श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 120


ਨਚੀ ਕਲ ਸਰੋਸਰੀ ਕਲ ਨਾਰਦ ਡਉਰੂ ਵਾਇਆ ॥
नची कल सरोसरी कल नारद डउरू वाइआ ॥

ਅਭਿਮਾਨੁ ਉਤਾਰਨ ਦੇਵਤਿਆਂ ਮਹਿਖਾਸੁਰ ਸੁੰਭ ਉਪਾਇਆ ॥
अभिमानु उतारन देवतिआं महिखासुर सुंभ उपाइआ ॥

ਜੀਤਿ ਲਏ ਤਿਨ ਦੇਵਤੇ ਤਿਹ ਲੋਕੀ ਰਾਜੁ ਕਮਾਇਆ ॥
जीति लए तिन देवते तिह लोकी राजु कमाइआ ॥

ਵਡਾ ਬੀਰੁ ਅਖਾਇ ਕੈ ਸਿਰ ਉਪਰ ਛਤ੍ਰੁ ਫਿਰਾਇਆ ॥
वडा बीरु अखाइ कै सिर उपर छत्रु फिराइआ ॥

ਦਿਤਾ ਇੰਦ੍ਰੁ ਨਿਕਾਲ ਕੈ ਤਿਨ ਗਿਰ ਕੈਲਾਸੁ ਤਕਾਇਆ ॥
दिता इंद्रु निकाल कै तिन गिर कैलासु तकाइआ ॥

ਡਰਿ ਕੈ ਹਥੋ ਦਾਨਵੀ ਦਿਲ ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਾਸੁ ਵਧਾਇਆ ॥
डरि कै हथो दानवी दिल अंदरि त्रासु वधाइआ ॥

ਪਾਸ ਦੁਰਗਾ ਦੇ ਇੰਦ੍ਰੁ ਆਇਆ ॥੩॥
पास दुरगा दे इंद्रु आइआ ॥३॥

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

ਇਕ ਦਿਹਾੜੇ ਨਾਵਣ ਆਈ ਦੁਰਗਸਾਹ ॥
इक दिहाड़े नावण आई दुरगसाह ॥

ਇੰਦ੍ਰ ਬਿਰਥਾ ਸੁਣਾਈ ਅਪਣੇ ਹਾਲ ਦੀ ॥
इंद्र बिरथा सुणाई अपणे हाल दी ॥

ਛੀਨ ਲਈ ਠਕੁਰਾਈ ਸਾਤੇ ਦਾਨਵੀ ॥
छीन लई ठकुराई साते दानवी ॥

ਲੋਕੀ ਤਿਹੀ ਫਿਰਾਈ ਦੋਹੀ ਆਪਣੀ ॥
लोकी तिही फिराई दोही आपणी ॥

ਬੈਠੇ ਵਾਇ ਵਧਾਈ ਤੇ ਅਮਰਾਵਤੀ ॥
बैठे वाइ वधाई ते अमरावती ॥

ਦਿਤੇ ਦੇਵ ਭਜਾਈ ਸਭਨਾ ਰਾਕਸਾਂ ॥
दिते देव भजाई सभना राकसां ॥

ਕਿਨੇ ਨ ਜਿਤਾ ਜਾਈ ਮਹਖੇ ਦੈਤ ਨੂੰ ॥
किने न जिता जाई महखे दैत नूं ॥

ਤੇਰੀ ਸਾਮ ਤਕਾਈ ਦੇਵੀ ਦੁਰਗਸਾਹ ॥੪॥
तेरी साम तकाई देवी दुरगसाह ॥४॥

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

ਦੁਰਗਾ ਬੈਣ ਸੁਣੰਦੀ ਹਸੀ ਹੜਹੜਾਇ ॥
दुरगा बैण सुणंदी हसी हड़हड़ाइ ॥

ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਨ ਕਾਈ ਦੇਵਾ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ॥
चिंता करहु न काई देवा नूं आखिआ ॥

ਰੋਹ ਹੋਈ ਮਹਾ ਮਾਈ ਰਾਕਸਿ ਮਾਰਣੇ ॥੫॥
रोह होई महा माई राकसि मारणे ॥५॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਰਾਕਸਿ ਆਏ ਰੋਹਲੇ ਖੇਤ ਭਿੜਨ ਕੇ ਚਾਇ ॥
राकसि आए रोहले खेत भिड़न के चाइ ॥

ਲਸਕਨ ਤੇਗਾਂ ਬਰਛੀਆਂ ਸੂਰਜੁ ਨਦਰਿ ਨ ਪਾਇ ॥੬॥
लसकन तेगां बरछीआं सूरजु नदरि न पाइ ॥६॥

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

ਦੁਹਾਂ ਕੰਧਾਰਾ ਮੁਹਿ ਜੁੜੇ ਢੋਲ ਸੰਖ ਨਗਾਰੇ ਬਜੇ ॥
दुहां कंधारा मुहि जुड़े ढोल संख नगारे बजे ॥


Flag Counter