श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 904


ਕਬਿਤੁ ॥
कबितु ॥

ਘੋਰਾ ਕਹੂੰ ਭਯੋ ਕਹੂੰ ਹਾਥੀ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਗਯੋ ਕਹੂੰ ਪੰਛੀ ਰੂਪ ਲਯੋ ਕਹੂੰ ਫਲ ਫੂਲ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥
घोरा कहूं भयो कहूं हाथी ह्वै कै गयो कहूं पंछी रूप लयो कहूं फल फूल रहियो है ॥

ਪਾਵਕ ਹ੍ਵੈ ਦਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਪੌਨ ਰੂਪ ਕਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਚੀਤ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਗਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਪਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਬਹਿਯੋ ਹੈ ॥
पावक ह्वै दहियो कहूं पौन रूप कहियो कहूं चीत ह्वै कै गहियो कहूं पानी ह्वै कै बहियो है ॥

ਅੰਬਰ ਉਤਾਰੇ ਰਾਵਨਾਦਿਕ ਸੰਘਾਰੇ ਕਹੂੰ ਬਨ ਮੈ ਬਿਹਾਰੇ ਐਸੇ ਬੇਦਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥
अंबर उतारे रावनादिक संघारे कहूं बन मै बिहारे ऐसे बेदन मै कहियो है ॥

ਪੁਰਖ ਹ੍ਵੈ ਆਪੁ ਕਹੂੰ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕੋ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ ਮੂਰਖਨ ਭੇਦ ਤਾ ਕੋ ਨੈਕ ਹੂੰ ਨ ਲਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੮॥
पुरख ह्वै आपु कहूं इसत्रिन को रूप धरियो मूरखन भेद ता को नैक हूं न लहियो है ॥१८॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਕਵਨ ਮਰੈ ਕਾ ਕੋ ਕੋਊ ਮਾਰੈ ॥
कवन मरै का को कोऊ मारै ॥

ਭੂਲਾ ਲੋਕ ਭਰਮ ਬੀਚਾਰੈ ॥
भूला लोक भरम बीचारै ॥

ਯਹ ਨ ਮਰਤ ਮਾਰਤ ਹੈ ਨਾਹੀ ॥
यह न मरत मारत है नाही ॥

ਯੌ ਰਾਜਾ ਸਮਝਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੧੯॥
यौ राजा समझहु मन माही ॥१९॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਬਿਨਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੇ ਜਪੇ ਬਾਲ ਬ੍ਰਿਧ ਕੋਊ ਹੋਇ ॥
बिना नाम ता के जपे बाल ब्रिध कोऊ होइ ॥

ਰਾਵ ਰੰਕ ਰਾਜਾ ਸਭੈ ਜਿਯਤ ਨ ਰਹਸੀ ਕੋਇ ॥੨੦॥
राव रंक राजा सभै जियत न रहसी कोइ ॥२०॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਜੋ ਜਿਯ ਲਖਿ ਪਾਵੈ ॥
सति नामु जो जिय लखि पावै ॥

ਤਾ ਕੇ ਕਾਲ ਨਿਕਟ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥
ता के काल निकट नहि आवै ॥

ਬਿਨਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੇ ਜੋ ਰਹਿ ਹੈ ॥
बिना नाम ता के जो रहि है ॥

ਬਨ ਗਿਰ ਪੁਰ ਮੰਦਰ ਸਭ ਢਹਿ ਹੈ ॥੨੧॥
बन गिर पुर मंदर सभ ढहि है ॥२१॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਚਕਿਯਾ ਕੈਸੇ ਪਟ ਬਨੇ ਗਗਨ ਭੂਮਿ ਪੁਨਿ ਦੋਇ ॥
चकिया कैसे पट बने गगन भूमि पुनि दोइ ॥

ਦੁਹੂੰ ਪੁਰਨ ਮੈ ਆਇ ਕੈ ਸਾਬਿਤ ਗਯਾ ਨ ਕੋਇ ॥੨੨॥
दुहूं पुरन मै आइ कै साबित गया न कोइ ॥२२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸਤਿ ਨਾਮ ਜੋ ਪੁਰਖ ਪਛਾਨੈ ॥
सति नाम जो पुरख पछानै ॥

ਸਤਿ ਨਾਮ ਲੈ ਬਚਨ ਪ੍ਰਮਾਨੈ ॥
सति नाम लै बचन प्रमानै ॥

ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਮਾਰਗ ਲੈ ਚਲਹੀ ॥
सति नामु मारग लै चलही ॥

ਤਾ ਕੋ ਕਾਲ ਨ ਕਬਹੂੰ ਦਲਹੀ ॥੨੩॥
ता को काल न कबहूं दलही ॥२३॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਐਸੇ ਬਚਨਨ ਸੁਨਤ ਹੀ ਰਾਜਾ ਭਯੋ ਉਦਾਸੁ ॥
ऐसे बचनन सुनत ही राजा भयो उदासु ॥

ਭੂਮਿ ਦਰਬੁ ਘਰ ਰਾਜ ਤੇ ਚਿਤ ਮੈ ਭਯੋ ਨਿਰਾਸੁ ॥੨੪॥
भूमि दरबु घर राज ते चित मै भयो निरासु ॥२४॥

ਜਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਸੁਨਿਯੋ ਦੁਖਤ ਭਈ ਮਨ ਮਾਹ ॥
जब रानी ऐसे सुनियो दुखत भई मन माह ॥

ਦੇਸ ਦਰਬੁ ਗ੍ਰਿਹ ਛਾਡਿ ਕੈ ਜਾਤ ਲਖਿਯੋ ਨਰ ਨਾਹ ॥੨੫॥
देस दरबु ग्रिह छाडि कै जात लखियो नर नाह ॥२५॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮੰਤ੍ਰੀ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥
तब रानी अति दुखित ह्वै मंत्री लयो बुलाइ ॥

ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਖਿਯੈ ਕੀਜੈ ਕਛੂ ਉਪਾਇ ॥੨੬॥
क्योहूं न्रिप ग्रिह राखियै कीजै कछू उपाइ ॥२६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਬ ਮੰਤ੍ਰੀ ਇਮਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तब मंत्री इमि बचन उचारे ॥

ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਤੈ ਮੰਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ॥
सुनु रानी तै मंत्र हमारे ॥

ਐਸੋ ਜਤਨ ਆਜੁ ਹਮ ਕਰਿ ਹੈ ॥
ऐसो जतन आजु हम करि है ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਖਿ ਜੋਗਿਯਹਿ ਮਰਿ ਹੈ ॥੨੭॥
न्रिप ग्रिह राखि जोगियहि मरि है ॥२७॥

ਰਾਨੀ ਜੋ ਹੌ ਕਹੌ ਸੁ ਕਰਿਯਹੁ ॥
रानी जो हौ कहौ सु करियहु ॥

ਰਾਜਾ ਜੂ ਤੇ ਨੈਕ ਨ ਡਰਿਯਹੁ ॥
राजा जू ते नैक न डरियहु ॥

ਯਾ ਜੁਗਿਯਾ ਕਹ ਧਾਮ ਬੁਲੈਯਹੁ ॥
या जुगिया कह धाम बुलैयहु ॥

ਲੌਨ ਡਾਰਿ ਭੂਅ ਮਾਝ ਗਡੈਯਹੁ ॥੨੮॥
लौन डारि भूअ माझ गडैयहु ॥२८॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਤਯੋ ਹੀ ਕਿਯੋ ਜੁਗਿਯਹਿ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥
तब रानी तयो ही कियो जुगियहि लयो बुलाइ ॥

ਲੌਨ ਡਾਰਿ ਭੂਅ ਖੋਦਿ ਕੈ ਗਹਿ ਤਿਹ ਦਯੋ ਦਬਾਇ ॥੨੯॥
लौन डारि भूअ खोदि कै गहि तिह दयो दबाइ ॥२९॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਾਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪਤਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
जाइ न्रिपति पति बचन उचारे ॥

ਜੁਗਿਯ ਮਾਟੀ ਲਈ ਤਿਹਾਰੇ ॥
जुगिय माटी लई तिहारे ॥


Flag Counter