श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 539


ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਬਯਦੂਰਥ ਦੈਤ ਬਧਹ ਧਿਆਇ ਸਮਾਤਮੰ ॥
इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे बयदूरथ दैत बधह धिआइ समातमं ॥

ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਜੂ ਤੀਰਥ ਗਵਨ ਕਥਨੰ ॥
बलिभद्र जू तीरथ गवन कथनं ॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤੀਰਥ ਕਰਨ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥
तीरथ करन बलिभद्र सिधायो ॥

ਨੈਮਖ੍ਵਰਨ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥
नैमख्वरन भीतर आयो ॥

ਆਇ ਤਹਾ ਨਾਵਨ ਇਨ ਕਯੋ ॥
आइ तहा नावन इन कयो ॥

ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰ ਕਰਿ ਦਯੋ ॥੨੩੮੨॥
चित को सोक दूर करि दयो ॥२३८२॥

ਤੋਮਰ ॥
तोमर ॥

ਰੋਮ ਹਰਖ ਨ ਥੋ ਤਹਾ ਸੋਊ ਆਯੋ ਤਹ ਦਉਰਿ ॥
रोम हरख न थो तहा सोऊ आयो तह दउरि ॥

ਹਲੀ ਮਦਰਾ ਪੀਤ ਥੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਾਹੀ ਠਾਉਰਿ ॥
हली मदरा पीत थो कबि स्याम ताही ठाउरि ॥

ਸੋਊ ਆਇ ਠਾਢ ਭਯੋ ਤਹਾ ਜੜ ਯਾਹਿ ਸਿਰ ਨ ਨਿਵਾਇ ਕੈ ॥
सोऊ आइ ठाढ भयो तहा जड़ याहि सिर न निवाइ कै ॥

ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਕੁਪਿਯੋ ਕਮਾਨ ਕਰਿ ਲੈ ਮਾਰਿਯੋ ਤਿਹ ਧਾਇ ਕੈ ॥੨੩੮੩॥
बलिभद्र कुपियो कमान करि लै मारियो तिह धाइ कै ॥२३८३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸਭ ਰਿਖਿ ਉਠਿ ਠਾਢੇ ਤਬ ਭਏ ॥
सभ रिखि उठि ठाढे तब भए ॥

ਆਨੰਦ ਬਿਸਰ ਚਿਤ ਕੇ ਗਏ ॥
आनंद बिसर चित के गए ॥

ਇਕ ਰਿਖਿ ਥੋ ਤਿਨਿ ਐਸ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
इक रिखि थो तिनि ऐस उचारियो ॥

ਬੁਰਾ ਕੀਓ ਹਲਧਰਿ ਦਿਜ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੩੮੪॥
बुरा कीओ हलधरि दिज मारियो ॥२३८४॥

ਤਬ ਹਲਧਰ ਪੁਨਿ ਐਸ ਉਚਰਿਯੋ ॥
तब हलधर पुनि ऐस उचरियो ॥

ਬੈਠ ਰਹਿਓ ਕਿਉ ਨ ਹਮ ਤੇ ਡਰਿਯੋ ॥
बैठ रहिओ किउ न हम ते डरियो ॥

ਤਬ ਮੈ ਕ੍ਰੋਧ ਚਿਤ ਮੈ ਕੀਯੋ ॥
तब मै क्रोध चित मै कीयो ॥

ਮਾਰਿ ਕਮਾਨ ਸੰਗ ਇਹ ਦੀਯੋ ॥੨੩੮੫॥
मारि कमान संग इह दीयो ॥२३८५॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਛਤ੍ਰੀ ਕੋ ਪੂਤ ਥੋ ਕੋਪ ਭਰੇ ਤਿਹ ਨਾਸ ਕਯੋ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥
छत्री को पूत थो कोप भरे तिह नास कयो बिनती सुनि लीजै ॥

ਠਾਢ ਭਏ ਉਠ ਕੈ ਰਿਖਿ ਸੋ ਜੜ ਬੈਠਿ ਰਹਿਓ ਕਹਿਓ ਸਾਚ ਪਤੀਜੈ ॥
ठाढ भए उठ कै रिखि सो जड़ बैठि रहिओ कहिओ साच पतीजै ॥

ਬਾਤ ਵਹੈ ਕਰੀਐ ਸੰਗ ਛਤ੍ਰਨ ਜਾ ਕੇ ਕੀਏ ਜਗ ਭੀਤਰ ਜੀਜੈ ॥
बात वहै करीऐ संग छत्रन जा के कीए जग भीतर जीजै ॥

ਤਾਹੀ ਤੇ ਮੈ ਬਧੁ ਤਾ ਕੋ ਕੀਯੋ ਸੁ ਅਬੈ ਮੋਰੀ ਭੂਲ ਛਿਮਾਪਨ ਕੀਜੈ ॥੨੩੮੬॥
ताही ते मै बधु ता को कीयो सु अबै मोरी भूल छिमापन कीजै ॥२३८६॥

ਰਿਖ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥
रिख बाच हली सो ॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਮਿਲਿ ਸਭ ਰਿਖਿਨ ਹਲੀ ਸੋ ਭਾਖੀ ॥
मिलि सभ रिखिन हली सो भाखी ॥

ਕਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਤਿਹ ਦਿਜ ਕੀ ਸਾਖੀ ॥
कहै स्याम तिह दिज की साखी ॥

ਇਹ ਬਾਲਕ ਥਾਪਿ ਰੋਹ ਹਰੋ ॥
इह बालक थापि रोह हरो ॥

ਬਹੁਰੋ ਜਾਇ ਤੀਰਥ ਸਭ ਕਰੋ ॥੨੩੮੭॥
बहुरो जाइ तीरथ सभ करो ॥२३८७॥

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥
कबियो बाच ॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਚਾਰੋ ਈ ਬੇਦ ਮੁਖਾਗ੍ਰਜ ਹੋਇ ਹੈ ਤਾ ਸੁਤ ਕੋ ਬਰੁ ਐਸੋ ਦੀਯੋ ॥
चारो ई बेद मुखाग्रज होइ है ता सुत को बरु ऐसो दीयो ॥

ਸੋਊ ਐਸੇ ਪੁਰਾਨ ਲਗਿਯੋ ਰਟਨੇ ਮਨੋ ਤਾਤ ਸੋਊ ਤਿਹ ਫੇਰਿ ਜੀਯੋ ॥
सोऊ ऐसे पुरान लगियो रटने मनो तात सोऊ तिह फेरि जीयो ॥

ਚਿਤ ਆਨੰਦ ਕੈ ਸਭ ਹੂ ਰਿਖਿ ਕੇ ਮਨ ਕਉ ਜਿਹ ਕੀ ਸਮ ਕਉਨ ਬੀਯੋ ॥
चित आनंद कै सभ हू रिखि के मन कउ जिह की सम कउन बीयो ॥

ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਤਿਨੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੇ ਤੀਰਥਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਰਾਮਹਿ ਪੈਡ ਲੀਯੋ ॥੨੩੮੮॥
सिर न्याइ तिनै सुख पाइ के तीरथन स्याम सु रामहि पैड लीयो ॥२३८८॥

ਗੰਗਹਿ ਸਿੰਧੁ ਜਹਾ ਮਿਲਿਯੋ ਪ੍ਰਿਥਮੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਤਹਾ ਚਲਿ ਨ੍ਰਹਾਯੋ ॥
गंगहि सिंधु जहा मिलियो प्रिथमै बलिभद्र तहा चलि न्रहायो ॥

ਫੇਰਿ ਤ੍ਰਿਬੈਨੀ ਮੈ ਕੈ ਇਸਨਾਨ ਦੈ ਦਾਨੁ ਬਲੀ ਹਰਿਦੁਆਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥
फेरि त्रिबैनी मै कै इसनान दै दानु बली हरिदुआर सिधायो ॥

ਨ੍ਰਹਾਇ ਤਹਾ ਪੁਨਿ ਬਦ੍ਰੀ ਕਿਦਾਰ ਗਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥
न्रहाइ तहा पुनि बद्री किदार गयो अति ही मन मै सुख पायो ॥

ਅਉਰ ਗਨੋ ਕਹ ਲਉ ਜਗ ਕੇ ਸਭ ਤੀਰਥ ਕੈ ਤਿਹ ਠਉਰਹਿ ਆਯੋ ॥੨੩੮੯॥
अउर गनो कह लउ जग के सभ तीरथ कै तिह ठउरहि आयो ॥२३८९॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਫੇਰਿ ਨੈਮਖ੍ਵਾਰਨ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥
फेरि नैमख्वारन महि आयो ॥

ਆਇ ਰਿਖਿਨ ਕਉ ਮਾਥ ਨਿਵਾਯੋ ॥
आइ रिखिन कउ माथ निवायो ॥

ਤੀਰਥ ਕਹਿਯੋ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਕਰੇ ॥
तीरथ कहियो मै सभ ही करे ॥

ਬਿਧਿ ਪੂਰਬ ਜਿਉ ਤੁਮ ਉਚਰੇ ॥੨੩੯੦॥
बिधि पूरब जिउ तुम उचरे ॥२३९०॥

ਹਲੀ ਬਾਚ ਰਿਖਿਨ ਸੋ ॥
हली बाच रिखिन सो ॥


Flag Counter