श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 964


ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਬਿਹਸਿ ਕੁਅਰ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
बिहसि कुअर यौ बचन उचारो ॥

ਸੋਕ ਕਰੋ ਨਹਿ ਬਾਲ ਹਮਾਰੋ ॥
सोक करो नहि बाल हमारो ॥

ਹੌ ਅਬ ਏਕ ਉਪਾਯਹਿ ਕਰਿਹੋ ॥
हौ अब एक उपायहि करिहो ॥

ਜਾ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਸੋਕ ਨਿਵਰਿਹੋ ॥੪੦॥
जा ते तुमरो सोक निवरिहो ॥४०॥

ਹਮਰੋ ਕਛੂ ਸੋਕ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥
हमरो कछू सोक नहि कीजै ॥

ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਆਨਿ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥
तीर कमान आनि मुहि दीजै ॥

ਮੁਹਕਮ ਕੈ ਦਰਵਾਜੋ ਦ੍ਰਯਾਵਹੁ ॥
मुहकम कै दरवाजो द्रयावहु ॥

ਯਾ ਆਂਗਨ ਮਹਿ ਸੇਜ ਬਿਛਾਵਹੁ ॥੪੧॥
या आंगन महि सेज बिछावहु ॥४१॥

ਵਹੈ ਕਾਮ ਅਬਲਾ ਤਿਨ ਕਿਯੋ ॥
वहै काम अबला तिन कियो ॥

ਤੀਰ ਕਮਾਨਿ ਆਨਿ ਤਿਹ ਦਿਯੋ ॥
तीर कमानि आनि तिह दियो ॥

ਭਲੀ ਭਾਤਿ ਸੌ ਸੇਜ ਬਿਛਾਈ ॥
भली भाति सौ सेज बिछाई ॥

ਤਾ ਪਰ ਮੀਤ ਲਯੋ ਬੈਠਾਈ ॥੪੨॥
ता पर मीत लयो बैठाई ॥४२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਬ ਅਬਲਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀ ਜਿਯ ਤੇ ਭਈ ਨਿਰਾਸ ॥
तब अबला चिंता करी जिय ते भई निरास ॥

ਜੀਯੋ ਤ ਪਿਯ ਕੇ ਸਹਿਤ ਹੀ ਮਰੌ ਤ ਪਤਿ ਕੇ ਪਾਸ ॥੪੩॥
जीयो त पिय के सहित ही मरौ त पति के पास ॥४३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਪਲਕਾ ਪਰ ਮੀਤਹਿ ਬੈਠਾਯੋ ॥
पलका पर मीतहि बैठायो ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਕੇਲ ਕਮਾਯੋ ॥
भाति भाति सौ केल कमायो ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰਹੀ ॥
भाति भाति के भोगन भरही ॥

ਜਿਯ ਅਪਨੇ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਕਰਹੀ ॥੪੪॥
जिय अपने को त्रास न करही ॥४४॥

ਤਬ ਲੌ ਚਕ੍ਰਵਾਕ ਦੋ ਆਏ ॥
तब लौ चक्रवाक दो आए ॥

ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ਦ੍ਰਿਗਨ ਲਖਿ ਪਾਏ ॥
राज कुमार द्रिगन लखि पाए ॥

ਏਕ ਧਨੁ ਤਾਨਿ ਬਾਨ ਸੌ ਮਾਰਿਯੋ ॥
एक धनु तानि बान सौ मारियो ॥

ਦੁਤਿਯਾ ਹਾਥ ਸਰ ਦੁਤਿਯ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥੪੫॥
दुतिया हाथ सर दुतिय प्रहारियो ॥४५॥

ਦੁਹੂੰ ਸਰਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਬਧ ਕੀਨੋ ॥
दुहूं सरन दुहूंअन बध कीनो ॥

ਦੁਹੂੰਅਨ ਭੂੰਨਿ ਛਿਨਿਕ ਮਹਿ ਲੀਨੋ ॥
दुहूंअन भूंनि छिनिक महि लीनो ॥

ਤਿਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੋ ਖਾਯੋ ॥
तिन दुहूंअन दुहूंअन को खायो ॥

ਸੰਕ ਛੋਰਿ ਪੁਨ ਕੇਲ ਕਮਾਯੋ ॥੪੬॥
संक छोरि पुन केल कमायो ॥४६॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਿਨ ਕੋ ਭਛਨ ਕਰਿ ਦੁਹਨ ਲੀਨੋ ਚਰਮ ਉਤਾਰਿ ॥
तिन को भछन करि दुहन लीनो चरम उतारि ॥

ਪਹਿਰਿ ਦੁਹੁਨ ਸਿਰ ਪੈ ਲਯੋ ਪੈਠੇ ਨਦੀ ਮਝਾਰਿ ॥੪੭॥
पहिरि दुहुन सिर पै लयो पैठे नदी मझारि ॥४७॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਚਕ੍ਰਵਾਰ ਸਭ ਕੋ ਤਿਨ ਜਾਨੈ ॥
चक्रवार सभ को तिन जानै ॥

ਮਾਨੁਖ ਕੈ ਨ ਕੋਊ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥
मानुख कै न कोऊ पहिचानै ॥

ਪੈਰਤ ਬਹੁ ਕੋਸਨ ਲਗਿ ਗਏ ॥
पैरत बहु कोसन लगि गए ॥

ਲਾਗਤ ਏਕ ਕਿਨਾਰੇ ਭਏ ॥੪੮॥
लागत एक किनारे भए ॥४८॥

ਦੋ ਹੈ ਦੋਊ ਅਰੂੜਿਤ ਭਏ ॥
दो है दोऊ अरूड़ित भए ॥

ਚਲਿ ਕਰਿ ਦੇਸ ਆਪਨੇ ਗਏ ॥
चलि करि देस आपने गए ॥

ਤਾ ਕੌ ਲੈ ਪਟਰਾਨੀ ਕੀਨੋ ॥
ता कौ लै पटरानी कीनो ॥

ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥੪੯॥
चित को सोक दूरि करि दीनो ॥४९॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਪੰਛਿਯਨ ਕੋ ਪੋਸਤ ਧਰੇ ਪਿਤੁ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਬਚਾਇ ॥
पंछियन को पोसत धरे पितु की द्रिसटि बचाइ ॥

ਪੰਖੀ ਹੀ ਸਭ ਕੋ ਲਖੈ ਮਾਨੁਖ ਲਖ੍ਯੋ ਨ ਜਾਇ ॥੫੦॥
पंखी ही सभ को लखै मानुख लख्यो न जाइ ॥५०॥

ਦੇਸ ਆਨਿ ਅਪਨੇ ਬਸੇ ਤਿਯ ਕੋ ਸਦਨ ਬਨਾਇ ॥
देस आनि अपने बसे तिय को सदन बनाइ ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਸੋ ਰਮੈ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਮੋਦ ਬਢਾਇ ॥੫੧॥
भाति भाति ता सो रमै निसु दिन मोद बढाइ ॥५१॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਗਿਆਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੧॥੨੧੫੭॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ गिआरह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१११॥२१५७॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥


Flag Counter