Sri Dasam Granth

Strona - 1370


ਗਿਰੇ ਪਾਕ ਸਾਹੀਦ ਯਾਕੀਨ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
gire paak saaheed yaakeen hvai kai |

I z pewnością upadali po osiągnięciu świętego męczeństwa.

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਕੇ ਨਚਾਵੈ ਤੁਰੰਗੈ ॥
kahoon beer baake nachaavai turangai |

Gdzieś tańczyły dzielne konie

ਕਹੂੰ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਬਿਰਾਜੈ ਉਤੰਗੈ ॥੧੬੭॥
kahoon jang jodhaa biraajai utangai |167|

A gdzieś w czasie wojny wysocy wojownicy okazali chwałę. 167.

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਨੈਤ ਬੀਰੇ ਉਠਾਵੈਂ ॥
kahoon beer baanait beere utthaavain |

Gdzieś Banke Bir (wojennego) zaciągał długi.

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਮੈ ਖਿੰਗ ਖਤ੍ਰੀ ਨਚਾਵੈਂ ॥
kahoon khet mai khing khatree nachaavain |

Gdzieś w strefie działań wojennych tańczyły konie parasolowe („Khing”).

ਕਹੂੰ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਹਠੀ ਦਾਤ ਚਾਬੈਂ ॥
kahoon kop kai kai hatthee daat chaabain |

Gdzieś w gniewie Hathi (wojownicy) zgrzytali zębami.

ਕਿਤੇ ਮੂੰਛ ਐਂਠੈ ਕਿਤੇ ਪਾਗ ਦਾਬੈਂ ॥੧੬੮॥
kite moonchh aaintthai kite paag daabain |168|

Gdzieś (wojownicy) kręcili wąsami i gdzieś poruszały się ich stopy. 168.

ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਗਾਜੇ ਜਬੈ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥
duhoon or gaaje jabai chhatradhaaree |

Kiedy chhatradhari (żołnierze) ryczeli z obu stron,

ਮਚੋ ਲੋਹ ਗਾੜੋ ਪਰੀ ਮਾਰਿ ਭਾਰੀ ॥
macho loh gaarro paree maar bhaaree |

Wybuchła więc straszna wojna i rozpoczęła się wielka rzeź.

ਮਹਾ ਕੋਪ ਕੈ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਉਚਕੈ ॥
mahaa kop kai beer baajee uchakai |

Bardzo rozgniewani żołnierze i konie zaczęli skakać.

ਲਗੇ ਦੇਹ ਮੋ ਘਾਇ ਗਾੜੇ ਭਭਕੈ ॥੧੬੯॥
lage deh mo ghaae gaarre bhabhakai |169|

(Krew z) głębokich ran w ciałach zaczęła krwawić. 169.

ਕਹੂੰ ਕੁੰਡਲਾਕਾਰ ਮੁੰਡੈ ਬਿਰਾਜੈ ॥
kahoon kunddalaakaar munddai biraajai |

Gdzieś Kundaldary (z włosami) zdobiły ich głowy

ਲਖੇ ਮੁੰਡ ਮਾਲਾਹੁ ਕੇ ਮੁੰਡ ਲਾਜੈ ॥
lakhe mundd maalaahu ke mundd laajai |

Widząc (ich), zdejmowali końce girland z szyi Śiwy.

ਕਹੂੰ ਘੂੰਮ ਘੂਮੈ ਪਰੇ ਬੀਰ ਭਾਰੀ ॥
kahoon ghoonm ghoomai pare beer bhaaree |

Gdzieś wielcy wojownicy upadli po zjedzeniu.

ਮਨੋ ਸਿਧ੍ਰਯ ਬੈਠੇ ਲਗੇ ਜੋਗ ਤਾਰੀ ॥੧੭੦॥
mano sidhray baitthe lage jog taaree |170|

(Wyglądało to tak), jakby siedział przy klaskaniu Siddha Jogi. 170.

ਤਹਾ ਸ੍ਰੋਨ ਕੀ ਕੂਲ ਘਾਰੀ ਬਿਰਾਜੈ ॥
tahaa sron kee kool ghaaree biraajai |

Widząc to, płynęła tam rzeka krwi

ਲਖੈ ਅਸਟ ਨਦ੍ਰਯਾਨ ਕੋ ਦ੍ਰਪ ਭਾਜੈ ॥
lakhai asatt nadrayaan ko drap bhaajai |

Znikała duma ośmiu (świętych) rzek.

ਤਹਾ ਬ੍ਰਿੰਦ ਬਾਜੀ ਬਹੇ ਨਕ੍ਰ ਜੈਸੇ ॥
tahaa brind baajee bahe nakr jaise |

Płynęło nią niczym krokodyle liczne stada koni.

ਲਸੈ ਮਤ ਦੰਤੀ ਮਹਾ ਸੈਲ ਕੈਸੇ ॥੧੭੧॥
lasai mat dantee mahaa sail kaise |171|

Słonie masztowe wyglądały jak wielkie góry. 171.

ਧੁਜਾ ਬ੍ਰਿਛ ਤਾ ਮੋ ਬਹੇ ਜਾਤ ਐਸੇ ॥
dhujaa brichh taa mo bahe jaat aaise |

Flagi powiewały w nim jak strzały

ਲਸੈ ਡੰਡ ਪਤ੍ਰੀ ਬਿਨਾ ਪਤ੍ਰ ਜੈਸੇ ॥
lasai ddandd patree binaa patr jaise |

Jak płynęły patyki bez adresów.

ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰ ਤਾ ਮੋ ਬਹੇ ਜਾਤ ਕਾਟੇ ॥
kahoon chhatr taa mo bahe jaat kaatte |

Gdzieś w nim płynęły pocięte parasole.

ਮਨੋ ਫੇਨ ਸੇ ਬਾਰਿ ਮੈ ਬਸਤ੍ਰ ਫਾਟੇ ॥੧੭੨॥
mano fen se baar mai basatr faatte |172|

Piana wyglądała, jakby podarte ubrania (unosiły się) w wodzie. 172.

ਕਹੂੰ ਬਾਹ ਕਾਟੀ ਬਹੇ ਜਾਤ ਐਸੇ ॥
kahoon baah kaattee bahe jaat aaise |

Gdzieś tak myto odcięte ramię,

ਮਨੋ ਪੰਚ ਬਕ੍ਰਤਾਨ ਕੇ ਨਾਗ ਜੈਸੇ ॥
mano panch bakrataan ke naag jaise |

Jakby Śiwa („Panch Bakratan”) byli wężami.

ਚੜੇ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਬਹੇ ਜਾਤ ਮਾਰੇ ॥
charre beer baajee bahe jaat maare |

Gdzieś wędrowali pobici wojownicy na koniach,

ਸਨਾਹੀਨ ਕੇ ਸ੍ਵਾਰ ਪਾਰੈ ਪਧਾਰੇ ॥੧੭੩॥
sanaaheen ke svaar paarai padhaare |173|

Gdy (osoby) jadące na maszkach („sanahin”) przechodziły przez drugą stronę. 173.

ਕਹੂੰ ਖੋਲ ਖੰਡੇ ਬਹੇ ਜਾਤ ਮਾਰੇ ॥
kahoon khol khandde bahe jaat maare |

Gdzieś (połamane) fragmenty i powłoki zostały (w ten sposób) zrzucone,

ਮਨੋ ਏਕਠੇ ਕਛ ਮਛ ਹ੍ਵੈ ਪਧਾਰੇ ॥
mano ekatthe kachh machh hvai padhaare |

Tak jakby pachy i ryba były myte razem.

ਤਹਾ ਪਾਗ ਛੂਟੇ ਬਹੇ ਜਾਤ ਐਸੇ ॥
tahaa paag chhootte bahe jaat aaise |

Tam otwarte turbany powiewały tak,

ਮਨੋ ਤੀਸ ਬ੍ਰਯਾਮਾਨ ਕੇ ਨਾਗ ਜੈਸੇ ॥੧੭੪॥
mano tees brayaamaan ke naag jaise |174|

Jakby było trzydzieści biyamanów (dwa metry długości) węży długich. 174.

ਝਖੀ ਝੁੰਡ ਜਾ ਮੈ ਕਟਾਰੀ ਬਿਰਾਜੈ ॥
jhakhee jhundd jaa mai kattaaree biraajai |

W nim żądła były ozdobione niczym ławica ryb.

ਲਖੇ ਖਿੰਗ ਬਾਕੇ ਬਲੀ ਨਾਗ ਲਾਜੈ ॥
lakhe khing baake balee naag laajai |

Nawet silne węże bały się widoku białych koni.

ਕਹੂੰ ਚਰਮ ਕਾਟੇ ਗਿਰੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੈ ॥
kahoon charam kaatte gire sasatr asatrai |

Gdzieś tarcze („skóra”) zostały przecięte i (gdzieś) spadła broń i zbroja.

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਬਹੇ ਜਾਤ ਬਸਤ੍ਰੈ ॥੧੭੫॥
kahoon beer baajee bahe jaat basatrai |175|

Gdzieś żołnierze i konie zostali porwani wraz ze zbroją. 175.

ਹਲਾਚਾਲ ਕੈ ਕੈ ਹਠੀ ਦੈਤ ਢੂਕੇ ॥
halaachaal kai kai hatthee dait dtooke |

Uparte olbrzymy były gotowe do ruchu

ਚਹੂੰ ਓਰ ਗਾਜੇ ਮਹਾ ਕਾਲ ਜੂ ਕੇ ॥
chahoon or gaaje mahaa kaal joo ke |

I ze wszystkich czterech stron Maha Kal Ji rozległy się grzmoty.

ਕਿਤੇ ਕੋਪ ਕੈ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੈ ਚਲਾਵੈ ॥
kite kop kai sasatr asatrai chalaavai |

Gdzieś, wściekli, strzelano z broni

ਕਿਤੇ ਸੰਖ ਔ ਭੀਮ ਭੇਰੀ ਬਜਾਵੈ ॥੧੭੬॥
kite sankh aau bheem bheree bajaavai |176|

I gdzieś grał Sankh i wielkie bębny. 176.

ਮਹਾ ਫੂਲਿ ਫੀਲੀ ਨਗਾਰੇ ਬਜੈ ਕੈ ॥
mahaa fool feelee nagaare bajai kai |

Mahawaci („czuli”) byli bardzo szczęśliwi i śpiewali swoje piosenki

ਚਲੇ ਦੁੰਦਭੀ ਤਾਜਿਯੌ ਕੇ ਸੁਨੈ ਕੈ ॥
chale dundabhee taajiyau ke sunai kai |

I dano niektórym w dzwony na koniach.

ਮਚੇ ਕੋਪ ਕੈ ਸੁ ਉਸਟੀ ਦਮਾਮੇ ॥
mache kop kai su usattee damaame |

Wściekle biły dzwony uwiązane na wielbłądach,

ਮਨੋ ਬਾਜ ਟੁਟੇ ਲਖੇ ਲਾਲ ਤਾਮੇ ॥੧੭੭॥
mano baaj ttutte lakhe laal taame |177|

To tak, jakby jastrzębie rozpadały się po zobaczeniu czerwonego (mięsnego) jedzenia. 177.

ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਬਾਕੇ ਧਰੇ ਲਾਲ ਬਾਨੇ ॥
kite beer baake dhare laal baane |

Gdzieś odważni wojownicy nosili czerwone wstążki.

ਕਿਤੇ ਸ੍ਯਾਮ ਔ ਸੇਤ ਕੀਨੇ ਨਿਸਾਨੇ ॥
kite sayaam aau set keene nisaane |

Gdzieś zrobiono białe i czarne znaki (flagi).

ਕਿਤੇ ਹਰਤਿ ਯੌ ਪੀਤ ਬਾਨੇ ਸੁਹਾਏ ॥
kite harat yau peet baane suhaae |

Gdzieś tak zdobiono zielone i żółte tkaniny,

ਹਠੀ ਚੁੰਗ ਬਾਧੇ ਚਲੇ ਖੇਤ ਆਏ ॥੧੭੮॥
hatthee chung baadhe chale khet aae |178|

To tak, jakby uparci wojownicy przybyli do strefy działań wojennych po zawiązaniu jutów. 178.

ਕਿਤੇ ਢਾਲ ਢਾਪੈ ਕਿਤੇ ਚੋਟ ਓਟੈ ॥
kite dtaal dtaapai kite chott ottai |

Niektórych osłaniano tarczami, innym opatrywano rany.