ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 1317
ਤਾ ਕੀ ਹਾਥ ਨਾਭਿ ਪਰ ਧਰਾ ॥
taa kee haath naabh par dharaa |پس دستش را روی ناف او گذاشت
ਅਰੁ ਪਦ ਪੰਕਜ ਹਾਥ ਲਗਾਈ ॥
ar pad pankaj haath lagaaee |و سپس "پد پانکاج" (پای نیلوفر آبی) را لمس کرد.
ਮੁਖ ਨ ਕਹਾ ਕਛੁ ਧਾਮ ਸਿਧਾਈ ॥੬॥
mukh na kahaa kachh dhaam sidhaaee |6|چیزی نگفت و به خانه رفت. 6.
ਦ੍ਵੈਕ ਘਰੀ ਤਿਨ ਪਰੇ ਬਿਤਾਈ ॥
dvaik gharee tin pare bitaaee |او دو ساعت را دراز کشیده بود.
ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਕਹ ਪੁਨਿ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥
raaj kuar kah pun sudh aaee |راج کومار به هوش آمد.
ਹਾਹਾ ਸਬਦ ਰਟਤ ਘਰ ਗਯੋ ॥
haahaa sabad rattat ghar gayo |او با زمزمه کردن کلمات "سلام" به خانه رفت.
ਖਾਨ ਪਾਨ ਤਬ ਤੇ ਤਜਿ ਦਯੋ ॥੭॥
khaan paan tab te taj dayo |7|و از آن زمان از خوردن و آشامیدن دست کشید. 7.
ਬਿਰਹੀ ਭਏ ਦੋਊ ਨਰ ਨਾਰੀ ॥
birahee bhe doaoo nar naaree |آنها راج کوماری و راج کومار هستند
ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਅਰੁ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰੀ ॥
raaj kuar ar raaj kumaaree |زن و مرد هر دو از هم جدا شدند.
ਹਾਵ ਪਰਸਪਰ ਦੁਹੂਅਨ ਭਯੋ ॥
haav parasapar duhooan bhayo |اتفاقی که در هر دو افتاد
ਸੋ ਮੈ ਕਬਿਤਨ ਮਾਝ ਕਹਿਯੋ ॥੮॥
so mai kabitan maajh kahiyo |8|آنها را در شعر گفته ام. 8.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |خود:
ਉਨ ਕੁੰਕਮ ਟੀਕੋ ਦਯੋ ਨ ਉਤੈ ਇਤ ਤੇਹੂੰ ਨ ਸੇਾਂਦੁਰ ਮਾਗ ਸਵਾਰੀ ॥
aun kunkam tteeko dayo na utai it tehoon na seaandur maag savaaree |آنجا تیکای زعفرانی نگذاشت و اینجا سندور را در مانگ پر نکرد.
ਤ੍ਯਾਗਿ ਦਯੋ ਸਭ ਕੋ ਡਰਵਾ ਸਭ ਹੂੰ ਕੀ ਇਤੈ ਤਿਹ ਲਾਜ ਬਿਸਾਰੀ ॥
tayaag dayo sabh ko ddaravaa sabh hoon kee itai tih laaj bisaaree |(او) ترس از همه را رها کرد و در اینجا ادب همه را فراموش کرد.
ਹਾਰ ਤਜੇ ਤਿਨ ਹੇਰਬ ਤੇ ਸਜਨੀ ਲਖਿ ਕੋਟਿ ਹਹਾ ਕਰਿ ਹਾਰੀ ॥
haar taje tin herab te sajanee lakh kott hahaa kar haaree |(پادشاه) با دیدن او گردنبند نبست و بانو از گفتن "سلام" بارها خسته شد.
ਪਾਨ ਤਜੇ ਤੁਮ ਤਾ ਹਿਤ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੇ ਤੁਮਰੇ ਹਿਤ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੯॥
paan taje tum taa hit preetam praan taje tumare hit payaaree |9|اوه عزیزم! تو برای او غذا و نوشیدنی را رها کردی و (آن) محبوب برای تو (تصمیم گرفت جانش را رها کند). 9.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |بیست و چهار:
ਉਤੈ ਕੁਅਰਿ ਕਹ ਕਛੂ ਨ ਭਾਵੈ ॥
autai kuar kah kachhoo na bhaavai |از طرفی راج کومار هیچ چیز را دوست ندارد
ਹਹਾ ਸਬਦ ਦਿਨ ਕਹਤ ਬਿਤਾਵੈ ॥
hahaa sabad din kahat bitaavai |و روز را با "سلام سلام" سپری می کرد.
ਅੰਨ ਨ ਖਾਤ ਪਿਯਤ ਨਹਿ ਪਾਨੀ ॥
an na khaat piyat neh paanee |نه غذا می خورد و نه آب می نوشد.
ਮਿਤ੍ਰ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਤਿਨ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥੧੦॥
mitr huto tih tin pahichaanee |10|او دوستی داشت که این را فهمید. 10.
ਕੁਅਰ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਿਯ ਕੀ ਤਿਹ ਦਈ ॥
kuar brithaa jiy kee tih dee |راج کومار تمام افکارش را به او گفت
ਇਕ ਤ੍ਰਿਯ ਮੋਹਿ ਦਰਸ ਦੈ ਗਈ ॥
eik triy mohi daras dai gee |که زنی به من داده شده است.
ਨਾਭ ਪਾਵ ਪਰ ਹਾਥ ਲਗਾਇ ॥
naabh paav par haath lagaae |دست به ناف و پاهایم زد.
ਫਿਰਿ ਨ ਲਖਾ ਕਹ ਗਈ ਸੁ ਕਾਇ ॥੧੧॥
fir na lakhaa kah gee su kaae |11|بعد نفهمید کجا رفت و کی بود. 11.
ਤਾ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਤਾਹਿ ਪਛਾਨੀ ॥
taa kee baat na taeh pachhaanee |او (میترا) متوجه نشد که او (راج کومار) چه گفت
ਕਹਾ ਕੁਅਰ ਇਨ ਮੁਝੈ ਬਖਾਨੀ ॥
kahaa kuar in mujhai bakhaanee |آنچه این باکره به من گفته است.
ਪੂਛਿ ਪੂਛਿ ਸਭ ਹੀ ਤਿਹ ਜਾਵੈ ॥
poochh poochh sabh hee tih jaavai |همه مردم از او می پرسیدند
ਤਾ ਕੋ ਮਰਮੁ ਨ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥੧੨॥
taa ko maram na koee paavai |12|اما هیچ کس نمی تواند راز او را بفهمد. 12.
ਤਾ ਕੋ ਮਿਤ੍ਰ ਹੁਤੋ ਖਤਰੇਟਾ ॥
taa ko mitr huto khatarettaa |او یک دوست چاتری ("خاتره") داشت
ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਕੇ ਸਾਥ ਲਪੇਟਾ ॥
eisak musak ke saath lapettaa |که در اشق مشکا غوطه ور شد.
ਕੁਅਰ ਤਵਨ ਪਹਿ ਬ੍ਰਿਥਾ ਸੁਨਾਈ ॥
kuar tavan peh brithaa sunaaee |کنور در مورد تولدش به او گفت.
ਸੁਨਤ ਬਾਤ ਸਭ ਹੀ ਤਿਨ ਪਾਈ ॥੧੩॥
sunat baat sabh hee tin paaee |13|(او) به محض شنیدن صحبت همه چیز را فهمید. 13.
ਨਾਭ ਮਤੀ ਤਿਹ ਨਾਮ ਪਛਾਨਾ ॥
naabh matee tih naam pachhaanaa |او فکر کرد نام آن زن نبها متی است
ਜਿਹ ਨਾਭੀ ਕਹ ਹਾਥ ਛੁਆਨਾ ॥
jih naabhee kah haath chhuaanaa |که به نافش دست زد.
ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਠਹਰਾਯੌ ॥
padumaavatee nagar tthaharaayau |(او) فکر کرد نام شهر پادماواتی است،
ਤਾ ਤੇ ਪਦ ਪੰਕਜ ਕਰ ਲਾਯੋ ॥੧੪॥
taa te pad pankaj kar laayo |14|چون موقعیت پانکاج (پای نیلوفر) را لمس کرده بود. 14.
ਦੋਊ ਚਲੇ ਤਹ ਤੇ ਉਠਿ ਸੋਊ ॥
doaoo chale tah te utth soaoo |هر دو بلند شدند و رفتند.
ਤੀਸਰ ਤਹਾ ਨ ਪਹੂਚਾ ਕੋਊ ॥
teesar tahaa na pahoochaa koaoo |هیچ کس دیگری به آنجا نرسید.
ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਥਾ ਜਹਾ ॥
padumaavatee nagar thaa jahaa |پادماواتی ناگار کجا بود،
ਨਾਭ ਮਤੀ ਸੁੰਦਰਿ ਥੀ ਤਹਾ ॥੧੫॥
naabh matee sundar thee tahaa |15|یک زیبایی بود به نام نبها متی. 15.
ਪੂਛਤ ਚਲੇ ਤਿਸੀ ਪੁਰ ਆਏ ॥
poochhat chale tisee pur aae |از شهرش پرسید
ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਨਿਯਰਾਏ ॥
padumaavatee nagar niyaraae |پادماواتی به نگار نزدیک شد.
ਮਾਲਿਨਿ ਹਾਰ ਗੁਹਤ ਥੀ ਜਹਾ ॥
maalin haar guhat thee jahaa |جایی که یک گردنبند مالان قلقلک می داد،
ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਏ ਕੁਅਰ ਜੁਤ ਤਹਾ ॥੧੬॥
praapat bhe kuar jut tahaa |16|آنها همراه باکره ها به آنجا آمدند. 16.
ਏਕ ਮੁਹਰ ਮਾਲਨਿ ਕਹ ਦਿਯੋ ॥
ek muhar maalan kah diyo |یک تمبر به مالان داده شد
ਹਾਰ ਗੁਹਨ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਲਿਯੋ ॥
haar guhan tih nrip sut liyo |و راجکومار گردنبند را از او گرفت.
ਲਿਖਿ ਪਤ੍ਰੀ ਤਾ ਮਹਿ ਗੁਹਿ ਡਾਰੀ ॥
likh patree taa meh guhi ddaaree |نامه ای نوشت و در آن چسباند