श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 430


ਪੁਨਿ ਜਾ ਕੀ ਕਲਾ ਗਿਰਿ ਰੂਖਨ ਮੈ ਸਸਿ ਪੂਖਨ ਮੈ ਮਘਵਾ ਘਨ ਮੈ ॥
पुनि जा की कला गिरि रूखन मै ससि पूखन मै मघवा घन मै ॥

ਤੁਮ ਹੂੰ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ਭਵਾਨੀ ਕਲਾ ਜਗ ਮਾਨੀ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨੁ ਕਰੋ ਮਨ ਮੈ ॥੧੩੨੭॥
तुम हूं नही जानी भवानी कला जग मानी को ध्यानु करो मन मै ॥१३२७॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਬਰੁ ਸਕਤਿ ਸੋ ਮਾਗਿ ਲਯੋ ਬਲਵਾਨਿ ॥
सकति सिंघ बरु सकति सो मागि लयो बलवानि ॥

ਤਾਹੀ ਕੇ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਤੇ ਰਨ ਜੀਤਤ ਨਹੀ ਹਾਨਿ ॥੧੩੨੮॥
ताही के प्रसादि ते रन जीतत नही हानि ॥१३२८॥

ਸਿਵ ਸੂਰਜ ਸਸਿ ਸਚੀਪਤਿ ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਸਨੁ ਸੁਰ ਕੋਇ ॥
सिव सूरज ससि सचीपति ब्रहम बिसनु सुर कोइ ॥

ਜੋ ਇਹ ਸੋ ਰਿਸ ਕੈ ਲਰੈ ਜੀਤ ਨ ਜੈ ਹੈ ਸੋਇ ॥੧੩੨੯॥
जो इह सो रिस कै लरै जीत न जै है सोइ ॥१३२९॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਜਉ ਹਰ ਆਇ ਭਿਰੇ ਇਹ ਸੋ ਨਹੀ ਦੇਖਤ ਹੋਂ ਬਲੁ ਹੈ ਤਿਨ ਮੋ ॥
जउ हर आइ भिरे इह सो नही देखत हों बलु है तिन मो ॥

ਚਤੁਰਾਨਨ ਅਉਰੁ ਖੜਾਨਨ ਬਿਸਨੁ ਘਨੋ ਬਲ ਹੈ ਸੁ ਕਹਿਓ ਜਿਨ ਮੋ ॥
चतुरानन अउरु खड़ानन बिसनु घनो बल है सु कहिओ जिन मो ॥

ਪੁਨਿ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਸੁਰਾਦਿਕ ਜੇ ਅਸੁਰਾਦਿਕ ਹੈ ਗਨਤੀ ਕਿਨ ਮੋ ॥
पुनि भूत पिसाच सुरादिक जे असुरादिक है गनती किन मो ॥

ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਸਬ ਬੀਰਨ ਸੋਂ ਸੁ ਇਤੋ ਬਲ ਭੂਪ ਧਰੈ ਇਨ ਮੋ ॥੧੩੩੦॥
जदुबीर कहियो सब बीरन सों सु इतो बल भूप धरै इन मो ॥१३३०॥

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥
कान्रह जू बाच ॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਜੁਧੁ ਕਰੋ ਤੁਮ ਜਾਹੁ ਉਤੈ ਇਤ ਹਉ ਹੀ ਭਵਾਨੀ ਕੋ ਜਾਪੁ ਜਪੈਹਉ ॥
जुधु करो तुम जाहु उतै इत हउ ही भवानी को जापु जपैहउ ॥

ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਅਬੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਭਾਵ ਤੇ ਥਾਪ ਥਪੈਹਉ ॥
ऐसे कहियो जदुबीर अबै अति ही हित भाव ते थाप थपैहउ ॥

ਹੈ ਕੇ ਪ੍ਰਤਛ ਕਹੈ ਬਰ ਮਾਗ ਹਨੋ ਸਕਤੇਸਿ ਇਹੈ ਬਰੁ ਲੈਹਉ ॥
है के प्रतछ कहै बर माग हनो सकतेसि इहै बरु लैहउ ॥

ਤਉ ਚੜ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਰਥ ਪੈ ਅਬ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਇਹ ਕੋ ਬਧ ਕੈਹਉ ॥੧੩੩੧॥
तउ चड़ कै अपुने रथ पै अब ही रन मै इह को बध कैहउ ॥१३३१॥

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥
कबियो बाच ॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਬੀਰ ਪਠੇ ਜਦੁਬੀਰ ਉਤੈ ਇਤ ਭੂਮਿ ਮੈ ਬੈਠਿ ਸਿਵਾ ਜਪੁ ਕੀਨੋ ॥
बीर पठे जदुबीर उतै इत भूमि मै बैठि सिवा जपु कीनो ॥

ਅਉਰ ਦਈ ਸੁਧਿ ਛਾਡਿ ਸਬੈ ਤਬ ਤਾਹੀ ਕੇ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਖੈ ਮਨੁ ਦੀਨੋ ॥
अउर दई सुधि छाडि सबै तब ताही के ध्यान बिखै मनु दीनो ॥

ਚੰਡਿ ਤਬੈ ਪਰਤਛ ਭਈ ਬਰੁ ਮਾਗਹੁ ਜੋ ਮਨ ਮੈ ਜੋਈ ਚੀਨੋ ॥
चंडि तबै परतछ भई बरु मागहु जो मन मै जोई चीनो ॥

ਯਾ ਅਰਿ ਆਜ ਹਨੋ ਰਨ ਮੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਮਾਗਿ ਇਹੈ ਬਰ ਲੀਨੋ ॥੧੩੩੨॥
या अरि आज हनो रन मै घन स्याम जू मागि इहै बर लीनो ॥१३३२॥

ਯੌ ਬਰੁ ਪਾਇ ਚੜਿਯੋ ਰਥ ਪੈ ਹਰਿ ਜੂ ਮਨ ਬੀਚ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਭਯੋ ॥
यौ बरु पाइ चड़ियो रथ पै हरि जू मन बीच प्रसंनि भयो ॥

ਜਪੁ ਕੈ ਜੁ ਭਵਾਨੀ ਤੇ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਕੋ ਬਰੁ ਮਾਗ ਲਯੋ ॥
जपु कै जु भवानी ते स्याम कहै अरि मारन को बरु माग लयो ॥

ਸਬ ਆਯੁਧ ਲੈ ਬਰਬੀਰ ਬਲੀ ਹੂ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਤਉ ਜਦੁਬੀਰ ਗਯੋ ॥
सब आयुध लै बरबीर बली हू के सामुहे तउ जदुबीर गयो ॥

ਮਨੋ ਜੀਤ ਕੇ ਅੰਕੁਰ ਜਾਤ ਰਹਿਯੋ ਹੁਤੋ ਯਾ ਬਰ ਤੇ ਉਪਜਿਯੋ ਸੁ ਨਯੋ ॥੧੩੩੩॥
मनो जीत के अंकुर जात रहियो हुतो या बर ते उपजियो सु नयो ॥१३३३॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਉਤ ਸਮਰ ਮੈ ਬਹੁਤ ਹਨੇ ਬਰ ਸੂਰ ॥
सकति सिंघ उत समर मै बहुत हने बर सूर ॥

ਤਬ ਹੀ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨਨ ਸਿਉ ਭੂਮਿ ਰਹੀ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧੩੩੪॥
तब ही तिन के तनन सिउ भूमि रही भरपूरि ॥१३३४॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਜੁਧੁ ਕਰੇ ਸਕਤੇਸ ਬਲੀ ਤਿਹ ਠਾ ਹਰਿ ਆਇ ਕੈ ਰੂਪੁ ਦਿਖਾਯੋ ॥
जुधु करे सकतेस बली तिह ठा हरि आइ कै रूपु दिखायो ॥

ਜਾਤ ਕਹਾ ਰਹੁ ਰੇ ਥਿਰ ਹ੍ਵੈ ਅਬ ਹਉ ਤੁਮ ਪੈ ਬਲੁ ਕੈ ਇਤ ਆਇਓ ॥
जात कहा रहु रे थिर ह्वै अब हउ तुम पै बलु कै इत आइओ ॥

ਕੋਪ ਗਦਾ ਕਰ ਲੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਸਤ੍ਰ ਕੇ ਸੀਸ ਪੈ ਘਾਉ ਲਗਾਯੋ ॥
कोप गदा कर लै घन स्याम सु सत्र के सीस पै घाउ लगायो ॥

ਪ੍ਰਾਨ ਤਜਿਓ ਮਨਿ ਚੰਡਿ ਭਜਿਓ ਤਿਹ ਕੋ ਤਨੁ ਤਾਹਿ ਕੇ ਲੋਕਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥੧੩੩੫॥
प्रान तजिओ मनि चंडि भजिओ तिह को तनु ताहि के लोकि सिधारिओ ॥१३३५॥

ਪ੍ਰਾਨ ਚਲਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਹੀ ਤਨ ਚੰਡਿ ਕੇ ਲੋਗ ਪਧਾਰਿਓ ॥
प्रान चलियो तिह को तब ही जब ही तन चंडि के लोग पधारिओ ॥

ਸੂਰਜ ਇੰਦ੍ਰ ਸਨਾਦਿਕ ਜੇ ਸੁਰ ਹੂੰ ਮਿਲਿ ਕੈ ਜਸੁ ਤਾਹਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥
सूरज इंद्र सनादिक जे सुर हूं मिलि कै जसु ताहि उचारिओ ॥

ਐਸੋ ਨ ਆਗੇ ਲਰਿਯੋ ਰਨ ਮੈ ਕੋਊ ਅਪਨੀ ਬੈਸਿ ਮੈ ਨਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥
ऐसो न आगे लरियो रन मै कोऊ अपनी बैसि मै नाहि निहारिओ ॥

ਸ੍ਰੀ ਸਕਤੇਸ ਬਲੀ ਧਨਿ ਹੈ ਹਰਿ ਸੋ ਲਰਿ ਕੈ ਪਰਲੋਕਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥੧੩੩੬॥
स्री सकतेस बली धनि है हरि सो लरि कै परलोकि सिधारिओ ॥१३३६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਬੈ ਚੰਡਿ ਕੋ ਹਰਿ ਬਰੁ ਪਾਯੋ ॥
जबै चंडि को हरि बरु पायो ॥

ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਕੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
सकति सिंघ को मारि गिरायो ॥

ਅਉਰ ਸਤ੍ਰ ਬਹੁ ਗਏ ਪਰਾਈ ॥
अउर सत्र बहु गए पराई ॥

ਰਵਿ ਨਿਹਾਰਿ ਜ੍ਯੋਂ ਤਮ ਨ ਰਹਾਈ ॥੧੩੩੭॥
रवि निहारि ज्यों तम न रहाई ॥१३३७॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੰਧੇ ਦੁਆਦਸ ਭੂਪ ਸਕਤਿ ਸਿੰਘ ਸੁਧਾ ਬਧਹਿ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥
इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे जुध प्रबंधे दुआदस भूप सकति सिंघ सुधा बधहि धयाइ समापतं ॥

ਅਥ ਪੰਚ ਭੂਪ ਜੁਧ ਕਥਨੰ ॥
अथ पंच भूप जुध कथनं ॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥


Flag Counter