श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1154


ਸਾਝ ਪਰੇ ਰਾਜਾ ਘਰ ਐਹੈ ॥
साझ परे राजा घर ऐहै ॥

ਤੁਮਹੂੰ ਤਬੈ ਬੁਲਾਇ ਪਠੈਹੈ ॥੩੬॥
तुमहूं तबै बुलाइ पठैहै ॥३६॥

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
भुजंग छंद ॥

ਮਿਲਿਯੋ ਜਾਨ ਪ੍ਯਾਰਾ ਲਗੇ ਨੈਨ ਐਸੇ ॥
मिलियो जान प्यारा लगे नैन ऐसे ॥

ਮਨੋ ਫਾਧਿ ਫਾਧੈ ਮ੍ਰਿਗੀ ਰਾਟ ਜੈਸੇ ॥
मनो फाधि फाधै म्रिगी राट जैसे ॥

ਲਯੋ ਮੋਹਿ ਰਾਜਾ ਮਨੋ ਮੋਲ ਲੀਨੋ ॥
लयो मोहि राजा मनो मोल लीनो ॥

ਤਹੀ ਭਾਵਤੋ ਭਾਮਨੀ ਭੋਗ ਕੀਨੋ ॥੩੭॥
तही भावतो भामनी भोग कीनो ॥३७॥

ਰਹਿਯੋ ਸਾਹੁ ਡਾਰਿਯੋ ਕਛੂ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
रहियो साहु डारियो कछू न बिचारियो ॥

ਮਨੋ ਲਾਤ ਕੇ ਸਾਥ ਸੈਤਾਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥
मनो लात के साथ सैतान मारियो ॥

ਪਸੂਹਾ ਨ ਭਾਖੈ ਉਠੈ ਨ ਉਘਾਵੈ ॥
पसूहा न भाखै उठै न उघावै ॥

ਇਤੈ ਨਾਰਿ ਕੌ ਰਾਜ ਬਾਕੋ ਬਜਾਵੈ ॥੩੮॥
इतै नारि कौ राज बाको बजावै ॥३८॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਸਾਹੁ ਪਾਲਕੀ ਕੈ ਤਰੇ ਬਾਧਿ ਡਾਰਿ ਕਰ ਦੀਨ ॥
साहु पालकी कै तरे बाधि डारि कर दीन ॥

ਜੁ ਕਛੁ ਧਾਮ ਮਹਿ ਧਨ ਹੁਤੋ ਘਾਲਿ ਤਿਸੀ ਮਹਿ ਲੀਨ ॥੩੯॥
जु कछु धाम महि धन हुतो घालि तिसी महि लीन ॥३९॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਆਪੁ ਦੌਰਿ ਤਾਹੀ ਪਰ ਚੜੀ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
आपु दौरि ताही पर चड़ी बनाइ कै ॥

ਰਮੀ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਸਾਥ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
रमी न्रिपति के साथ अधिक सुख पाइ कै ॥

ਲੈ ਨਾਰੀ ਕਹ ਰਾਇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਗਯੋ ॥
लै नारी कह राइ अपने घर गयो ॥

ਹੋ ਸੂਮ ਸੋਫਿਯਹਿ ਬਾਧਿ ਪਾਲਕੀ ਤਰ ਲਯੋ ॥੪੦॥
हो सूम सोफियहि बाधि पालकी तर लयो ॥४०॥

ਜਬ ਪਹੁਚੇ ਦੋਊ ਜਾਇ ਸੁਖੀ ਗ੍ਰਿਹ ਨਾਰਿ ਨਰ ॥
जब पहुचे दोऊ जाइ सुखी ग्रिह नारि नर ॥

ਕਹਿਯੋ ਕਿ ਦੇਹੁ ਪਠਾਇ ਪਾਲਕੀ ਸਾਹੁ ਘਰ ॥
कहियो कि देहु पठाइ पालकी साहु घर ॥

ਬਧੇ ਸਾਹੁ ਤਿਹ ਤਰੇ ਤਹੀ ਆਵਤ ਭਏ ॥
बधे साहु तिह तरे तही आवत भए ॥

ਹੋ ਜਹ ਰਾਜਾ ਧਨ ਸਹਿਤ ਬਾਲ ਹਰਿ ਲੈ ਗਏ ॥੪੧॥
हो जह राजा धन सहित बाल हरि लै गए ॥४१॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਬੀਤੀ ਰੈਯਨਿ ਭਯੋ ਉਜਿਆਰਾ ॥
बीती रैयनि भयो उजिआरा ॥

ਤਬੈ ਸਾਹੁ ਦੁਹੂੰ ਦ੍ਰਿਗਨ ਉਘਾਰਾ ॥
तबै साहु दुहूं द्रिगन उघारा ॥

ਮੋਹਿ ਪਾਲਕੀ ਤਰ ਕਿਹ ਰਾਖਾ ॥
मोहि पालकी तर किह राखा ॥

ਬਚਨ ਲਜਾਇ ਐਸ ਬਿਧਿ ਭਾਖਾ ॥੪੨॥
बचन लजाइ ऐस बिधि भाखा ॥४२॥

ਮੈ ਜੁ ਕੁਬੋਲ ਨਾਰਿ ਕਹ ਕਹੇ ॥
मै जु कुबोल नारि कह कहे ॥

ਤੇ ਬਚ ਬਸਿ ਵਾ ਕੇ ਜਿਯ ਰਹੇ ॥
ते बच बसि वा के जिय रहे ॥

ਲਛਮੀ ਸਕਲ ਨਾਰਿ ਜੁਤ ਹਰੀ ॥
लछमी सकल नारि जुत हरी ॥

ਮੋਰੀ ਬਿਧਿ ਐਸੀ ਗਤਿ ਕਰੀ ॥੪੩॥
मोरी बिधि ऐसी गति करी ॥४३॥

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥
कबियो बाच ॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਫਲਤ ਭਾਗ ਹੀ ਸਰਬਦਾ ਕਰੋ ਕੈਸਿਯੈ ਕੋਇ ॥
फलत भाग ही सरबदा करो कैसियै कोइ ॥

ਜੋ ਬਿਧਨਾ ਮਸਤਕ ਲਿਖਾ ਅੰਤ ਤੈਸਿਯੈ ਹੋਇ ॥੪੪॥
जो बिधना मसतक लिखा अंत तैसियै होइ ॥४४॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਸੁਧਿ ਪਾਈ ਜਬ ਸਾਹੁ ਨ੍ਯਾਇ ਮਸਤਕ ਰਹਿਯੋ ॥
सुधि पाई जब साहु न्याइ मसतक रहियो ॥

ਦੂਜੇ ਮਨੁਖਨ ਪਾਸ ਨ ਭੇਦ ਮੁਖ ਤੈ ਕਹਿਯੋ ॥
दूजे मनुखन पास न भेद मुख तै कहियो ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕੀ ਬਾਤ ਚੀਨਿ ਪਸੁ ਨਾ ਲਈ ॥
भेद अभेद की बात चीनि पसु ना लई ॥

ਹੋ ਲਖਿਯੋ ਦਰਬੁ ਲੈ ਨ੍ਰਹਾਨ ਤੀਰਥਨ ਕੌ ਗਈ ॥੪੫॥
हो लखियो दरबु लै न्रहान तीरथन कौ गई ॥४५॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਪੈਤਾਲੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੪੫॥੪੬੦੯॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ पैतालीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२४५॥४६०९॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਪੂਰਬ ਦਿਸਿ ਇਕ ਤਿਲਕ ਨ੍ਰਿਪਤ ਬਰ ॥
पूरब दिसि इक तिलक न्रिपत बर ॥

ਭਾਨ ਮੰਜਰੀ ਨਾਰਿ ਤਵਨ ਘਰ ॥
भान मंजरी नारि तवन घर ॥

ਚਿਤ੍ਰ ਬਰਨ ਇਕ ਸੁਤ ਗ੍ਰਿਹ ਵਾ ਕੇ ॥
चित्र बरन इक सुत ग्रिह वा के ॥

ਇੰਦ੍ਰ ਚੰਦ੍ਰ ਛਬਿ ਤੁਲ ਨ ਤਾ ਕੇ ॥੧॥
इंद्र चंद्र छबि तुल न ता के ॥१॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥


Flag Counter