श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 687


ਗ੍ਰੰਥ ਬਢਨ ਕੇ ਕਾਜ ਸੁਨਹੁ ਜੂ ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਡਰੌ ॥
ग्रंथ बढन के काज सुनहु जू चित मै अधिक डरौ ॥

ਤਉ ਸੁਧਾਰਿ ਬਿਚਾਰ ਕਥਾ ਕਹਿ ਕਹਿ ਸੰਛੇਪ ਬਖਾਨੋ ॥
तउ सुधारि बिचार कथा कहि कहि संछेप बखानो ॥

ਜੈਸੇ ਤਵ ਪ੍ਰਤਾਪ ਕੇ ਬਲ ਤੇ ਜਥਾ ਸਕਤਿ ਅਨੁਮਾਨੋ ॥
जैसे तव प्रताप के बल ते जथा सकति अनुमानो ॥

ਜਬ ਪਾਰਸ ਇਹ ਬਿਧਿ ਰਨ ਮੰਡ੍ਰਯੋ ਨਾਨਾ ਸਸਤ੍ਰ ਚਲਾਏ ॥
जब पारस इह बिधि रन मंड्रयो नाना ससत्र चलाए ॥

ਹਤੇ ਸੁ ਹਤੇ ਜੀਅ ਲੈ ਭਾਜੇ ਚਹੁੰ ਦਿਸ ਗਏ ਪਰਾਏ ॥
हते सु हते जीअ लै भाजे चहुं दिस गए पराए ॥

ਜੇ ਹਠ ਤਿਆਗਿ ਆਨਿ ਪਗ ਲਾਗੇ ਤੇ ਸਬ ਲਏ ਬਚਾਈ ॥
जे हठ तिआगि आनि पग लागे ते सब लए बचाई ॥

ਭੂਖਨ ਬਸਨ ਬਹੁਤੁ ਬਿਧਿ ਦੀਨੇ ਦੈ ਦੈ ਬਹੁਤ ਬਡਾਈ ॥੧੧੪॥
भूखन बसन बहुतु बिधि दीने दै दै बहुत बडाई ॥११४॥

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਕਾਫੀ ॥
बिसनपद ॥ काफी ॥

ਪਾਰਸ ਨਾਥ ਬਡੋ ਰਣ ਪਾਰ੍ਯੋ ॥
पारस नाथ बडो रण पार्यो ॥

ਆਪਨ ਪ੍ਰਚੁਰ ਜਗਤ ਮਤੁ ਕੀਨਾ ਦੇਵਦਤ ਕੋ ਟਾਰ੍ਯੋ ॥
आपन प्रचुर जगत मतु कीना देवदत को टार्यो ॥

ਲੈ ਲੈ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਭਾਤਿ ਅਨਿਕ ਅਰਿ ਮਾਰੇ ॥
लै लै ससत्र असत्र नाना बिधि भाति अनिक अरि मारे ॥

ਜੀਤੇ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਪਾਰਸ ਕੇ ਸਗਲ ਜਟਾ ਧਰ ਹਾਰੇ ॥
जीते परम पुरख पारस के सगल जटा धर हारे ॥

ਬੇਖ ਬੇਖ ਭਟ ਪਰੇ ਧਰਨ ਗਿਰਿ ਬਾਣ ਪ੍ਰਯੋਘਨ ਘਾਏ ॥
बेख बेख भट परे धरन गिरि बाण प्रयोघन घाए ॥

ਜਾਨੁਕ ਪਰਮ ਲੋਕ ਪਾਵਨ ਕਹੁ ਪ੍ਰਾਨਨ ਪੰਖ ਲਗਾਏ ॥
जानुक परम लोक पावन कहु प्रानन पंख लगाए ॥

ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੇ ਕਵਚ ਕਟਿ ਪਰਮ ਪ੍ਰਭਾ ਕਹੁ ਪਾਈ ॥
टूक टूक ह्वै गिरे कवच कटि परम प्रभा कहु पाई ॥

ਜਣੁ ਦੈ ਚਲੇ ਨਿਸਾਣ ਸੁਰਗ ਕਹ ਕੁਲਹਿ ਕਲੰਕ ਮਿਟਾਈ ॥੧੧੫॥
जणु दै चले निसाण सुरग कह कुलहि कलंक मिटाई ॥११५॥

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸੂਹੀ ॥
बिसनपद ॥ सूही ॥

ਪਾਰਸ ਨਾਥ ਬਡੋ ਰਣ ਜੀਤੋ ॥
पारस नाथ बडो रण जीतो ॥

ਜਾਨੁਕ ਭਈ ਦੂਸਰ ਕਰਣਾਰਜੁਨ ਭਾਰਥ ਸੋ ਹੁਇ ਬੀਤੋ ॥
जानुक भई दूसर करणारजुन भारथ सो हुइ बीतो ॥

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਚਲੈ ਪ੍ਰਵਾਹਿ ਸ੍ਰੋਣ ਕੇ ਰਥ ਗਜ ਅਸਵ ਬਹਾਏ ॥
बहु बिधि चलै प्रवाहि स्रोण के रथ गज असव बहाए ॥

ਭੈ ਕਰ ਜਾਨ ਭਯੋ ਬਡ ਆਹਵ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦਰ ਲਜਾਏ ॥
भै कर जान भयो बड आहव सात समुंदर लजाए ॥

ਜਹ ਤਹ ਚਲੇ ਭਾਜ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਾਣਨ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
जह तह चले भाज संनिआसी बाणन अंग प्रहारे ॥

ਜਾਨੁਕ ਬਜ੍ਰ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਭੈ ਤੇ ਪਬ ਸਪਛ ਸਿਧਾਰੇ ॥
जानुक बज्र इंद्र के भै ते पब सपछ सिधारे ॥

ਜਿਹ ਤਿਹ ਗਿਰਤ ਸ੍ਰੋਣ ਕੀ ਧਾਰਾ ਅਰਿ ਘੂਮਤ ਭਿਭਰਾਤ ॥
जिह तिह गिरत स्रोण की धारा अरि घूमत भिभरात ॥

ਨਿੰਦਾ ਕਰਤ ਛਤ੍ਰੀਯ ਧਰਮ ਕੀ ਭਜਤ ਦਸੋ ਦਿਸ ਜਾਤ ॥੧੧੬॥
निंदा करत छत्रीय धरम की भजत दसो दिस जात ॥११६॥

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਸੋਰਠਿ ॥
बिसनपद ॥ सोरठि ॥

ਜੇਤਕ ਜੀਅਤ ਬਚੇ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ॥
जेतक जीअत बचे संन्यासी ॥

ਤ੍ਰਾਸ ਮਰਤ ਫਿਰਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਏ ਹੋਤ ਭਏ ਬਨਬਾਸੀ ॥
त्रास मरत फिरि बहुरि न आए होत भए बनबासी ॥

ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਢੂੰਢ ਬਨ ਬੇਹੜ ਤਹ ਤਹ ਪਕਰਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
देस बिदेस ढूंढ बन बेहड़ तह तह पकरि संघारे ॥

ਖੋਜਿ ਪਤਾਲ ਅਕਾਸ ਸੁਰਗ ਕਹੁ ਜਹਾ ਤਹਾ ਚੁਨਿ ਮਾਰੇ ॥
खोजि पताल अकास सुरग कहु जहा तहा चुनि मारे ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਨਾਸ ਕਰੇ ਸੰਨਿਆਸੀ ਆਪਨ ਮਤਹ ਮਤਾਯੋ ॥
इह बिधि नास करे संनिआसी आपन मतह मतायो ॥

ਆਪਨ ਨ੍ਯਾਸ ਸਿਖਾਇ ਸਬਨ ਕਹੁ ਆਪਨ ਮੰਤ੍ਰ ਚਲਾਯੋ ॥
आपन न्यास सिखाइ सबन कहु आपन मंत्र चलायो ॥

ਜੇ ਜੇ ਗਹੇ ਤਿਨ ਤੇ ਘਾਇਲ ਤਿਨ ਕੀ ਜਟਾ ਮੁੰਡਾਈ ॥
जे जे गहे तिन ते घाइल तिन की जटा मुंडाई ॥

ਦੋਹੀ ਦੂਰ ਦਤ ਕੀ ਕੀਨੀ ਆਪਨ ਫੇਰਿ ਦੁਹਾਈ ॥੧੧੭॥
दोही दूर दत की कीनी आपन फेरि दुहाई ॥११७॥

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਬਸੰਤ ॥
बिसनपद ॥ बसंत ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਫਾਗ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਖੇਲੇ ॥
इह बिधि फाग क्रिपानन खेले ॥

ਸੋਭਤ ਢਾਲ ਮਾਲ ਡਫ ਮਾਲੈ ਮੂਠ ਗੁਲਾਲਨ ਸੇਲੇ ॥
सोभत ढाल माल डफ मालै मूठ गुलालन सेले ॥

ਜਾਨੁ ਤੁਫੰਗ ਭਰਤ ਪਿਚਕਾਰੀ ਸੂਰਨ ਅੰਗ ਲਗਾਵਤ ॥
जानु तुफंग भरत पिचकारी सूरन अंग लगावत ॥

ਨਿਕਸਤ ਸ੍ਰੋਣ ਅਧਿਕ ਛਬਿ ਉਪਜਤ ਕੇਸਰ ਜਾਨੁ ਸੁਹਾਵਤ ॥
निकसत स्रोण अधिक छबि उपजत केसर जानु सुहावत ॥

ਸ੍ਰੋਣਤ ਭਰੀ ਜਟਾ ਅਤਿ ਸੋਭਤ ਛਬਹਿ ਨ ਜਾਤ ਕਹ੍ਯੋ ॥
स्रोणत भरी जटा अति सोभत छबहि न जात कह्यो ॥

ਮਾਨਹੁ ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਮ ਸੌ ਡਾਰ੍ਯੋ ਈਂਗਰ ਲਾਗਿ ਰਹ੍ਯੋ ॥
मानहु परम प्रेम सौ डार्यो ईंगर लागि रह्यो ॥

ਜਹ ਤਹ ਗਿਰਤ ਭਏ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਸਾਗਨ ਸਤ੍ਰੁ ਪਰੋਏ ॥
जह तह गिरत भए नाना बिधि सागन सत्रु परोए ॥

ਜਾਨੁਕ ਖੇਲ ਧਮਾਰ ਪਸਾਰਿ ਕੈ ਅਧਿਕ ਸ੍ਰਮਿਤ ਹ੍ਵੈ ਸੋਏ ॥੧੧੮॥
जानुक खेल धमार पसारि कै अधिक स्रमित ह्वै सोए ॥११८॥

ਬਿਸਨਪਦ ॥ ਪਰਜ ॥
बिसनपद ॥ परज ॥

ਦਸ ਸੈ ਬਰਖ ਰਾਜ ਤਿਨ ਕੀਨਾ ॥
दस सै बरख राज तिन कीना ॥

ਕੈ ਕੈ ਦੂਰ ਦਤ ਕੇ ਮਤ ਕਹੁ ਰਾਜ ਜੋਗ ਦੋਊ ਲੀਨਾ ॥
कै कै दूर दत के मत कहु राज जोग दोऊ लीना ॥

ਜੇ ਜੇ ਛਪੇ ਲੁਕੇ ਕਹੂੰ ਬਾਚੇ ਰਹਿ ਰਹਿ ਵਹੈ ਗਏ ॥
जे जे छपे लुके कहूं बाचे रहि रहि वहै गए ॥

ਐਸੇ ਏਕ ਨਾਮ ਲੈਬੇ ਕੋ ਜਗ ਮੋ ਰਹਤ ਭਏ ॥
ऐसे एक नाम लैबे को जग मो रहत भए ॥


Flag Counter