श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 447


ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਭਾਜਿ ਜਛ ਸਬ ਗਏ ਤਬਹਿ ਹਰਿ ਮਹਾ ਬਲ ॥
भाजि जछ सब गए तबहि हरि महा बल ॥

ਰੁਦ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਦੀਓ ਛਾਡ ਸੁ ਕੰਪਿਯੋ ਤਲ ਬਿਤਲ ॥
रुद्र असत्र दीओ छाड सु कंपियो तल बितल ॥

ਤਬ ਸਿਵ ਜੂ ਉਠਿ ਧਾਏ ਸੂਲ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ॥
तब सिव जू उठि धाए सूल संभार कै ॥

ਹੋ ਕਿਉ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿਓ ਹਮੈ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰ ਕੈ ॥੧੪੯੯॥
हो किउ हरि सिमरिओ हमै इहै जीअ धार कै ॥१४९९॥

ਸੰਗ ਰੁਦ੍ਰ ਕੈ ਰੁਦ੍ਰ ਚਲੇ ਭਟ ਉਠਿ ਤਬੈ ॥
संग रुद्र कै रुद्र चले भट उठि तबै ॥

ਏਕ ਰਦਨ ਜੂ ਚਲੇ ਸੰਗ ਲੈ ਦਲ ਸਬੈ ॥
एक रदन जू चले संग लै दल सबै ॥

ਔਰ ਸਕਲ ਗਨ ਚਲੈ ਸੁ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ॥
और सकल गन चलै सु ससत्र संभार कै ॥

ਹੋ ਕੌਨ ਅਜਿਤ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਭਵ ਕਹੈ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ॥੧੫੦੦॥
हो कौन अजित प्रगटिओ भव कहै बिचार कै ॥१५००॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਕੋ ਭਟ ਉਪਜਿਯੋ ਜਗਤ ਮੈ ਸਬ ਯੌ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰ ॥
को भट उपजियो जगत मै सब यौ करत बिचार ॥

ਸਿਵ ਸਿਖਿ ਬਾਹਨ ਗਨ ਸਹਿਤ ਆਏ ਰਨਿ ਰਿਸਿ ਧਾਰਿ ॥੧੫੦੧॥
सिव सिखि बाहन गन सहित आए रनि रिसि धारि ॥१५०१॥

ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਕਰਤਾ ਜਹੀ ਆਏ ਤਿਹ ਠਾ ਦੌਰਿ ॥
प्रलै काल करता जही आए तिह ठा दौरि ॥

ਰਨ ਨਿਹਾਰਿ ਮਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਕੀ ਠੌਰ ॥੧੫੦੨॥
रन निहारि मन मै कहियो इह चिंता की ठौर ॥१५०२॥

ਗਨ ਗਨੇਸ ਸਿਵ ਖਟਬਦਨ ਦੇਖੈ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ॥
गन गनेस सिव खटबदन देखै नैन निहारि ॥

ਸੋ ਰਿਸ ਭੂਪਤਿ ਜੁਧ ਹਿਤ ਲੀਨੇ ਆਪ ਹਕਾਰਿ ॥੧੫੦੩॥
सो रिस भूपति जुध हित लीने आप हकारि ॥१५०३॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਰੇ ਸਿਵ ਆਜ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਲਰਿ ਲੈ ਹਮ ਸੋ ਕਰ ਲੈ ਬਲ ਜੇਤੋ ॥
रे सिव आज अयोधन मै लरि लै हम सो कर लै बल जेतो ॥

ਐ ਰੇ ਗਨੇਸ ਲਰੈ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਹੈ ਤੁਮਰੇ ਤਨ ਮੈ ਬਲ ਏਤੋ ॥
ऐ रे गनेस लरै हमरे संग है तुमरे तन मै बल एतो ॥

ਕਿਉ ਰੇ ਖੜਾਨਨ ਤੂ ਗਰਬੈ ਮਰ ਹੈ ਅਬ ਹੀ ਇਕ ਬਾਨ ਲਗੈ ਤੋ ॥
किउ रे खड़ानन तू गरबै मर है अब ही इक बान लगै तो ॥

ਕਾਹੇ ਕਉ ਜੂਝ ਮਰੋ ਰਨ ਮੈ ਅਬ ਲਉ ਨ ਗਯੋ ਕਛੁ ਜੀਅ ਮਹਿ ਚੇਤੋ ॥੧੫੦੪॥
काहे कउ जूझ मरो रन मै अब लउ न गयो कछु जीअ महि चेतो ॥१५०४॥

ਸਿਵ ਜੂ ਬਾਚ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ॥
सिव जू बाच खड़गेस सो ॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਰਿਸਿ ਕੈ ਸਿਵ ਜੂ ਅਰੇ ਕਿਉ ਸੁਨ ਤੂ ਗਰਬਾਤੁ ਹੈ ਏਤੋ ॥
बोलि उठियो रिसि कै सिव जू अरे किउ सुन तू गरबातु है एतो ॥

ਏਤਨ ਸਿਉ ਜਿਨਿ ਰਾਰਿ ਮੰਡੋ ਅਬਿ ਹੀ ਲਖਿ ਹੈ ਹਮ ਮੈ ਬਲੁ ਜੇਤੋ ॥
एतन सिउ जिनि रारि मंडो अबि ही लखि है हम मै बलु जेतो ॥

ਜੌ ਤੁਮ ਮੈ ਅਤਿ ਪਉਰਖ ਹੈ ਅਬ ਢੀਲ ਕਹਾ ਧਨੁ ਬਾਨਹਿ ਲੇਤੋ ॥
जौ तुम मै अति पउरख है अब ढील कहा धनु बानहि लेतो ॥

ਜੇਤੋ ਹੈ ਦੀਰਘ ਗਾਤ ਤਿਹਾਰੋ ਸੁ ਬਾਨਨ ਸੋ ਕਰਿ ਹੋ ਲਹੁ ਤੇਤੋ ॥੧੫੦੫॥
जेतो है दीरघ गात तिहारो सु बानन सो करि हो लहु तेतो ॥१५०५॥

ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਸਿਵ ਸੋ ॥
खड़गेस बाच सिव सो ॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਕਿਉ ਸਿਵ ਮਾਨ ਕਰੈ ਇਤਨੋ ਭਜਿ ਹੈ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਮਾਰ ਮਚੈਗੀ ॥
किउ सिव मान करै इतनो भजि है तब ही जब मार मचैगी ॥

ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਲਗੈ ਕਪਿ ਜਿਉ ਸਿਗਰੀ ਤੁਮਰੀ ਅਬ ਸੈਨ ਨਚੈਗੀ ॥
एक ही बान लगै कपि जिउ सिगरी तुमरी अब सैन नचैगी ॥

ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨ ਕੀ ਧੁਜਨੀ ਮਰਿ ਹੈ ਰਨ ਮੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਬਚੈਗੀ ॥
भूत पिसाचन की धुजनी मरि है रन मै नही नैकु बचैगी ॥

ਤੇਰੇ ਹੀ ਸ੍ਰਉਨਤ ਸੋ ਸੁਨਿ ਆਜੁ ਧਰਾ ਇਹ ਆਰੁਨ ਬੇਖ ਰਚੈਗੀ ॥੧੫੦੬॥
तेरे ही स्रउनत सो सुनि आजु धरा इह आरुन बेख रचैगी ॥१५०६॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
तोटक छंद ॥

ਸਿਵ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੀਓ ॥
सिव यौ सुनि कै धनु बान लीओ ॥

ਕਸਿ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਛਾਡਿ ਦੀਓ ॥
कसि कान प्रमान लउ छाडि दीओ ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਮੁਖ ਲਾਗ ਬਿਰਾਜ ਰਹਿਓ ॥
न्रिप के मुख लाग बिराज रहिओ ॥

ਖਗਰਾਜ ਮਨੋ ਅਹਿ ਰਾਜ ਗਹਿਓ ॥੧੫੦੭॥
खगराज मनो अहि राज गहिओ ॥१५०७॥

ਬਰਛੀ ਤਬ ਭੂਪ ਚਲਾਇ ਦਈ ॥
बरछी तब भूप चलाइ दई ॥

ਸਿਵ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਲਗ ਕ੍ਰਾਤਿ ਭਈ ॥
सिव के उर मै लग क्राति भई ॥

ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੀ ॥
उपमा कबि ने इह भाति कही ॥

ਰਵਿ ਕੀ ਕਰ ਕੰਜ ਪੈ ਮੰਡਿ ਰਹੀ ॥੧੫੦੮॥
रवि की कर कंज पै मंडि रही ॥१५०८॥

ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਖੈਂਚਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥
तब ही हरि द्वै करि खैंचि निकारी ॥

ਗਹਿ ਡਾਰ ਦਈ ਮਨੋ ਨਾਗਨਿ ਕਾਰੀ ॥
गहि डार दई मनो नागनि कारी ॥

ਬਹੁਰੋ ਨ੍ਰਿਪ ਮ੍ਯਾਨ ਤੇ ਖਗੁ ਨਿਕਾਰਿਓ ॥
बहुरो न्रिप म्यान ते खगु निकारिओ ॥

ਕਰਿ ਕੈ ਬਲੁ ਕੋ ਸਿਵ ਊਪਰ ਡਾਰਿਓ ॥੧੫੦੯॥
करि कै बलु को सिव ऊपर डारिओ ॥१५०९॥

ਹਰ ਮੋਹਿ ਰਹਿਓ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਓ ॥
हर मोहि रहिओ गिर भूमि परिओ ॥

ਮਨੋ ਬਜ੍ਰ ਪਰਿਓ ਗਿਰਿ ਸ੍ਰਿੰਗ ਝਰਿਓ ॥
मनो बज्र परिओ गिरि स्रिंग झरिओ ॥


Flag Counter