श्री दशम ग्रंथ
पृष्ठ - 1307
ਤਹੀ ਹੁਤੀ ਤਿਨ ਕੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ॥੩॥
तही हुती तिन की राजधानी ॥३॥
ਨਿਰਖਿ ਪ੍ਰਭਾ ਤਿਹ ਜਾਤ ਨ ਕਹੀ ॥
निरखि प्रभा तिह जात न कही ॥
ਰਜਧਾਨੀ ਐਸੀ ਤਿਹ ਅਹੀ ॥
रजधानी ऐसी तिह अही ॥
ਊਚ ਧੌਲਹਰ ਤਹਾ ਸੁਧਾਰੇ ॥
ऊच धौलहर तहा सुधारे ॥
ਜਿਨ ਪਰ ਬੈਠਿ ਪਕਰਿਯਤ ਤਾਰੇ ॥੪॥
जिन पर बैठि पकरियत तारे ॥४॥
ਮਜਨ ਹੇਤ ਤਹਾ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ॥
मजन हेत तहा न्रिप आवत ॥
ਨਾਇ ਪੂਰਬਲੇ ਪਾਪ ਗਵਾਵਤ ॥
नाइ पूरबले पाप गवावत ॥
ਤਹ ਇਕ ਨ੍ਰਹਾਨ ਨਰਾਧਿਪ ਚਲੋ ॥
तह इक न्रहान नराधिप चलो ॥
ਜੋਬਨਵਾਨ ਸਿਪਾਹੀ ਭਲੋ ॥੫॥
जोबनवान सिपाही भलो ॥५॥
ਸੋ ਬਿਲਾਸ ਦੇ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਾ ॥
सो बिलास दे नैन निहारा ॥
ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰਾ ॥
मन क्रम बच इह भाति बिचारा ॥
ਕੈ ਮੈ ਅਬ ਯਾਹੀ ਕਹ ਬਰਿਹੌ ॥
कै मै अब याही कह बरिहौ ॥
ਨਾਤਰ ਬੂਡਿ ਗੰਗ ਮਹਿ ਮਰਿਹੌ ॥੬॥
नातर बूडि गंग महि मरिहौ ॥६॥
ਏਕ ਸਖੀ ਲਖਿ ਹਿਤੂ ਸਿਯਾਨੀ ॥
एक सखी लखि हितू सियानी ॥
ਤਾ ਸੌ ਚਿਤ ਕੀ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥
ता सौ चित की बात बखानी ॥
ਜੋ ਤਾ ਕੌ ਤੂੰ ਮੁਝੈ ਮਿਲਾਵੈ ॥
जो ता कौ तूं मुझै मिलावै ॥
ਮੁਖ ਮਾਗੈ ਜੇਤੋ ਧਨ ਪਾਵੈ ॥੭॥
मुख मागै जेतो धन पावै ॥७॥
ਤਬ ਸਖਿ ਗਈ ਤਵਨ ਕੇ ਗ੍ਰੇਹਾ ॥
तब सखि गई तवन के ग्रेहा ॥
ਪਰ ਪਾਇਨ ਅਸਿ ਦਿਯੋ ਸੰਦੇਹਾ ॥
पर पाइन असि दियो संदेहा ॥
ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਤੁਮਰੈ ਪਰ ਅਟਕੀ ॥
राज सुता तुमरै पर अटकी ॥
ਭੂਲਿ ਗਈ ਤਾ ਕਹਿ ਸੁਧਿ ਘਟ ਕੀ ॥੮॥
भूलि गई ता कहि सुधि घट की ॥८॥
ਸੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਬਚਨ ਭਯੋ ਬਿਸਮੈ ਮਨ ॥
सुनि न्रिप बचन भयो बिसमै मन ॥
ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨੇ ਬੈਨਨ ॥
इह बिधि ताहि बखाने बैनन ॥
ਅਸ ਕਿਛੁ ਕਰਿਯੈ ਬਚਨ ਸ੍ਯਾਨੀ ॥
अस किछु करियै बचन स्यानी ॥
ਸ੍ਰੀ ਬਿਲਾਸ ਦੇ ਹ੍ਵੈ ਮੁਰ ਰਾਨੀ ॥੯॥
स्री बिलास दे ह्वै मुर रानी ॥९॥
ਤੁਮ ਨ੍ਰਿਪ ਭੇਸ ਨਾਰਿ ਕੋ ਧਾਰਹੁ ॥
तुम न्रिप भेस नारि को धारहु ॥
ਭੂਖਨ ਬਸਤਰ ਅੰਗ ਸੁਧਾਰਹੁ ॥
भूखन बसतर अंग सुधारहु ॥
ਭੁਜੰਗ ਧੁਜ ਕਹ ਦੈ ਦਿਖਰਾਈ ॥
भुजंग धुज कह दै दिखराई ॥
ਫੁਨਿ ਅੰਗਨਾ ਮਹਿ ਜਾਹੁ ਛਪਾਈ ॥੧੦॥
फुनि अंगना महि जाहु छपाई ॥१०॥
ਭੂਪਤਿ ਬਸਤ੍ਰ ਨਾਰਿ ਕੇ ਧਾਰੇ ॥
भूपति बसत्र नारि के धारे ॥
ਅੰਗ ਅੰਗ ਗਹਿਨਾ ਗੁਹਿ ਡਾਰੇ ॥
अंग अंग गहिना गुहि डारे ॥
ਭੁਜੰਗ ਧੁਜ ਕਹ ਦਈ ਦਿਖਾਈ ॥
भुजंग धुज कह दई दिखाई ॥
ਨਿਜੁ ਅੰਗਨਾ ਮਹਿ ਗਯੋ ਲੁਕਾਈ ॥੧੧॥
निजु अंगना महि गयो लुकाई ॥११॥
ਨਿਰਖਿ ਭੂਪ ਤਿਹ ਰਹਾ ਲੁਭਾਇ ॥
निरखि भूप तिह रहा लुभाइ ॥
ਵਹੈ ਸਖੀ ਤਹ ਦੇਇ ਪਠਾਇ ॥
वहै सखी तह देइ पठाइ ॥
ਪ੍ਰਿਥਮੇ ਨਿਰਖਿ ਤਾਹਿ ਤੁਮ ਆਵਹੋ ॥
प्रिथमे निरखि ताहि तुम आवहो ॥
ਬਹੁਰਿ ਬਿਯਾਹ ਕੋ ਬ੍ਯੋਤ ਬਨਾਵਹੁ ॥੧੨॥
बहुरि बियाह को ब्योत बनावहु ॥१२॥
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਸਹਚਰਿ ਤਹ ਗਈ ॥
सुनत बचन सहचरि तह गई ॥
ਟਾਰਿ ਘਰੀ ਦ੍ਵੈ ਆਵਤ ਭਈ ॥
टारि घरी द्वै आवत भई ॥
ਤਿਹ ਮੁਖ ਤੇ ਹ੍ਵੈ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तिह मुख ते ह्वै बचन उचारे ॥
ਸੁਨਹੁ ਸ੍ਰਵਨ ਦੈ ਭੂਪ ਹਮਾਰੇ ॥੧੩॥
सुनहु स्रवन दै भूप हमारे ॥१३॥
ਪ੍ਰਥਮ ਸੁਤਾ ਅਪਨੀ ਤਿਹ ਦੀਜੈ ॥
प्रथम सुता अपनी तिह दीजै ॥
ਬਹੁਰੌ ਬਹਿਨਿ ਤਵਨ ਕੀ ਲੀਜੈ ॥
बहुरौ बहिनि तवन की लीजै ॥
ਸੁਨਤ ਬੈਨ ਨ੍ਰਿਪ ਫੇਰ ਨ ਕੀਨੋ ॥
सुनत बैन न्रिप फेर न कीनो ॥
ਦੁਹਿਤਹਿ ਕਾਢਿ ਤਵਨ ਕਹ ਦੀਨੋ ॥੧੪॥
दुहितहि काढि तवन कह दीनो ॥१४॥
ਸੁਤਾ ਪ੍ਰਥਮ ਦੈ ਬ੍ਯਾਹ ਰਚਾਯੋ ॥
सुता प्रथम दै ब्याह रचायो ॥
ਨ੍ਰਿਪ ਕੌ ਬ੍ਯਾਹ ਨਾਰਿ ਕਰ ਲ੍ਯਾਯੋ ॥
न्रिप कौ ब्याह नारि कर ल्यायो ॥
ਤਬ ਤਿਨ ਬਧਿ ਤਿਹ ਜੜ ਕੋ ਕਿਯੋ ॥
तब तिन बधि तिह जड़ को कियो ॥
सूचकांक (1 - 1428)
जापु पृष्ठ: 1 - 10
अकाल उसतत पृष्ठ: 11 - 38
बचित्र नाटक पृष्ठ: 39 - 73
चंडी चरित्र उक्ति बिलास पृष्ठ: 74 - 99
चंडी चरित्र पृष्ठ: 100 - 118
वार श्री भगउती जी की पृष्ठ: 119 - 126
ज्ञान प्रबोध पृष्ठ: 127 - 154
चौबीस अवतार पृष्ठ: 155 - 610
ब्रह्मा अवतार पृष्ठ: 611 - 634
रूद्र अवतार पृष्ठ: 635 - 708
शब्द हज़ारे पा:10 पृष्ठ: 709 - 712
३३ सवइये पृष्ठ: 712 - 716
खालसा महिमा पृष्ठ: 716 - 716
शस्त्र नाम माला पृष्ठ: 717 - 808
चरित्रोपख्यान पृष्ठ: 809 - 1388
ज़फरनामा पृष्ठ: 1389 - 1394
हिकायत पृष्ठ: 1394 - 1428