श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1135


ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਦ੍ਰਿੜ ਬਦਨ ਧਰਤ ਭੀ ਜਾਇ ਕੈ ॥
दुहूं हाथ द्रिड़ बदन धरत भी जाइ कै ॥

ਬਾਇ ਭਈ ਮੁਰਰਾਯੌ ਦਈ ਉਡਾਇ ਕੈ ॥
बाइ भई मुररायौ दई उडाइ कै ॥

ਮੂੰਦਿ ਮੂੰਦਿ ਮੁਖ ਰਖਤ ਕਹਾਊਾਂ ਕਰਤ ਹੈ ॥
मूंदि मूंदि मुख रखत कहाऊां करत है ॥

ਹੋ ਦੇਖਹੁ ਲੋਗ ਸਭਾਇ ਪਿਯਾ ਮੁਰ ਮਰਤ ਹੈ ॥੯॥
हो देखहु लोग सभाइ पिया मुर मरत है ॥९॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜ੍ਯੋਂ ਉਹ ਚਹਤ ਕਿ ਹਾਇ ਪੁਕਾਰੈ ॥
ज्यों उह चहत कि हाइ पुकारै ॥

ਮੋਰਿ ਆਨਿ ਕੋਊ ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਾਰੈ ॥
मोरि आनि कोऊ प्रान उबारै ॥

ਤ੍ਯੋਂ ਤ੍ਰਿਯ ਮੂੰਦਿ ਮੂੰਦਿ ਮੁਖ ਲੇਈ ॥
त्यों त्रिय मूंदि मूंदि मुख लेई ॥

ਨਿਕਸ ਨ ਸ੍ਵਾਸਨ ਬਾਹਰ ਦੇਈ ॥੧੦॥
निकस न स्वासन बाहर देई ॥१०॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਸ੍ਵਾਸਾਕੁਲ ਹ੍ਵੈ ਭੂਮਿ ਮੁਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰਿਯੋ ॥
स्वासाकुल ह्वै भूमि मुरछना ह्वै गिरियो ॥

ਗ੍ਰਾਮ ਬਾਸਿਯਨ ਆਨਿ ਧਰਿਯੋ ਆਂਖਿਨ ਹਿਰਿਯੋ ॥
ग्राम बासियन आनि धरियो आंखिन हिरियो ॥

ਜਿਯਤ ਕਛੂ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਨਿ ਗਈ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥
जियत कछू त्रिय जानि गई लपटाइ कै ॥

ਹੋ ਮਲਿ ਦਲ ਚੂਤ੍ਰਨ ਸੌ ਪਿਯ ਦਯੋ ਖਪਾਇ ਕੈ ॥੧੧॥
हो मलि दल चूत्रन सौ पिय दयो खपाइ कै ॥११॥

ਅਰਧ ਦੁਪਹਰੀ ਜਿਨ ਕਰ ਪਿਯਹਿ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
अरध दुपहरी जिन कर पियहि संघारियो ॥

ਗ੍ਰਾਮ ਬਾਸਿਯਨ ਠਾਢੇ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
ग्राम बासियन ठाढे चरित निहारियो ॥

ਮੂੰਦਿ ਮੂੰਦਿ ਮੁਖ ਨਾਕ ਹਹਾ ਕਹਿ ਕੈ ਰਹੀ ॥
मूंदि मूंदि मुख नाक हहा कहि कै रही ॥

ਹੋ ਬਾਤ ਰੋਗ ਪਤਿ ਮਰੇ ਨ ਬੈਦ ਮਿਲ੍ਯੋ ਦਈ ॥੧੨॥
हो बात रोग पति मरे न बैद मिल्यो दई ॥१२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸਭਹਿਨ ਦੇਖਤ ਪਤਿ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥
सभहिन देखत पति को मारियो ॥

ਗ੍ਰਾਮ ਬਾਸਿਯਨ ਕਛੂ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
ग्राम बासियन कछू न बिचारियो ॥

ਪਤਿ ਕੇ ਬ੍ਰਯੋਗ ਸਦਨ ਤਜਿ ਗਈ ॥
पति के ब्रयोग सदन तजि गई ॥

ਤਾ ਕੇ ਰਹਤ ਜਾਇ ਗ੍ਰਿਹ ਭਈ ॥੧੩॥
ता के रहत जाइ ग्रिह भई ॥१३॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕਤੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੩੧॥੪੩੬੫॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ इकतीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२३१॥४३६५॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਇਕ ਰਾਜਾ ਮੁਲਤਾਨ ਕੋ ਬਿਰਧ ਛਤ੍ਰ ਤਿਹ ਨਾਮ ॥
इक राजा मुलतान को बिरध छत्र तिह नाम ॥

ਬਿਰਧ ਦੇਹ ਤਾ ਕੋ ਰਹੈ ਜਾਨਤ ਸਿਗਰੋ ਗ੍ਰਾਮ ॥੧॥
बिरध देह ता को रहै जानत सिगरो ग्राम ॥१॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਾ ਕੇ ਧਾਮ ਪੁਤ੍ਰ ਨਹਿ ਭਯੋ ॥
ता के धाम पुत्र नहि भयो ॥

ਰਾਜਾ ਅਧਿਕ ਬਿਰਧ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥
राजा अधिक बिरध ह्वै गयो ॥

ਏਕ ਨਾਰਿ ਤਬ ਔਰ ਬ੍ਯਾਹੀ ॥
एक नारि तब और ब्याही ॥

ਅਧਿਕ ਰੂਪ ਜਾ ਕੇ ਤਨ ਆਹੀ ॥੨॥
अधिक रूप जा के तन आही ॥२॥

ਸ੍ਰੀ ਬਡਡ੍ਰਯਾਛ ਮਤੀ ਜਗ ਕਹੈ ॥
स्री बडड्रयाछ मती जग कहै ॥

ਜਿਹ ਲਖਿ ਮਦਨ ਥਕਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਹੈ ॥
जिह लखि मदन थकित ह्वै रहै ॥

ਸੋ ਰਾਨੀ ਤਰੁਨੀ ਜਬ ਭਈ ॥
सो रानी तरुनी जब भई ॥

ਮਦਨ ਕੁਮਾਰ ਨਿਰਖਿ ਕਰ ਲਈ ॥੩॥
मदन कुमार निरखि कर लई ॥३॥

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਹਰ ਅਰਿ ਬਸ ਭਈ ॥
ता दिन ते हर अरि बस भई ॥

ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਭੂਲਿ ਸਕਲ ਸੁਧਿ ਗਈ ॥
ग्रिह की भूलि सकल सुधि गई ॥

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥
पठै सहचरी ताहि बुलायो ॥

ਕਾਮ ਭੋਗ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕਮਾਯੋ ॥੪॥
काम भोग रुचि मानि कमायो ॥४॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਤਰੁਨ ਪੁਰਖ ਕੌ ਤਰੁਨਿ ਜਦਿਨ ਤ੍ਰਿਯ ਪਾਵਈ ॥
तरुन पुरख कौ तरुनि जदिन त्रिय पावई ॥

ਤਨਿਕ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਚਹਤ ਗਰੇ ਲਪਟਾਵਈ ॥
तनिक न छोरियो चहत गरे लपटावई ॥

ਨਿਰਖਿ ਮਗਨ ਹ੍ਵੈ ਰਹਤ ਸਜਨ ਕੇ ਰੂਪ ਮੈ ॥
निरखि मगन ह्वै रहत सजन के रूप मै ॥

ਹੋ ਜਨੁ ਧਨੁ ਚਲਿਯੋ ਹਰਾਇ ਜੁਆਰੀ ਜੂਪ ਮੈ ॥੫॥
हो जनु धनु चलियो हराइ जुआरी जूप मै ॥५॥

ਬਿਰਧ ਛਤ੍ਰ ਤਬ ਲਗੇ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਨਿ ਕਰਿ ॥
बिरध छत्र तब लगे पहूच्यो आनि करि ॥

ਰਾਨੀ ਲਯੋ ਦੁਰਾਇ ਮਿਤ੍ਰ ਹਿਤ ਮਾਨਿ ਕਰਿ ॥
रानी लयो दुराइ मित्र हित मानि करि ॥

ਤਰੇ ਖਾਟ ਕੇ ਬਾਧਿ ਤਾਹਿ ਦ੍ਰਿੜ ਰਾਖਿਯੋ ॥
तरे खाट के बाधि ताहि द्रिड़ राखियो ॥


Flag Counter