श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1058


ਤਬੈ ਚਿਤ ਤੇ ਭਾਟ ਬਿਸਾਰਿਯੋ ॥੧॥
तबै चित ते भाट बिसारियो ॥१॥

ਜਾਰ ਬਾਚ ॥
जार बाच ॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਬਾਧਿ ਖਾਟੁ ਤਰ ਨਿਜੁ ਪਤਿਹਿ ਹਮ ਸੌ ਭੋਗ ਕਮਾਇ ॥
बाधि खाटु तर निजु पतिहि हम सौ भोग कमाइ ॥

ਤੌ ਮੈ ਜਾਨੌ ਸਾਚੁ ਤੂ ਹਿਤੂ ਹਮਾਰੀ ਆਇ ॥੨॥
तौ मै जानौ साचु तू हितू हमारी आइ ॥२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਐਂਡੇ ਰਾਇ ਏਕ ਦਿਨ ਆਯੋ ॥
ऐंडे राइ एक दिन आयो ॥

ਦੁਖਿਤ ਨਾਰਿ ਹ੍ਵੈ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥
दुखित नारि ह्वै बचन सुनायो ॥

ਤੁਮ ਕੌ ਰੋਗ ਨਾਥ ਇਕ ਭਾਰੋ ॥
तुम कौ रोग नाथ इक भारो ॥

ਤਾ ਤੇ ਖੀਝਤ ਚਿਤ ਹਮਾਰੋ ॥੩॥
ता ते खीझत चित हमारो ॥३॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਏਕ ਬੈਦ ਮੈ ਤਵ ਨਿਮਿਤ ਰਾਖ੍ਯੋ ਧਾਮ ਬੁਲਾਇ ॥
एक बैद मै तव निमित राख्यो धाम बुलाइ ॥

ਤਾ ਤੇ ਤੁਰਤ ਕਰਾਇਯੈ ਅਪਨ ਇਲਾਜ ਬਨਾਇ ॥੪॥
ता ते तुरत कराइयै अपन इलाज बनाइ ॥४॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਐਂਡੇ ਰਾਇ ਤਬੈ ਯੌ ਕਯੋ ॥
ऐंडे राइ तबै यौ कयो ॥

ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਬੋਲਿ ਕਰਿ ਲਯੋ ॥
बीरम देव बोलि करि लयो ॥

ਯਾ ਗਦ ਕੌ ਗਦਹਾ ਕ੍ਯਾ ਕਰਿਯੈ ॥
या गद कौ गदहा क्या करियै ॥

ਜਾ ਤੇ ਰੋਗ ਬਡੋ ਪਰਹਰਿਯੈ ॥੫॥
जा ते रोग बडो परहरियै ॥५॥

ਬੈਦ ਤਬੈ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
बैद तबै यौ बचन उचारे ॥

ਬਡੋ ਰੋਗ ਇਹ ਭਯੋ ਤਿਹਾਰੇ ॥
बडो रोग इह भयो तिहारे ॥

ਯਾ ਕੌ ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਨਹਿ ਕੋਈ ॥
या कौ जंत्र मंत्र नहि कोई ॥

ਏਕ ਤੰਤ੍ਰ ਹੋਵੈ ਤੌ ਹੋਈ ॥੬॥
एक तंत्र होवै तौ होई ॥६॥

ਮਦਰਾ ਅਧਿਕ ਆਪੁ ਲੈ ਪੀਜੈ ॥
मदरा अधिक आपु लै पीजै ॥

ਔਰ ਆਪਨੀ ਤਿਯ ਕਹ ਦੀਜੈ ॥
और आपनी तिय कह दीजै ॥

ਖਾਟ ਤਰੇ ਬਾਧ ਤੁਮ ਰਹੋ ॥
खाट तरे बाध तुम रहो ॥

ਮੁਖ ਤੇ ਪਰੇ ਕਬਿਤਨ ਕਹੋ ॥੭॥
मुख ते परे कबितन कहो ॥७॥

ਏਕ ਬੀਰ ਇਕ ਠੌਰ ਬੁਲੈਹੌ ॥
एक बीर इक ठौर बुलैहौ ॥

ਇਸੀ ਖਾਟ ਊਪਰ ਬਠੈਹੌ ॥
इसी खाट ऊपर बठैहौ ॥

ਮਲ ਜੁਧ ਤਵ ਤ੍ਰਿਯ ਤਨ ਕਰਿਹੈ ॥
मल जुध तव त्रिय तन करिहै ॥

ਤੋ ਤਵ ਰੋਗ ਬਡੋ ਪਰਹਰਿ ਹੈ ॥੮॥
तो तव रोग बडो परहरि है ॥८॥

ਮੂੜ ਬਾਤ ਇਹ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੀ ॥
मूड़ बात इह कछू न जानी ॥

ਦੇਹ ਅਰੋਗ ਸਰੋਗ ਪਛਾਨੀ ॥
देह अरोग सरोग पछानी ॥

ਆਪੁ ਮੰਗਾਇ ਮਦ੍ਰਯ ਤਬ ਪਿਯੋ ॥
आपु मंगाइ मद्रय तब पियो ॥

ਜਾਰ ਸਹਿਤ ਅਬਲਾ ਕੋ ਦਿਯੋ ॥੯॥
जार सहित अबला को दियो ॥९॥

ਨਿਜੁ ਕਰ ਮੈ ਤਿਯ ਜਾਰ ਪਿਵਾਯੋ ॥
निजु कर मै तिय जार पिवायो ॥

ਬਪੁ ਔਧੋ ਤਰ ਖਾਟ ਬੰਧਾਯੋ ॥
बपु औधो तर खाट बंधायो ॥

ਆਖੈ ਦੋਊ ਮੂੰਦਿ ਕਰ ਲਈ ॥
आखै दोऊ मूंदि कर लई ॥

ਜਾਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਆਰੂੜਿਤ ਭਈ ॥੧੦॥
जार त्रिया आरूड़ित भई ॥१०॥

ਭਾਟ ਪਰਿਯੋ ਤਰ ਕਬਿਤ ਉਚਾਰੈ ॥
भाट परियो तर कबित उचारै ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨ ਬਿਚਾਰੈ ॥
भेद अभेद कछू न बिचारै ॥

ਵਹੈ ਤੰਤ੍ਰ ਜੌ ਬੈਦ ਬਨਾਯੋ ॥
वहै तंत्र जौ बैद बनायो ॥

ਤਾ ਤੇ ਦੇਵ ਹਮਾਰੈ ਆਯੋ ॥੧੧॥
ता ते देव हमारै आयो ॥११॥

ਭੋਗੁ ਜਾਰ ਅਬਲਾ ਸੌ ਕਿਯੋ ॥
भोगु जार अबला सौ कियो ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਕੋ ਸੁਖ ਦਿਯੋ ॥
भाति भाति ता को सुख दियो ॥

ਉਛਲ ਉਛਲ ਰਤਿ ਅਧਿਕ ਕਮਾਈ ॥
उछल उछल रति अधिक कमाई ॥

ਮੂਰਖ ਭਾਟ ਬਾਤ ਨਹਿ ਪਾਈ ॥੧੨॥
मूरख भाट बात नहि पाई ॥१२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਉਤਰਿ ਖਾਟਿ ਤੇ ਖੋਲਿ ਦ੍ਰਿਗ ਦਿਯੇ ਨ ਕੀਨੋ ਸੋਗੁ ॥
उतरि खाटि ते खोलि द्रिग दिये न कीनो सोगु ॥

ਭਾਟ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ਸਾਚੁ ਜਿਯ ਅਬ ਮੈ ਭਯੋ ਅਰੋਗ ॥੧੩॥
भाट पछान्यो साचु जिय अब मै भयो अरोग ॥१३॥

ਬਾਧਿ ਖਾਟ ਤਰ ਭਾਟ ਕੌ ਤਾ ਕਰ ਤੇ ਮਦ ਪੀਯ ॥
बाधि खाट तर भाट कौ ता कर ते मद पीय ॥

ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਰ ਸੌ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ਪੀਯ ॥੧੪॥
रति मानी त्रिय जार सौ भेद न पायो पीय ॥१४॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਬਹਤਰਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੭੨॥੩੩੮੧॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ बहतरवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१७२॥३३८१॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਰਾਇ ਨਿਰੰਜਨ ਚੋਪਰੋ ਜਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਅਨੂਪ ॥
राइ निरंजन चोपरो जा की त्रिया अनूप ॥

ਲੋਕ ਸਕਲ ਨਿਰਖੈ ਤਿਸੈ ਰਤਿ ਕੌ ਜਾਨਿ ਸਰੂਪ ॥੧॥
लोक सकल निरखै तिसै रति कौ जानि सरूप ॥१॥

ਸਹਿਰ ਬਸੈ ਬਹਲੋਲ ਪੁਰ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਮੋਲ ॥
सहिर बसै बहलोल पुर जा को रूप अमोल ॥

ਸੂਰਾ ਸਕਲ ਸਰਾਹਹੀ ਨਾਮ ਖਾਨ ਬਹਲੋਲ ॥੨॥
सूरा सकल सराहही नाम खान बहलोल ॥२॥

ਜਬ ਸੰਗੀਤ ਕਲਾ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਗਯੋ ਬਹਲੋਲ ਨਿਹਾਰਿ ॥
जब संगीत कला त्रियहि गयो बहलोल निहारि ॥

ਤਬ ਹੀ ਸਭ ਹੀ ਚਿਤ ਤੇ ਦਈ ਪਠਾਨੀ ਡਾਰਿ ॥੩॥
तब ही सभ ही चित ते दई पठानी डारि ॥३॥

ਬਨਿਜ ਕਲਾ ਬਾਲਾ ਹੁਤੀ ਲੀਨੀ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥
बनिज कला बाला हुती लीनी निकट बुलाइ ॥

ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਤਾ ਕੌ ਦਿਯੋ ਵਾ ਪ੍ਰਤਿ ਦਈ ਪਠਾਇ ॥੪॥
अमित दरबु ता कौ दियो वा प्रति दई पठाइ ॥४॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਬਨਿਜ ਕਲਾ ਚਲਿ ਕੈ ਤਿਤ ਆਈ ॥
बनिज कला चलि कै तित आई ॥

ਜਹਾ ਕਲਾ ਸੰਗੀਤ ਸੁਹਾਈ ॥
जहा कला संगीत सुहाई ॥

ਜਬੈ ਖਾਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਰੀ ॥
जबै खान की उपमा करी ॥

ਏ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਨਾਰਿ ਵਹ ਢਰੀ ॥੫॥
ए सुनि बात नारि वह ढरी ॥५॥

ਇਨ ਬਾਤਨ ਅਬਲਾ ਉਰਝਾਈ ॥
इन बातन अबला उरझाई ॥

ਇਹੈ ਬਾਤ ਪਿਯ ਸੁਨਤ ਸੁਹਾਈ ॥
इहै बात पिय सुनत सुहाई ॥

ਮੈ ਇਕ ਬਾਗ ਬਨਾਯੋ ਭਲੋ ॥
मै इक बाग बनायो भलो ॥

ਮੁਹਿ ਲੈ ਸੰਗ ਤਹਾ ਤੁਮ ਚਲੋ ॥੬॥
मुहि लै संग तहा तुम चलो ॥६॥

ਅਬ ਲੌ ਮੈ ਕਤਹੂੰ ਨਹਿ ਗਈ ॥
अब लौ मै कतहूं नहि गई ॥

ਪੈਂਡ ਅਪੈਂਡ ਨ ਪਾਵਤ ਭਈ ॥
पैंड अपैंड न पावत भई ॥


Flag Counter