श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1364


ਇਹ ਬਿਧਿ ਸਭੈ ਪੁਕਾਰਤ ਭਏ ॥
इह बिधि सभै पुकारत भए ॥

ਜਨੁ ਕਰ ਲੂਟਿ ਬਨਿਕ ਸੇ ਲਏ ॥
जनु कर लूटि बनिक से लए ॥

ਤ੍ਰਾਹਿ ਤ੍ਰਾਹਿ ਹਮ ਸਰਨ ਤਿਹਾਰੀ ॥
त्राहि त्राहि हम सरन तिहारी ॥

ਸਭ ਭੈ ਤੇ ਹਮ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੀ ॥੯੦॥
सभ भै ते हम लेहु उबारी ॥९०॥

ਤੁਮ ਹੋ ਸਕਲ ਲੋਕ ਸਿਰਤਾਜਾ ॥
तुम हो सकल लोक सिरताजा ॥

ਗਰਬਨ ਗੰਜ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜਾ ॥
गरबन गंज गरीब निवाजा ॥

ਆਦਿ ਅਕਾਲ ਅਜੋਨਿ ਬਿਨਾ ਭੈ ॥
आदि अकाल अजोनि बिना भै ॥

ਨਿਰਬਿਕਾਰ ਨਿਰਲੰਬ ਜਗਤ ਮੈ ॥੯੧॥
निरबिकार निरलंब जगत मै ॥९१॥

ਨਿਰਬਿਕਾਰ ਨਿਰਜੁਰ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥
निरबिकार निरजुर अबिनासी ॥

ਪਰਮ ਜੋਗ ਕੇ ਤਤੁ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ॥
परम जोग के ततु प्रकासी ॥

ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਵ ਨਿਤ੍ਯ ਸੁਯੰਭਵ ॥
निरंकार नव नित्य सुयंभव ॥

ਤਾਤ ਮਾਤ ਜਹ ਜਾਤ ਨ ਬੰਧਵ ॥੯੨॥
तात मात जह जात न बंधव ॥९२॥

ਸਤ੍ਰੁ ਬਿਹੰਡ ਸੁਰਿਦਿ ਸੁਖਦਾਇਕ ॥
सत्रु बिहंड सुरिदि सुखदाइक ॥

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦਾਨਵ ਕੇ ਘਾਇਕ ॥
चंड मुंड दानव के घाइक ॥

ਸਤਿ ਸੰਧਿ ਸਤਿਤਾ ਨਿਵਾਸਾ ॥
सति संधि सतिता निवासा ॥

ਭੂਤ ਭਵਿਖ ਭਵਾਨ ਨਿਰਾਸਾ ॥੯੩॥
भूत भविख भवान निरासा ॥९३॥

ਆਦਿ ਅਨੰਤ ਅਰੂਪ ਅਭੇਸਾ ॥
आदि अनंत अरूप अभेसा ॥

ਘਟ ਘਟ ਭੀਤਰ ਕੀਯਾ ਪ੍ਰਵੇਸਾ ॥
घट घट भीतर कीया प्रवेसा ॥

ਅੰਤਰ ਬਸਤ ਨਿਰੰਤਰ ਰਹਈ ॥
अंतर बसत निरंतर रहई ॥

ਸਨਕ ਸਨੰਦ ਸਨਾਤਨ ਕਹਈ ॥੯੪॥
सनक सनंद सनातन कहई ॥९४॥

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੈ ॥
आदि जुगादि सदा प्रभु एकै ॥

ਧਰਿ ਧਰਿ ਮੂਰਤਿ ਫਿਰਤਿ ਅਨੇਕੈ ॥
धरि धरि मूरति फिरति अनेकै ॥

ਸਭ ਜਗ ਕਹ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਰਮਾਯਾ ॥
सभ जग कह इह बिधि भरमाया ॥

ਆਪੇ ਏਕ ਅਨੇਕ ਦਿਖਾਯਾ ॥੯੫॥
आपे एक अनेक दिखाया ॥९५॥

ਘਟ ਘਟ ਮਹਿ ਸੋਇ ਪੁਰਖ ਬ੍ਯਾਪਕ ॥
घट घट महि सोइ पुरख ब्यापक ॥

ਸਕਲ ਜੀਵ ਜੰਤਨ ਕੇ ਥਾਪਕ ॥
सकल जीव जंतन के थापक ॥

ਜਾ ਤੇ ਜੋਤਿ ਕਰਤ ਆਕਰਖਨ ॥
जा ते जोति करत आकरखन ॥

ਤਾ ਕਹ ਕਹਤ ਮ੍ਰਿਤਕ ਜਗ ਕੇ ਜਨ ॥੯੬॥
ता कह कहत म्रितक जग के जन ॥९६॥

ਤੁਮ ਜਗ ਕੇ ਕਾਰਨ ਕਰਤਾਰਾ ॥
तुम जग के कारन करतारा ॥

ਘਟਿ ਘਟਿ ਕੀ ਮਤਿ ਜਾਨਨਹਾਰਾ ॥
घटि घटि की मति जाननहारा ॥

ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਰਵੈਰ ਨਿਰਾਲਮ ॥
निरंकार निरवैर निरालम ॥

ਸਭ ਹੀ ਕੇ ਮਨ ਕੀ ਤੁਹਿ ਮਾਲਮ ॥੯੭॥
सभ ही के मन की तुहि मालम ॥९७॥

ਤੁਮ ਹੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨ ਬਨਾਯੋ ॥
तुम ही ब्रहमा बिसन बनायो ॥

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਤੁਮ ਹੀ ਉਪਜਾਯੋ ॥
महा रुद्र तुम ही उपजायो ॥

ਤੁਮ ਹੀ ਰਿਖਿ ਕਸਪਹਿ ਬਨਾਵਾ ॥
तुम ही रिखि कसपहि बनावा ॥

ਦਿਤ ਅਦਿਤ ਜਨ ਬੈਰ ਬਢਾਵਾ ॥੯੮॥
दित अदित जन बैर बढावा ॥९८॥

ਜਗ ਕਾਰਨ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਸ੍ਵਾਮੀ ॥
जग कारन करुनानिधि स्वामी ॥

ਕਮਲ ਨੈਨ ਅੰਤਰ ਕੇ ਜਾਮੀ ॥
कमल नैन अंतर के जामी ॥

ਦਯਾ ਸਿੰਧੁ ਦੀਨਨ ਕੇ ਦਯਾਲਾ ॥
दया सिंधु दीनन के दयाला ॥

ਹੂਜੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥੯੯॥
हूजै क्रिपानिधान क्रिपाला ॥९९॥

ਚਰਨ ਪਰੇ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰਿ ॥
चरन परे इह बिधि बिनती करि ॥

ਤ੍ਰਾਹਿ ਤ੍ਰਾਹਿ ਰਾਖਹੁ ਹਮ ਧੁਰਧਰ ॥
त्राहि त्राहि राखहु हम धुरधर ॥

ਕਹ ਕਹ ਹਸਾ ਬਚਨ ਸੁਨ ਕਾਲਾ ॥
कह कह हसा बचन सुन काला ॥

ਭਗਤ ਜਾਨ ਕਰ ਭਯੋ ਕ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥੧੦੦॥
भगत जान कर भयो क्रिपाला ॥१००॥

ਰਛ ਰਛ ਕਰਿ ਸਬਦ ਉਚਾਰੋ ॥
रछ रछ करि सबद उचारो ॥

ਸਭ ਦੇਵਨ ਕਾ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰੋ ॥
सभ देवन का सोक निवारो ॥

ਨਿਜੁ ਭਗਤਨ ਕਹ ਲਿਯੋ ਉਬਾਰਾ ॥
निजु भगतन कह लियो उबारा ॥

ਦੁਸਟਨ ਕੇ ਸੰਗ ਕਰਿਯੋ ਅਖਾਰਾ ॥੧੦੧॥
दुसटन के संग करियो अखारा ॥१०१॥


Flag Counter