲੋ ਚੋਰ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਗਯੋ ॥
tab lo chor drisatt par gayo |

Do tego czasu wzrok Baniyi padł na złodzieja

ਅਧਿਕ ਬਨਿਕ ਕੇ ਆਨੰਦ ਭਯੋ ॥
adhik banik ke aanand bhayo |

Wtedy ich wzrok padł na złodzieja i bardzo się uszczęśliwili.

ਪਲ੍ਰਯੋ ਪਲੋਸ੍ਰਯੋ ਸੁਤੁ ਬਿਧਿ ਦੀਨੋ ॥
palrayo palosrayo sut bidh deeno |

Bóg pobłogosławił syna, który dorósł i wychowywał się

ਤਾ ਕੋ ਪੂਤ ਪੂਤ ਕਹਿ ਲੀਨੋ ॥੬॥
taa ko poot poot keh leeno |6|

„Zostałem obdarzony dorosłym synem”, po czym uściskał go, mówiąc: „mój syn”, „mój syn”.(6)

ਖਾਟ ਉਪਰ ਤਸਕਰਹਿ ਬੈਠਾਯੋ ॥
khaatt upar tasakareh baitthaayo |

Kazał złodziejowi usiąść na łóżku.

ਭਲੋ ਭਲੋ ਪਕਵਾਨ ਖਵਾਯੋ ॥
bhalo bhalo pakavaan khavaayo |

Kazali mu usiąść na łóżku i podali mu wykwintne jedzenie.

ਪੂਤ ਪੂਤ ਕਹਿ ਸਾਹੁਨਿ ਧਾਈ ॥
poot poot keh saahun dhaaee |

Shahni również przyszła z synem, synem

ਸਾਹੁ ਚਉਤਰੇ ਜਾਇ ਜਤਾਈ ॥੭॥
saahu chautare jaae jataaee |7|

Żona szacha ogłasza: „Mój synu, mój synu”. obszedł i poinformował wszystkich.(7)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਪੰਚ ਪਯਾਦੇ ਸੰਗ ਲੈ ਚੋਰਹਿ ਦਯੋ ਦਿਖਾਇ ॥
panch payaade sang lai choreh dayo dikhaae |

Gdy weszło pięciu urzędników, pokazała im złodzieja,

ਇਹ ਪੈਂਡੇ ਆਯੋ ਹੁਤੋ ਮੈ ਸੁਤ ਕਹਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥੮॥
eih paindde aayo huto mai sut kahiyo bulaae |8|

I powiedział: „Błąkał się po okolicy, a ja adoptowałem go jako naszego syna.(8)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਹਮਰੇ ਬਿਧਿ ਦਯੋ ॥
amit darab hamare bidh dayo |

Bóg dał nam nieograniczone bogactwo.

ਪੂਤ ਨ ਧਾਮ ਹਮਾਰੇ ਭਯੋ ॥
poot na dhaam hamaare bhayo |

„Bóg obdarzył nas wielkim bogactwem, ale nie mieliśmy problemu.

ਯਾ ਕਉ ਹਮ ਕਹਿ ਪੂਤ ਉਚਾਰੋ ॥
yaa kau ham keh poot uchaaro |

Nazwaliśmy go synem.

ਤਾ ਤੇ ਤੁਮ ਮਿਲਿ ਕੈ ਨਹਿ ਮਾਰੋ ॥੯॥
taa te tum mil kai neh maaro |9|

„Przyjęliśmy go za syna i teraz go nie karzecie”(9).

ਪੂਤ ਪੂਤ ਬਨਿਯਾ ਕਹਿ ਰਹਿਯੋ ॥
poot poot baniyaa keh rahiyo |

Baniya powtarzał „synu, synu”.

ਪੰਚ ਪਯਾਦਨ ਤਸਕਰ ਗਹਿਯੋ ॥
panch payaadan tasakar gahiyo |

Szach w dalszym ciągu zwracał się do niego per syn, ale aresztowało go pięciu urzędników.

ਤਾ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ਏਕ ਨਹਿ ਕੀਨੋ ॥
taa ko kahiyo ek neh keeno |

Jeden z niewierzących Baniyi

ਲੈ ਤਸਕਰ ਫਾਸੀ ਸੋ ਦੀਨੋ ॥੧੦॥
lai tasakar faasee so deeno |10|

Nie posłuchali go i wrzucili złodzieja na szubienicę.(10)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੧॥੧੧੦੬॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade ikasatthavo charitr samaapatam sat subham sat |61|1106|afajoon|

Sześćdziesiąta pierwsza przypowieść o pomyślnych chrześcijanach. Rozmowa radży i ministra, zakończona akcją Benedyta.(61)(1106)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਮਹਾ ਸਿੰਘ ਕੇ ਘਰ ਬਿਖੈ ਤਸਕਰ ਰਹੈ ਅਪਾਰ ॥
mahaa singh ke ghar bikhai tasakar rahai apaar |

Do domu Mahaana Singha zwykło przychodzić wielu złodziei.

ਨਿਤਿਪ੍ਰਤਿ ਤਾ ਕੇ ਲ੍ਯਾਵਹੀ ਅਧਿਕ ਖਜਾਨੋ ਮਾਰਿ ॥੧॥
nitiprat taa ke layaavahee adhik khajaano maar |1|

Zawsze kradli dużo bogactwa i zabierali je do swoich domów.(1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਹਰਨ ਦਰਬੁ ਤਸਕਰ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
haran darab tasakar chal aayo |

Złodziej przyszedł (tam) ukraść pieniądze.

ਸੋ ਗਹਿ ਲਯੋ ਜਾਨ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥
so geh layo jaan neh paayo |

Pewnego dnia złodziej przyszedł ukraść i został złapany. Mahaan Singh powiedział

ਮਹਾ ਸਿੰਘ ਤਾ ਕੋ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ॥
mahaa singh taa ko yau kahiyo |

Maha Singh powiedział mu tak:

ਤੁਮ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਦ੍ਰਿੜ ਰਹਿਯੋ ॥੨॥
tum apane chit mai drirr rahiyo |2|

aby pozostał mocny w swoim sercu.(2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਤੁਮਰੇ ਸਿਰ ਪਰ ਕਾਢਿ ਕੈ ਠਾਢੇ ਹ੍ਵੈ ਤਰਵਾਰਿ ॥
tumare sir par kaadt kai tthaadte hvai taravaar |

„Oni (policja) mogą umieścić ostry miecz nad twoją głową,

ਤੁਮ ਡਰਿ ਕਛੁ ਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ਲੈ ਹੋਂ ਜਿਯਤ ਉਬਾਰਿ ॥੩॥
tum ddar kachh na uchaariyo lai hon jiyat ubaar |3|

„Ale nie okazujesz strachu, bo cię uratuję.(3)