श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 71


ਮੰਡਿਯੋ ਬੀਰ ਖੇਤ ਮੋ ਜੁਧਾ ॥
मंडियो बीर खेत मो जुधा ॥

ਉਪਜਿਯੋ ਸਮਰ ਸੂਰਮਨ ਕ੍ਰੁਧਾ ॥੪॥
उपजियो समर सूरमन क्रुधा ॥४॥

ਕੋਪ ਭਰੇ ਦੋਊ ਦਿਸ ਭਟ ਭਾਰੇ ॥
कोप भरे दोऊ दिस भट भारे ॥

ਇਤੈ ਚੰਦੇਲ ਉਤੈ ਜਸਵਾਰੇ ॥
इतै चंदेल उतै जसवारे ॥

ਢੋਲ ਨਗਾਰੇ ਬਜੇ ਅਪਾਰਾ ॥
ढोल नगारे बजे अपारा ॥

ਭੀਮ ਰੂਪ ਭੈਰੋ ਭਭਕਾਰਾ ॥੫॥
भीम रूप भैरो भभकारा ॥५॥

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
रसावल छंद ॥

ਧੁਣੰ ਢੋਲ ਬਜੇ ॥
धुणं ढोल बजे ॥

ਮਹਾ ਸੂਰ ਗਜੇ ॥
महा सूर गजे ॥

ਕਰੇ ਸਸਤ੍ਰ ਘਾਵੰ ॥
करे ससत्र घावं ॥

ਚੜੇ ਚਿਤ ਚਾਵੰ ॥੬॥
चड़े चित चावं ॥६॥

ਨ੍ਰਿਭੈ ਬਾਜ ਡਾਰੈ ॥
न्रिभै बाज डारै ॥

ਪਰਘੈ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
परघै प्रहारे ॥

ਕਰੇ ਤੇਗ ਘਾਯੰ ॥
करे तेग घायं ॥

ਚੜੇ ਚਿਤ ਚਾਯੰ ॥੭॥
चड़े चित चायं ॥७॥

ਬਕੈ ਮਾਰ ਮਾਰੰ ॥
बकै मार मारं ॥

ਨ ਸੰਕਾ ਬਿਚਾਰੰ ॥
न संका बिचारं ॥

ਰੁਲੈ ਤਛ ਮੁਛੰ ॥
रुलै तछ मुछं ॥

ਕਰੈ ਸੁਰਗ ਇਛੰ ॥੮॥
करै सुरग इछं ॥८॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਨੈਕ ਨ ਰਨ ਤੇ ਮੁਰਿ ਚਲੇ ਕਰੈ ਨਿਡਰ ਹ੍ਵੈ ਘਾਇ ॥
नैक न रन ते मुरि चले करै निडर ह्वै घाइ ॥

ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੈ ਪਵੰਗ ਤੇ ਬਰੇ ਬਰੰਗਨ ਜਾਇ ॥੯॥
गिरि गिरि परै पवंग ते बरे बरंगन जाइ ॥९॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਹੋਤ ਭਯੋ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥
इह बिधि होत भयो संग्रामा ॥

ਜੂਝੇ ਚੰਦ ਨਰਾਇਨ ਨਾਮਾ ॥
जूझे चंद नराइन नामा ॥

ਤਬ ਜੁਝਾਰ ਏਕਲ ਹੀ ਧਯੋ ॥
तब जुझार एकल ही धयो ॥

ਬੀਰਨ ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸਿ ਲਯੋ ॥੧੦॥
बीरन घेरि दसो दिसि लयो ॥१०॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਧਸ੍ਰਯੋ ਕਟਕ ਮੈ ਝਟਕ ਦੈ ਕਛੂ ਨ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰ ॥
धस्रयो कटक मै झटक दै कछू न संक बिचार ॥

ਗਾਹਤ ਭਯੋ ਸੁਭਟਨ ਬਡਿ ਬਾਹਤਿ ਭਯੋ ਹਥਿਆਰ ॥੧੧॥
गाहत भयो सुभटन बडि बाहति भयो हथिआर ॥११॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਘਨੇ ਘਰਨ ਕੋ ਗਾਰਾ ॥
इह बिधि घने घरन को गारा ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਕਰੇ ਹਥਿਯਾਰਾ ॥
भाति भाति के करे हथियारा ॥

ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਬੀਰ ਪਖਰੀਆ ਮਾਰੇ ॥
चुनि चुनि बीर पखरीआ मारे ॥

ਅੰਤਿ ਦੇਵਪੁਰਿ ਆਪ ਪਧਾਰੇ ॥੧੨॥
अंति देवपुरि आप पधारे ॥१२॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਜੁਝਾਰ ਸਿੰਘ ਜੁਧ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਦ੍ਵਾਦਸਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨॥੪੩੫॥
इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे जुझार सिंघ जुध बरननं नाम द्वादसमो धिआइ समापतम सतु सुभम सतु ॥१२॥४३५॥

ਸਹਜਾਦੇ ਕੋ ਆਗਮਨ ਮਦ੍ਰ ਦੇਸ ॥
सहजादे को आगमन मद्र देस ॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਬਧ ਭਯੋ ਜੁਝਾਰਾ ॥
इह बिधि सो बध भयो जुझारा ॥

ਆਨ ਬਸੇ ਤਬ ਧਾਮਿ ਲੁਝਾਰਾ ॥
आन बसे तब धामि लुझारा ॥

ਤਬ ਅਉਰੰਗ ਮਨ ਮਾਹਿ ਰਿਸਾਵਾ ॥
तब अउरंग मन माहि रिसावा ॥

ਮਦ੍ਰ ਦੇਸ ਕੋ ਪੂਤ ਪਠਾਵਾ ॥੧॥
मद्र देस को पूत पठावा ॥१॥

ਤਿਹ ਆਵਤ ਸਭ ਲੋਕ ਡਰਾਨੇ ॥
तिह आवत सभ लोक डराने ॥

ਬਡੇ ਬਡੇ ਗਿਰਿ ਹੇਰਿ ਲੁਕਾਨੇ ॥
बडे बडे गिरि हेरि लुकाने ॥

ਹਮ ਹੂੰ ਲੋਗਨ ਅਧਿਕ ਡਰਾਯੋ ॥
हम हूं लोगन अधिक डरायो ॥

ਕਾਲ ਕਰਮ ਕੋ ਮਰਮ ਨ ਪਾਯੋ ॥੨॥
काल करम को मरम न पायो ॥२॥

ਕਿਤਕ ਲੋਕ ਤਜਿ ਸੰਗਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥
कितक लोक तजि संगि सिधारे ॥

ਜਾਇ ਬਸੇ ਗਿਰਿਵਰ ਜਹ ਭਾਰੇ ॥
जाइ बसे गिरिवर जह भारे ॥

ਚਿਤ ਮੂਜੀਯਨ ਕੋ ਅਧਿਕ ਡਰਾਨਾ ॥
चित मूजीयन को अधिक डराना ॥

ਤਿਨੈ ਉਬਾਰ ਨ ਅਪਨਾ ਜਾਨਾ ॥੩॥
तिनै उबार न अपना जाना ॥३॥

ਤਬ ਅਉਰੰਗ ਜੀਅ ਮਾਝ ਰਿਸਾਏ ॥
तब अउरंग जीअ माझ रिसाए ॥

ਏਕ ਅਹਦੀਆ ਈਹਾ ਪਠਾਏ ॥
एक अहदीआ ईहा पठाए ॥

ਹਮ ਤੇ ਭਾਜਿ ਬਿਮੁਖ ਜੇ ਗਏ ॥
हम ते भाजि बिमुख जे गए ॥

ਤਿਨ ਕੇ ਧਾਮ ਗਿਰਾਵਤ ਭਏ ॥੪॥
तिन के धाम गिरावत भए ॥४॥

ਜੇ ਆਪਨੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਖ ਫਿਰ ਹੈ ॥
जे आपने गुर ते मुख फिर है ॥

ਈਹਾ ਊਹਾ ਤਿਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਗਿਰਿ ਹੈ ॥
ईहा ऊहा तिन के ग्रिहि गिरि है ॥

ਇਹਾ ਉਪਹਾਸ ਨ ਸੁਰਪੁਰਿ ਬਾਸਾ ॥
इहा उपहास न सुरपुरि बासा ॥

ਸਭ ਬਾਤਨ ਤੇ ਰਹੇ ਨਿਰਾਸਾ ॥੫॥
सभ बातन ते रहे निरासा ॥५॥

ਦੂਖ ਭੂਖ ਤਿਨ ਕੋ ਰਹੈ ਲਾਗੀ ॥
दूख भूख तिन को रहै लागी ॥

ਸੰਤ ਸੇਵ ਤੇ ਜੋ ਹੈ ਤਿਆਗੀ ॥
संत सेव ते जो है तिआगी ॥

ਜਗਤ ਬਿਖੈ ਕੋਈ ਕਾਮ ਨ ਸਰਹੀ ॥
जगत बिखै कोई काम न सरही ॥

ਅੰਤਹਿ ਕੁੰਡ ਨਰਕ ਕੀ ਪਰਹੀ ॥੬॥
अंतहि कुंड नरक की परही ॥६॥

ਤਿਨ ਕੋ ਸਦਾ ਜਗਤਿ ਉਪਹਾਸਾ ॥
तिन को सदा जगति उपहासा ॥

ਅੰਤਹਿ ਕੁੰਡ ਨਰਕ ਕੀ ਬਾਸਾ ॥
अंतहि कुंड नरक की बासा ॥

ਗੁਰ ਪਗ ਤੇ ਜੇ ਬੇਮੁਖ ਸਿਧਾਰੇ ॥
गुर पग ते जे बेमुख सिधारे ॥

ਈਹਾ ਊਹਾ ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਕਾਰੇ ॥੭॥
ईहा ऊहा तिन के मुख कारे ॥७॥

ਪੁਤ੍ਰ ਪਉਤ੍ਰ ਤਿਨ ਕੇ ਨਹੀ ਫਰੈ ॥
पुत्र पउत्र तिन के नही फरै ॥

ਦੁਖ ਦੈ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੋ ਮਰੈ ॥
दुख दै मात पिता को मरै ॥

ਗੁਰ ਦੋਖੀ ਸਗ ਕੀ ਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵੈ ॥
गुर दोखी सग की म्रितु पावै ॥

ਨਰਕ ਕੁੰਡ ਡਾਰੇ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥੮॥
नरक कुंड डारे पछुतावै ॥८॥

ਬਾਬੇ ਕੇ ਬਾਬਰ ਕੇ ਦੋਊ ॥
बाबे के बाबर के दोऊ ॥

ਆਪ ਕਰੈ ਪਰਮੇਸਰ ਸੋਊ ॥
आप करै परमेसर सोऊ ॥


Flag Counter