श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 882


ਚੰਦ੍ਰ ਦੇਵ ਜਬ ਹੀ ਸ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥
चंद्र देव जब ही स्वै जावै ॥

ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਰ ਪਾਸ ਉਠਿ ਆਵੈ ॥
तब त्रिय जार पास उठि आवै ॥

ਕੇਲ ਕਮਾਇ ਰਹਤ ਤਹ ਜਾਈ ॥
केल कमाइ रहत तह जाई ॥

ਤੈਸੇ ਹੀ ਸੋਇ ਰਹਤ ਲਪਟਾਈ ॥੨॥
तैसे ही सोइ रहत लपटाई ॥२॥

ਸੋਵਤ ਜਗ੍ਯੋ ਭੇਦ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥
सोवत जग्यो भेद न्रिप जान्यो ॥

ਚਿਤ ਰਾਖਿਯੋ ਨਹਿ ਪ੍ਰਗਟ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥
चित राखियो नहि प्रगट बखान्यो ॥

ਚਿਤ ਚੌਗਨੋ ਨੇਹੁ ਬਢਾਯੋ ॥
चित चौगनो नेहु बढायो ॥

ਮੂਰਖ ਨਾਰਿ ਭੇਦ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥੩॥
मूरख नारि भेद नहि पायो ॥३॥

ਆਂਖਿ ਮੂੰਦਿ ਜਾਗਤ ਸ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥
आंखि मूंदि जागत स्वै रहियो ॥

ਭੌਂਦੂ ਨਾਰਿ ਸੋਤ ਸੋ ਲਹਿਯੋ ॥
भौंदू नारि सोत सो लहियो ॥

ਤੁਰਤ ਜਾਰ ਕੇ ਤਟ ਚਲਿ ਗਈ ॥
तुरत जार के तट चलि गई ॥

ਉਠਿ ਨ੍ਰਿਪ ਕਰ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਹ ਲਈ ॥੪॥
उठि न्रिप कर क्रिपान गह लई ॥४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਉਠਿ ਰਾਜਾ ਤ੍ਰਿਯ ਭੇਸ ਧਰ ਗਹਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲੀ ਹਾਥ ॥
उठि राजा त्रिय भेस धर गहि क्रिपान ली हाथ ॥

ਰਾਨੀ ਯੋ ਜਾਨੀ ਜਿਯਹਿ ਆਵਤ ਚੇਰੀ ਸਾਥ ॥੫॥
रानी यो जानी जियहि आवत चेरी साथ ॥५॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਪਾਇਨ ਕੋ ਖਟਕੋ ਨਹਿ ਕਰਿਯੋ ॥
पाइन को खटको नहि करियो ॥

ਕਰ ਮਹਿ ਕਾਢਿ ਖੜਗ ਕਹਿ ਧਰਿਯੋ ॥
कर महि काढि खड़ग कहि धरियो ॥

ਭੋਗ ਕਰਤ ਜਬ ਤਿਨੈ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
भोग करत जब तिनै निहारियो ॥

ਇਹੈ ਚਿਤ ਮਹਿ ਚਰਿਤ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੬॥
इहै चित महि चरित बिचारियो ॥६॥

ਰਮਤ ਜਾਰ ਸੋ ਤ੍ਰਿਯ ਲਖ ਪਾਈ ॥
रमत जार सो त्रिय लख पाई ॥

ਕਰ ਮਹਿ ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੰਪਾਈ ॥
कर महि काढि क्रिपान कंपाई ॥

ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਕਰਿ ਕੁਅਤ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥
दुहूं हाथ करि कुअत प्रहारियो ॥

ਦੁਹੂੰਅਨ ਚਾਰਿ ਟੂਕ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੭॥
दुहूंअन चारि टूक करि डारियो ॥७॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਚੰਦ੍ਰ ਕਲਾ ਕੋ ਜਾਰ ਜੁਤ ਹਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਲਯੋ ਉਠਾਇ ॥
चंद्र कला को जार जुत हनि न्रिप लयो उठाइ ॥

ਵੈਸਹ ਆਪਨੀ ਖਾਟ ਤਰ ਰਾਖਤ ਭਯੋ ਬਨਾਇ ॥੮॥
वैसह आपनी खाट तर राखत भयो बनाइ ॥८॥

ਧਰਿ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੋ ਖਾਟ ਤਰ ਘਰੀ ਏਕ ਦੋ ਟਾਰਿ ॥
धरि दुहूंअन को खाट तर घरी एक दो टारि ॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਹਿ ਕੈ ਉਠਾ ਕਢੇ ਕੋਪ ਕਰਵਾਰ ॥੯॥
मारि मारि कहि कै उठा कढे कोप करवार ॥९॥

ਚੋਰ ਮੋਹਿ ਮਾਰਤ ਹੁਤੋ ਤ੍ਰਿਯ ਕੇ ਲਾਗਿਯੋ ਘਾਇ ॥
चोर मोहि मारत हुतो त्रिय के लागियो घाइ ॥

ਕਾਢਿ ਭਗੌਤੀ ਤੁਰਤੁ ਮੈ ਯਾ ਕੋ ਦਯੋ ਸੁ ਘਾਇ ॥੧੦॥
काढि भगौती तुरतु मै या को दयो सु घाइ ॥१०॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਬੈ ਲੋਗ ਨ੍ਰਿਪ ਪੂਛਨ ਆਏ ॥
जबै लोग न्रिप पूछन आए ॥

ਯਹੈ ਤਿਨੌ ਸੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥
यहै तिनौ सौ बचन सुनाए ॥

ਜਬ ਤਸਕਰ ਮੁਹਿ ਘਾਵ ਚਲਾਯੋ ॥
जब तसकर मुहि घाव चलायो ॥

ਹੌ ਬਚਿ ਗਯੋ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੌ ਘਾਯੋ ॥੧੧॥
हौ बचि गयो त्रिया कौ घायो ॥११॥

ਜਬ ਦ੍ਰਿੜ ਘਾਵ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੇ ਲਾਗਿਯੋ ॥
जब द्रिड़ घाव त्रिया के लागियो ॥

ਤਬ ਹੌ ਕਾਢਿ ਭਗੌਤੀ ਜਾਗਿਯੋ ॥
तब हौ काढि भगौती जागियो ॥

ਤ੍ਰਿਯ ਕੇ ਨੇਹ ਕੋਪ ਮਨ ਧਾਰਿਯੋ ॥
त्रिय के नेह कोप मन धारियो ॥

ਚੋਰਹਿ ਠੌਰ ਮਾਰ ਹੀ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੨॥
चोरहि ठौर मार ही डारियो ॥१२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਨਰ ਨਾਰੀ ਪੁਰ ਸਭ ਕਹੈ ਧੰਨਿ ਰਾਜਾ ਤਵ ਹੀਯ ॥
नर नारी पुर सभ कहै धंनि राजा तव हीय ॥

ਬਦਲੋ ਲੀਨੋ ਬਾਮ ਕੋ ਚੋਰ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ਜੀਯ ॥੧੩॥
बदलो लीनो बाम को चोर संघारियो जीय ॥१३॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਛਪਨੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੫੬॥੧੦੬੧॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने पुरख चरित्रे मंत्री भूप संबादे छपनो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥५६॥१०६१॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਬੰਗ ਦੇਸ ਬੰਗੇਸ੍ਵਰ ਰਾਜਾ ॥
बंग देस बंगेस्वर राजा ॥

ਸਭ ਹੀ ਰਾਜਨ ਕੋ ਸਿਰ ਤਾਜਾ ॥
सभ ही राजन को सिर ताजा ॥

ਕਿਤਕ ਦਿਨਨ ਰਾਜਾ ਮਰ ਗਯੋ ॥
कितक दिनन राजा मर गयो ॥


Flag Counter