श्री दशम ग्रंथ
पृष्ठ - 1233
ਹ੍ਰਿਦੈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਸੰਕ ਨ ਧਰਈ ॥੧੬॥
ह्रिदै न्रिपति की संक न धरई ॥१६॥
ਰਾਨੀ ਬੇਸ੍ਵਹਿ ਆਪੁ ਬੁਲਾਯੋ ॥
रानी बेस्वहि आपु बुलायो ॥
ਇਹ ਛਲ ਰਾਜਾ ਤੇ ਲਿਖਿਵਾਯੋ ॥
इह छल राजा ते लिखिवायो ॥
ਜਿਹ ਚਾਹੈ ਤਿਹ ਬੋਲਿ ਪਠਾਵੈ ॥
जिह चाहै तिह बोलि पठावै ॥
ਕਾਮ ਭੋਗਿ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕਮਾਵੈ ॥੧੭॥
काम भोगि रुचि मानि कमावै ॥१७॥
ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਨ ਰਾਜੈ ਪਾਯੋ ॥
मूरख भेद न राजै पायो ॥
ਇਹ ਛਲ ਅਪਨੋ ਮੂੰਡ ਮੁਡਾਯੋ ॥
इह छल अपनो मूंड मुडायो ॥
ਅਬਲਾ ਐਸੋ ਚਰਿਤ ਬਨਯੋ ॥
अबला ऐसो चरित बनयो ॥
ਪਤਿ ਤੇ ਭੋਗ ਮਾਫ ਕਰਿ ਲਯੋ ॥੧੮॥
पति ते भोग माफ करि लयो ॥१८॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਤਰਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੯੩॥੫੫੮੯॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ तरानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२९३॥५५८९॥अफजूं॥
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
ਅਨਦਾਵਤੀ ਨਗਰ ਇਕ ਸੁਨਾ ॥
अनदावती नगर इक सुना ॥
ਆਨਦ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਹੁ ਗੁਨਾ ॥
आनद सैन न्रिपति बहु गुना ॥
ਅਨਦਾਵਤੀ ਸਦਨ ਤਿਹ ਬਾਲਾ ॥
अनदावती सदन तिह बाला ॥
ਜਗਤ ਭਯੋ ਤਾ ਤੇ ਉਜਿਯਾਲਾ ॥੧॥
जगत भयो ता ते उजियाला ॥१॥
ਅਧਿਕ ਰੂਪ ਬਿਧਿਨਾ ਤਿਹ ਕੀਨਾ ॥
अधिक रूप बिधिना तिह कीना ॥
ਜਾ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਦੂਸਰ ਦੀਨਾ ॥
जा सम रूप न दूसर दीना ॥
ਆਯੋ ਪੁਰਖ ਏਕ ਤਬ ਬਨੋ ॥
आयो पुरख एक तब बनो ॥
ਰਾਨੀ ਤੇ ਸੁੰਦਰਿ ਥੋ ਘਨੋ ॥੨॥
रानी ते सुंदरि थो घनो ॥२॥
ਜਬ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਾ ॥
जब अबला तिह रूप निहारा ॥
ਮਦਨ ਬਾਨ ਤਾ ਕੇ ਤਨ ਮਾਰਾ ॥
मदन बान ता के तन मारा ॥
ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਸੁੰਦਰਿ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
रीझि रही सुंदरि मन माही ॥
ਘਰ ਬਾਹਰ ਕੀ ਕਛੁ ਸੁਧਿ ਨਾਹੀ ॥੩॥
घर बाहर की कछु सुधि नाही ॥३॥
ਪਠੈ ਹਿਤੂ ਇਕ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਵਾ ॥
पठै हितू इक ताहि बुलावा ॥
ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਸਾਥ ਕਮਾਵਾ ॥
काम भोग तिह साथ कमावा ॥
ਮਨ ਮਾਨਤ ਆਸਨ ਤਿਹ ਦਏ ॥
मन मानत आसन तिह दए ॥
ਚੁੰਬਨ ਔਰ ਅਲਿੰਗਨ ਲਏ ॥੪॥
चुंबन और अलिंगन लए ॥४॥
ਅਧਿਕ ਮਿਤ੍ਰ ਰਾਨੀ ਕਹ ਭਾਯੋ ॥
अधिक मित्र रानी कह भायो ॥
ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧ ਜਨਾਯੋ ॥
इह बिधि ताहि प्रबोध जनायो ॥
ਕਹਾ ਉਜਾਰਿ ਜਹਾ ਬਡ ਅਹੀ ॥
कहा उजारि जहा बड अही ॥
ਆਸਨ ਲਾਇ ਬੈਠਿਯੋ ਤਹੀ ॥੫॥
आसन लाइ बैठियो तही ॥५॥
ਸਭ ਹੀ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤਿ ਚੜੈਯਹੁ ॥
सभ ही अंग बिभूति चड़ैयहु ॥
ਦ੍ਰੁਮ ਤਰ ਬੈਠੇ ਧ੍ਯਾਨ ਲਗੈਯਹੁ ॥
द्रुम तर बैठे ध्यान लगैयहु ॥
ਰਾਜਾ ਸਹਿਤ ਤਹਾ ਹਮ ਐਹੈਂ ॥
राजा सहित तहा हम ऐहैं ॥
ਤੁਮੈ ਧਾਮ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਲੈ ਜੈਹੈਂ ॥੬॥
तुमै धाम ज्यों त्यों लै जैहैं ॥६॥
ਮਾਨਿ ਜਾਰ ਸੋਈ ਬਚ ਲਯੋ ॥
मानि जार सोई बच लयो ॥
ਭੇਖ ਅਤਿਥ ਕੋ ਧਾਰਤ ਭਯੋ ॥
भेख अतिथ को धारत भयो ॥
ਆਸਨ ਏਕ ਬ੍ਰਿਛ ਤਰ ਮਾਰਾ ॥
आसन एक ब्रिछ तर मारा ॥
ਯੌ ਰਾਜਾ ਸੌ ਨਾਰਿ ਉਚਾਰਾ ॥੭॥
यौ राजा सौ नारि उचारा ॥७॥
ਸੋਵਤ ਹੁਤੀ ਸੁਪਨ ਮੈ ਪਾਯੋ ॥
सोवत हुती सुपन मै पायो ॥
ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਮੇਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥
महा रुद्र मेरे ग्रिह आयो ॥
ਪਾਵ ਸਾਥ ਤਿਨ ਮੋਹਿ ਜਗਾਯੋ ॥
पाव साथ तिन मोहि जगायो ॥
ਅਧਿਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥੮॥
अधिक क्रिपा करि बचन सुनायो ॥८॥
ਤੁਮ ਰਾਜਾ ਜੂ ਸਾਥ ਉਚਰਿਯਹੁ ॥
तुम राजा जू साथ उचरियहु ॥
ਏਕ ਬਾਤ ਚਿਤ ਭੀਤਰਿ ਧਰਿਯਹੁ ॥
एक बात चित भीतरि धरियहु ॥
ਏਕ ਰਖੀਸੁਰ ਬਨ ਮਹਿ ਸੁਨਾ ॥
एक रखीसुर बन महि सुना ॥
ਤਾ ਸਮ ਭਯੋ ਨ ਹੈ ਕਹੂੰ ਮੁਨਾ ॥੯॥
ता सम भयो न है कहूं मुना ॥९॥
ਰਾਜਾ ਸਹਿਤ ਜਾਇ ਤਿਹ ਲ੍ਰਯੈਯਹੁ ॥
राजा सहित जाइ तिह ल्रयैयहु ॥
सूचकांक (1 - 1428)
जापु पृष्ठ: 1 - 10
अकाल उसतत पृष्ठ: 11 - 38
बचित्र नाटक पृष्ठ: 39 - 73
चंडी चरित्र उक्ति बिलास पृष्ठ: 74 - 99
चंडी चरित्र पृष्ठ: 100 - 118
वार श्री भगउती जी की पृष्ठ: 119 - 126
ज्ञान प्रबोध पृष्ठ: 127 - 154
चौबीस अवतार पृष्ठ: 155 - 610
ब्रह्मा अवतार पृष्ठ: 611 - 634
रूद्र अवतार पृष्ठ: 635 - 708
शब्द हज़ारे पा:10 पृष्ठ: 709 - 712
३३ सवइये पृष्ठ: 712 - 716
खालसा महिमा पृष्ठ: 716 - 716
शस्त्र नाम माला पृष्ठ: 717 - 808
चरित्रोपख्यान पृष्ठ: 809 - 1388
ज़फरनामा पृष्ठ: 1389 - 1394
हिकायत पृष्ठ: 1394 - 1428