श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 992


ਤਨਿ ਤਨਿ ਵਹੈ ਬੈਰਿਯਨ ਮਾਰੇ ॥
तनि तनि वहै बैरियन मारे ॥

ਜਾ ਕੇ ਅੰਗ ਘਾਇ ਦ੍ਰਿੜ ਲਾਗੇ ॥
जा के अंग घाइ द्रिड़ लागे ॥

ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਬਹੁਰਿ ਨਹਿ ਜਾਗੇ ॥੨੮॥
गिरि परे बहुरि नहि जागे ॥२८॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸਭ ਸੁਭਟ ਸੰਘਾਰੇ ॥
भाति भाति सभ सुभट संघारे ॥

ਜਿਯਤ ਬਚੇ ਰਨ ਤ੍ਯਾਗ ਪਧਾਰੇ ॥
जियत बचे रन त्याग पधारे ॥

ਇੰਦ੍ਰ ਦਤ ਕੋ ਪ੍ਰਿਥਮ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
इंद्र दत को प्रिथम संघारियो ॥

ਉਗ੍ਰ ਦਤ ਕੋ ਬਹੁਰਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੨੯॥
उग्र दत को बहुरि निहारियो ॥२९॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਉਗ੍ਰ ਦਤ ਕੋ ਜੀਤਿ ਰਨ ਜਿਯਤ ਬਿਲੋਕਿਯੋ ਜਾਇ ॥
उग्र दत को जीति रन जियत बिलोकियो जाइ ॥

ਅਤਿ ਰਾਨੀ ਹਰਖਤਿ ਭਈ ਰਾਜਾ ਲਿਯੋ ਉਠਾਇ ॥੩੦॥
अति रानी हरखति भई राजा लियो उठाइ ॥३०॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਰਾਨੀ ਲਯੋ ਉਠਾਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
रानी लयो उठाइ न्रिपति सुख पाइ कै ॥

ਅਮਿਤ ਦਏ ਤਿਨ ਦਾਨ ਸਦਨ ਮੈ ਆਇ ਕੈ ॥
अमित दए तिन दान सदन मै आइ कै ॥

ਘਨੇ ਘਰਨ ਕੌ ਘਾਇ ਸਤ੍ਰੁ ਪਤਿ ਘਾਇਯੋ ॥
घने घरन कौ घाइ सत्रु पति घाइयो ॥

ਹੋ ਰਾਜ ਕਿਯੋ ਪੁਨਿ ਆਨਿ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇਯੋ ॥੩੧॥
हो राज कियो पुनि आनि हरख उपजाइयो ॥३१॥

ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥
राजा बाच ॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਧੰਨਿ ਰਾਨੀ ਤੈ ਜੀਤਿ ਰਨ ਹਮ ਕੋ ਲਯੋ ਉਬਾਰਿ ॥
धंनि रानी तै जीति रन हम को लयो उबारि ॥

ਆਜ ਲਗੇ ਚੌਦਹ ਭਵਨ ਹੋਇ ਨ ਤੋ ਸੀ ਨਾਰਿ ॥੩੨॥
आज लगे चौदह भवन होइ न तो सी नारि ॥३२॥

ਧੰਨ ਰਾਨੀ ਤੈ ਮਾਰਿ ਅਰਿ ਮਾਰਿ ਸਤ੍ਰੁ ਪਤਿ ਲੀਨ ॥
धंन रानी तै मारि अरि मारि सत्रु पति लीन ॥

ਰਨ ਤੇ ਲਯੋ ਉਚਾਇ ਮੁਹਿ ਨਯੋ ਜਨਮ ਜਨੁ ਦੀਨ ॥੩੩॥
रन ते लयो उचाइ मुहि नयो जनम जनु दीन ॥३३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਤੈ ਮੋਹਿ ਜਿਯਾਰੋ ॥
सुनु रानी तै मोहि जियारो ॥

ਅਬ ਚੇਰੋ ਮੈ ਭਯੋ ਤਿਹਾਰੋ ॥
अब चेरो मै भयो तिहारो ॥

ਅਬ ਯੌ ਬਸੀ ਮੋਰ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
अब यौ बसी मोर मन माही ॥

ਤੋ ਸਮ ਔਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕਹੂੰ ਨਾਹੀ ॥੩੪॥
तो सम और त्रिया कहूं नाही ॥३४॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਅਠਾਈਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨੮॥੨੫੨੩॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ अठाईसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१२८॥२५२३॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਰਾਵੀ ਨਦਿ ਊਪਰ ਬਸੈ ਨਾਰਿ ਸਾਹਿਬਾ ਨਾਮ ॥
रावी नदि ऊपर बसै नारि साहिबा नाम ॥

ਮਿਰਜਾ ਕੇ ਸੰਗ ਦੋਸਤੀ ਕਰਤ ਆਠਹੂੰ ਜਾਮ ॥੧॥
मिरजा के संग दोसती करत आठहूं जाम ॥१॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਾ ਕੋ ਦੂਲਹ ਬ੍ਯਾਹਨ ਆਯੋ ॥
ता को दूलह ब्याहन आयो ॥

ਯਹ ਮਿਰਜਾ ਚਿਤ ਚਿੰਤ ਬਢਾਯੋ ॥
यह मिरजा चित चिंत बढायो ॥

ਯਾ ਕੋ ਜਤਨ ਕੌਨ ਸੋ ਕੀਜੈ ॥
या को जतन कौन सो कीजै ॥

ਯਾ ਤੇ ਯਹ ਅਬਲਾ ਹਰਿ ਲੀਜੈ ॥੨॥
या ते यह अबला हरि लीजै ॥२॥

ਤ੍ਰਿਯ ਹੂੰ ਕੇ ਜਿਯ ਮੈ ਯੋ ਆਈ ॥
त्रिय हूं के जिय मै यो आई ॥

ਪ੍ਯਾਰੋ ਮਿਤ੍ਰ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਈ ॥
प्यारो मित्र न छोरियो जाई ॥

ਯਾ ਕੌ ਬ੍ਯਾਹਿ ਕਹਾ ਮੈ ਕਰਿਹੌ ॥
या कौ ब्याहि कहा मै करिहौ ॥

ਯਾਹੀ ਸੋ ਜੀਹੌ ਕੈ ਮਰਿਹੌ ॥੩॥
याही सो जीहौ कै मरिहौ ॥३॥

ਮੀਤ ਭੋਗ ਤੁਮਰੇ ਮੈ ਰਸੀ ॥
मीत भोग तुमरे मै रसी ॥

ਪਤਿ ਤ੍ਰਿਯ ਭਾਵ ਜਾਨਿ ਗ੍ਰਿਹ ਬਸੀ ॥
पति त्रिय भाव जानि ग्रिह बसी ॥

ਮੇਰੋ ਚਿਤ ਚੋਰਿ ਤੈ ਲੀਨੋ ॥
मेरो चित चोरि तै लीनो ॥

ਤਾ ਤੇ ਜਾਤ ਬ੍ਯਾਹ ਨਹਿ ਕੀਨੋ ॥੪॥
ता ते जात ब्याह नहि कीनो ॥४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਸਾਚ ਕਹਤ ਜਿਯ ਕੀ ਤੁਮੈ ਸੁਨਿਹੌ ਮੀਤ ਬਨਾਇ ॥
साच कहत जिय की तुमै सुनिहौ मीत बनाइ ॥

ਮੁਖ ਮਾਗੇ ਬਰੁ ਦੇਤ ਨਹਿ ਘੋਲ ਘੁਮਾਈ ਮਾਇ ॥੫॥
मुख मागे बरु देत नहि घोल घुमाई माइ ॥५॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਅਬ ਮੁਹਿ ਮੀਤ ਕਹੋ ਕਾ ਕਰੌਂ ॥
अब मुहि मीत कहो का करौं ॥


Flag Counter