श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 691


ਸੋ ਭਸਮ ਹੋਵਤ ਜਾਨੁ ॥
सो भसम होवत जानु ॥

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਗਤ ਨ ਮਾਨੁ ॥੧੫੨॥
बिनु प्रीति भगत न मानु ॥१५२॥

ਜਬ ਭਏ ਪੁਤ੍ਰਾ ਭਸਮ ॥
जब भए पुत्रा भसम ॥

ਜਨ ਅੰਧਤਾ ਰਵਿ ਰਸਮ ॥
जन अंधता रवि रसम ॥

ਪੁਨਿ ਪੂਛੀਆ ਤਿਹਾ ਜਾਇ ॥
पुनि पूछीआ तिहा जाइ ॥

ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਭੇਦ ਬਤਾਇ ॥੧੫੩॥
मुनि राज भेद बताइ ॥१५३॥

ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
नराज छंद ॥

ਕਉਨ ਭੂਪ ਭੂਮਿ ਮੈ ਬਤਾਇ ਮੋਹਿ ਦੀਜੀਯੈ ॥
कउन भूप भूमि मै बताइ मोहि दीजीयै ॥

ਜੋ ਮੋਹਿ ਤ੍ਰਾਸਿ ਨ ਤ੍ਰਸ੍ਰਯੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਰਿਖੀਸ ਕੀਜੀਯੈ ॥
जो मोहि त्रासि न त्रस्रयो क्रिपा रिखीस कीजीयै ॥

ਸੁ ਅਉਰ ਕਉਨ ਹੈ ਹਠੀ ਸੁ ਜਉਨ ਮੋ ਨ ਜੀਤਿਯੋ ॥
सु अउर कउन है हठी सु जउन मो न जीतियो ॥

ਅਤ੍ਰਾਸ ਕਉਨ ਠਉਰ ਹੈ ਜਹਾ ਨ ਮੋਹ ਬੀਤਿਯੋ ॥੧੫੪॥
अत्रास कउन ठउर है जहा न मोह बीतियो ॥१५४॥

ਨ ਸੰਕ ਚਿਤ ਆਨੀਯੈ ਨਿਸੰਕ ਭਾਖ ਦੀਜੀਯੈ ॥
न संक चित आनीयै निसंक भाख दीजीयै ॥

ਸੁ ਕੋ ਅਜੀਤ ਹੈ ਰਹਾ ਉਚਾਰ ਤਾਸੁ ਕੀਜੀਯੈ ॥
सु को अजीत है रहा उचार तासु कीजीयै ॥

ਨਰੇਸ ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ ਅਸੇਸ ਜੀਤ ਮੈ ਲੀਏ ॥
नरेस देस देस के असेस जीत मै लीए ॥

ਛਿਤੇਸ ਭੇਸ ਭੇਸ ਕੇ ਗੁਲਾਮ ਆਨਿ ਹੂਐ ਰਹੇ ॥੧੫੫॥
छितेस भेस भेस के गुलाम आनि हूऐ रहे ॥१५५॥

ਅਸੇਖ ਰਾਜ ਕਾਜ ਮੋ ਲਗਾਇ ਕੈ ਦੀਏ ॥
असेख राज काज मो लगाइ कै दीए ॥

ਅਨੰਤ ਤੀਰਥ ਨਾਤਿ ਕੈ ਅਛਿਨ ਪੁੰਨ ਮੈ ਕੀਏ ॥
अनंत तीरथ नाति कै अछिन पुंन मै कीए ॥

ਅਨੰਤ ਛਤ੍ਰੀਆਨ ਛੈ ਦੁਰੰਤ ਰਾਜ ਮੈ ਕਰੋ ॥
अनंत छत्रीआन छै दुरंत राज मै करो ॥

ਸੋ ਕੋ ਤਿਹੁੰ ਜਹਾਨ ਮੈ ਸਮਾਜ ਜਉਨ ਤੇ ਟਰੋ ॥੧੫੬॥
सो को तिहुं जहान मै समाज जउन ते टरो ॥१५६॥

ਅਨੰਗ ਰੰਗ ਰੰਗ ਕੇ ਸੁਰੰਗ ਬਾਜ ਮੈ ਹਰੇ ॥
अनंग रंग रंग के सुरंग बाज मै हरे ॥

ਬਸੇਖ ਰਾਜਸੂਇ ਜਗ ਬਾਜਮੇਧ ਮੈ ਕਰੇ ॥
बसेख राजसूइ जग बाजमेध मै करे ॥

ਨ ਭੂਮਿ ਐਸ ਕੋ ਰਹੀ ਨ ਜਗ ਖੰਭ ਜਾਨੀਯੈ ॥
न भूमि ऐस को रही न जग खंभ जानीयै ॥

ਜਗਤ੍ਰ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਕਰਿ ਦੁਤੀਯ ਮੋਹਿ ਮਾਨੀਯੈ ॥੧੫੭॥
जगत्र करण कारण करि दुतीय मोहि मानीयै ॥१५७॥

ਸੁ ਅਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰ ਜੇ ਧਰੇ ਸੁ ਛਤ੍ਰ ਸੂਰ ਸੇਵਹੀ ॥
सु अत्र छत्र जे धरे सु छत्र सूर सेवही ॥

ਅਦੰਡ ਖੰਡ ਖੰਡ ਕੇ ਸੁਦੰਡ ਮੋਹਿ ਦੇਵਹੀ ॥
अदंड खंड खंड के सुदंड मोहि देवही ॥

ਸੁ ਐਸ ਅਉਰ ਕੌਨ ਹੈ ਪ੍ਰਤਾਪਵਾਨ ਜਾਨੀਐ ॥
सु ऐस अउर कौन है प्रतापवान जानीऐ ॥

ਤ੍ਰਿਲੋਕ ਆਜ ਕੇ ਬਿਖੈ ਜੋਗਿੰਦਰ ਮੋਹਿ ਮਾਨੀਐ ॥੧੫੮॥
त्रिलोक आज के बिखै जोगिंदर मोहि मानीऐ ॥१५८॥

ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਬਾਚ ਪਾਰਸਨਾਥ ਸੋ ॥
मछिंद्र बाच पारसनाथ सो ॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੋ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਜੀਤਿ ਸੁ ਲੋਗਨ ਕੋ ਬਹੁ ਤ੍ਰਾਸ ਦਿਖਾਯੋ ॥
कहा भयो जो सभ ही जग जीति सु लोगन को बहु त्रास दिखायो ॥

ਅਉਰ ਕਹਾ ਜੁ ਪੈ ਦੇਸ ਬਿਦੇਸਨ ਮਾਹਿ ਭਲੇ ਗਜ ਗਾਹਿ ਬਧਾਯੋ ॥
अउर कहा जु पै देस बिदेसन माहि भले गज गाहि बधायो ॥

ਜੋ ਮਨੁ ਜੀਤਤ ਹੈ ਸਭ ਦੇਸ ਵਹੈ ਤੁਮਰੈ ਨ੍ਰਿਪ ਹਾਥਿ ਨ ਆਯੋ ॥
जो मनु जीतत है सभ देस वहै तुमरै न्रिप हाथि न आयो ॥

ਲਾਜ ਗਈ ਕਛੁ ਕਾਜ ਸਰ੍ਯੋ ਨਹੀ ਲੋਕ ਗਯੋ ਪਰਲੋਕ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੫੯॥
लाज गई कछु काज सर्यो नही लोक गयो परलोक न पायो ॥१५९॥

ਭੂਮਿ ਕੋ ਕਉਨ ਗੁਮਾਨ ਹੈ ਭੂਪਤਿ ਸੋ ਨਹੀ ਕਾਹੂੰ ਕੇ ਸੰਗ ਚਲੈ ਹੈ ॥
भूमि को कउन गुमान है भूपति सो नही काहूं के संग चलै है ॥

ਹੈ ਛਲਵੰਤ ਬਡੀ ਬਸੁਧਾ ਯਹਿ ਕਾਹੂੰ ਕੀ ਹੈ ਨਹ ਕਾਹੂੰ ਹੁਐ ਹੈ ॥
है छलवंत बडी बसुधा यहि काहूं की है नह काहूं हुऐ है ॥

ਭਉਨ ਭੰਡਾਰ ਸਬੈ ਬਰ ਨਾਰਿ ਸੁ ਅੰਤਿ ਤੁਝੈ ਕੋਊ ਸਾਥ ਨ ਦੈ ਹੈ ॥
भउन भंडार सबै बर नारि सु अंति तुझै कोऊ साथ न दै है ॥

ਆਨ ਕੀ ਬਾਤ ਚਲਾਤ ਹੋ ਕਾਹੇ ਕਉ ਸੰਗਿ ਕੀ ਦੇਹ ਨ ਸੰਗਿ ਸਿਧੈ ਹੈ ॥੧੬੦॥
आन की बात चलात हो काहे कउ संगि की देह न संगि सिधै है ॥१६०॥

ਰਾਜ ਕੇ ਸਾਜ ਕੋ ਕਉਨ ਗੁਮਾਨ ਨਿਦਾਨ ਜੁ ਆਪਨ ਸੰਗ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥
राज के साज को कउन गुमान निदान जु आपन संग न जै है ॥

ਭਉਨ ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਘਰ ਬਾਰ ਸੁ ਏਕ ਹੀ ਬਾਰ ਬਿਗਾਨ ਕਹੈ ਹੈ ॥
भउन भंडार भरे घर बार सु एक ही बार बिगान कहै है ॥

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੁ ਮਿਤ੍ਰ ਸਖਾ ਕੋਈ ਅੰਤਿ ਸਮੈ ਤੁਹਿ ਸਾਥ ਨ ਦੈ ਹੈ ॥
पुत्र कलत्र सु मित्र सखा कोई अंति समै तुहि साथ न दै है ॥

ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਚੇਤ ਮਹਾ ਪਸੁ ਸੰਗ ਬੀਯੋ ਸੋ ਭੀ ਸੰਗ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥੧੬੧॥
चेत रे चेत अचेत महा पसु संग बीयो सो भी संग न जै है ॥१६१॥

ਕਉਨ ਭਰੋਸ ਭਟਾਨ ਕੋ ਭੂਪਤਿ ਭਾਰ ਪਰੇ ਜਿਨਿ ਭਾਰ ਸਹੈਂਗੇ ॥
कउन भरोस भटान को भूपति भार परे जिनि भार सहैंगे ॥

ਭਾਜ ਹੈ ਭੀਰ ਭਯਾਨਕ ਹੁਐ ਕਰ ਭਾਰਥ ਸੋ ਨਹੀ ਭੇਰ ਚਹੈਂਗੇ ॥
भाज है भीर भयानक हुऐ कर भारथ सो नही भेर चहैंगे ॥

ਏਕ ਉਪਚਾਰ ਨ ਚਾਲ ਹੈ ਰਾਜਨ ਮਿਤ੍ਰ ਸਬੈ ਮ੍ਰਿਤ ਨੀਰ ਬਹੈਂਗੇ ॥
एक उपचार न चाल है राजन मित्र सबै म्रित नीर बहैंगे ॥

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸਭੈ ਤੁਮਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਛੂਟਤ ਪ੍ਰਾਨ ਮਸਾਨ ਕਹੈਂਗੇ ॥੧੬੨॥
पुत्र कलत्र सभै तुमरे न्रिप छूटत प्रान मसान कहैंगे ॥१६२॥

ਪਾਰਸਨਾਥ ਬਾਚ ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਸੋ ॥
पारसनाथ बाच मछिंद्र सो ॥

ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
तोमर छंद ॥

ਮੁਨਿ ਕਉਨ ਹੈ ਵਹ ਰਾਉ ॥
मुनि कउन है वह राउ ॥

ਤਿਹ ਆਜ ਮੋਹਿ ਬਤਾਉ ॥
तिह आज मोहि बताउ ॥

ਤਿਹ ਜੀਤ ਹੋ ਜਬ ਜਾਇ ॥
तिह जीत हो जब जाइ ॥

ਤਬ ਭਾਖੀਅਉ ਮੁਹਿ ਰਾਇ ॥੧੬੩॥
तब भाखीअउ मुहि राइ ॥१६३॥

ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਬਾਚ ਪਾਰਸਨਾਥ ਸੋ ॥
मछिंद्र बाच पारसनाथ सो ॥

ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
तोमर छंद ॥

ਸੁਨ ਰਾਜ ਰਾਜਨ ਹੰਸ ॥
सुन राज राजन हंस ॥

ਭਵ ਭੂਮਿ ਕੇ ਅਵਤੰਸ ॥
भव भूमि के अवतंस ॥

ਤੁਹਿ ਜੀਤਏ ਸਬ ਰਾਇ ॥
तुहि जीतए सब राइ ॥

ਪਰ ਸੋ ਨ ਜੀਤਯੋ ਜਾਇ ॥੧੬੪॥
पर सो न जीतयो जाइ ॥१६४॥

ਅਬਿਬੇਕ ਹੈ ਤਿਹ ਨਾਉ ॥
अबिबेक है तिह नाउ ॥

ਤਵ ਹੀਯ ਮੈ ਤਿਹ ਠਾਉ ॥
तव हीय मै तिह ठाउ ॥

ਤਿਹ ਜੀਤ ਕਹੀ ਨ ਭੂਪ ॥
तिह जीत कही न भूप ॥

ਵਹ ਹੈ ਸਰੂਪ ਅਨੂਪ ॥੧੬੫॥
वह है सरूप अनूप ॥१६५॥

ਛਪੈ ਛੰਦ ॥
छपै छंद ॥

ਬਲਿ ਮਹੀਪ ਜਿਨ ਛਲ੍ਯੋ ਬ੍ਰਹਮ ਬਾਵਨ ਬਸ ਕਿਨੋ ॥
बलि महीप जिन छल्यो ब्रहम बावन बस किनो ॥

ਕਿਸਨ ਬਿਸਨ ਜਿਨ ਹਰੇ ਦੰਡ ਰਘੁਪਤਿ ਤੇ ਲਿਨੋ ॥
किसन बिसन जिन हरे दंड रघुपति ते लिनो ॥

ਦਸ ਗ੍ਰੀਵਹਿ ਜਿਨਿ ਹਰਾ ਸੁਭਟ ਸੁੰਭਾਸੁਰ ਖੰਡ੍ਯੋ ॥
दस ग्रीवहि जिनि हरा सुभट सुंभासुर खंड्यो ॥

ਮਹਖਾਸੁਰ ਮਰਦੀਆ ਮਾਨ ਮਧੁ ਕੀਟ ਬਿਹੰਡ੍ਰਯੋ ॥
महखासुर मरदीआ मान मधु कीट बिहंड्रयो ॥

ਸੋਊ ਮਦਨ ਰਾਜ ਰਾਜਾ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਨ੍ਰਿਪ ਅਬਿਬੇਕ ਮੰਤ੍ਰੀ ਕੀਯੋ ॥
सोऊ मदन राज राजा न्रिपति न्रिप अबिबेक मंत्री कीयो ॥

ਜਿਹ ਦੇਵ ਦਈਤ ਗੰਧ੍ਰਬ ਮੁਨਿ ਜੀਤਿ ਅਡੰਡ ਡੰਡਹਿ ਲੀਯੋ ॥੧੬੬॥
जिह देव दईत गंध्रब मुनि जीति अडंड डंडहि लीयो ॥१६६॥

ਜਵਨ ਕ੍ਰੁਧ ਜੁਧ ਕਰਣ ਕੈਰਵ ਰਣ ਘਾਏ ॥
जवन क्रुध जुध करण कैरव रण घाए ॥

ਜਾਸੁ ਕੋਪ ਕੇ ਕੀਨ ਸੀਸ ਦਸ ਸੀਸ ਗਵਾਏ ॥
जासु कोप के कीन सीस दस सीस गवाए ॥

ਜਉਨ ਕ੍ਰੁਧ ਕੇ ਕੀਏ ਦੇਵ ਦਾਨਵ ਰਣਿ ਲੁਝੇ ॥
जउन क्रुध के कीए देव दानव रणि लुझे ॥

ਜਾਸੁ ਕ੍ਰੋਧ ਕੇ ਕੀਨ ਖਸਟ ਕੁਲ ਜਾਦਵ ਜੁਝੇ ॥
जासु क्रोध के कीन खसट कुल जादव जुझे ॥


Flag Counter