श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1139


ਲਪਟਿ ਤਿਹਾਰੀ ਨਾਰਿ ਏਕ ਨਰ ਸੋ ਰਹੀ ॥
लपटि तिहारी नारि एक नर सो रही ॥

ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਕਰਿ ਕੋਪ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਇਯੋ ॥
करम सिंघ करि कोप तहा चलि आइयो ॥

ਹੋ ਅਛਲ ਮਤੀ ਯਹ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸੁਨਿ ਪਾਇਯੋ ॥੧੩॥
हो अछल मती यह भेद सकल सुनि पाइयो ॥१३॥

ਪਕਰਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਪਗਿਯਾ ਦਈ ਚਲਾਇ ਕੈ ॥
पकरि न्रिपति की पगिया दई चलाइ कै ॥

ਕਹਿਯੋ ਸਖੀ ਬਵਰੀ ਭਈ ਗਈ ਵਹ ਧਾਇ ਕੈ ॥
कहियो सखी बवरी भई गई वह धाइ कै ॥

ਲਰਿਕਨ ਕੀ ਸੀ ਖੇਲ ਕਰਤ ਤਿਹ ਠਾ ਭਈ ॥
लरिकन की सी खेल करत तिह ठा भई ॥

ਹੋ ਦੁਤਿਯ ਸਖੀ ਲੈ ਪਾਗ ਚਲਾਇ ਬਹੁਰਿ ਦਈ ॥੧੪॥
हो दुतिय सखी लै पाग चलाइ बहुरि दई ॥१४॥

ਜਬ ਵੁਹਿ ਦਿਸਿ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਇ ਤੌ ਵੁਹਿ ਦਿਸਿ ਡਾਰਹੀ ॥
जब वुहि दिसि न्रिप जाइ तौ वुहि दिसि डारही ॥

ਲਰਿਕਨ ਕੇ ਗਿੰਦੂਆ ਜਿਮਿ ਪਾਗ ਉਛਾਰਹੀ ॥
लरिकन के गिंदूआ जिमि पाग उछारही ॥

ਧੂਰਿ ਆਪਨੇ ਸੀਸ ਨਾਥ ਕੇ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥
धूरि आपने सीस नाथ के डारि कै ॥

ਹੋ ਲਹਿ ਹਾਇਲ ਤਿਨ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਦਯੋ ਨਿਕਾਰਿ ਕੈ ॥੧੫॥
हो लहि हाइल तिन मित्रहि दयो निकारि कै ॥१५॥

ਜਬ ਲਗਿ ਪਗਿਯਾ ਲੇਨ ਰਾਇ ਚਲਿ ਆਇਯੋ ॥
जब लगि पगिया लेन राइ चलि आइयो ॥

ਤਬ ਲਗਿ ਰਾਨੀ ਮਿਤ੍ਰ ਸਦਨ ਪਹੁਚਾਇਯੋ ॥
तब लगि रानी मित्र सदन पहुचाइयो ॥

ਮਤਵਾਰੀ ਉਨ ਭਾਖਿ ਅਧਿਕ ਮਾਰਤ ਭਈ ॥
मतवारी उन भाखि अधिक मारत भई ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਟਾਰਿ ਸਕਲ ਚਿਤ ਕੀ ਦਈ ॥੧੬॥
न्रिप की चिंता टारि सकल चित की दई ॥१६॥

ਤਬ ਰਾਜੈ ਗਹਿ ਕੈ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਕਰ ਰਾਖਿਯੋ ॥
तब राजै गहि कै त्रिय को कर राखियो ॥

ਆਪੁ ਬਚਨ ਤਾ ਕੋ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਭਾਖਿਯੋ ॥
आपु बचन ता को ऐसी बिधि भाखियो ॥

ਮਤਵਾਰੇ ਮੂਰਖ ਸਿਸਿ ਕੋ ਨਹਿ ਮਾਰਿਯੈ ॥
मतवारे मूरख सिसि को नहि मारियै ॥

ਹੋ ਹੋਨਹਾਰ ਮੁਹਿ ਭੀ ਇਨ ਕਛੁ ਨ ਉਚਾਰਿਯੈ ॥੧੭॥
हो होनहार मुहि भी इन कछु न उचारियै ॥१७॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਪਾਗ ਉਤਾਰਿ ਕੈ ਦੀਨੀ ਪ੍ਰਥਮ ਚਲਾਇ ॥
न्रिप की पाग उतारि कै दीनी प्रथम चलाइ ॥

ਜਾਰ ਉਬਾਰਿਯੋ ਜੜ ਛਲਿਯੋ ਚੇਰੀ ਲਈ ਬਚਾਇ ॥੧੮॥
जार उबारियो जड़ छलियो चेरी लई बचाइ ॥१८॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਪੈਤੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੩੫॥੪੪੧੭॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ पैतीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२३५॥४४१७॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਿਬਤ ਕੋ ਇਕ ਰਾਇ ਸੁਲਛਨ ॥
तिबत को इक राइ सुलछन ॥

ਕਬਿਤ ਕਾਬਿ ਕੇ ਬਿਖੇ ਬਿਚਛਨ ॥
कबित काबि के बिखे बिचछन ॥

ਸ੍ਰੀ ਨ੍ਰਿਪਰਾਜ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥
स्री न्रिपराज कला तिह नारी ॥

ਜਾਨੁਕ ਸ੍ਰੀ ਬਿਸਨ ਕੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੧॥
जानुक स्री बिसन की प्यारी ॥१॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਮਤੀ ਬਿਚਛਨ ਪਾਤ੍ਰ ਤਹ ਤਵਨ ਸਹਿਰ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥
मती बिचछन पात्र तह तवन सहिर के माहि ॥

ਰੂਪ ਬਿਖੈ ਤਾ ਸੀ ਤਰੁਨਿ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਮੈ ਨਾਹਿ ॥੨॥
रूप बिखै ता सी तरुनि तीनि लोक मै नाहि ॥२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਮੁਜਰਾ ਕੌ ਬੇਸ੍ਵਾ ਜਬ ਆਵੈ ॥
मुजरा कौ बेस्वा जब आवै ॥

ਹੇਰਿ ਰੂਪ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਲਲਚਾਵੈ ॥
हेरि रूप न्रिप को ललचावै ॥

ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਮਸਤ ਹ੍ਵੈ ਝੂਲੈ ॥
मन मै अधिक मसत ह्वै झूलै ॥

ਨਿਜੁ ਤਨ ਕੀ ਤਾ ਕੌ ਸੁਧਿ ਭੂਲੈ ॥੩॥
निजु तन की ता कौ सुधि भूलै ॥३॥

ਚਿਤ ਮੈ ਚਿੰਤ ਰੈਨਿ ਦਿਨ ਕਰੈ ॥
चित मै चिंत रैनि दिन करै ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਆਸ ਸਦਾ ਮਨ ਧਰੈ ॥
न्रिप की आस सदा मन धरै ॥

ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਮੋ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥
किह बिधि मो संग भोग कमावै ॥

ਸੋ ਦਿਨ ਮੋਹਿ ਕਹੋ ਕਬ ਆਵੈ ॥੪॥
सो दिन मोहि कहो कब आवै ॥४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਰਾਵ ਨ ਤਾ ਕੋ ਹੇਰਈ ਤ੍ਰਿਯ ਮਨ ਮੈ ਲਲਚਾਇ ॥
राव न ता को हेरई त्रिय मन मै ललचाइ ॥

ਜਤਨ ਕਾ ਕਰੌ ਜੋ ਮੁਝੈ ਨ੍ਰਿਪ ਮਨ ਭਜੈ ਬਨਾਇ ॥੫॥
जतन का करौ जो मुझै न्रिप मन भजै बनाइ ॥५॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਬ ਰਾਜਾ ਦੀਵਾਨ ਲਗਾਵੈ ॥
जब राजा दीवान लगावै ॥

ਤਵਨ ਸਮੈ ਤਰੁਨੀ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥
तवन समै तरुनी सुनि पावै ॥

ਹਾਥ ਜੋਰਿ ਠਾਢੀ ਹ੍ਵੈ ਰਹਈ ॥
हाथ जोरि ठाढी ह्वै रहई ॥

ਪ੍ਰੇਮ ਆਸਕੀ ਜ੍ਯੋਂ ਨਿਰਬਹਈ ॥੬॥
प्रेम आसकी ज्यों निरबहई ॥६॥


Flag Counter