श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1142


ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਰਮਿਯੋ ਤਰੁਨਿ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕਰ ॥
भाति भाति तिह रमियो तरुनि सुख पाइ कर ॥

ਹੋ ਬਿਨੁ ਦਾਮਨ ਅਬਲਾਹੂੰ ਰਹੀ ਬਿਕਾਇ ਕਰਿ ॥੮॥
हो बिनु दामन अबलाहूं रही बिकाइ करि ॥८॥

ਚਿਤ ਚਿੰਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰਹੀ ਇਸੀ ਸੰਗ ਜਾਇ ਹੌ ॥
चित चिंता त्रिय करही इसी संग जाइ हौ ॥

ਨਿਜੁ ਨਾਇਕ ਕੌ ਦਰਸੁ ਨ ਬਹੁਰ ਦਿਖਾਇ ਹੌ ॥
निजु नाइक कौ दरसु न बहुर दिखाइ हौ ॥

ਤਾ ਤੇ ਕਛੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੋ ਐਸੇ ਕੀਜਿਯੈ ॥
ता ते कछु चरित्र सो ऐसे कीजियै ॥

ਹੋ ਜਾ ਤੇ ਜਸਊ ਰਹੈ ਅਪਜਸ ਨ ਸੁਨੀਜਿਯੈ ॥੯॥
हो जा ते जसऊ रहै अपजस न सुनीजियै ॥९॥

ਏਕ ਸਖੀ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹਿਯੋ ਭੇਦ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥
एक सखी प्रति कहियो भेद समझाइ कै ॥

ਹਰਿਨ ਹੇਤੁ ਤ੍ਰਿਯ ਡੂਬੀ ਕਹਿਯਹੁ ਜਾਇ ਕੈ ॥
हरिन हेतु त्रिय डूबी कहियहु जाइ कै ॥

ਬੈਨ ਸੁਨਤ ਸਹਚਰੀ ਜਾਤਿ ਤਿਹ ਕੌ ਭਈ ॥
बैन सुनत सहचरी जाति तिह कौ भई ॥

ਹੋ ਜੁ ਕਛੁ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਕਹਿਯੋ ਖਬਰਿ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਦਈ ॥੧੦॥
हो जु कछु कुअरि तिह कहियो खबरि सो न्रिप दई ॥१०॥

ਆਪੁ ਕੁਅਰ ਕੇ ਸਾਥ ਗਈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
आपु कुअर के साथ गई सुख पाइ कै ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਨਿ ਡੂਬੀ ਨਾਰਿ ਰਹਿਯੋ ਸਿਰੁ ਨ੍ਯਾਇ ਕੈ ॥
न्रिप सुनि डूबी नारि रहियो सिरु न्याइ कै ॥

ਚੰਚਲਾਨ ਕੋ ਚਰਿਤ ਨ ਨਰ ਕੋਊ ਲਹੈ ॥
चंचलान को चरित न नर कोऊ लहै ॥

ਹੋ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅਰੁ ਬੇਦ ਭੇਦ ਐਸੇ ਕਹੈ ॥੧੧॥
हो सासत्र सिंम्रिति अरु बेद भेद ऐसे कहै ॥११॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਾ ਕੌ ਤਰੁਨ ਸੰਗ ਲੈ ਗਯੋ ॥
ता कौ तरुन संग लै गयो ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੈ ਭੋਗਤ ਭਯੋ ॥
भाति भाति कै भोगत भयो ॥

ਇਨ ਜੜ ਕਛੁ ਨ ਬਾਤ ਲਹਿ ਲਈ ॥
इन जड़ कछु न बात लहि लई ॥

ਜਾਨੀ ਡੂਬਿ ਚੰਚਲਾ ਗਈ ॥੧੨॥
जानी डूबि चंचला गई ॥१२॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਅਠਤੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੩੮॥੪੪੫੧॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ अठतीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२३८॥४४५१॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਸਹਿਰ ਸਿਰੌਜ ਬਿਖੈ ਹੁਤੋ ਰਾਜਾ ਸੁਭ੍ਰ ਸਰੂਪ ॥
सहिर सिरौज बिखै हुतो राजा सुभ्र सरूप ॥

ਕਾਮ ਕੇਲ ਮੈ ਅਤਿ ਚਤੁਰ ਨਰ ਸਿੰਘ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ॥੧॥
काम केल मै अति चतुर नर सिंघ रूप अनूप ॥१॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਾ ਕੇ ਚਾਰਿ ਪੁਤ੍ਰ ਸੁਭ ਕਾਰੀ ॥
ता के चारि पुत्र सुभ कारी ॥

ਸੂਰਬੀਰ ਬਾਕੋ ਹੰਕਾਰੀ ॥
सूरबीर बाको हंकारी ॥

ਰਾਨੀ ਔਰ ਬ੍ਯਾਹਿ ਜੋ ਆਨੀ ॥
रानी और ब्याहि जो आनी ॥

ਸੋਊ ਗਰਭਵਤੀ ਹ੍ਵੈ ਬ੍ਰਯਾਨੀ ॥੨॥
सोऊ गरभवती ह्वै ब्रयानी ॥२॥

ਏਕ ਪੁਤ੍ਰ ਤਾਹੂ ਕੋ ਭਯੋ ॥
एक पुत्र ताहू को भयो ॥

ਰਾਨੀ ਬੀਰ ਮਤੀ ਤਿਹ ਜਯੋ ॥
रानी बीर मती तिह जयो ॥

ਬ੍ਰਯਾਘ੍ਰ ਕੇਤੁ ਤਿਹ ਨਾਮ ਧਰਤ ਭੇ ॥
ब्रयाघ्र केतु तिह नाम धरत भे ॥

ਦਿਜਨ ਦਰਿਦ੍ਰ ਖੋਇ ਕੈ ਕੈ ਦੇ ॥੩॥
दिजन दरिद्र खोइ कै कै दे ॥३॥

ਚਾਰੋ ਪੁਤ੍ਰ ਰਾਜ ਅਧਿਕਾਰੀ ॥
चारो पुत्र राज अधिकारी ॥

ਇਹੈ ਸੋਕ ਅਬਲਾ ਕੇ ਭਾਰੀ ॥
इहै सोक अबला के भारी ॥

ਜੋ ਕੋਊ ਉਨ ਚਾਰੋਂ ਕੋ ਘਾਵੈ ॥
जो कोऊ उन चारों को घावै ॥

ਤਬ ਸੁਤ ਰਾਜ ਪਾਚਵੌ ਪਾਵੈ ॥੪॥
तब सुत राज पाचवौ पावै ॥४॥

ਜੇਸਟ ਪੁਤ੍ਰ ਤਨ ਮਨੁਖ ਪਠਾਯੋ ॥
जेसट पुत्र तन मनुख पठायो ॥

ਯੌ ਕਹਿਯਹੁ ਤੁਹਿ ਰਾਇ ਬੁਲਾਯੋ ॥
यौ कहियहु तुहि राइ बुलायो ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਆਵਤ ਜਬ ਭਯੋ ॥
राज कुअर आवत जब भयो ॥

ਤਬ ਹੀ ਮਾਰਿ ਕੋਠਰੀ ਦਯੋ ॥੫॥
तब ही मारि कोठरी दयो ॥५॥

ਇਹੀ ਭਾਤਿ ਤੇ ਦੁਤਿਯ ਬੁਲਾਯੋ ॥
इही भाति ते दुतिय बुलायो ॥

ਵਹੀ ਖੜਗ ਭੇ ਤਾ ਕਹ ਘਾਯੋ ॥
वही खड़ग भे ता कह घायो ॥

ਇਹੀ ਭਾਤਿ ਤਿਨ ਦੁਹੂੰ ਬੁਲੈ ਕੈ ॥
इही भाति तिन दुहूं बुलै कै ॥

ਡਾਰਤ ਭਈ ਭੋਹਰੇ ਘੈ ਕੈ ॥੬॥
डारत भई भोहरे घै कै ॥६॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਚਾਰਿ ਪੁਤ੍ਰ ਪ੍ਰਥਮੈ ਹਨੇ ਪੁਨਿ ਪਤਿ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥
चारि पुत्र प्रथमै हने पुनि पति लयो बुलाइ ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੌ ਬਿਨਤੀ ਕਰੀ ਨੈਨਨ ਨੀਰੁ ਬਹਾਇ ॥੭॥
इह बिधि सौ बिनती करी नैनन नीरु बहाइ ॥७॥

ਸੁਨ ਰਾਜਾ ਤਵ ਪੁਤ੍ਰ ਦੋ ਲਰੇ ਰਾਜ ਕੇ ਹੇਤੁ ॥
सुन राजा तव पुत्र दो लरे राज के हेतु ॥


Flag Counter