श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1152


ਸਿਰ ਮੋ ਖਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਜੁ ਤਿਹ ਕਟੁ ਬਚ ਕਹੈ ॥
सिर मो खाइ क्रिपान जु तिह कटु बच कहै ॥

ਨਿੰਬੂਆ ਟਿਕ ਕਹਿ ਰਹੈ ਮੂੰਛਿ ਐਸੇ ਕੀਏ ॥
निंबूआ टिक कहि रहै मूंछि ऐसे कीए ॥

ਹੋ ਤੇ ਨਰ ਪੀਵਹਿ ਭਾਗ ਕਹਾ ਪਸੁ ਤੈਂ ਪੀਏ ॥੧੪॥
हो ते नर पीवहि भाग कहा पसु तैं पीए ॥१४॥

ਅਗੰਜਾਨ ਜੋ ਗੰਜਤ ਸਦਾ ਅਗੰਜ ਨਰ ॥
अगंजान जो गंजत सदा अगंज नर ॥

ਤ੍ਰਸਤ ਤਾਪ ਤੁਟਿ ਜਾਇ ਨਿਰਖਿ ਜਿਹ ਖੜਗ ਕਰ ॥
त्रसत ताप तुटि जाइ निरखि जिह खड़ग कर ॥

ਤੇ ਪੀਵਤ ਹੈ ਭਾਗ ਅਧਿਕ ਜਿਨ ਜਸ ਲਏ ॥
ते पीवत है भाग अधिक जिन जस लए ॥

ਹੋ ਦਾਨ ਖਾਡ ਕੈ ਪ੍ਰਥਮ ਬਹੁਰਿ ਜਗ ਤੇ ਗਏ ॥੧੫॥
हो दान खाड कै प्रथम बहुरि जग ते गए ॥१५॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤੇ ਨਰ ਕੈਫਨ ਕੋ ਪਿਯਤ ਤੈ ਕ੍ਯਾ ਪਿਯਹਿ ਅਜਾਨ ॥
ते नर कैफन को पियत तै क्या पियहि अजान ॥

ਕਰ ਤਕਰੀ ਪਕਰਤ ਰਹਿਯੋ ਕਸੀ ਨ ਕਮਰ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥੧੬॥
कर तकरी पकरत रहियो कसी न कमर क्रिपान ॥१६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਸਾਹੁ ਰਿਸਿ ਭਰਿਯੋ ॥
यौ सुनि बैन साहु रिसि भरियो ॥

ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹ ਕਟੁ ਬਚਨ ਉਚਰਿਯੋ ॥
निजु त्रिय कह कटु बचन उचरियो ॥

ਲਾਤ ਮੁਸਟ ਭੇ ਕੀਏ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥
लात मुसट भे कीए प्रहारा ॥

ਤੈ ਕ੍ਯੋਨ ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਾ ॥੧੭॥
तै क्योन ऐसी भाति उचारा ॥१७॥

ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥
त्रियो बाच ॥

ਕਹੋ ਸਾਹੁ ਤੌ ਸਾਚ ਉਚਰਊਾਂ ॥
कहो साहु तौ साच उचरऊां ॥

ਤੁਮ ਤੇ ਤਊ ਅਧਿਕ ਜਿਯ ਡਰਊਾਂ ॥
तुम ते तऊ अधिक जिय डरऊां ॥

ਜੋ ਕੁਲ ਰੀਤਿ ਬਡਨ ਚਲਿ ਆਈ ॥
जो कुल रीति बडन चलि आई ॥

ਸੋ ਮੈ ਤੁਹਿ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹਤ ਸੁਨਾਈ ॥੧੮॥
सो मै तुहि प्रति कहत सुनाई ॥१८॥

ਛਪੈ ਛੰਦ ॥
छपै छंद ॥

ਦਿਜਨ ਦਾਨ ਦੀਬੋ ਦ੍ਰੁਜਾਨ ਸਿਰ ਖੜਗ ਬਜੈਬੋ ॥
दिजन दान दीबो द्रुजान सिर खड़ग बजैबो ॥

ਮਹਾ ਦੁਸਟ ਕਹ ਦੰਡਿ ਦਾਰਿਦ ਦੀਨਾਨ ਗਵੈਬੋ ॥
महा दुसट कह दंडि दारिद दीनान गवैबो ॥

ਨਿਜੁ ਨਾਰਿਨ ਕੇ ਸਾਥ ਕੇਲ ਚਿਰ ਲੌ ਮਚਿ ਮੰਡਬ ॥
निजु नारिन के साथ केल चिर लौ मचि मंडब ॥

ਖੰਡ ਖੰਡ ਰਨ ਖੇਤ ਖਲਨ ਖੰਡਨ ਸੌ ਖੰਡਬ ॥
खंड खंड रन खेत खलन खंडन सौ खंडब ॥

ਅਮਲ ਨ ਪੀ ਏਤੀ ਕਰੈ ਕ੍ਯੋ ਆਯੋ ਮਹਿ ਲੋਕ ਮਹਿ ॥
अमल न पी एती करै क्यो आयो महि लोक महि ॥

ਸੁਰ ਅਸੁਰ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬ ਸਭੈ ਤਿਹ ਨਰ ਕੌ ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਹਹਿ ॥੧੯॥
सुर असुर जछ गंध्रब सभै तिह नर कौ हसि हसि कहहि ॥१९॥

ਛੰਦ ॥
छंद ॥

ਸੋ ਨਰ ਪਿਯਤ ਨ ਭਾਗ ਰਹੈ ਕੌਡੀ ਮਹਿ ਜਿਹ ਚਿਤ ॥
सो नर पियत न भाग रहै कौडी महि जिह चित ॥

ਸੋ ਨਰ ਅਮਲ ਨ ਪਿਯੈ ਦਾਨ ਭੇ ਨਹਿ ਜਾ ਕੋ ਹਿਤ ॥
सो नर अमल न पियै दान भे नहि जा को हित ॥

ਸ੍ਯਾਨੋ ਅਧਿਕ ਕਹਾਇ ਕਾਕ ਕੀ ਉਪਮਾ ਪਾਵਹਿ ॥
स्यानो अधिक कहाइ काक की उपमा पावहि ॥

ਅੰਤ ਸ੍ਵਾਨ ਜ੍ਯੋਂ ਮਰੈ ਦੀਨ ਦੁਨਿਯਾ ਪਛੁਤਾਵਹਿ ॥੨੦॥
अंत स्वान ज्यों मरै दीन दुनिया पछुतावहि ॥२०॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਅੰਤ ਕਾਕ ਕੀ ਮ੍ਰਿਤੁ ਮਰੈ ਮਨ ਭੀਤਰ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥
अंत काक की म्रितु मरै मन भीतर पछुताहि ॥

ਖੰਡਾ ਗਹਿਯੋ ਨ ਜਸ ਲਿਯੋ ਕਛੂ ਜਗਤ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥੨੧॥
खंडा गहियो न जस लियो कछू जगत के माहि ॥२१॥

ਸਾਹ ਬਾਚ ॥
साह बाच ॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸੁਨ ਸਾਹੁਨਿ ਤੈ ਕਛੁ ਨ ਜਾਨਤ ॥
सुन साहुनि तै कछु न जानत ॥

ਸੋਫਿਨ ਸੌ ਅਮਲਿਨ ਕਹ ਠਾਨਤ ॥
सोफिन सौ अमलिन कह ठानत ॥

ਸੋਫੀ ਰੰਕ ਦਰਬੁ ਉਪਜਾਵੈ ॥
सोफी रंक दरबु उपजावै ॥

ਅਮਲੀ ਨ੍ਰਿਪਹੂੰ ਧਾਮ ਲੁਟਾਵੈ ॥੨੨॥
अमली न्रिपहूं धाम लुटावै ॥२२॥

ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥
त्रियो बाच ॥

ਛੰਦ ॥
छंद ॥

ਜੇ ਅਮਲਨ ਕਹ ਖਾਇ ਖਤਾ ਕਬਹੂੰ ਨਹਿ ਖਾਵੈ ॥
जे अमलन कह खाइ खता कबहूं नहि खावै ॥

ਮੂੰਡਿ ਅਵਰਨਹਿ ਜਾਹਿ ਆਪੁ ਕਬਹੂੰ ਨ ਮੁੰਡਾਵੈ ॥
मूंडि अवरनहि जाहि आपु कबहूं न मुंडावै ॥

ਚੰਚਲਾਨ ਕੋ ਚਿਤ ਚੋਰ ਛਿਨ ਇਕ ਮਹਿ ਲੇਹੀ ॥
चंचलान को चित चोर छिन इक महि लेही ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਭਾਮਿਨਨਿ ਭੋਗ ਭਾਵਤ ਮਨ ਦੇਹੀ ॥੨੩॥
भाति भाति भामिननि भोग भावत मन देही ॥२३॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥


Flag Counter