श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1265


ਸਾਸ ਘੂਟਿ ਜਨੁ ਕਰਿ ਮਰਿ ਗਈ ॥
सास घूटि जनु करि मरि गई ॥

ਸਖਿਯਨ ਲਪਿਟਿ ਬਸਤ੍ਰ ਮਹਿ ਲਈ ॥੭॥
सखियन लपिटि बसत्र महि लई ॥७॥

ਬਕਰੀ ਬਾਧਿ ਸਿਰ੍ਰਹੀ ਮਧਿ ਦੀਨੀ ॥
बकरी बाधि सिर्रही मधि दीनी ॥

ਛੋਰ ਬਸਤ੍ਰ ਪਿਤੁ ਮਾਤ ਨ ਚੀਨੀ ॥
छोर बसत्र पितु मात न चीनी ॥

ਦੁਹੂੰ ਸੁਤਾ ਕੋ ਬਚਨ ਸੰਭਾਰਾ ॥
दुहूं सुता को बचन संभारा ॥

ਸਲ ਕੇ ਮਾਝ ਬਕਰਿਯਹਿ ਜਾਰਾ ॥੮॥
सल के माझ बकरियहि जारा ॥८॥

ਗਈ ਜਾਰ ਸੰਗ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰੀ ॥
गई जार संग राज कुमारी ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਿਨੀ ਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥
भेद अभेद किनी न बिचारी ॥

ਦੁਹਿਤਾ ਮਰੀ ਜਾਰਿ ਜਨੁ ਦੀਨੀ ॥
दुहिता मरी जारि जनु दीनी ॥

ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੀ ਕ੍ਰਿਯਾ ਨ ਚੀਨੀ ॥੯॥
त्रिय चरित्र की क्रिया न चीनी ॥९॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਸੋਲਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੧੬॥੫੯੯੩॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे तीन सौ सोलह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३१६॥५९९३॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਮੰਤ੍ਰੀ ਕਥਾ ਉਚਾਰੀ ਔਰੈ ॥
मंत्री कथा उचारी औरै ॥

ਰਾਜਾ ਦੇਸ ਬੰਗਲਾ ਗੌਰੈ ॥
राजा देस बंगला गौरै ॥

ਸਮਨ ਪ੍ਰਭਾ ਤਾ ਕੀ ਪਟਰਾਨੀ ॥
समन प्रभा ता की पटरानी ॥

ਜਿਹ ਸਮ ਸੁਨੀ ਨ ਕਿਨੀ ਬਖਾਨੀ ॥੧॥
जिह सम सुनी न किनी बखानी ॥१॥

ਪੁਹਪ ਪ੍ਰਭਾ ਇਕ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰੀ ॥
पुहप प्रभा इक राज दुलारी ॥

ਬਹੁਰਿ ਬਿਧਾਤਾ ਤਸਿ ਨ ਸਵਾਰੀ ॥
बहुरि बिधाता तसि न सवारी ॥

ਤਾ ਕੀ ਆਭਾ ਜਾਤ ਨ ਕਹੀ ॥
ता की आभा जात न कही ॥

ਜਨੁ ਕਰਿ ਫੂਲਿ ਅਬਾਸੀ ਰਹੀ ॥੨॥
जनु करि फूलि अबासी रही ॥२॥

ਭੂਮਿ ਗਿਰੀ ਤਾ ਕੀ ਸੁੰਦ੍ਰਾਈ ॥
भूमि गिरी ता की सुंद्राई ॥

ਤਾ ਤੇ ਅਬਾਸੀ ਲਈ ਲਲਾਈ ॥
ता ते अबासी लई ललाई ॥

ਗਾਲ੍ਰਹਨ ਤੇ ਜੋ ਰਸ ਚੁਇ ਪਰਾ ॥
गाल्रहन ते जो रस चुइ परा ॥

ਭਯੋ ਗੁਲਾਬ ਤਿਸੀ ਤੇ ਹਰਾ ॥੩॥
भयो गुलाब तिसी ते हरा ॥३॥

ਜੋਬਨ ਜਬ ਆਯੋ ਅੰਗ ਤਾ ਕੇ ॥
जोबन जब आयो अंग ता के ॥

ਸਾਹ ਏਕ ਆਯੌ ਤਬ ਵਾ ਕੇ ॥
साह एक आयौ तब वा के ॥

ਏਕ ਪੁਤ੍ਰ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਹ ਸੰਗਾ ॥
एक पुत्र सुंदरि तिह संगा ॥

ਜਨ ਮਨਸਾ ਦ੍ਵੈ ਜਏ ਅਨੰਗਾ ॥੪॥
जन मनसा द्वै जए अनंगा ॥४॥

ਗਾਜੀ ਰਾਇ ਨਾਮ ਤਿਹ ਨਰ ਕੋ ॥
गाजी राइ नाम तिह नर को ॥

ਕੰਕਨ ਜਾਨ ਕਾਮ ਕੇ ਕਰ ਕੋ ॥
कंकन जान काम के कर को ॥

ਭੂਖਨ ਕੋ ਭੂਖਨ ਤਿਹ ਮਾਨੋ ॥
भूखन को भूखन तिह मानो ॥

ਦੂਖਨ ਕੋ ਦੂਖਨ ਪਹਿਚਾਨੋ ॥੫॥
दूखन को दूखन पहिचानो ॥५॥

ਪੁਹਪ ਪ੍ਰਭਾ ਤਾ ਕੋ ਜਬ ਲਹਾ ॥
पुहप प्रभा ता को जब लहा ॥

ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਐਸੇ ਕਰ ਕਹਾ ॥
मन बच क्रम ऐसे कर कहा ॥

ਐਸਿ ਕਰੌ ਮੈ ਕਵਨ ਉਪਾਈ ॥
ऐसि करौ मै कवन उपाई ॥

ਮੋਰਿ ਇਹੀ ਸੰਗ ਹੋਇ ਸਗਾਈ ॥੬॥
मोरि इही संग होइ सगाई ॥६॥

ਪ੍ਰਾਤਹਿ ਕਾਲ ਸੁਯੰਬਰ ਕਿਯਾ ॥
प्रातहि काल सुयंबर किया ॥

ਕੁੰਕਮ ਡਾਰਿ ਤਿਸੀ ਪਰ ਦਿਯਾ ॥
कुंकम डारि तिसी पर दिया ॥

ਅਰੁ ਪੁਹਪਨ ਤੈ ਡਾਰਿਸਿ ਹਾਰਾ ॥
अरु पुहपन तै डारिसि हारा ॥

ਹੇਰਿ ਰਹੇ ਮੁਖ ਭੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥੭॥
हेरि रहे मुख भूप अपारा ॥७॥

ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਸਭਹੂੰ ਕਰਿ ਜਾਨਾ ॥
तिह न्रिप सुत सभहूं करि जाना ॥

ਸਾਹ ਪੁਤ੍ਰ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
साह पुत्र किनहूं न पछाना ॥

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਨਹਿ ਭੇਦ ਬਿਚਰਾ ॥
मात पिता नहि भेद बिचरा ॥

ਇਹ ਛਲ ਕੁਅਰਿ ਸਭਨ ਕਹ ਛਰਾ ॥੮॥
इह छल कुअरि सभन कह छरा ॥८॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਸਤ੍ਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੧੭॥੬੦੦੧॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे तीन सौ सत्रह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३१७॥६००१॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਮਰਗਜ ਸੈਨ ਹੁਤੋ ਇਕ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ॥
मरगज सैन हुतो इक न्रिप बर ॥

ਮਰਗਜ ਦੇਇ ਨਾਰਿ ਜਾ ਕੇ ਘਰ ॥
मरगज देइ नारि जा के घर ॥


Flag Counter