श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 73


ਸੀਸ ਈਂਟ ਕੇ ਘਾਇ ਕਰੇਹੀ ॥
सीस ईंट के घाइ करेही ॥

ਜਨੁ ਤਿਨੁ ਭੇਟ ਪੁਰਾਤਨ ਦੇਹੀ ॥੨੧॥
जनु तिनु भेट पुरातन देही ॥२१॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਕਬਹੂੰ ਰਣ ਜੂਝ੍ਯੋ ਨਹੀ ਕਛੁ ਦੈ ਜਸੁ ਨਹੀ ਲੀਨ ॥
कबहूं रण जूझ्यो नही कछु दै जसु नही लीन ॥

ਗਾਵ ਬਸਤਿ ਜਾਨ੍ਯੋ ਨਹੀ ਜਮ ਸੋ ਕਿਨ ਕਹਿ ਦੀਨ ॥੨੨॥
गाव बसति जान्यो नही जम सो किन कहि दीन ॥२२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਿਨੋ ਭਯੋ ਉਪਹਾਸਾ ॥
इह बिधि तिनो भयो उपहासा ॥

ਸਭ ਸੰਤਨ ਮਿਲਿ ਲਖਿਓ ਤਮਾਸਾ ॥
सभ संतन मिलि लखिओ तमासा ॥

ਸੰਤਨ ਕਸਟ ਨ ਦੇਖਨ ਪਾਯੋ ॥
संतन कसट न देखन पायो ॥

ਆਪ ਹਾਥ ਦੈ ਨਾਥਿ ਬਚਾਯੋ ॥੨੩॥
आप हाथ दै नाथि बचायो ॥२३॥

ਚਾਰਣੀ ਦੋਹਿਰਾ ॥
चारणी दोहिरा ॥

ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਜਨ ਰਾਖਸੀ ਦੁਸਮਨ ਕਵਨ ਬਿਚਾਰ ॥
जिस नो साजन राखसी दुसमन कवन बिचार ॥

ਛ੍ਵੈ ਨ ਸਕੈ ਤਿਹ ਛਾਹਿ ਕੌ ਨਿਹਫਲ ਜਾਇ ਗਵਾਰ ॥੨੪॥
छ्वै न सकै तिह छाहि कौ निहफल जाइ गवार ॥२४॥

ਜੇ ਸਾਧੂ ਸਰਨੀ ਪਰੇ ਤਿਨ ਕੇ ਕਵਣ ਬਿਚਾਰ ॥
जे साधू सरनी परे तिन के कवण बिचार ॥

ਦੰਤਿ ਜੀਭ ਜਿਮ ਰਾਖਿ ਹੈ ਦੁਸਟ ਅਰਿਸਟ ਸੰਘਾਰਿ ॥੨੫॥
दंति जीभ जिम राखि है दुसट अरिसट संघारि ॥२५॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਸਾਹਜਾਦੇ ਵ ਅਹਦੀ ਆਗਮਨ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਤ੍ਰੋਦਸਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩॥੪੬੦॥
इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे साहजादे व अहदी आगमन बरननं नाम त्रोदसमो धिआइ समापतम सतु सुभम सतु ॥१३॥४६०॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸਰਬ ਕਾਲ ਸਭ ਸਾਧ ਉਬਾਰੇ ॥
सरब काल सभ साध उबारे ॥

ਦੁਖੁ ਦੈ ਕੈ ਦੋਖੀ ਸਭ ਮਾਰੇ ॥
दुखु दै कै दोखी सभ मारे ॥

ਅਦਭੁਤਿ ਗਤਿ ਭਗਤਨ ਦਿਖਰਾਈ ॥
अदभुति गति भगतन दिखराई ॥

ਸਭ ਸੰਕਟ ਤੇ ਲਏ ਬਚਾਈ ॥੧॥
सभ संकट ते लए बचाई ॥१॥

ਸਭ ਸੰਕਟ ਤੇ ਸੰਤ ਬਚਾਏ ॥
सभ संकट ते संत बचाए ॥

ਸਭ ਸੰਕਟ ਕੰਟਕ ਜਿਮ ਘਾਏ ॥
सभ संकट कंटक जिम घाए ॥

ਦਾਸ ਜਾਨ ਮੁਰਿ ਕਰੀ ਸਹਾਇ ॥
दास जान मुरि करी सहाइ ॥

ਆਪ ਹਾਥੁ ਦੈ ਲਯੋ ਬਚਾਇ ॥੨॥
आप हाथु दै लयो बचाइ ॥२॥

ਅਬ ਜੋ ਜੋ ਮੈ ਲਖੇ ਤਮਾਸਾ ॥
अब जो जो मै लखे तमासा ॥

ਸੋ ਸੋ ਕਰੋ ਤੁਮੈ ਅਰਦਾਸਾ ॥
सो सो करो तुमै अरदासा ॥

ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਟਾਛਿ ਦਿਖੈ ਹੈ ॥
जो प्रभ क्रिपा कटाछि दिखै है ॥

ਸੋ ਤਵ ਦਾਸ ਉਚਾਰਤ ਜੈ ਹੈ ॥੩॥
सो तव दास उचारत जै है ॥३॥

ਜਿਹ ਜਿਹ ਬਿਧ ਮੈ ਲਖੇ ਤਮਾਸਾ ॥
जिह जिह बिध मै लखे तमासा ॥

ਚਹਤ ਤਿਨ ਕੋ ਕੀਯੋ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥
चहत तिन को कीयो प्रकासा ॥

ਜੋ ਜੋ ਜਨਮ ਪੂਰਬਲੇ ਹੇਰੇ ॥
जो जो जनम पूरबले हेरे ॥

ਕਹਿਹੋ ਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਾਕ੍ਰਮ ਤੇਰੇ ॥੪॥
कहिहो सु प्रभु पराक्रम तेरे ॥४॥

ਸਰਬ ਕਾਲ ਹੈ ਪਿਤਾ ਅਪਾਰਾ ॥
सरब काल है पिता अपारा ॥

ਦੇਬਿ ਕਾਲਿਕਾ ਮਾਤ ਹਮਾਰਾ ॥
देबि कालिका मात हमारा ॥

ਮਨੂਆ ਗੁਰ ਮੁਰਿ ਮਨਸਾ ਮਾਈ ॥
मनूआ गुर मुरि मनसा माई ॥

ਜਿਨਿ ਮੋ ਕੋ ਸੁਭ ਕ੍ਰਿਆ ਪੜਾਈ ॥੫॥
जिनि मो को सुभ क्रिआ पड़ाई ॥५॥

ਜਬ ਮਨਸਾ ਮਨ ਮਯਾ ਬਿਚਾਰੀ ॥
जब मनसा मन मया बिचारी ॥

ਗੁਰੁ ਮਨੂਆ ਕਹ ਕਹ੍ਯੋ ਸੁਧਾਰੀ ॥
गुरु मनूआ कह कह्यो सुधारी ॥

ਜੇ ਜੇ ਚਰਿਤ ਪੁਰਾਤਨ ਲਹੇ ॥
जे जे चरित पुरातन लहे ॥

ਤੇ ਤੇ ਅਬ ਚਹੀਅਤ ਹੈ ਕਹੇ ॥੬॥
ते ते अब चहीअत है कहे ॥६॥

ਸਰਬ ਕਾਲ ਕਰੁਣਾ ਤਬ ਭਰੇ ॥
सरब काल करुणा तब भरे ॥

ਸੇਵਕ ਜਾਨਿ ਦਯਾ ਰਸ ਢਰੇ ॥
सेवक जानि दया रस ढरे ॥

ਜੋ ਜੋ ਜਨਮੁ ਪੂਰਬਲੋ ਭਯੋ ॥
जो जो जनमु पूरबलो भयो ॥

ਸੋ ਸੋ ਸਭ ਸਿਮਰਣ ਕਰਿ ਦਯੋ ॥੭॥
सो सो सभ सिमरण करि दयो ॥७॥

ਮੋ ਕੋ ਇਤੀ ਹੁਤੀ ਕਹ ਸੁਧੰ ॥
मो को इती हुती कह सुधं ॥

ਜਸ ਪ੍ਰਭ ਦਈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਬੁਧੰ ॥
जस प्रभ दई क्रिपा करि बुधं ॥

ਸਰਬ ਕਾਲ ਤਬ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ॥
सरब काल तब भए दइआला ॥

ਲੋਹ ਰਛ ਹਮ ਕੋ ਸਬ ਕਾਲਾ ॥੮॥
लोह रछ हम को सब काला ॥८॥

ਸਰਬ ਕਾਲ ਰਛਾ ਸਭ ਕਾਲ ॥
सरब काल रछा सभ काल ॥

ਲੋਹ ਰਛ ਸਰਬਦਾ ਬਿਸਾਲ ॥
लोह रछ सरबदा बिसाल ॥

ਢੀਠ ਭਯੋ ਤਵ ਕ੍ਰਿਪਾ ਲਖਾਈ ॥
ढीठ भयो तव क्रिपा लखाई ॥

ਐਂਡੋ ਫਿਰੇ ਸਭਨ ਭਯੋ ਰਾਈ ॥੯॥
ऐंडो फिरे सभन भयो राई ॥९॥

ਜਿਹ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਜਨਮਨ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥
जिह जिह बिधि जनमन सुधि आई ॥

ਤਿਮ ਤਿਮ ਕਹੇ ਗਿਰੰਥ ਬਨਾਈ ॥
तिम तिम कहे गिरंथ बनाई ॥

ਪ੍ਰਥਮੇ ਸਤਿਜੁਗ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਲਹਾ ॥
प्रथमे सतिजुग जिह बिधि लहा ॥

ਪ੍ਰਥਮੇ ਦੇਬਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੋ ਕਹਾ ॥੧੦॥
प्रथमे देबि चरित्र को कहा ॥१०॥

ਪਹਿਲੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨਾਯੋ ॥
पहिले चंडी चरित्र बनायो ॥

ਨਖ ਸਿਖ ਤੇ ਕ੍ਰਮ ਭਾਖ ਸੁਨਾਯੋ ॥
नख सिख ते क्रम भाख सुनायो ॥

ਛੋਰ ਕਥਾ ਤਬ ਪ੍ਰਥਮ ਸੁਨਾਈ ॥
छोर कथा तब प्रथम सुनाई ॥

ਅਬ ਚਾਹਤ ਫਿਰ ਕਰੌ ਬਡਾਈ ॥੧੧॥
अब चाहत फिर करौ बडाई ॥११॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਸਰਬ ਕਾਲ ਕੀ ਬੇਨਤੀ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਚੌਦਸਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੪॥੪੭੧॥
इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे सरब काल की बेनती बरननं नाम चौदसमो धिआइ समापतम सतु सुभम सतु ॥१४॥४७१॥


Flag Counter