श्री दशम ग्रंथ
पृष्ठ - 671
ਤਾ ਕੇ ਜਾਇ ਦੁਆਰ ਪਰ ਬੈਠੇ ॥
ता के जाइ दुआर पर बैठे ॥
ਸਕਲ ਮੁਨੀ ਮੁਨੀਰਾਜ ਇਕੈਠੇ ॥੪੪੨॥
सकल मुनी मुनीराज इकैठे ॥४४२॥
ਸਾਹ ਸੁ ਦਿਰਬ ਬ੍ਰਿਤ ਲਗ ਰਹਾ ॥
साह सु दिरब ब्रित लग रहा ॥
ਰਿਖਨ ਓਰ ਤਿਨ ਚਿਤ੍ਰਯੋ ਨ ਕਹਾ ॥
रिखन ओर तिन चित्रयो न कहा ॥
ਨੇਤ੍ਰ ਮੀਚ ਏਕੈ ਧਨ ਆਸਾ ॥
नेत्र मीच एकै धन आसा ॥
ਐਸ ਜਾਨੀਅਤ ਮਹਾ ਉਦਾਸਾ ॥੪੪੩॥
ऐस जानीअत महा उदासा ॥४४३॥
ਤਹ ਜੇ ਹੁਤੇ ਰਾਵ ਅਰੁ ਰੰਕਾ ॥
तह जे हुते राव अरु रंका ॥
ਮੁਨਿ ਪਗ ਪਰੇ ਛੋਰ ਕੈ ਸੰਕਾ ॥
मुनि पग परे छोर कै संका ॥
ਤਿਹ ਬਿਪਾਰ ਕਰਮ ਕਰ ਭਾਰੀ ॥
तिह बिपार करम कर भारी ॥
ਰਿਖੀਅਨ ਓਰ ਨ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪਸਾਰੀ ॥੪੪੪॥
रिखीअन ओर न द्रिसटि पसारी ॥४४४॥
ਤਾਸੁ ਦੇਖਿ ਕਰਿ ਦਤ ਪ੍ਰਭਾਊ ॥
तासु देखि करि दत प्रभाऊ ॥
ਪ੍ਰਗਟ ਕਹਾ ਤਜ ਕੈ ਹਠ ਭਾਊ ॥
प्रगट कहा तज कै हठ भाऊ ॥
ਐਸ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਭੁ ਸੰਗ ਲਗਈਐ ॥
ऐस प्रेम प्रभु संग लगईऐ ॥
ਤਬ ਹੀ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਾਤਨ ਪਈਐ ॥੪੪੫॥
तब ही पुरखु पुरातन पईऐ ॥४४५॥
ਇਤਿ ਸਾਹ ਬੀਸਵੋ ਗੁਰੂ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨੦॥
इति साह बीसवो गुरू समापतं ॥२०॥
ਅਥ ਸੁਕ ਪੜਾਵਤ ਨਰ ਇਕੀਸਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
अथ सुक पड़ावत नर इकीसवो गुरू कथनं ॥
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
ਬੀਸ ਗੁਰੂ ਕਰਿ ਆਗੇ ਚਲਾ ॥
बीस गुरू करि आगे चला ॥
ਸੀਖੇ ਸਰਬ ਜੋਗ ਕੀ ਕਲਾ ॥
सीखे सरब जोग की कला ॥
ਅਤਿ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਮਿਤੋਜੁ ਪ੍ਰਤਾਪੂ ॥
अति प्रभाव अमितोजु प्रतापू ॥
ਜਾਨੁਕ ਸਾਧਿ ਫਿਰਾ ਸਬ ਜਾਪੂ ॥੪੪੬॥
जानुक साधि फिरा सब जापू ॥४४६॥
ਲੀਏ ਬੈਠ ਦੇਖਾ ਇਕ ਸੂਆ ॥
लीए बैठ देखा इक सूआ ॥
ਜਿਹ ਸਮਾਨ ਜਗਿ ਭਯੋ ਨ ਹੂਆ ॥
जिह समान जगि भयो न हूआ ॥
ਤਾ ਕਹੁ ਨਾਥ ਸਿਖਾਵਤ ਬਾਨੀ ॥
ता कहु नाथ सिखावत बानी ॥
ਏਕ ਟਕ ਪਰਾ ਅਉਰ ਨ ਜਾਨੀ ॥੪੪੭॥
एक टक परा अउर न जानी ॥४४७॥
ਸੰਗ ਲਏ ਰਿਖਿ ਸੈਨ ਅਪਾਰੀ ॥
संग लए रिखि सैन अपारी ॥
ਬਡੇ ਬਡੇ ਮੋਨੀ ਬ੍ਰਤਿਧਾਰੀ ॥
बडे बडे मोनी ब्रतिधारी ॥
ਤਾ ਕੇ ਤੀਰ ਤੀਰ ਚਲਿ ਗਏ ॥
ता के तीर तीर चलि गए ॥
ਤਿਨਿ ਨਰ ਏ ਨਹੀ ਦੇਖਤ ਭਏ ॥੪੪੮॥
तिनि नर ए नही देखत भए ॥४४८॥
ਸੋ ਨਰ ਸੁਕਹਿ ਪੜਾਵਤ ਰਹਾ ॥
सो नर सुकहि पड़ावत रहा ॥
ਇਨੈ ਕਛੂ ਮੁਖ ਤੇ ਨਹੀ ਕਹਾ ॥
इनै कछू मुख ते नही कहा ॥
ਨਿਰਖਿ ਨਿਠੁਰਤਾ ਤਿਹ ਮੁਨਿ ਰਾਊ ॥
निरखि निठुरता तिह मुनि राऊ ॥
ਪੁਲਕ ਪ੍ਰੇਮ ਤਨ ਉਪਜਾ ਚਾਊ ॥੪੪੯॥
पुलक प्रेम तन उपजा चाऊ ॥४४९॥
ਐਸੇ ਨੇਹੁੰ ਨਾਥ ਸੋ ਲਾਵੈ ॥
ऐसे नेहुं नाथ सो लावै ॥
ਤਬ ਹੀ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਕਹੁ ਪਾਵੈ ॥
तब ही परम पुरख कहु पावै ॥
ਇਕੀਸਵਾ ਗੁਰੁ ਤਾ ਕਹ ਕੀਆ ॥
इकीसवा गुरु ता कह कीआ ॥
ਮਨ ਬਚ ਕਰਮ ਮੋਲ ਜਨੁ ਲੀਆ ॥੪੫੦॥
मन बच करम मोल जनु लीआ ॥४५०॥
ਇਤਿ ਇਕੀਸਵੋਂ ਗੁਰੁ ਸੁਕ ਪੜਾਵਤ ਨਰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੨੧॥
इति इकीसवों गुरु सुक पड़ावत नर समापतं ॥२१॥
ਅਥਿ ਹਰ ਬਾਹਤ ਬਾਈਸਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
अथि हर बाहत बाईसवो गुरू कथनं ॥
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
ਜਬ ਇਕੀਸ ਕਰ ਗੁਰੂ ਸਿਧਾਰਾ ॥
जब इकीस कर गुरू सिधारा ॥
ਹਰ ਬਾਹਤ ਇਕ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥
हर बाहत इक पुरख निहारा ॥
ਤਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ਮਹਾ ਸੁਖਕਾਰੀ ॥
ता की नारि महा सुखकारी ॥
ਪਤਿ ਕੀ ਆਸ ਹੀਏ ਜਿਹ ਭਾਰੀ ॥੪੫੧॥
पति की आस हीए जिह भारी ॥४५१॥
ਭਤਾ ਲਏ ਪਾਨਿ ਚਲਿ ਆਈ ॥
भता लए पानि चलि आई ॥
ਜਨੁਕ ਨਾਥ ਗ੍ਰਿਹ ਬੋਲ ਪਠਾਈ ॥
जनुक नाथ ग्रिह बोल पठाई ॥
ਹਰ ਬਾਹਤ ਤਿਨ ਕਛੂ ਨ ਲਹਾ ॥
हर बाहत तिन कछू न लहा ॥
ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਧਿਆਨ ਨਾਥ ਪ੍ਰਤਿ ਰਹਾ ॥੪੫੨॥
त्रीआ को धिआन नाथ प्रति रहा ॥४५२॥
सूचकांक (1 - 1428)
जापु पृष्ठ: 1 - 10
अकाल उसतत पृष्ठ: 11 - 38
बचित्र नाटक पृष्ठ: 39 - 73
चंडी चरित्र उक्ति बिलास पृष्ठ: 74 - 99
चंडी चरित्र पृष्ठ: 100 - 118
वार श्री भगउती जी की पृष्ठ: 119 - 126
ज्ञान प्रबोध पृष्ठ: 127 - 154
चौबीस अवतार पृष्ठ: 155 - 610
ब्रह्मा अवतार पृष्ठ: 611 - 634
रूद्र अवतार पृष्ठ: 635 - 708
शब्द हज़ारे पा:10 पृष्ठ: 709 - 712
३३ सवइये पृष्ठ: 712 - 716
खालसा महिमा पृष्ठ: 716 - 716
शस्त्र नाम माला पृष्ठ: 717 - 808
चरित्रोपख्यान पृष्ठ: 809 - 1388
ज़फरनामा पृष्ठ: 1389 - 1394
हिकायत पृष्ठ: 1394 - 1428