श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1247


ਅਬ ਤੁਮ ਹਮਰੇ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੋ ॥
अब तुम हमरे साथ बिहारो ॥

ਇਸਤ੍ਰੀ ਕਰਿ ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਮੁਹਿ ਬਾਰੋ ॥
इसत्री करि ग्रिह महि मुहि बारो ॥

ਜਸ ਮੁਰਿ ਲਗਨ ਤੁਮੂ ਪਰ ਲਾਗੀ ॥
जस मुरि लगन तुमू पर लागी ॥

ਤਸ ਤੁਮ ਹੋਹੁ ਮੋਰ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥੧੪॥
तस तुम होहु मोर अनुरागी ॥१४॥

ਆਨੰਦ ਭਯੋ ਕੁਅਰ ਕੇ ਚੀਤਾ ॥
आनंद भयो कुअर के चीता ॥

ਜਨੁ ਕਰਿ ਮਿਲੀ ਰਾਮ ਕਹ ਸੀਤਾ ॥
जनु करि मिली राम कह सीता ॥

ਭੋਜਨ ਜਾਨੁ ਛੁਧਾਤਰੁ ਪਾਈ ॥
भोजन जानु छुधातरु पाई ॥

ਜਨੁ ਨਲ ਮਿਲੀ ਦਮਾਵਤਿ ਆਈ ॥੧੫॥
जनु नल मिली दमावति आई ॥१५॥

ਉਹੀ ਬ੍ਰਿਛ ਤਰ ਤਾ ਕੌ ਭਜਾ ॥
उही ब्रिछ तर ता कौ भजा ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਆਸਨ ਕਹ ਸਜਾ ॥
भाति भाति आसन कह सजा ॥

ਤਾਹਿ ਸਿੰਘ ਕੋ ਚਰਮ ਨਿਕਾਰੀ ॥
ताहि सिंघ को चरम निकारी ॥

ਭੋਗ ਕਰੇ ਤਾ ਪਰ ਨਰ ਨਾਰੀ ॥੧੬॥
भोग करे ता पर नर नारी ॥१६॥

ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ਅਪਛਰਾ ਧਰਾ ॥
ता को नाम अपछरा धरा ॥

ਕਹੀ ਕਿ ਰੀਝਿ ਮੋਹਿ ਇਹ ਬਰਾ ॥
कही कि रीझि मोहि इह बरा ॥

ਇਹ ਛਲ ਤਾਹਿ ਨਾਰਿ ਕਰਿ ਲ੍ਯਾਯੋ ॥
इह छल ताहि नारि करि ल्यायो ॥

ਰੂਪ ਕੇਤੁ ਪਿਤੁ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੭॥
रूप केतु पितु भेद न पायो ॥१७॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਇਹ ਛਲ ਤਾ ਕੌ ਬ੍ਯਾਹਿ ਕੈ ਲੈ ਆਯੋ ਨਿਜੁ ਧਾਮ ॥
इह छल ता कौ ब्याहि कै लै आयो निजु धाम ॥

ਲੋਕ ਅਪਛਰਾ ਤਿਹ ਲਖੈ ਕੋਊ ਨ ਜਾਨੈ ਬਾਮ ॥੧੮॥
लोक अपछरा तिह लखै कोऊ न जानै बाम ॥१८॥

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਬਰਾ ਕਰੌਲ ਹ੍ਵੈ ਭਈ ਅਨਾਥ ਸਨਾਥ ॥
न्रिप सुत बरा करौल ह्वै भई अनाथ सनाथ ॥

ਸਭਹੂੰ ਸਿਰ ਰਾਨੀ ਭਈ ਇਹ ਬਿਧਿ ਛਲ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੯॥
सभहूं सिर रानी भई इह बिधि छल के साथ ॥१९॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋ ਸੌ ਅਠਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੯੮॥੫੭੬੯॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दो सौ अठानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२९८॥५७६९॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਇਕ ਰਹਤ ਭੂਪਾਲਾ ॥
चंद्र चूड़ इक रहत भूपाला ॥

ਅਮਿਤ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਲਾ ॥
अमित प्रभा जा के ग्रिह बाला ॥

ਤਾ ਸੀ ਦੂਸਰਿ ਜਗ ਮਹਿ ਨਾਹੀ ॥
ता सी दूसरि जग महि नाही ॥

ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਨਿਰਖਿ ਲਜਾਹੀ ॥੧॥
नरी नागनी निरखि लजाही ॥१॥

ਸਾਹਿਕ ਹੁਤੋ ਅਧਿਕ ਧਨਵਾਨਾ ॥
साहिक हुतो अधिक धनवाना ॥

ਜਾ ਸੌ ਧਨੀ ਨ ਜਗ ਮੈ ਆਨਾ ॥
जा सौ धनी न जग मै आना ॥

ਅਛਲ ਦੇਇ ਦੁਹਿਤਾ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥
अछल देइ दुहिता ता के घर ॥

ਰਹਤ ਪੰਡਿਤਾ ਸਭ ਮਤਿ ਹਰਿ ਕਰਿ ॥੨॥
रहत पंडिता सभ मति हरि करि ॥२॥

ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਕੋ ਹੁਤੋ ਪੁਤ੍ਰ ਇਕ ॥
चंद्र चूड़ को हुतो पुत्र इक ॥

ਪੜਾ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਅਰੁ ਸਾਸਤ੍ਰ ਨਿਕ ॥
पड़ा ब्याकरन अरु सासत्र निक ॥

ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ਨ ਕਹਬੇ ਆਵੈ ॥
ता को नाम न कहबे आवै ॥

ਲਿਖਤ ਊਖ ਲਿਖਨੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥੩॥
लिखत ऊख लिखनी ह्वै जावै ॥३॥

ਇਕ ਦਿਨ ਕੁਅਰ ਅਖੇਟਕ ਗਯੋ ॥
इक दिन कुअर अखेटक गयो ॥

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਨਿਰਖਤ ਭਯੋ ॥
साहु सुता को निरखत भयो ॥

ਵਾ ਕੀ ਲਗੀ ਲਗਨ ਇਹ ਸੰਗਾ ॥
वा की लगी लगन इह संगा ॥

ਮਗਨ ਭਈ ਤਰੁਨੀ ਸਰਬੰਗਾ ॥੪॥
मगन भई तरुनी सरबंगा ॥४॥

ਚਤੁਰਿ ਦੂਤਿ ਇਕ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥
चतुरि दूति इक तहा पठाई ॥

ਕਹਿਯਹੁ ਐਸ ਕੁਅਰ ਕਹ ਜਾਈ ॥
कहियहु ऐस कुअर कह जाई ॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਮੋਰੇ ਘਰ ਆਵਹੁ ॥
एक दिवस मोरे घर आवहु ॥

ਸਾਥ ਹਮਾਰੇ ਭੋਗ ਮਚਾਵਹੁ ॥੫॥
साथ हमारे भोग मचावहु ॥५॥

ਤਬ ਵਹੁ ਸਖੀ ਕੁਅਰ ਪਹਿ ਆਈ ॥
तब वहु सखी कुअर पहि आई ॥

ਕਹੀ ਕੁਅਰਿ ਸੋ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥
कही कुअरि सो ताहि सुनाई ॥

ਬਿਹਸਿ ਸਾਜਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
बिहसि साजन इह भाति उचारी ॥

ਕਹਿਯਹੁ ਜਾਇ ਐਸ ਤੁਮ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੬॥
कहियहु जाइ ऐस तुम प्यारी ॥६॥

ਇਕ ਅਵਧੂਤ ਸੁ ਛਤ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪਾਰਾ ॥
इक अवधूत सु छत्र न्रिपारा ॥


Flag Counter