ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 1370
ਗਿਰੇ ਪਾਕ ਸਾਹੀਦ ਯਾਕੀਨ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
gire paak saaheed yaakeen hvai kai |و یقیناً بعد از شهادت به زمین می افتادند.
ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਕੇ ਨਚਾਵੈ ਤੁਰੰਗੈ ॥
kahoon beer baake nachaavai turangai |در جایی اسب های شجاع می رقصیدند
ਕਹੂੰ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਬਿਰਾਜੈ ਉਤੰਗੈ ॥੧੬੭॥
kahoon jang jodhaa biraajai utangai |167|و در جایی از جنگ، رزمندگان بلندپایه شکوه نشان می دادند. 167.
ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਨੈਤ ਬੀਰੇ ਉਠਾਵੈਂ ॥
kahoon beer baanait beere utthaavain |جایی بانک بیر (از جنگ) بدهی ها را جمع می کرد.
ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਮੈ ਖਿੰਗ ਖਤ੍ਰੀ ਨਚਾਵੈਂ ॥
kahoon khet mai khing khatree nachaavain |جایی در منطقه جنگی، اسب های چتری ("کینگ") در حال رقصیدن بودند.
ਕਹੂੰ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਹਠੀ ਦਾਤ ਚਾਬੈਂ ॥
kahoon kop kai kai hatthee daat chaabain |در جایی با عصبانیت، حثی ها (جنگجویان) دندان قروچه می کردند.
ਕਿਤੇ ਮੂੰਛ ਐਂਠੈ ਕਿਤੇ ਪਾਗ ਦਾਬੈਂ ॥੧੬੮॥
kite moonchh aaintthai kite paag daabain |168|یک جایی (رزمنده ها) سبیل هایشان را می پیچیدند و یک جایی پاهایشان حرکت می کرد. 168.
ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਗਾਜੇ ਜਬੈ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥
duhoon or gaaje jabai chhatradhaaree |هنگامی که چتراداری ها (سربازان) از هر دو طرف غرش کردند،
ਮਚੋ ਲੋਹ ਗਾੜੋ ਪਰੀ ਮਾਰਿ ਭਾਰੀ ॥
macho loh gaarro paree maar bhaaree |پس جنگ وحشتناکی در گرفت و کشتارهای زیادی آغاز شد.
ਮਹਾ ਕੋਪ ਕੈ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਉਚਕੈ ॥
mahaa kop kai beer baajee uchakai |سربازان و اسب ها از شدت عصبانیت شروع به پریدن کردند.
ਲਗੇ ਦੇਹ ਮੋ ਘਾਇ ਗਾੜੇ ਭਭਕੈ ॥੧੬੯॥
lage deh mo ghaae gaarre bhabhakai |169|(خون از) زخم های عمیق بدن ها شروع به خونریزی کرد. 169.
ਕਹੂੰ ਕੁੰਡਲਾਕਾਰ ਮੁੰਡੈ ਬਿਰਾਜੈ ॥
kahoon kunddalaakaar munddai biraajai |جایی که کندالدارها (مو) سرشان را می آراستند
ਲਖੇ ਮੁੰਡ ਮਾਲਾਹੁ ਕੇ ਮੁੰਡ ਲਾਜੈ ॥
lakhe mundd maalaahu ke mundd laajai |با دیدن (آنها) انتهای گلدسته های دور گردن شیوا را برمی داشتند.
ਕਹੂੰ ਘੂੰਮ ਘੂਮੈ ਪਰੇ ਬੀਰ ਭਾਰੀ ॥
kahoon ghoonm ghoomai pare beer bhaaree |در جایی رزمندگان بزرگ پس از خوردن به زمین افتاده بودند.
ਮਨੋ ਸਿਧ੍ਰਯ ਬੈਠੇ ਲਗੇ ਜੋਗ ਤਾਰੀ ॥੧੭੦॥
mano sidhray baitthe lage jog taaree |170|(اینطور به نظر می رسید) انگار با کف زدن سیدا یوگا نشسته بود. 170.
ਤਹਾ ਸ੍ਰੋਨ ਕੀ ਕੂਲ ਘਾਰੀ ਬਿਰਾਜੈ ॥
tahaa sron kee kool ghaaree biraajai |با دیدن آن رودخانه ای از خون در آنجا جاری بود
ਲਖੈ ਅਸਟ ਨਦ੍ਰਯਾਨ ਕੋ ਦ੍ਰਪ ਭਾਜੈ ॥
lakhai asatt nadrayaan ko drap bhaajai |غرور هشت رود (مقدس) داشت از بین می رفت.
ਤਹਾ ਬ੍ਰਿੰਦ ਬਾਜੀ ਬਹੇ ਨਕ੍ਰ ਜੈਸੇ ॥
tahaa brind baajee bahe nakr jaise |گله های زیادی اسب مانند تمساح در آن جریان داشتند.
ਲਸੈ ਮਤ ਦੰਤੀ ਮਹਾ ਸੈਲ ਕੈਸੇ ॥੧੭੧॥
lasai mat dantee mahaa sail kaise |171|فیل های دکل شبیه کوه های بزرگ بودند. 171.
ਧੁਜਾ ਬ੍ਰਿਛ ਤਾ ਮੋ ਬਹੇ ਜਾਤ ਐਸੇ ॥
dhujaa brichh taa mo bahe jaat aaise |پرچم ها مثل تیر در آن به اهتزاز در می آمدند
ਲਸੈ ਡੰਡ ਪਤ੍ਰੀ ਬਿਨਾ ਪਤ੍ਰ ਜੈਸੇ ॥
lasai ddandd patree binaa patr jaise |همانطور که چوب های بدون نشانی جاری بودند.
ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰ ਤਾ ਮੋ ਬਹੇ ਜਾਤ ਕਾਟੇ ॥
kahoon chhatr taa mo bahe jaat kaatte |جایی در آن چترهای بریده شده جاری بودند.
ਮਨੋ ਫੇਨ ਸੇ ਬਾਰਿ ਮੈ ਬਸਤ੍ਰ ਫਾਟੇ ॥੧੭੨॥
mano fen se baar mai basatr faatte |172|کف به نظر می رسید که لباس های پاره شده (شناور) در آب هستند. 172.
ਕਹੂੰ ਬਾਹ ਕਾਟੀ ਬਹੇ ਜਾਤ ਐਸੇ ॥
kahoon baah kaattee bahe jaat aaise |جایی دست بریده شده را اینگونه می شستند،
ਮਨੋ ਪੰਚ ਬਕ੍ਰਤਾਨ ਕੇ ਨਾਗ ਜੈਸੇ ॥
mano panch bakrataan ke naag jaise |گویی شیوا ("پانچ باکراتان") مار هستند.
ਚੜੇ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਬਹੇ ਜਾਤ ਮਾਰੇ ॥
charre beer baajee bahe jaat maare |جایی که جنگجویان کشته شده سوار بر اسب سرگردان بودند،
ਸਨਾਹੀਨ ਕੇ ਸ੍ਵਾਰ ਪਾਰੈ ਪਧਾਰੇ ॥੧੭੩॥
sanaaheen ke svaar paarai padhaare |173|در حالی که (افراد) سوار بر مشک ها (صناحین) از آن طرف می رفتند. 173.
ਕਹੂੰ ਖੋਲ ਖੰਡੇ ਬਹੇ ਜਾਤ ਮਾਰੇ ॥
kahoon khol khandde bahe jaat maare |در جایی تکه ها و غلاف ها (شکسته) ریخته می شدند،
ਮਨੋ ਏਕਠੇ ਕਛ ਮਛ ਹ੍ਵੈ ਪਧਾਰੇ ॥
mano ekatthe kachh machh hvai padhaare |انگار زیر بغل و ماهی را با هم می شویند.
ਤਹਾ ਪਾਗ ਛੂਟੇ ਬਹੇ ਜਾਤ ਐਸੇ ॥
tahaa paag chhootte bahe jaat aaise |آنجا عمامه های باز به این صورت جاری بودند
ਮਨੋ ਤੀਸ ਬ੍ਰਯਾਮਾਨ ਕੇ ਨਾਗ ਜੈਸੇ ॥੧੭੪॥
mano tees brayaamaan ke naag jaise |174|گویی سی بیامان (طول دو گز) مار دراز وجود دارد. 174.
ਝਖੀ ਝੁੰਡ ਜਾ ਮੈ ਕਟਾਰੀ ਬਿਰਾਜੈ ॥
jhakhee jhundd jaa mai kattaaree biraajai |در آن نیش ها مانند گله ماهی آراسته شده بودند.
ਲਖੇ ਖਿੰਗ ਬਾਕੇ ਬਲੀ ਨਾਗ ਲਾਜੈ ॥
lakhe khing baake balee naag laajai |حتی مارهای قوی هم با دیدن اسبهای سفید میترسیدند.
ਕਹੂੰ ਚਰਮ ਕਾਟੇ ਗਿਰੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੈ ॥
kahoon charam kaatte gire sasatr asatrai |در جایی سپرها ("پوست") بریده شد و (جایی) سلاح و زره افتاد.
ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਬਹੇ ਜਾਤ ਬਸਤ੍ਰੈ ॥੧੭੫॥
kahoon beer baajee bahe jaat basatrai |175|جایی سربازان و اسب ها را همراه با زره جارو می کردند. 175.
ਹਲਾਚਾਲ ਕੈ ਕੈ ਹਠੀ ਦੈਤ ਢੂਕੇ ॥
halaachaal kai kai hatthee dait dtooke |غول های سرسخت آماده حرکت بودند
ਚਹੂੰ ਓਰ ਗਾਜੇ ਮਹਾ ਕਾਲ ਜੂ ਕੇ ॥
chahoon or gaaje mahaa kaal joo ke |و رعد و برق در چهار طرف ماها کال جی بود.
ਕਿਤੇ ਕੋਪ ਕੈ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੈ ਚਲਾਵੈ ॥
kite kop kai sasatr asatrai chalaavai |جایی با عصبانیت اسلحه شلیک می شد
ਕਿਤੇ ਸੰਖ ਔ ਭੀਮ ਭੇਰੀ ਬਜਾਵੈ ॥੧੭੬॥
kite sankh aau bheem bheree bajaavai |176|و در جایی سنخ و طبل های بزرگ می نواختند. 176.
ਮਹਾ ਫੂਲਿ ਫੀਲੀ ਨਗਾਰੇ ਬਜੈ ਕੈ ॥
mahaa fool feelee nagaare bajai kai |ماهاوات ها ("احساس") بسیار خوشحال بودند و آهنگ های خود را می خواندند
ਚਲੇ ਦੁੰਦਭੀ ਤਾਜਿਯੌ ਕੇ ਸੁਨੈ ਕੈ ॥
chale dundabhee taajiyau ke sunai kai |و چند زنگ بر اسب ها به صدا درآمد.
ਮਚੇ ਕੋਪ ਕੈ ਸੁ ਉਸਟੀ ਦਮਾਮੇ ॥
mache kop kai su usattee damaame |زنگ های بسته شده بر شترها با خشم به صدا درآمدند،
ਮਨੋ ਬਾਜ ਟੁਟੇ ਲਖੇ ਲਾਲ ਤਾਮੇ ॥੧੭੭॥
mano baaj ttutte lakhe laal taame |177|انگار شاهین ها با دیدن غذای قرمز (گوشت) از هم می پاشند. 177.
ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਬਾਕੇ ਧਰੇ ਲਾਲ ਬਾਨੇ ॥
kite beer baake dhare laal baane |در جایی، رزمندگان دلیر روبان قرمز می بستند.
ਕਿਤੇ ਸ੍ਯਾਮ ਔ ਸੇਤ ਕੀਨੇ ਨਿਸਾਨੇ ॥
kite sayaam aau set keene nisaane |در جایی علامت های سفید و سیاه (پرچم ها) زده شد.
ਕਿਤੇ ਹਰਤਿ ਯੌ ਪੀਤ ਬਾਨੇ ਸੁਹਾਏ ॥
kite harat yau peet baane suhaae |جایی پارچه های سبز و زرد را اینگونه آراسته بودند،
ਹਠੀ ਚੁੰਗ ਬਾਧੇ ਚਲੇ ਖੇਤ ਆਏ ॥੧੭੮॥
hatthee chung baadhe chale khet aae |178|گویی رزمندگان سرسخت پس از بستن جوت به منطقه جنگی آمده اند. 178.
ਕਿਤੇ ਢਾਲ ਢਾਪੈ ਕਿਤੇ ਚੋਟ ਓਟੈ ॥
kite dtaal dtaapai kite chott ottai |برخی را با سپر پوشانده بودند و برخی را از زخم ها می گرفتند.