श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1317


ਤਾ ਕੀ ਹਾਥ ਨਾਭਿ ਪਰ ਧਰਾ ॥
ता की हाथ नाभि पर धरा ॥

ਅਰੁ ਪਦ ਪੰਕਜ ਹਾਥ ਲਗਾਈ ॥
अरु पद पंकज हाथ लगाई ॥

ਮੁਖ ਨ ਕਹਾ ਕਛੁ ਧਾਮ ਸਿਧਾਈ ॥੬॥
मुख न कहा कछु धाम सिधाई ॥६॥

ਦ੍ਵੈਕ ਘਰੀ ਤਿਨ ਪਰੇ ਬਿਤਾਈ ॥
द्वैक घरी तिन परे बिताई ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਕਹ ਪੁਨਿ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥
राज कुअर कह पुनि सुधि आई ॥

ਹਾਹਾ ਸਬਦ ਰਟਤ ਘਰ ਗਯੋ ॥
हाहा सबद रटत घर गयो ॥

ਖਾਨ ਪਾਨ ਤਬ ਤੇ ਤਜਿ ਦਯੋ ॥੭॥
खान पान तब ते तजि दयो ॥७॥

ਬਿਰਹੀ ਭਏ ਦੋਊ ਨਰ ਨਾਰੀ ॥
बिरही भए दोऊ नर नारी ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਅਰੁ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰੀ ॥
राज कुअर अरु राज कुमारी ॥

ਹਾਵ ਪਰਸਪਰ ਦੁਹੂਅਨ ਭਯੋ ॥
हाव परसपर दुहूअन भयो ॥

ਸੋ ਮੈ ਕਬਿਤਨ ਮਾਝ ਕਹਿਯੋ ॥੮॥
सो मै कबितन माझ कहियो ॥८॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਉਨ ਕੁੰਕਮ ਟੀਕੋ ਦਯੋ ਨ ਉਤੈ ਇਤ ਤੇਹੂੰ ਨ ਸੇਾਂਦੁਰ ਮਾਗ ਸਵਾਰੀ ॥
उन कुंकम टीको दयो न उतै इत तेहूं न सेांदुर माग सवारी ॥

ਤ੍ਯਾਗਿ ਦਯੋ ਸਭ ਕੋ ਡਰਵਾ ਸਭ ਹੂੰ ਕੀ ਇਤੈ ਤਿਹ ਲਾਜ ਬਿਸਾਰੀ ॥
त्यागि दयो सभ को डरवा सभ हूं की इतै तिह लाज बिसारी ॥

ਹਾਰ ਤਜੇ ਤਿਨ ਹੇਰਬ ਤੇ ਸਜਨੀ ਲਖਿ ਕੋਟਿ ਹਹਾ ਕਰਿ ਹਾਰੀ ॥
हार तजे तिन हेरब ते सजनी लखि कोटि हहा करि हारी ॥

ਪਾਨ ਤਜੇ ਤੁਮ ਤਾ ਹਿਤ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੇ ਤੁਮਰੇ ਹਿਤ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੯॥
पान तजे तुम ता हित प्रीतम प्रान तजे तुमरे हित प्यारी ॥९॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਉਤੈ ਕੁਅਰਿ ਕਹ ਕਛੂ ਨ ਭਾਵੈ ॥
उतै कुअरि कह कछू न भावै ॥

ਹਹਾ ਸਬਦ ਦਿਨ ਕਹਤ ਬਿਤਾਵੈ ॥
हहा सबद दिन कहत बितावै ॥

ਅੰਨ ਨ ਖਾਤ ਪਿਯਤ ਨਹਿ ਪਾਨੀ ॥
अंन न खात पियत नहि पानी ॥

ਮਿਤ੍ਰ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਤਿਨ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥੧੦॥
मित्र हुतो तिह तिन पहिचानी ॥१०॥

ਕੁਅਰ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਿਯ ਕੀ ਤਿਹ ਦਈ ॥
कुअर ब्रिथा जिय की तिह दई ॥

ਇਕ ਤ੍ਰਿਯ ਮੋਹਿ ਦਰਸ ਦੈ ਗਈ ॥
इक त्रिय मोहि दरस दै गई ॥

ਨਾਭ ਪਾਵ ਪਰ ਹਾਥ ਲਗਾਇ ॥
नाभ पाव पर हाथ लगाइ ॥

ਫਿਰਿ ਨ ਲਖਾ ਕਹ ਗਈ ਸੁ ਕਾਇ ॥੧੧॥
फिरि न लखा कह गई सु काइ ॥११॥

ਤਾ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਤਾਹਿ ਪਛਾਨੀ ॥
ता की बात न ताहि पछानी ॥

ਕਹਾ ਕੁਅਰ ਇਨ ਮੁਝੈ ਬਖਾਨੀ ॥
कहा कुअर इन मुझै बखानी ॥

ਪੂਛਿ ਪੂਛਿ ਸਭ ਹੀ ਤਿਹ ਜਾਵੈ ॥
पूछि पूछि सभ ही तिह जावै ॥

ਤਾ ਕੋ ਮਰਮੁ ਨ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥੧੨॥
ता को मरमु न कोई पावै ॥१२॥

ਤਾ ਕੋ ਮਿਤ੍ਰ ਹੁਤੋ ਖਤਰੇਟਾ ॥
ता को मित्र हुतो खतरेटा ॥

ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਕੇ ਸਾਥ ਲਪੇਟਾ ॥
इसक मुसक के साथ लपेटा ॥

ਕੁਅਰ ਤਵਨ ਪਹਿ ਬ੍ਰਿਥਾ ਸੁਨਾਈ ॥
कुअर तवन पहि ब्रिथा सुनाई ॥

ਸੁਨਤ ਬਾਤ ਸਭ ਹੀ ਤਿਨ ਪਾਈ ॥੧੩॥
सुनत बात सभ ही तिन पाई ॥१३॥

ਨਾਭ ਮਤੀ ਤਿਹ ਨਾਮ ਪਛਾਨਾ ॥
नाभ मती तिह नाम पछाना ॥

ਜਿਹ ਨਾਭੀ ਕਹ ਹਾਥ ਛੁਆਨਾ ॥
जिह नाभी कह हाथ छुआना ॥

ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਠਹਰਾਯੌ ॥
पदुमावती नगर ठहरायौ ॥

ਤਾ ਤੇ ਪਦ ਪੰਕਜ ਕਰ ਲਾਯੋ ॥੧੪॥
ता ते पद पंकज कर लायो ॥१४॥

ਦੋਊ ਚਲੇ ਤਹ ਤੇ ਉਠਿ ਸੋਊ ॥
दोऊ चले तह ते उठि सोऊ ॥

ਤੀਸਰ ਤਹਾ ਨ ਪਹੂਚਾ ਕੋਊ ॥
तीसर तहा न पहूचा कोऊ ॥

ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਥਾ ਜਹਾ ॥
पदुमावती नगर था जहा ॥

ਨਾਭ ਮਤੀ ਸੁੰਦਰਿ ਥੀ ਤਹਾ ॥੧੫॥
नाभ मती सुंदरि थी तहा ॥१५॥

ਪੂਛਤ ਚਲੇ ਤਿਸੀ ਪੁਰ ਆਏ ॥
पूछत चले तिसी पुर आए ॥

ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਨਿਯਰਾਏ ॥
पदुमावती नगर नियराए ॥

ਮਾਲਿਨਿ ਹਾਰ ਗੁਹਤ ਥੀ ਜਹਾ ॥
मालिनि हार गुहत थी जहा ॥

ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਏ ਕੁਅਰ ਜੁਤ ਤਹਾ ॥੧੬॥
प्रापति भए कुअर जुत तहा ॥१६॥

ਏਕ ਮੁਹਰ ਮਾਲਨਿ ਕਹ ਦਿਯੋ ॥
एक मुहर मालनि कह दियो ॥

ਹਾਰ ਗੁਹਨ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਲਿਯੋ ॥
हार गुहन तिह न्रिप सुत लियो ॥

ਲਿਖਿ ਪਤ੍ਰੀ ਤਾ ਮਹਿ ਗੁਹਿ ਡਾਰੀ ॥
लिखि पत्री ता महि गुहि डारी ॥


Flag Counter