श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1287


ਬੀਰਮ ਤੀਰ ਵਜੀਰ ਪਠਾਯੋ ॥
बीरम तीर वजीर पठायो ॥

ਸਾਹ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
साह कहियो तिह ताहि सुनायो ॥

ਹਮਰੇ ਦੀਨ ਪ੍ਰਥਮ ਤੁਮ ਆਵਹੁ ॥
हमरे दीन प्रथम तुम आवहु ॥

ਬਹੁਰਿ ਦਿਲਿਸ ਕੀ ਸੁਤਾ ਬਿਯਾਵਹੁ ॥੧੫॥
बहुरि दिलिस की सुता बियावहु ॥१५॥

ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਕਹਾ ਨਹਿ ਮਾਨਾ ॥
बीरम देव कहा नहि माना ॥

ਕਰਿਯੋ ਆਪਨੇ ਦੇਸ ਪਯਾਨਾ ॥
करियो आपने देस पयाना ॥

ਪ੍ਰਾਤੇ ਖਬਰਿ ਦਿਲਿਸ ਜਬ ਪਾਈ ॥
प्राते खबरि दिलिस जब पाई ॥

ਅਮਿਤਿ ਸੈਨ ਅਰਿ ਗਹਨ ਪਠਾਈ ॥੧੬॥
अमिति सैन अरि गहन पठाई ॥१६॥

ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਖਬਰਿ ਜਬ ਪਾਈ ॥
बीरम देव खबरि जब पाई ॥

ਪਲਟ ਕਰੀ ਤਿਨ ਸਾਥ ਲਰਾਈ ॥
पलट करी तिन साथ लराई ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਭਾਰੀ ਭਟ ਘਾਏ ॥
भाति भाति भारी भट घाए ॥

ਤਹਾ ਨ ਟਿਕੇ ਤਵਨ ਕੇ ਪਾਏ ॥੧੭॥
तहा न टिके तवन के पाए ॥१७॥

ਕਾਧਲ ਵਤ ਰਾਜਾ ਥੋ ਜਹਾ ॥
काधल वत राजा थो जहा ॥

ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਜਾਤ ਭਯੋ ਤਹਾ ॥
बीरम देव जात भयो तहा ॥

ਕਾਧਲ ਦੇ ਆਗੇ ਜਹਾ ਰਾਨੀ ॥
काधल दे आगे जहा रानी ॥

ਰੂਪਵਾਨ ਗੁਨਵਾਨ ਸ੍ਯਾਨੀ ॥੧੮॥
रूपवान गुनवान स्यानी ॥१८॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਕਾਧਲ ਦੇ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ॥
काधल दे रानी तिह रूप निहारि कै ॥

ਗਿਰੀ ਧਰਨਿ ਕੇ ਭੀਤਰ ਹਿਯੇ ਬਿਚਾਰਿ ਕੈ ॥
गिरी धरनि के भीतर हिये बिचारि कै ॥

ਐਸੋ ਇਕ ਪਲ ਕੁਅਰ ਜੁ ਭੇਟਨ ਪਾਈਯੈ ॥
ऐसो इक पल कुअर जु भेटन पाईयै ॥

ਹੋ ਜਨਮ ਪਚਾਸਿਕ ਲੌ ਸਖੀ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈਯੈ ॥੧੯॥
हो जनम पचासिक लौ सखी बलि बलि जाईयै ॥१९॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਾਇ ਸਖੀ ਬੀਰਮ ਦੇ ਪਾਸਾ ॥
जाइ सखी बीरम दे पासा ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਸਾਥ ਕਰੀ ਅਰਦਾਸਾ ॥
इह बिधि साथ करी अरदासा ॥

ਕੈ ਤੁਮ ਕਾਧਲ ਦੇ ਕੋ ਭਜੋ ॥
कै तुम काधल दे को भजो ॥

ਕੈ ਇਹ ਦੇਸ ਹਮਾਰੋ ਤਜੋ ॥੨੦॥
कै इह देस हमारो तजो ॥२०॥

ਪਾਛੇ ਲਗੀ ਫੌਜ ਤਿਨ ਮਾਨੀ ॥
पाछे लगी फौज तिन मानी ॥

ਦੁਤਿਯ ਰਹਨ ਕੀ ਠੌਰ ਨ ਜਾਨੀ ॥
दुतिय रहन की ठौर न जानी ॥

ਤਾ ਕੋ ਦੇਸ ਤਰੁਨਿ ਨਹਿ ਤਜੋ ॥
ता को देस तरुनि नहि तजो ॥

ਕਾਧਲ ਦੇ ਰਾਨੀ ਕਹ ਭਜੋ ॥੨੧॥
काधल दे रानी कह भजो ॥२१॥

ਰਾਨੀ ਰਮੀ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਭੋਗਾ ॥
रानी रमी मित्र के भोगा ॥

ਚਿਤ ਕੇ ਦਏ ਤ੍ਯਾਗਿ ਸਭ ਸੋਗਾ ॥
चित के दए त्यागि सभ सोगा ॥

ਤਬ ਲਗਿ ਲਿਖੋ ਸਾਹ ਕੋ ਆਯੋ ॥
तब लगि लिखो साह को आयो ॥

ਬਾਚਿ ਮੰਤ੍ਰਿਯਨ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੨॥
बाचि मंत्रियन भाखि सुनायो ॥२२॥

ਲਿਖਿ ਸੁ ਲਿਖਾ ਮਹਿ ਯਹੈ ਪਠਾਈ ॥
लिखि सु लिखा महि यहै पठाई ॥

ਔਰ ਬਾਤ ਦੂਜੀ ਨ ਜਨਾਈ ॥
और बात दूजी न जनाई ॥

ਕੈ ਬੀਰਮ ਕਹ ਬਾਧਿ ਪਠਾਵਹੁ ॥
कै बीरम कह बाधि पठावहु ॥

ਕੈ ਮੇਰੇ ਸੰਗ ਜੁਧ ਮਚਾਵਹੁ ॥੨੩॥
कै मेरे संग जुध मचावहु ॥२३॥

ਰਾਨੀ ਬਾਧਿ ਨ ਬੀਰਮ ਦਯੋ ॥
रानी बाधि न बीरम दयो ॥

ਪਹਿਰ ਕੌਚ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਯੋ ॥
पहिर कौच दुंदभी बजयो ॥

ਨਿਰਭੈ ਚਲੀ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥
निरभै चली जुध के काजा ॥

ਹੈ ਗੈ ਰਥ ਸਾਜਤ ਸਰ ਸਾਜਾ ॥੨੪॥
है गै रथ साजत सर साजा ॥२४॥

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
भुजंग प्रयात छंद ॥

ਬਜ੍ਯੋ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਮੰਡੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥
बज्यो राग मारू मंडे छत्रधारी ॥

ਬਹੈ ਤੀਰ ਤਰਵਾਰ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥
बहै तीर तरवार काती कटारी ॥

ਕਹੂੰ ਕੇਤੁ ਫਾਟੇ ਗਿਰੇ ਛਤ੍ਰ ਟੂਟੇ ॥
कहूं केतु फाटे गिरे छत्र टूटे ॥

ਕਹੂੰ ਮਤ ਦੰਤੀ ਫਿਰੈ ਬਾਜ ਛੂਟੈ ॥੨੫॥
कहूं मत दंती फिरै बाज छूटै ॥२५॥

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਜੂਝੇ ਪਰੇ ਹੈ ਮਤੰਗੈ ॥
कहूं बाज जूझे परे है मतंगै ॥

ਕਹੂੰ ਨਾਗ ਮਾਰੇ ਬਿਰਾਜੈ ਉਤੰਗੈ ॥
कहूं नाग मारे बिराजै उतंगै ॥

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਡਾਰੇ ਪਰੇ ਬਰਮ ਫਾਟੇ ॥
कहूं बीर डारे परे बरम फाटे ॥

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਖਾਡੇ ਲਸੈ ਚਰਮ ਕਾਟੇ ॥੨੬॥
कहूं खेत खाडे लसै चरम काटे ॥२६॥

ਗਿਰੇ ਬੀਰ ਮਾਰੇ ਕਾ ਲੌ ਗਨਾਊ ॥
गिरे बीर मारे का लौ गनाऊ ॥

ਕਹੌ ਜੋ ਸਭੈ ਏਕ ਗ੍ਰੰਥੈ ਬਨਾਊ ॥
कहौ जो सभै एक ग्रंथै बनाऊ ॥

ਜਥਾ ਸਕਤਿ ਕੈ ਅਲਪ ਤਾ ਤੇ ਉਚਾਰੋ ॥
जथा सकति कै अलप ता ते उचारो ॥

ਸੁਨੋ ਕਾਨ ਦੈ ਕੈ ਸਭੇ ਹੀ ਪਿਆਰੋ ॥੨੭॥
सुनो कान दै कै सभे ही पिआरो ॥२७॥

ਇਤੈ ਖਾਨ ਢੂਕੇ ਉਤੈ ਰਾਜ ਨੀਕੇ ॥
इतै खान ढूके उतै राज नीके ॥

ਹਠੀ ਰੋਸ ਬਾਢੇ ਸੁ ਗਾਢੇ ਅਨੀਕੇ ॥
हठी रोस बाढे सु गाढे अनीके ॥

ਲਰੇ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਸੁ ਏਕੈ ਨ ਭਾਜ੍ਯੋ ॥
लरे कोप कै कै सु एकै न भाज्यो ॥

ਘਰੀ ਚਾਰਿ ਲੌ ਸਾਰ ਸੌ ਸਾਰ ਬਾਜ੍ਯੋ ॥੨੮॥
घरी चारि लौ सार सौ सार बाज्यो ॥२८॥

ਤਹਾ ਸੰਖ ਭੇਰੀ ਘਨੇ ਨਾਦ ਬਾਜੇ ॥
तहा संख भेरी घने नाद बाजे ॥

ਮ੍ਰਿਦੰਗੈ ਮੁਚੰਗੈ ਉਪੰਗੈ ਬਿਰਾਜੇ ॥
म्रिदंगै मुचंगै उपंगै बिराजे ॥

ਕਹੂੰ ਨਾਇ ਨਾਫੀਰਿਯੈਂ ਔ ਨਗਾਰੇ ॥
कहूं नाइ नाफीरियैं औ नगारे ॥

ਕਹੂੰ ਝਾਝ ਬੀਨਾ ਬਜੈ ਘੰਟ ਭਾਰੇ ॥੨੯॥
कहूं झाझ बीना बजै घंट भारे ॥२९॥

ਕਹੂੰ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹੈ ਗਿਰੈ ਹੈ ਸਿਪਾਹੀ ॥
कहूं टूक टूक है गिरै है सिपाही ॥

ਮਰੇ ਸ੍ਵਾਮਿ ਕੇ ਕਾਜਹੂੰ ਕੋ ਨਿਬਾਹੀ ॥
मरे स्वामि के काजहूं को निबाही ॥

ਤਹਾ ਕੌਚ ਧਾਰੇ ਚੜੇ ਛਤ੍ਰ ਧਾਰੀ ॥
तहा कौच धारे चड़े छत्र धारी ॥

ਮਿਲੈ ਮੇਲ ਮਾਨੋ ਮਦਾਰੈ ਮਦਾਰੀ ॥੩੦॥
मिलै मेल मानो मदारै मदारी ॥३०॥

ਕਿਤੇ ਭੂਮਿ ਲੋਟੈ ਸੁ ਹਾਥੈ ਉਚਾਏ ॥
किते भूमि लोटै सु हाथै उचाए ॥

ਡਰੈ ਸੇਖ ਜੈਸੇ ਸਮਾਈ ਸਮਾਏ ॥
डरै सेख जैसे समाई समाए ॥

ਜੁਝੈ ਜ੍ਵਾਨ ਜੋਧਾ ਜਗੇ ਜੋਰ ਜੰਗੈ ॥
जुझै ज्वान जोधा जगे जोर जंगै ॥

ਮਨੋ ਪਾਨ ਕੈ ਭੰਗ ਸੋਏ ਮਲੰਗੈ ॥੩੧॥
मनो पान कै भंग सोए मलंगै ॥३१॥

ਬਹੈ ਆਨ ਐਸੇ ਬਚੈ ਬੀਰ ਕੌਨੈ ॥
बहै आन ऐसे बचै बीर कौनै ॥


Flag Counter