श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 648


ਕੇਈ ਸੁਨਤ ਪਾਠ ਪਰਮੰ ਪੁਨੀਤ ॥
केई सुनत पाठ परमं पुनीत ॥

ਨਹੀ ਮੁਰਤ ਕਲਪ ਬਹੁਤ ਜਾਤ ਬੀਤ ॥੧੫੮॥
नही मुरत कलप बहुत जात बीत ॥१५८॥

ਕੇਈ ਬੈਠ ਕਰਤ ਜਲਿ ਕੋ ਅਹਾਰ ॥
केई बैठ करत जलि को अहार ॥

ਕੇਈ ਭ੍ਰਮਤ ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਪਹਾਰ ॥
केई भ्रमत देस देसन पहार ॥

ਕੇਈ ਜਪਤ ਮਧ ਕੰਦਰੀ ਦੀਹ ॥
केई जपत मध कंदरी दीह ॥

ਕੇਈ ਬ੍ਰਹਮਚਰਜ ਸਰਤਾ ਮਝੀਹ ॥੧੫੯॥
केई ब्रहमचरज सरता मझीह ॥१५९॥

ਕੇਈ ਰਹਤ ਬੈਠਿ ਮਧ ਨੀਰ ਜਾਇ ॥
केई रहत बैठि मध नीर जाइ ॥

ਕੇਈ ਅਗਨ ਜਾਰਿ ਤਾਪਤ ਬਨਾਇ ॥
केई अगन जारि तापत बनाइ ॥

ਕੇਈ ਰਹਤ ਸਿਧਿ ਮੁਖ ਮੋਨ ਠਾਨ ॥
केई रहत सिधि मुख मोन ठान ॥

ਅਨਿ ਆਸ ਚਿਤ ਇਕ ਆਸ ਮਾਨ ॥੧੬੦॥
अनि आस चित इक आस मान ॥१६०॥

ਅਨਡੋਲ ਗਾਤ ਅਬਿਕਾਰ ਅੰਗ ॥
अनडोल गात अबिकार अंग ॥

ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ਆਭਾ ਅਭੰਗ ॥
महिमा महान आभा अभंग ॥

ਅਨਭੈ ਸਰੂਪ ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
अनभै सरूप अनभव प्रकास ॥

ਅਬਯਕਤ ਤੇਜ ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥੧੬੧॥
अबयकत तेज निस दिन उदास ॥१६१॥

ਇਹ ਭਾਤਿ ਜੋਗਿ ਕੀਨੇ ਅਪਾਰ ॥
इह भाति जोगि कीने अपार ॥

ਗੁਰ ਬਾਝ ਯੌ ਨ ਹੋਵੈ ਉਧਾਰ ॥
गुर बाझ यौ न होवै उधार ॥

ਤਬ ਪਰੇ ਦਤ ਕੇ ਚਰਨਿ ਆਨਿ ॥
तब परे दत के चरनि आनि ॥

ਕਹਿ ਦੇਹਿ ਜੋਗ ਕੇ ਗੁਰ ਬਿਧਾਨ ॥੧੬੨॥
कहि देहि जोग के गुर बिधान ॥१६२॥

ਜਲ ਮਧਿ ਜੌਨ ਮੁੰਡੇ ਅਪਾਰ ॥
जल मधि जौन मुंडे अपार ॥

ਬਨ ਨਾਮ ਤਉਨ ਹ੍ਵੈਗੇ ਕੁਮਾਰ ॥
बन नाम तउन ह्वैगे कुमार ॥

ਗਿਰਿ ਮਧਿ ਸਿਖ ਕਿਨੇ ਅਨੇਕ ॥
गिरि मधि सिख किने अनेक ॥

ਗਿਰਿ ਭੇਸ ਸਹਤਿ ਸਮਝੋ ਬਿਬੇਕ ॥੧੬੩॥
गिरि भेस सहति समझो बिबेक ॥१६३॥

ਭਾਰਥ ਭਣੰਤ ਜੇ ਭੇ ਦੁਰੰਤ ॥
भारथ भणंत जे भे दुरंत ॥

ਭਾਰਥੀ ਨਾਮ ਤਾ ਕੇ ਭਣੰਤ ॥
भारथी नाम ता के भणंत ॥

ਪੁਰਿ ਜਾਸ ਸਿਖ ਕੀਨੇ ਅਪਾਰ ॥
पुरि जास सिख कीने अपार ॥

ਪੁਰੀ ਨਾਮ ਤਉਨ ਜਾਨ ਬਿਚਾਰ ॥੧੬੪॥
पुरी नाम तउन जान बिचार ॥१६४॥

ਪਰਬਤ ਬਿਖੈ ਸਜੇ ਸਿਖ ਕੀਨ ॥
परबत बिखै सजे सिख कीन ॥

ਪਰਬਤਿ ਸੁ ਨਾਮ ਲੈ ਤਾਹਿ ਦੀਨ ॥
परबति सु नाम लै ताहि दीन ॥

ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਰਿ ਕਰਿ ਪੰਚ ਨਾਮ ॥
इह भाति उचरि करि पंच नाम ॥

ਤਬ ਦਤ ਦੇਵ ਕਿੰਨੇ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥੧੬੫॥
तब दत देव किंने बिस्राम ॥१६५॥

ਸਾਗਰ ਮੰਝਾਰ ਜੇ ਸਿਖ ਕੀਨ ॥
सागर मंझार जे सिख कीन ॥

ਸਾਗਰਿ ਸੁ ਨਾਮ ਤਿਨ ਕੇ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
सागरि सु नाम तिन के प्रबीन ॥

ਸਾਰਸੁਤਿ ਤੀਰ ਜੇ ਕੀਨ ਚੇਲ ॥
सारसुति तीर जे कीन चेल ॥

ਸਾਰਸੁਤੀ ਨਾਮ ਤਿਨ ਨਾਮ ਮੇਲ ॥੧੬੬॥
सारसुती नाम तिन नाम मेल ॥१६६॥

ਤੀਰਥਨ ਬੀਚ ਜੇ ਸਿਖ ਕੀਨ ॥
तीरथन बीच जे सिख कीन ॥

ਤੀਰਥਿ ਸੁ ਨਾਮ ਤਿਨ ਕੋ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
तीरथि सु नाम तिन को प्रबीन ॥

ਜਿਨ ਚਰਨ ਦਤ ਕੇ ਗਹੇ ਆਨਿ ॥
जिन चरन दत के गहे आनि ॥

ਤੇ ਭਏ ਸਰਬ ਬਿਦਿਆ ਨਿਧਾਨ ॥੧੬੭॥
ते भए सरब बिदिआ निधान ॥१६७॥

ਇਮਿ ਕਰਤ ਸਿਖ ਜਹ ਤਹ ਬਿਹਾਰਿ ॥
इमि करत सिख जह तह बिहारि ॥

ਆਸ੍ਰਮਨ ਬੀਚ ਜੋ ਜੋ ਨਿਹਾਰਿ ॥
आस्रमन बीच जो जो निहारि ॥

ਤਹ ਤਹੀ ਸਿਖ ਜੋ ਕੀਨ ਜਾਇ ॥
तह तही सिख जो कीन जाइ ॥

ਆਸ੍ਰਮਿ ਸੁ ਨਾਮ ਕੋ ਤਿਨ ਸੁਹਾਇ ॥੧੬੮॥
आस्रमि सु नाम को तिन सुहाइ ॥१६८॥

ਆਰੰਨ ਬੀਚ ਜੇਅ ਭੇ ਦਤ ॥
आरंन बीच जेअ भे दत ॥

ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਜ ਅਤਿ ਬਿਮਲ ਮਤਿ ॥
संन्यास राज अति बिमल मति ॥

ਤਹ ਤਹ ਸੁ ਕੀਨ ਜੇ ਸਿਖ ਜਾਇ ॥
तह तह सु कीन जे सिख जाइ ॥

ਅਰਿੰਨਿ ਨਾਮ ਤਿਨ ਕੋ ਰਖਾਇ ॥੧੬੯॥
अरिंनि नाम तिन को रखाइ ॥१६९॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਦਤ ਮਹਾਤਮੇ ਅਨਭਉ ਪ੍ਰਕਾਸੇ ਦਸ ਨਾਮ ਧ੍ਰਯਾਯ ਸੰਪੂਰਣ ॥
इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे दत महातमे अनभउ प्रकासे दस नाम ध्रयाय संपूरण ॥

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
पाधड़ी छंद ॥

ਆਜਾਨ ਬਾਹੁ ਅਤਿਸੈ ਪ੍ਰਭਾਵ ॥
आजान बाहु अतिसै प्रभाव ॥

ਅਬਿਯਕਤ ਤੇਜ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਵ ॥
अबियकत तेज संन्यास राव ॥

ਜਹ ਜਹ ਬਿਹਾਰ ਮੁਨਿ ਕਰਤ ਦਤ ॥
जह जह बिहार मुनि करत दत ॥

ਅਨਭਉ ਪ੍ਰਕਾਸ ਅਰੁ ਬਿਮਲ ਮਤ ॥੧੭੦॥
अनभउ प्रकास अरु बिमल मत ॥१७०॥

ਜੇ ਹੁਤੇ ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ॥
जे हुते देस देसन न्रिपाल ॥

ਤਜਿ ਗਰਬ ਪਾਨ ਲਾਗੇ ਸੁ ਢਾਲ ॥
तजि गरब पान लागे सु ढाल ॥

ਤਜਿ ਦੀਨ ਅਉਰ ਝੂਠੇ ਉਪਾਇ ॥
तजि दीन अउर झूठे उपाइ ॥

ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿਓ ਏਕ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਰਾਇ ॥੧੭੧॥
द्रिड़ गहिओ एक संन्यास राइ ॥१७१॥

ਤਜਿ ਸਰਬ ਆਸ ਇਕ ਆਸ ਚਿਤ ॥
तजि सरब आस इक आस चित ॥

ਅਬਿਕਾਰ ਚਿਤ ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ ॥
अबिकार चित परमं पवित ॥

ਜਹ ਕਰਤ ਦੇਸ ਦੇਸਨ ਬਿਹਾਰ ॥
जह करत देस देसन बिहार ॥

ਉਠਿ ਚਲਤ ਸਰਬ ਰਾਜਾ ਅਪਾਰ ॥੧੭੨॥
उठि चलत सरब राजा अपार ॥१७२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਗਵਨ ਕਰਤ ਜਿਹਾਂ ਜਿਹਾਂ ਦਿਸਾ ਮੁਨਿ ਮਨ ਦਤ ਅਪਾਰ ॥
गवन करत जिहां जिहां दिसा मुनि मन दत अपार ॥

ਸੰਗਿ ਚਲਤ ਉਠਿ ਸਬ ਪ੍ਰਜਾ ਤਜ ਘਰ ਬਾਰ ਪਹਾਰ ॥੧੭੩॥
संगि चलत उठि सब प्रजा तज घर बार पहार ॥१७३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਿਹ ਜਿਹ ਦੇਸ ਮੁਨੀਸਰ ਗਏ ॥
जिह जिह देस मुनीसर गए ॥

ਊਚ ਨੀਚ ਸਬ ਹੀ ਸੰਗਿ ਭਏ ॥
ऊच नीच सब ही संगि भए ॥

ਏਕ ਜੋਗ ਅਰੁ ਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥
एक जोग अरु रूप अपारा ॥

ਕਉਨ ਨ ਮੋਹੈ ਕਹੋ ਬਿਚਾਰਾ ॥੧੭੪॥
कउन न मोहै कहो बिचारा ॥१७४॥

ਜਹ ਤਹ ਚਲਾ ਜੋਗੁ ਸੰਨ੍ਯਾਸਾ ॥
जह तह चला जोगु संन्यासा ॥

ਰਾਜ ਪਾਟ ਤਜ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥
राज पाट तज भए उदासा ॥

ਐਸੀ ਭੂਮਿ ਨ ਦੇਖੀਅਤ ਕੋਈ ॥
ऐसी भूमि न देखीअत कोई ॥

ਜਹਾ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਜੋਗ ਨਹੀ ਹੋਈ ॥੧੭੫॥
जहा संन्यास जोग नही होई ॥१७५॥


Flag Counter