श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 930


ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
भुजंग छंद ॥

ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਚਾਵਡੈ ਚੀਤਕਾਰੀ ॥
चहूं ओर ते चावडै चीतकारी ॥

ਰਹੇ ਗਿਧ ਆਕਾਸ ਮੰਡਰਾਇ ਭਾਰੀ ॥
रहे गिध आकास मंडराइ भारी ॥

ਲਗੇ ਘਾਇ ਜੋਧਾ ਗਿਰੇ ਭੂਮਿ ਭਾਰੇ ॥
लगे घाइ जोधा गिरे भूमि भारे ॥

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਝੂਮੇ ਮਨੌ ਮਤਵਾਰੇ ॥੨੭॥
ऐसी भाति झूमे मनौ मतवारे ॥२७॥

ਪਰੀ ਬਾਨ ਗੋਲਾਨ ਕੀ ਭੀਰ ਭਾਰੀ ॥
परी बान गोलान की भीर भारी ॥

ਬਹੈ ਤੀਰ ਤਰਵਾਰਿ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥
बहै तीर तरवारि काती कटारी ॥

ਹਠੈ ਐਠਿਯਾਰੇ ਮਹਾਬੀਰ ਧਾਏ ॥
हठै ऐठियारे महाबीर धाए ॥

ਬਧੇ ਗੋਲ ਗਾੜੇ ਚਲੇ ਖੇਤ ਆਏ ॥੨੮॥
बधे गोल गाड़े चले खेत आए ॥२८॥

ਗੁਰਿਯਾ ਖੇਲ ਮਹਮੰਦਿ ਲੇਜਾਕ ਮਾਰੇ ॥
गुरिया खेल महमंदि लेजाक मारे ॥

ਦਓਜਈ ਅਫਰੀਤਿ ਲੋਦੀ ਸੰਘਾਰੇ ॥
दओजई अफरीति लोदी संघारे ॥

ਬਲੀ ਸੂਰ ਨ੍ਰਯਾਜੀ ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਕੂਟੇ ॥
बली सूर न्रयाजी ऐसी भाति कूटे ॥

ਚਲੇ ਭਾਜ ਜੋਧਾ ਸਭੈ ਸੀਸ ਫੂਟੇ ॥੨੯॥
चले भाज जोधा सभै सीस फूटे ॥२९॥

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

ਸੂਰ ਗਏ ਕਟਿ ਕੈ ਝਟ ਦੈ ਤਬ ਬਾਲ ਕੁਪੀ ਹਥਿਆਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
सूर गए कटि कै झट दै तब बाल कुपी हथिआर संभारे ॥

ਪਟਿਸ ਲੋਹ ਹਥੀ ਪਰਸੇ ਇਕ ਬਾਰ ਹੀ ਬੈਰਨਿ ਕੇ ਤਨ ਝਾਰੇ ॥
पटिस लोह हथी परसे इक बार ही बैरनि के तन झारे ॥

ਏਕ ਲਰੇ ਇਕ ਹਾਰਿ ਟਰੇ ਇਕ ਦੇਖਿ ਡਰੇ ਮਰਿ ਗੇ ਬਿਨੁ ਮਾਰੇ ॥
एक लरे इक हारि टरे इक देखि डरे मरि गे बिनु मारे ॥

ਬੀਰ ਕਰੋਰਿ ਸਰਾਸਨ ਛੋਰਿ ਤ੍ਰਿਣਾਨ ਕੌ ਤੋਰਿ ਸੁ ਆਨਨ ਡਾਰੇ ॥੩੦॥
बीर करोरि सरासन छोरि त्रिणान कौ तोरि सु आनन डारे ॥३०॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਕੋਪੇ ਅਰਿ ਬਿਲੋਕਿ ਤਬ ਭਾਰੇ ॥
कोपे अरि बिलोकि तब भारे ॥

ਦੁੰਦਭ ਚਲੇ ਬਜਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥
दुंदभ चले बजाइ नगारे ॥

ਟੂਟੇ ਚਹੂੰ ਓਰ ਰਿਸਿ ਕੈ ਕੈ ॥
टूटे चहूं ओर रिसि कै कै ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਆਯੁਧੁ ਲੈ ਕੈ ॥੩੧॥
भाति भाति के आयुधु लै कै ॥३१॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਬਜ੍ਰਬਾਨ ਬਿਛੂਆ ਬਿਸਿਖ ਬਰਸਿਯੋ ਸਾਰ ਅਪਾਰ ॥
बज्रबान बिछूआ बिसिख बरसियो सार अपार ॥

ਊਚ ਨੀਚ ਕਾਯਰ ਸੁਭਟ ਸਭ ਕੀਨੇ ਇਕ ਸਾਰ ॥੩੨॥
ऊच नीच कायर सुभट सभ कीने इक सार ॥३२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਖੇਤ ਜਬ ਪਰਿਯੋ ॥
ऐसी भाति खेत जब परियो ॥

ਅਰਬ ਰਾਇ ਕੁਪਿ ਬਚਨ ਉਚਰਿਯੋ ॥
अरब राइ कुपि बचन उचरियो ॥

ਯਾ ਕੋ ਜਿਯਤ ਜਾਨ ਨਹੀ ਦੀਜੈ ॥
या को जियत जान नही दीजै ॥

ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸਿ ਤੇ ਬਧੁ ਕੀਜੈ ॥੩੩॥
घेरि दसो दिसि ते बधु कीजै ॥३३॥

ਅਰਬ ਰਾਇ ਕੁਪਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
अरब राइ कुपि बचन उचारे ॥

ਕੋਪੇ ਸੂਰਬੀਰ ਐਠ੍ਰਯਾਰੇ ॥
कोपे सूरबीर ऐठ्रयारे ॥

ਤਾਨਿ ਕਮਾਨਨ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥
तानि कमानन बान चलाए ॥

ਬੇਧਿ ਬਾਲ ਕੋ ਪਾਰ ਪਰਾਏ ॥੩੪॥
बेधि बाल को पार पराए ॥३४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਬੇਧਿ ਬਾਨ ਜਬ ਤਨ ਗਏ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ॥
बेधि बान जब तन गए तब त्रिय कोप बढाइ ॥

ਅਮਿਤ ਜੁਧ ਤਿਹ ਠਾ ਕਿਯੋ ਸੋ ਮੈ ਕਹਤ ਬਨਾਇ ॥੩੫॥
अमित जुध तिह ठा कियो सो मै कहत बनाइ ॥३५॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਲਗੇ ਦੇਹ ਤੇ ਬਾਨ ਨਿਕਾਰੇ ॥
लगे देह ते बान निकारे ॥

ਤਨ ਪੁਨਿ ਵਹੈ ਬੈਰਿਯਨ ਮਾਰੇ ॥
तन पुनि वहै बैरियन मारे ॥

ਜਿਨ ਕੀ ਦੇਹ ਘਾਵ ਦਿੜ ਲਾਗੇ ॥
जिन की देह घाव दिड़ लागे ॥

ਤੁਰਤ ਬਰੰਗਨਿਨ ਸੋ ਅਨੁਰਾਗੇ ॥੩੬॥
तुरत बरंगनिन सो अनुरागे ॥३६॥

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਬੀਰ ਬਹੁ ਮਾਰੇ ॥
ऐसी भाति बीर बहु मारे ॥

ਬਾਜੀ ਕਰੀ ਰਥੀ ਹਨਿ ਡਾਰੇ ॥
बाजी करी रथी हनि डारे ॥

ਤੁਮਲ ਜੁਧ ਤਿਹ ਠਾ ਅਤਿ ਮਚਿਯੋ ॥
तुमल जुध तिह ठा अति मचियो ॥

ਏਕ ਸੂਰ ਜੀਯਤ ਨਹ ਬਚਿਯੋ ॥੩੭॥
एक सूर जीयत नह बचियो ॥३७॥

ਅਰਬ ਰਾਇ ਆਪਨ ਤਬ ਧਾਯੋ ॥
अरब राइ आपन तब धायो ॥


Flag Counter