श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1380


ਸਤ੍ਰੁ ਅਨੇਕ ਨਿਧਨ ਕਹ ਗਏ ॥
सत्रु अनेक निधन कह गए ॥

ਬਹੁਰਿ ਉਪਜਿ ਬਹੁ ਠਾਢੇ ਭਏ ॥੨੯੧॥
बहुरि उपजि बहु ठाढे भए ॥२९१॥

ਬਹੁਰਿ ਕਾਲ ਕੁਪਿ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
बहुरि काल कुपि बान प्रहारे ॥

ਬੇਧਿ ਦਾਨਵਨ ਪਾਰ ਪਧਾਰੇ ॥
बेधि दानवन पार पधारे ॥

ਦਾਨਵ ਤਬੈ ਅਧਿਕ ਕਰਿ ਕ੍ਰੁਧਾ ॥
दानव तबै अधिक करि क्रुधा ॥

ਮੰਡਾ ਮਹਾ ਕਾਲ ਤਨ ਜੁਧਾ ॥੨੯੨॥
मंडा महा काल तन जुधा ॥२९२॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਤਬ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
महा काल तब बान प्रहारे ॥

ਦਾਨਵ ਏਕ ਏਕ ਕਰਿ ਮਾਰੇ ॥
दानव एक एक करि मारे ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਬਹੁ ਉਪਜਿਤ ਰਨ ਭਏ ॥
तिन ते बहु उपजित रन भए ॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਸਿਧਏ ॥੨੯੩॥
महा काल के सामुहि सिधए ॥२९३॥

ਜੇਤਿਕ ਧਏ ਤਿਤਕ ਕਲਿ ਮਾਰੇ ॥
जेतिक धए तितक कलि मारे ॥

ਰਥੀ ਗਜੀ ਤਿਲ ਤਿਲ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥
रथी गजी तिल तिल करि डारे ॥

ਤਿਨਤੇ ਉਪਜਿ ਠਾਢ ਭੇ ਘਨੇ ॥
तिनते उपजि ठाढ भे घने ॥

ਰਥੀ ਗਜੀ ਬਾਜੀ ਸੁਭ ਬਨੇ ॥੨੯੪॥
रथी गजी बाजी सुभ बने ॥२९४॥

ਬਹੁਰਿ ਕਾਲ ਕਰਿ ਕੋਪ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
बहुरि काल करि कोप प्रहारे ॥

ਦੈਤ ਅਨਿਕ ਮ੍ਰਿਤੁ ਲੋਕ ਪਧਾਰੇ ॥
दैत अनिक म्रितु लोक पधारे ॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਬਹੁਰੌ ਧਨੁ ਧਰਾ ॥
महा काल बहुरौ धनु धरा ॥

ਸੌ ਸੌ ਬਾਨ ਏਕ ਇਕ ਹਰਾ ॥੨੯੫॥
सौ सौ बान एक इक हरा ॥२९५॥

ਸੌ ਸੌ ਏਕ ਏਕ ਸਰ ਮਾਰਾ ॥
सौ सौ एक एक सर मारा ॥

ਸੌ ਸੌ ਗਿਰੀ ਸ੍ਰੋਨ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥
सौ सौ गिरी स्रोन की धारा ॥

ਸਤ ਸਤ ਅਸੁਰ ਉਪਜਿ ਭੇ ਠਾਢੇ ॥
सत सत असुर उपजि भे ठाढे ॥

ਅਸੀ ਗਜੀ ਕੌਚੀ ਬਲ ਗਾਢੇ ॥੨੯੬॥
असी गजी कौची बल गाढे ॥२९६॥

ਰੂਪ ਹਜਾਰ ਹਜਾਰ ਧਾਰਿ ਕਲਿ ॥
रूप हजार हजार धारि कलि ॥

ਗਰਜਤ ਭਯੋ ਅਤੁਲ ਕਰਿ ਕੈ ਬਲ ॥
गरजत भयो अतुल करि कै बल ॥

ਕਹ ਕਹ ਹਸਾ ਕਾਲ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥
कह कह हसा काल बिकराला ॥

ਕਾਢੇ ਦਾਤ ਤਜਤ ਮੁਖ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥੨੯੭॥
काढे दात तजत मुख ज्वाला ॥२९७॥

ਏਕ ਏਕ ਰਨ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥
एक एक रन बान चलायो ॥

ਸਹਸ ਸਹਸ ਦਾਨਵ ਕਹ ਘਾਯੋ ॥
सहस सहस दानव कह घायो ॥

ਕੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਦਾੜ ਗਹਿ ਚਾਬੇ ॥
केतिक सुभट दाड़ गहि चाबे ॥

ਕੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਪਾਵ ਤਰ ਦਾਬੇ ॥੨੯੮॥
केतिक सुभट पाव तर दाबे ॥२९८॥

ਕੇਤਕ ਪਕਰਿ ਭਛ ਕਰਿ ਲਯੋ ॥
केतक पकरि भछ करि लयो ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਏਕ ਨ ਉਪਜਤ ਭਯੋ ॥
तिन ते एक न उपजत भयो ॥

ਕਿਤਕਨ ਦ੍ਰਿਸਟਾਕਰਖਨ ਕੀਯੋ ॥
कितकन द्रिसटाकरखन कीयो ॥

ਸਭਹਿਨ ਕੋ ਸ੍ਰੋਨਿਤ ਹਰਿ ਲੀਯੋ ॥੨੯੯॥
सभहिन को स्रोनित हरि लीयो ॥२९९॥

ਸ੍ਰੋਨ ਰਹਿਤ ਦਾਨਵ ਜਬ ਭਯੋ ॥
स्रोन रहित दानव जब भयो ॥

ਦੈਤ ਉਪਰਾਜਨ ਤੇ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥
दैत उपराजन ते रहि गयो ॥

ਸ੍ਰਮਿਤ ਅਧਿਕ ਹ੍ਵੈ ਛਾਡਤ ਸ੍ਵਾਸਾ ॥
स्रमित अधिक ह्वै छाडत स्वासा ॥

ਤਾ ਤੇ ਕਰਤ ਦੈਤ ਪਰਗਾਸਾ ॥੩੦੦॥
ता ते करत दैत परगासा ॥३००॥

ਪਵਨਾਕਰਖ ਕਰਾ ਤਬ ਕਾਲਾ ॥
पवनाकरख करा तब काला ॥

ਘਟੇ ਬਢਨ ਤੇ ਅਰਿ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥
घटे बढन ते अरि बिकराला ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਜਬ ਆਕਰਖਨ ਕੀਯਾ ॥
इह बिधि जब आकरखन कीया ॥

ਸਭ ਬਲ ਹਰਿ ਅਸੁਰਨ ਕਾ ਲੀਯਾ ॥੩੦੧॥
सभ बल हरि असुरन का लीया ॥३०१॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਜੋ ਅਸੁਰ ਪੁਕਾਰਤ ॥
मारि मारि जो असुर पुकारत ॥

ਤਿਹ ਤੇ ਅਮਿਤ ਦੈਤ ਤਨ ਧਾਰਤ ॥
तिह ते अमित दैत तन धारत ॥

ਬਾਚਾਕਰਖ ਕਾਲ ਤਬ ਕਯੋ ॥
बाचाकरख काल तब कयो ॥

ਬੋਲਨ ਤੇ ਦਾਨਵ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥੩੦੨॥
बोलन ते दानव रहि गयो ॥३०२॥

ਦਾਨਵ ਜਬ ਬੋਲਹਿ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥
दानव जब बोलहि रहि गयो ॥

ਚਿੰਤਾ ਕਰਤ ਚਿਤ ਮੋ ਭਯੋ ॥
चिंता करत चित मो भयो ॥

ਤਾਹੀ ਤੇ ਦਾਨਵ ਬਹੁ ਭਏ ॥
ताही ते दानव बहु भए ॥

ਸਨਮੁਖ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੇ ਧਏ ॥੩੦੩॥
सनमुख महा काल के धए ॥३०३॥

ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਕਰਿ ਕੋਪ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
ससत्र असत्र करि कोप प्रहारे ॥

ਮਹਾਬੀਰ ਬਰਿਯਾਰ ਡਰਾਰੇ ॥
महाबीर बरियार डरारे ॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਤਬ ਗੁਰਜ ਸੰਭਾਰੀ ॥
महा काल तब गुरज संभारी ॥

ਬਹੁਤਨ ਕੀ ਮੇਧਾ ਕਢਿ ਡਾਰੀ ॥੩੦੪॥
बहुतन की मेधा कढि डारी ॥३०४॥

ਤਿਨ ਕੀ ਭੂਅ ਮੇਜਾ ਜੋ ਪਰੀ ॥
तिन की भूअ मेजा जो परी ॥

ਤਾ ਤੇ ਸੈਨ ਦੇਹ ਬਹੁ ਧਰੀ ॥
ता ते सैन देह बहु धरी ॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਰਿ ਕੋਪ ਅਪਾਰਾ ॥
मारि मारि करि कोप अपारा ॥

ਜਾਗਤ ਭਏ ਅਸੁਰ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥੩੦੫॥
जागत भए असुर बिकरारा ॥३०५॥

ਤਿਨ ਕੇ ਫੋਰਿ ਮੂੰਡਿ ਕਲਿ ਡਰੇ ॥
तिन के फोरि मूंडि कलि डरे ॥

ਤਾ ਤੇ ਮੇਧਾ ਜੋ ਭੂਅ ਪਰੇ ॥
ता ते मेधा जो भूअ परे ॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਹਿ ਅਸੁਰ ਜਗੇ ਰਨ ॥
मारि मारि कहि असुर जगे रन ॥

ਸੂਰਬੀਰ ਬਰਿਯਾਰ ਮਹਾਮਨ ॥੩੦੬॥
सूरबीर बरियार महामन ॥३०६॥

ਪੁਨਿ ਕਰਿ ਕਾਲ ਗਦਾ ਰਿਸਿ ਧਰੀ ॥
पुनि करि काल गदा रिसि धरी ॥

ਸਤ੍ਰੁ ਖੋਪਰੀ ਤਿਲ ਤਿਲ ਕਰੀ ॥
सत्रु खोपरी तिल तिल करी ॥

ਜੇਤੇ ਟੂਕ ਖੋਪ੍ਰਿਯਨ ਪਰੇ ॥
जेते टूक खोप्रियन परे ॥

ਤੇਤਿਕ ਰੂਪ ਦਾਨਵਨ ਧਰੇ ॥੩੦੭॥
तेतिक रूप दानवन धरे ॥३०७॥

ਕੇਤਿਕ ਗਦਾ ਪਾਨ ਗਹਿ ਧਾਏ ॥
केतिक गदा पान गहि धाए ॥

ਕੇਤਿਕ ਖੜਗ ਹਾਥ ਲੈ ਆਏ ॥
केतिक खड़ग हाथ लै आए ॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕੈ ਕੋਪਹਿ ਸਰਜੇ ॥
मारि मारि कै कोपहि सरजे ॥

ਮਾਨਹੁ ਮਹਾਕਾਲ ਘਨ ਗਰਜੇ ॥੩੦੮॥
मानहु महाकाल घन गरजे ॥३०८॥

ਆਨਿ ਕਾਲ ਕਹ ਕਰਤ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥
आनि काल कह करत प्रहारा ॥

ਇਕ ਇਕ ਸੂਰ ਸਹਸ ਹਥਿਯਾਰਾ ॥
इक इक सूर सहस हथियारा ॥


Flag Counter