श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1191


ਰਾਜਾ ਕੀ ਜਾਘੈ ਗਹਿ ਲੀਨੀ ॥
राजा की जाघै गहि लीनी ॥

ਬਲ ਸੋ ਐਂਚਿ ਆਪੁ ਤਰ ਕੀਨੀ ॥੧੪॥
बल सो ऐंचि आपु तर कीनी ॥१४॥

ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਜਗਾ ਕੋਪ ਕਰਿ ਭਾਰਾ ॥
तब न्रिप जगा कोप करि भारा ॥

ਚੋਰ ਚੋਰ ਕਹਿ ਖੜਗ ਸੰਭਾਰਾ ॥
चोर चोर कहि खड़ग संभारा ॥

ਰਾਨੀ ਜਗੀ ਹਾਥ ਗਹਿ ਲੀਨਾ ॥
रानी जगी हाथ गहि लीना ॥

ਯੌ ਜੜ ਕੌ ਪ੍ਰਤਿ ਉਤਰ ਦੀਨਾ ॥੧੫॥
यौ जड़ कौ प्रति उतर दीना ॥१५॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤੀਰਥ ਨਿਮਿਤ ਆਯੋ ਹੁਤੋ ਯਹ ਢਾਕਾ ਕੋ ਰਾਇ ॥
तीरथ निमित आयो हुतो यह ढाका को राइ ॥

ਕਹਾ ਪ੍ਰਥਮ ਨ੍ਰਿਪ ਪਦ ਪਰਸਿ ਬਹੁਰਿ ਅਨੈਹੋ ਜਾਇ ॥੧੬॥
कहा प्रथम न्रिप पद परसि बहुरि अनैहो जाइ ॥१६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤੁਮਰੇ ਪਗ ਪਰਸਨ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥
तुमरे पग परसन के काजा ॥

ਇਹ ਕਾਰਨ ਆਯੋ ਇਹ ਰਾਜਾ ॥
इह कारन आयो इह राजा ॥

ਤਿਹ ਨ ਹਨੋ ਇਹ ਬਹੁ ਧਨ ਦੀਜੈ ॥
तिह न हनो इह बहु धन दीजै ॥

ਚਰਨ ਲਗਾ ਪਤਿ ਬਿਦਾ ਕਰੀਜੈ ॥੧੭॥
चरन लगा पति बिदा करीजै ॥१७॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਬਿਦਾ ਕਿਯਾ ਨ੍ਰਿਪ ਦਰਬ ਦੈ ਤਾ ਕੋ ਚਰਨ ਲਗਾਇ ॥
बिदा किया न्रिप दरब दै ता को चरन लगाइ ॥

ਇਹ ਛਲ ਸੌ ਮੂਰਖ ਛਲਾ ਸਕਾ ਨ ਛਲ ਕੋ ਪਾਇ ॥੧੮॥
इह छल सौ मूरख छला सका न छल को पाइ ॥१८॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਪੈਸਠਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੬੫॥੫੦੭੦॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ पैसठि चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२६५॥५०७०॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸੁਮਤਿ ਸੈਨ ਇਕ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੁਨਾ ਬਰ ॥
सुमति सैन इक न्रिपति सुना बर ॥

ਦੁਤਿਯ ਦਿਵਾਕਰ ਕਿਧੌ ਕਿਰਨਿਧਰ ॥
दुतिय दिवाकर किधौ किरनिधर ॥

ਸਮਰ ਮਤੀ ਰਾਨੀ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾ ਕੇ ॥
समर मती रानी ग्रिह ता के ॥

ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਸਮ ਨਹਿ ਜਾ ਕੇ ॥੧॥
सुरी आसुरी सम नहि जा के ॥१॥

ਸ੍ਰੀ ਰਨਖੰਭ ਕਲਾ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥
स्री रनखंभ कला दुहिता तिह ॥

ਜੀਤਿ ਲਈ ਸਸਿ ਅੰਸ ਕਲਾ ਜਿਹ ॥
जीति लई ससि अंस कला जिह ॥

ਨਿਰਖਿ ਭਾਨ ਜਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਰਹਤ ਦਬਿ ॥
निरखि भान जिह प्रभा रहत दबि ॥

ਸੁਰੀ ਆਸੁਰਿਨ ਕੀ ਨਹਿ ਸਮ ਛਬਿ ॥੨॥
सुरी आसुरिन की नहि सम छबि ॥२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਰੁਨਿ ਭਈ ਤਰੁਨੀ ਜਬੈ ਅਧਿਕ ਸੁਖਨ ਕੇ ਸੰਗ ॥
तरुनि भई तरुनी जबै अधिक सुखन के संग ॥

ਲਰਿਕਾਪਨ ਮਿਟਿ ਜਾਤ ਭਯੋ ਦੁੰਦਭਿ ਦਿਯੋ ਅਨੰਗ ॥੩॥
लरिकापन मिटि जात भयो दुंदभि दियो अनंग ॥३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਚਾਰਿ ਭ੍ਰਾਤ ਤਾ ਕੇ ਬਲਵਾਨਾ ॥
चारि भ्रात ता के बलवाना ॥

ਸੂਰਬੀਰ ਸਭ ਸਸਤ੍ਰ ਨਿਧਾਨਾ ॥
सूरबीर सभ ससत्र निधाना ॥

ਤੇਜਵਾਨ ਦੁਤਿਮਾਨ ਅਤੁਲ ਬਲ ॥
तेजवान दुतिमान अतुल बल ॥

ਅਰਿ ਅਨੇਕ ਜੀਤੇ ਜਿਹ ਦਲਿ ਮਲਿ ॥੪॥
अरि अनेक जीते जिह दलि मलि ॥४॥

ਸਾਰਦੂਲ ਧੁਜ ਨਾਹਰ ਧੁਜ ਭਨ ॥
सारदूल धुज नाहर धुज भन ॥

ਸਿੰਘ ਕੇਤੁ ਹਰਿ ਕੇਤੁ ਮਹਾ ਮਨ ॥
सिंघ केतु हरि केतु महा मन ॥

ਚਾਰੌ ਸੂਰਬੀਰ ਬਲਵਾਨਾ ॥
चारौ सूरबीर बलवाना ॥

ਮਾਨਤ ਸਤ੍ਰੁ ਸਕਲ ਜਿਹ ਆਨਾ ॥੫॥
मानत सत्रु सकल जिह आना ॥५॥

ਚਾਰੌ ਕੁਅਰਿ ਪੜਨ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥
चारौ कुअरि पड़न के काजा ॥

ਦਿਜ ਇਕ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ਰਾਜਾ ॥
दिज इक बोलि पठायो राजा ॥

ਭਾਖ੍ਰਯਾਦਿਕ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਪੜੇ ਜਿਨ ॥
भाख्रयादिक ब्याकरन पड़े जिन ॥

ਔਗਾਹਨ ਸਭ ਕਿਯ ਪੁਰਾਨ ਤਿਨ ॥੬॥
औगाहन सभ किय पुरान तिन ॥६॥

ਅਧਿਕ ਦਰਬ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਤਿਹ ਦੀਯਾ ॥
अधिक दरब न्रिप बर तिह दीया ॥

ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਨ ਕਰਿ ਆਦਰ ਕੀਯਾ ॥
बिबिध बिधन करि आदर कीया ॥

ਸੁਤਾ ਸਹਿਤ ਸੌਪੇ ਸੁਤ ਤਿਹ ਘਰ ॥
सुता सहित सौपे सुत तिह घर ॥

ਕਛੁ ਬਿਦ੍ਯਾ ਦਿਜਿ ਦੇਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ॥੭॥
कछु बिद्या दिजि देहु क्रिपा करि ॥७॥

ਜਬ ਤੇ ਤਹ ਪੜਬੇ ਕਹ ਆਵੈ ॥
जब ते तह पड़बे कह आवै ॥


Flag Counter