श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1246


ਰੂਪ ਕੇਤੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਤਹਾ ॥
रूप केतु राजा इक तहा ॥

ਰੂਪਮਾਨ ਅਰੁ ਸੂਰਾ ਮਹਾ ॥
रूपमान अरु सूरा महा ॥

ਥਰਹਰ ਕੰਪੈ ਸਤ੍ਰੁ ਜਾ ਕੇ ਡਰ ॥
थरहर कंपै सत्रु जा के डर ॥

ਪ੍ਰਗਟ ਭਯੋ ਜਨੁ ਦੁਤਿਯ ਨਿਸਾਕਰ ॥੨॥
प्रगट भयो जनु दुतिय निसाकर ॥२॥

ਏਕ ਸਪੂਤ ਪੂਤ ਤਿਨ ਜਯੋ ॥
एक सपूत पूत तिन जयो ॥

ਜਾ ਸੌ ਔਰ ਨ ਜਗ ਮਹਿ ਭਯੋ ॥
जा सौ और न जग महि भयो ॥

ਝਿਲਮਿਲ ਦੇ ਤਾ ਕੌ ਲਖਿ ਗਈ ॥
झिलमिल दे ता कौ लखि गई ॥

ਤਬ ਹੀ ਤੇ ਬਵਰੀ ਸੀ ਭਈ ॥੩॥
तब ही ते बवरी सी भई ॥३॥

ਵਾ ਸੌ ਬਾਧਾ ਅਧਿਕ ਸਨੇਹਾ ॥
वा सौ बाधा अधिक सनेहा ॥

ਦ੍ਵੈ ਤੇ ਕਰੀ ਏਕ ਜਨੁ ਦੇਹਾ ॥
द्वै ते करी एक जनु देहा ॥

ਔਰ ਉਪਾਉ ਨ ਚਲਿਯੋ ਚਲਾਯੋ ॥
और उपाउ न चलियो चलायो ॥

ਤਬ ਅਬਲਾ ਨਰ ਭੇਸ ਬਨਾਯੋ ॥੪॥
तब अबला नर भेस बनायो ॥४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਧਰਿ ਕਰਿ ਭੇਸ ਕਰੌਲ ਕੌ ਗਈ ਤਵਨ ਕੇ ਧਾਮ ॥
धरि करि भेस करौल कौ गई तवन के धाम ॥

ਸਭ ਕੋ ਨਰ ਜਾਨੇ ਤਿਸੈ ਕੋਈ ਨ ਜਾਨੈ ਬਾਮ ॥੫॥
सभ को नर जाने तिसै कोई न जानै बाम ॥५॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਕੁਅਰਹਿ ਰੋਜ ਸਿਕਾਰ ਖਿਲਾਵੈ ॥
कुअरहि रोज सिकार खिलावै ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਮ੍ਰਿਗਹਿ ਹਨਾਵੈ ॥
भाति भाति तन म्रिगहि हनावै ॥

ਇਕਲੀ ਫਿਰੈ ਸਜਨ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥
इकली फिरै सजन के संगा ॥

ਪਹਿਰੇ ਪੁਰਖ ਭੇਸ ਕਹ ਅੰਗਾ ॥੬॥
पहिरे पुरख भेस कह अंगा ॥६॥

ਇਕ ਦਿਨ ਸਦਨ ਨ ਜਾਤ ਸੁ ਭਈ ॥
इक दिन सदन न जात सु भई ॥

ਪਿਤ ਤਨ ਕਹੀ ਸੁਤਾ ਮਰਿ ਗਈ ॥
पित तन कही सुता मरि गई ॥

ਅਪਨੀ ਠਵਰ ਬਕਰਿਯਹਿ ਜਾਰਾ ॥
अपनी ठवर बकरियहि जारा ॥

ਦੂਸਰ ਪੁਰਖ ਨ ਭੇਦ ਬਿਚਾਰਾ ॥੭॥
दूसर पुरख न भेद बिचारा ॥७॥

ਸਾਹ ਲਹਿਯੋ ਦੁਹਿਤਾ ਮਰ ਗਈ ॥
साह लहियो दुहिता मर गई ॥

ਯੌ ਨਹੀ ਲਖਿਯੋ ਕਰੌਲਨ ਭਈ ॥
यौ नही लखियो करौलन भई ॥

ਸੰਗ ਨਿਤ ਲੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਕੌ ਜਾਵੈ ॥
संग नित लै न्रिप सुत कौ जावै ॥

ਬਨ ਉਪਬਨ ਭੀਤਰ ਭ੍ਰਮਿ ਆਵੈ ॥੮॥
बन उपबन भीतर भ्रमि आवै ॥८॥

ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਤਾਯੋ ॥
बहुत काल इह भाति बितायो ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਕਹ ਬਹੁ ਬਿਰਮਾਯੋ ॥
राज कुअर कह बहु बिरमायो ॥

ਸੋ ਤਾ ਕਹ ਨਹਿ ਨਾਰਿ ਪਛਾਨੈ ॥
सो ता कह नहि नारि पछानै ॥

ਭਲੋ ਕਰੌਲ ਤਾਹਿ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥੯॥
भलो करौल ताहि करि मानै ॥९॥

ਇਕ ਦਿਨ ਗਏ ਗਹਿਰ ਬਨ ਦੋਊ ॥
इक दिन गए गहिर बन दोऊ ॥

ਸਾਥੀ ਦੁਤਿਯ ਨ ਪਹੁਚਾ ਕੋਊ ॥
साथी दुतिय न पहुचा कोऊ ॥

ਅਥ੍ਰਯੋ ਦਿਵਸ ਰਜਨੀ ਹ੍ਵੈ ਆਈ ॥
अथ्रयो दिवस रजनी ह्वै आई ॥

ਏਕ ਬ੍ਰਿਛ ਤਰ ਬਸੇ ਬਨਾਈ ॥੧੦॥
एक ब्रिछ तर बसे बनाई ॥१०॥

ਤਹ ਇਕ ਆਯੋ ਸਿੰਘ ਅਪਾਰਾ ॥
तह इक आयो सिंघ अपारा ॥

ਕਾਢੇ ਦਾਤ ਬਡੇ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥
काढे दात बडे बिकरारा ॥

ਤਾਹਿ ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥
ताहि निरखि न्रिप सुत डर पायो ॥

ਸਾਹ ਸੁਤਾ ਤਿਹ ਧੀਰ ਬੰਧਾਯੋ ॥੧੧॥
साह सुता तिह धीर बंधायो ॥११॥

ਤਬ ਤਿਹ ਤਾਕਿ ਤੁਪਕ ਸੌ ਮਾਰਿਯੋ ॥
तब तिह ताकि तुपक सौ मारियो ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਦੇਖਤ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥
न्रिप सुत देखत सिंघ प्रहारियो ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਅਸ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
राज कुअर अस बचन उचारे ॥

ਮਾਗਹੁ ਜੋ ਜਿਯ ਰੁਚਤ ਤਿਹਾਰੇ ॥੧੨॥
मागहु जो जिय रुचत तिहारे ॥१२॥

ਤਬ ਤਿਨ ਤਾ ਸੌ ਬ੍ਰਿਥਾ ਉਚਾਰੀ ॥
तब तिन ता सौ ब्रिथा उचारी ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਮੈ ਸਾਹ ਦੁਲਾਰੀ ॥
राज कुअर मै साह दुलारी ॥

ਤੋ ਸੌ ਮੋਰਿ ਲਗਨਿ ਲਗ ਗਈ ॥
तो सौ मोरि लगनि लग गई ॥

ਤਾ ਤੇ ਭੇਸ ਧਰਤ ਇਹ ਭਈ ॥੧੩॥
ता ते भेस धरत इह भई ॥१३॥


Flag Counter