श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1362


ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਦਿਸਿ ਦਸੌ ਪੁਕਾਰੈ ॥
मारि मारि दिसि दसौ पुकारै ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਤਨ ਧਾਰੈ ॥
तिन ते अमित असुर तन धारै ॥

ਬਾਰ ਚਲਤ ਤਿਨ ਤੇ ਜੇ ਦੌਰੈ ॥
बार चलत तिन ते जे दौरै ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਹੋਤ ਅਸੁਰ ਪ੍ਰਗਟੌਰੈ ॥੬੦॥
तिन ते होत असुर प्रगटौरै ॥६०॥

ਲਗੇ ਘਾਇ ਜੇ ਸ੍ਰੋਨ ਬਮਾਹੀ ॥
लगे घाइ जे स्रोन बमाही ॥

ਤਿਹ ਤੇ ਗਜ ਬਾਜੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹੀ ॥
तिह ते गज बाजी ह्वै जाही ॥

ਤਿਹ ਤੇ ਚਲਿਤ ਅਮਿਤ ਜੋ ਸ੍ਵਾਸਾ ॥
तिह ते चलित अमित जो स्वासा ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਸੁਰ ਕਰਤ ਪਰਗਾਸਾ ॥੬੧॥
तिन ते असुर करत परगासा ॥६१॥

ਅਨਗਨ ਕਾਲ ਅਸੁਰ ਤਬ ਮਾਰੇ ॥
अनगन काल असुर तब मारे ॥

ਪਰੇ ਭੂਮਿ ਪਰ ਮਨਹੁ ਮੁਨਾਰੇ ॥
परे भूमि पर मनहु मुनारे ॥

ਮੇਧਾ ਤੇ ਗਜ ਬਾਜ ਉਠਾਹੀ ॥
मेधा ते गज बाज उठाही ॥

ਸ੍ਰੋਨਤ ਕੇ ਦਾਨਵ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹੀ ॥੬੨॥
स्रोनत के दानव ह्वै जाही ॥६२॥

ਬਾਨਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਉਠਿ ਕਰਹੀ ॥
बानन की बरखा उठि करही ॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਰਿ ਕੋਪ ਉਚਰਹੀ ॥
मारि मारि करि कोप उचरही ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਸੁਰਨ ਕਿਯਾ ਪਸਾਰਾ ॥
तिन ते असुरन किया पसारा ॥

ਦਸੇ ਦਿਸਨ ਹੂੰ ਕਹ ਭਰਿ ਡਾਰਾ ॥੬੩॥
दसे दिसन हूं कह भरि डारा ॥६३॥

ਵਹੈ ਕਾਲਕਾ ਅਸੁਰ ਖਪਾਏ ॥
वहै कालका असुर खपाए ॥

ਮਾਰਿ ਦੁਬਹਿਯਾ ਧੂਰਿ ਮਿਲਾਏ ॥
मारि दुबहिया धूरि मिलाए ॥

ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਉਠੈ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ਬਾਨਾ ॥
पुनि पुनि उठै प्रहारै बाना ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਧਰਤ ਅਸੁਰ ਤਨ ਨਾਨਾ ॥੬੪॥
तिन ते धरत असुर तन नाना ॥६४॥

ਟੂਕ ਟੂਕ ਦਾਨਵ ਜੇ ਭਏ ॥
टूक टूक दानव जे भए ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਨਿਕ ਅਸੁਰ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥
तिन ते अनिक असुर ह्वै गए ॥

ਤਾਹੀ ਤੇ ਦਾਨਵ ਬਹੁ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ॥
ताही ते दानव बहु ह्वै करि ॥

ਜੁਧ ਕਰੈ ਆਯੁਧ ਤੇ ਲੈ ਕਰਿ ॥੬੫॥
जुध करै आयुध ते लै करि ॥६५॥

ਬਹੁਰਿ ਕਾਲ ਵੈ ਦੈਤ ਸੰਘਾਰੇ ॥
बहुरि काल वै दैत संघारे ॥

ਤਿਲ ਤਿਲ ਪਾਇ ਟੂਕ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥
तिल तिल पाइ टूक करि डारे ॥

ਜੇਤਿਕ ਗਿਰੈ ਭੂਮਿ ਟੁਕ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
जेतिक गिरै भूमि टुक ह्वै कै ॥

ਤਿਤ ਹੀ ਉਠੈ ਆਯੁਧਨ ਲੈ ਕੈ ॥੬੬॥
तित ही उठै आयुधन लै कै ॥६६॥

ਤਿਲ ਤਿਲ ਕਰਿ ਭਟ ਜਿਤਕ ਉਡਾਏ ॥
तिल तिल करि भट जितक उडाए ॥

ਤੇਤਕ ਤਹਾ ਅਸੁਰ ਬਨ ਆਏ ॥
तेतक तहा असुर बन आए ॥

ਤਿਨ ਕੇ ਟੂਕ ਟੂਕ ਜੇ ਕੀਏ ॥
तिन के टूक टूक जे कीए ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਬਹੁ ਦਾਨਵ ਭਵ ਲੀਏ ॥੬੭॥
तिन ते बहु दानव भव लीए ॥६७॥

ਕੇਤਿਕ ਤਹਾ ਸੁਭੈ ਦੰਤੀ ਰਨ ॥
केतिक तहा सुभै दंती रन ॥

ਸੀਚਹਿ ਸੁੰਡ ਬਾਰਿ ਤੇ ਸਭ ਤਨ ॥
सीचहि सुंड बारि ते सभ तन ॥

ਦਾਤ ਦਿਖਾਇ ਤਜੈ ਚਿੰਘਾਰਾ ॥
दात दिखाइ तजै चिंघारा ॥

ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੈ ਨਿਰਖਿ ਅਸਵਾਰਾ ॥੬੮॥
गिरि गिरि परै निरखि असवारा ॥६८॥

ਕਹੂੰ ਭੇਰ ਭੀਖਨ ਭਭਕਾਰਹਿ ॥
कहूं भेर भीखन भभकारहि ॥

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਰਨ ਡਾਰਹਿ ॥
कहूं बीर बाजी रन डारहि ॥

ਕਿਤਕ ਸੂਰ ਸੈਹਥੀ ਫਿਰਾਵਤ ॥
कितक सूर सैहथी फिरावत ॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੇ ਸਨਮੁਖ ਧਾਵਤ ॥੬੯॥
महा काल के सनमुख धावत ॥६९॥

ਕੇਤਿਕ ਬਜ੍ਰ ਬਰਛਿਯਨ ਲੈ ਕੈ ॥
केतिक बज्र बरछियन लै कै ॥

ਧਾਵਤ ਅਸੁਰ ਕੋਪ ਤਨ ਤੈ ਕੈ ॥
धावत असुर कोप तन तै कै ॥

ਕੋਪਿ ਕਾਲ ਪਰ ਕਰਤ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥
कोपि काल पर करत प्रहारा ॥

ਜਾਨੁਕ ਸਲਭ ਦੀਪ ਅਨੁਹਾਰਾ ॥੭੦॥
जानुक सलभ दीप अनुहारा ॥७०॥

ਭਰੇ ਗੁਮਾਨ ਬਡੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥
भरे गुमान बडे गरबीले ॥

ਧਾਵਤ ਚੌਪਿ ਚੜੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥
धावत चौपि चड़े चटकीले ॥

ਪੀਸਿ ਪੀਸਿ ਰਦਨਛਦ ਦੋਊ ॥
पीसि पीसि रदनछद दोऊ ॥

ਧਾਵਤ ਮਹਾ ਕਾਲ ਪਰ ਸੋਊ ॥੭੧॥
धावत महा काल पर सोऊ ॥७१॥

ਬਾਜਹਿ ਢੋਲਿ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਨਗਾਰਾ ॥
बाजहि ढोलि म्रिदंग नगारा ॥

ਭੀਖਨ ਕਰਤ ਭੇਰ ਭਭਕਾਰਾ ॥
भीखन करत भेर भभकारा ॥

ਜੰਗ ਮੁਚੰਗ ਉਪੰਗ ਬਜੇ ਰਨ ॥
जंग मुचंग उपंग बजे रन ॥

ਝਾਲਰਿ ਤਾਲ ਨਫੀਰਨ ਕੇ ਗਨ ॥੭੨॥
झालरि ताल नफीरन के गन ॥७२॥

ਮੁਰਲੀ ਮੁਰਜ ਕਹੀ ਰਨ ਬਾਜਤ ॥
मुरली मुरज कही रन बाजत ॥

ਦਾਨਵ ਭਰੇ ਗੁਮਾਨਹਿ ਗਾਜਤ ॥
दानव भरे गुमानहि गाजत ॥

ਢੋਲਨ ਪਰ ਦੈ ਦੈ ਢਮਕਾਰੇ ॥
ढोलन पर दै दै ढमकारे ॥

ਗਹਿ ਗਹਿ ਧਵਤ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕਟਾਰੇ ॥੭੩॥
गहि गहि धवत क्रिपान कटारे ॥७३॥

ਦੀਰਘ ਦਾਤ ਕਾਢਿ ਕਈ ਕੋਸਾ ॥
दीरघ दात काढि कई कोसा ॥

ਧਾਵਤ ਅਸੁਰ ਹੀਏ ਕਰਿ ਜੋਸਾ ॥
धावत असुर हीए करि जोसा ॥

ਮਾਰਨ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕਹ ਧਾਵੈ ॥
मारन महा काल कह धावै ॥

ਮਨੋ ਮਾਰਤ ਵੇਈ ਮਰਿ ਜਾਵੈ ॥੭੪॥
मनो मारत वेई मरि जावै ॥७४॥

ਦਾਨਵ ਮਹਾ ਕੋਪ ਕਰਿ ਢੂਕੇ ॥
दानव महा कोप करि ढूके ॥

ਮਾਰਹਿ ਮਾਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸਿ ਕੂਕੇ ॥
मारहि मारि दसो दिसि कूके ॥

ਦੈ ਦੈ ਢੋਲਿ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਨਗਾਰੇ ॥
दै दै ढोलि म्रिदंग नगारे ॥

ਕਾਢਿ ਕਾਢਿ ਅਰਿ ਦਾਤਿ ਡਰਾਰੇ ॥੭੫॥
काढि काढि अरि दाति डरारे ॥७५॥

ਚਾਹਤ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕਹ ਮਾਰੋ ॥
चाहत महा काल कह मारो ॥

ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਨਹਿ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰੋ ॥
महा पुरख नहि करत बिचारो ॥

ਜਿਨ ਸਭ ਜਗ ਕਾ ਕਰਾ ਪਸਾਰਾ ॥
जिन सभ जग का करा पसारा ॥

ਤਾਹਿ ਚਹਤ ਤੇ ਮੂੜ ਸੰਘਾਰਾ ॥੭੬॥
ताहि चहत ते मूड़ संघारा ॥७६॥

ਠੋਕਿ ਠੋਕਿ ਭੁਜ ਦੰਡਨ ਜੋਧਾ ॥
ठोकि ठोकि भुज दंडन जोधा ॥

ਧਾਵਤ ਮਹਾ ਕਾਲ ਪਰ ਕ੍ਰੋਧਾ ॥
धावत महा काल पर क्रोधा ॥

ਬੀਸ ਪਦੁਮ ਦਾਨਵ ਤਵ ਭਯੋ ॥
बीस पदुम दानव तव भयो ॥

ਨਾਸ ਕਰਨ ਕਾਲੀ ਕੋ ਧਯੋ ॥੭੭॥
नास करन काली को धयो ॥७७॥


Flag Counter