श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1098


ਛਾਡਿ ਕੈ ਸੋਕ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀ ਕੇ ਲੋਕ ਬਿਲੋਕਿ ਪ੍ਰਭਾ ਸਭ ਹੀ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥੭॥
छाडि कै सोक त्रिलोकी के लोक बिलोकि प्रभा सभ ही बलि जावै ॥७॥

ਕੋਕ ਕੀ ਰੀਤਿ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੈ ਸੁਭ ਕਾਮ ਕਲੋਲ ਅਮੋਲ ਕਮਾਵੈ ॥
कोक की रीति सो प्रीति करै सुभ काम कलोल अमोल कमावै ॥

ਬਾਰਹਿ ਬਾਰ ਰਮੈ ਰੁਚਿ ਸੋ ਦੋਊ ਹੇਰਿ ਪ੍ਰਭਾ ਤਨ ਕੀ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥
बारहि बार रमै रुचि सो दोऊ हेरि प्रभा तन की बलि जावै ॥

ਬੀਰੀ ਚਬਾਇ ਸਿੰਗਾਰ ਬਨਾਇ ਸੁ ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਮਿਲੈ ਮੁਸਕਾਵੈ ॥
बीरी चबाइ सिंगार बनाइ सु नैन नचाइ मिलै मुसकावै ॥

ਮਾਨਹੁ ਬੀਰ ਜੁਟੇ ਰਨ ਮੈ ਸਿਤ ਤਾਨਿ ਕਮਾਨਨ ਬਾਨ ਚਲਾਵੈ ॥੮॥
मानहु बीर जुटे रन मै सित तानि कमानन बान चलावै ॥८॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੁਹੁਨ ਮੈ ਭਈ ॥
ऐसी प्रीति दुहुन मै भई ॥

ਬਿਸਰਿ ਲੋਕ ਕੀ ਲਜਾ ਗਈ ॥
बिसरि लोक की लजा गई ॥

ਨੋਖੋ ਨੇਹ ਨਿਗੋਡੋ ਲਾਗੋ ॥
नोखो नेह निगोडो लागो ॥

ਜਾ ਤੇ ਨੀਂਦ ਭੂਖਿ ਦੋਊ ਭਾਗੋ ॥੯॥
जा ते नींद भूखि दोऊ भागो ॥९॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਤ੍ਰਿਯ ਮੀਤ ਬੁਲਾਯੋ ॥
एक दिवस त्रिय मीत बुलायो ॥

ਸੋਤ ਸੰਗਿ ਸਵਤਨਿਨ ਤਕਾਯੋ ॥
सोत संगि सवतनिन तकायो ॥

ਭੇਵ ਰਛਪਾਲਨ ਕੋ ਦੀਨੋ ॥
भेव रछपालन को दीनो ॥

ਤਿਨ ਕੋ ਕੋਪ ਆਤਮਾ ਕੀਨੋ ॥੧੦॥
तिन को कोप आतमा कीनो ॥१०॥

ਰਛਪਾਲ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਅਤਿ ਭਏ ॥
रछपाल क्रुधित अति भए ॥

ਰਾਨੀ ਹੁਤੀ ਤਹੀ ਤੇ ਗਏ ॥
रानी हुती तही ते गए ॥

ਜਾਰ ਸਹਿਤ ਤਾ ਕੋ ਲਹਿ ਲੀਨੋ ॥
जार सहित ता को लहि लीनो ॥

ਬਿਵਤ ਹਨਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੌ ਕੀਨੋ ॥੧੧॥
बिवत हनन दुहूंअन कौ कीनो ॥११॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
तब रानी इह भाति उचारी ॥

ਸੁਨੋ ਰਛਕੋ ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ ॥
सुनो रछको बात हमारी ॥

ਮੀਤ ਮਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯ ਮਰਿ ਜੈ ਹੈ ॥
मीत मरे न्रिप त्रिय मरि जै है ॥

ਤ੍ਰਿਯਾ ਮਰੈ ਰਾਜਾ ਕੋ ਛੈ ਹੈ ॥੧੨॥
त्रिया मरै राजा को छै है ॥१२॥

ਦੋ ਕੁਕਟ ਕੁਕਟੀ ਮੰਗਵਾਈ ॥
दो कुकट कुकटी मंगवाई ॥

ਸਖਿਯਹਿ ਬੋਲ ਤਿਨੈ ਬਿਖੁ ਖ੍ਵਾਈ ॥
सखियहि बोल तिनै बिखु ख्वाई ॥

ਨਿਕਟ ਆਪਨੈ ਦੁਹੁਅਨ ਆਨੋ ॥
निकट आपनै दुहुअन आनो ॥

ਮੂੜ ਰਛਕਨ ਚਰਿਤ ਨ ਜਾਨੋ ॥੧੩॥
मूड़ रछकन चरित न जानो ॥१३॥

ਪ੍ਰਥਮ ਮਾਰਿ ਕੁਕਟ ਕੋ ਦਯੋ ॥
प्रथम मारि कुकट को दयो ॥

ਕੁਕਟੀ ਕੋ ਬਿਨੁ ਬਧ ਬਧ ਭਯੋ ॥
कुकटी को बिनु बध बध भयो ॥

ਬਹੁਰਿ ਨਾਸ ਕੁਕਟੀ ਕੋ ਭਯੋ ॥
बहुरि नास कुकटी को भयो ॥

ਪਲਕ ਬਿਖੈ ਕੁਕਟੋ ਮਰਿ ਗਯੋ ॥੧੪॥
पलक बिखै कुकटो मरि गयो ॥१४॥

ਰਾਨੀ ਬਾਚ ॥
रानी बाच ॥

ਸਨਹੁ ਲੋਗ ਮੈ ਤੁਮੈ ਸੁਨਾਊ ॥
सनहु लोग मै तुमै सुनाऊ ॥

ਮਿਤ੍ਰ ਮਰੇ ਮੈ ਪ੍ਰਾਨ ਗਵਾਊ ॥
मित्र मरे मै प्रान गवाऊ ॥

ਮੋਹਿ ਮਰੇ ਰਾਜਾ ਮਰਿ ਜੈ ਹੈ ॥
मोहि मरे राजा मरि जै है ॥

ਤੁਮਰੇ ਕਹੋ ਹਾਥ ਕਾ ਐ ਹੈ ॥੧੫॥
तुमरे कहो हाथ का ऐ है ॥१५॥

ਹੋ ਰਾਜਾ ਜੌ ਜਿਯਤ ਉਬਰਿ ਹੈ ॥
हो राजा जौ जियत उबरि है ॥

ਤੁਮਰੀ ਸਦਾ ਪਾਲਨਾ ਕਰਿ ਹੈ ॥
तुमरी सदा पालना करि है ॥

ਜੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯ ਜੁਤ ਸ੍ਵਰਗ ਸਿਧੈ ਹੈ ॥
जो न्रिप त्रिय जुत स्वरग सिधै है ॥

ਤੁਮ ਧਨ ਤੇ ਵੈ ਜਿਯਤੇ ਜੈ ਹੈ ॥੧੬॥
तुम धन ते वै जियते जै है ॥१६॥

ਤਾ ਤੇ ਕ੍ਯੋਨ ਨ ਦਰਬੁ ਅਤਿ ਲੀਜੈ ॥
ता ते क्योन न दरबु अति लीजै ॥

ਤਿਹੂੰ ਜਿਯਨ ਕੀ ਰਛਾ ਕੀਜੈ ॥
तिहूं जियन की रछा कीजै ॥

ਜੜਨ ਕੁਕਟ ਕੋ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
जड़न कुकट को चरित निहारियो ॥

ਜਾਰ ਸਹਿਤ ਰਾਨੀਯਹਿ ਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੭॥
जार सहित रानीयहि न मारियो ॥१७॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਇਸਕਮਤੀ ਇਹ ਛਲ ਭਏ ਕੁਕਟ ਕੁਕਟਿਯਹਿ ਘਾਇ ॥
इसकमती इह छल भए कुकट कुकटियहि घाइ ॥

ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਾਰਿਯੋ ਪ੍ਰਿਯ ਸਹਿਤ ਨ੍ਰਿਪ ਡਰ ਜੜਨ ਦਿਖਾਇ ॥੧੮॥
प्रान उबारियो प्रिय सहित न्रिप डर जड़न दिखाइ ॥१८॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਿਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰ ਬਿਚਾਰੇ ॥
तिन इह भाति बिचार बिचारे ॥


Flag Counter