श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1117


ਸੁੰਦਰਿ ਸਕਲ ਜਗਤ ਤੇ ਰਹਈ ॥
सुंदरि सकल जगत ते रहई ॥

ਬੇਦ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਸਭ ਕਹਈ ॥੨॥
बेद सासत्र सिंम्रित सभ कहई ॥२॥

ਤਾ ਕੋ ਨਾਥ ਅਧਿਕ ਡਰੁ ਪਾਵੈ ॥
ता को नाथ अधिक डरु पावै ॥

ਏਕ ਪੁਰਖ ਤਿਹ ਨਿਤ ਖਵਾਵੈ ॥
एक पुरख तिह नित खवावै ॥

ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਤ੍ਰਾਸ ਅਤਿ ਧਰੈ ॥
चित के बिखै त्रास अति धरै ॥

ਮੇਰੋ ਭਛ ਜੁਗਿਸ ਮਤਿ ਕਰੈ ॥੩॥
मेरो भछ जुगिस मति करै ॥३॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਹਸਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तब रानी हसि बचन उचारे ॥

ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥
सुनु राजा प्रानन ते प्यारे ॥

ਐਸੋ ਜਤਨ ਕ੍ਯੋਨ ਨਹੀ ਕਰੀਯੈ ॥
ऐसो जतन क्योन नही करीयै ॥

ਪ੍ਰਜਾ ਉਬਾਰਿ ਜੋਗਿਯਹਿ ਮਰੀਯੈ ॥੪॥
प्रजा उबारि जोगियहि मरीयै ॥४॥

ਰਾਜਾ ਤਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
राजा तन इह भाति उचारियो ॥

ਅਭਰਨ ਸਕਲ ਅੰਗ ਮੈ ਧਾਰਿਯੋ ॥
अभरन सकल अंग मै धारियो ॥

ਬਲਿ ਕੀ ਬਹੁਤ ਸਮਗ੍ਰੀ ਲਈ ॥
बलि की बहुत समग्री लई ॥

ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰੀ ਜੋਗੀ ਪਹਿ ਗਈ ॥੫॥
अरध रात्री जोगी पहि गई ॥५॥

ਭਛ ਭੋਜ ਤਿਹ ਪ੍ਰਥਮ ਖਵਾਯੋ ॥
भछ भोज तिह प्रथम खवायो ॥

ਅਧਿਕ ਮਦ੍ਰਯ ਲੈ ਬਹੁਰਿ ਪਿਵਾਯੋ ॥
अधिक मद्रय लै बहुरि पिवायो ॥

ਬਹੁਰਿ ਆਪੁ ਹਸਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
बहुरि आपु हसि बचन उचारे ॥

ਹੌ ਆਈ ਹਿਤ ਭਜਨ ਤਿਹਾਰੇ ॥੬॥
हौ आई हित भजन तिहारे ॥६॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਭਛਤ ਪੁਰਖ ਸੋ ਮੁਹਿ ਪ੍ਰਥਮ ਬਤਾਇ ॥
जिह बिधि तुम भछत पुरख सो मुहि प्रथम बताइ ॥

ਬਹੁਰਿ ਅਧਿਕ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕਰਿ ਭੋਗ ਕਰੋ ਲਪਟਾਇ ॥੭॥
बहुरि अधिक रुचि मानि करि भोग करो लपटाइ ॥७॥

ਜਬ ਜੋਗੀ ਐਸੇ ਸੁਨਿਯੋ ਫੂਲ ਗਯੋ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
जब जोगी ऐसे सुनियो फूल गयो मन माहि ॥

ਆਜ ਬਰਾਬਰ ਸੁਖ ਕਹੂੰ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਤਲ ਮੈ ਨਾਹਿ ॥੮॥
आज बराबर सुख कहूं प्रिथवी तल मै नाहि ॥८॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਭਰਭਰਾਇ ਠਾਢਾ ਉਠ ਭਯੋ ॥
भरभराइ ठाढा उठ भयो ॥

ਰਾਨਿਯਹਿ ਸੰਗ ਆਪੁਨੇ ਲਯੋ ॥
रानियहि संग आपुने लयो ॥

ਗਹਿ ਬਹਿਯਾ ਮਨ ਮੈ ਹਰਖਾਯੋ ॥
गहि बहिया मन मै हरखायो ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥੯॥
भेद अभेद कछू नहि पायो ॥९॥

ਬਡੋ ਕਰਾਹ ਬਿਲੋਕਤ ਭਯੋ ॥
बडो कराह बिलोकत भयो ॥

ਸਾਤ ਭਾਵਰਨਿ ਤਾ ਪਰ ਲਯੋ ॥
सात भावरनि ता पर लयो ॥

ਰਾਨੀ ਪਕਰਿ ਤਾਹਿ ਤਹ ਡਾਰਿਯੋ ॥
रानी पकरि ताहि तह डारियो ॥

ਜੀਵਤ ਹੁਤੋ ਭੂੰਜਿ ਕਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੦॥
जीवत हुतो भूंजि करि मारियो ॥१०॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਆਪਨੋ ਆਪੁ ਬਚਾਇ ਕੈ ਭੂੰਨਿ ਜੋਗਿਯਹਿ ਦੀਨ ॥
आपनो आपु बचाइ कै भूंनि जोगियहि दीन ॥

ਲੀਨੀ ਪ੍ਰਜਾ ਉਬਾਰਿ ਕੈ ਚਰਿਤ ਚੰਚਲਾ ਕੀਨ ॥੧੧॥
लीनी प्रजा उबारि कै चरित चंचला कीन ॥११॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਸੋਲਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੬॥੪੧੩੪॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ सोलह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२१६॥४१३४॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਫੈਲਕੂਸ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੇ ਸੂਰ ਸਿਕੰਦਰ ਪੂਤ ॥
फैलकूस पातिसाह के सूर सिकंदर पूत ॥

ਸੰਬਰਾਰਿ ਲਾਜਤ ਨਿਰਖਿ ਸੀਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਸਪੂਤ ॥੧॥
संबरारि लाजत निरखि सीरति सूरति सपूत ॥१॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਰਾਜ ਸਾਜ ਜਬ ਹੀ ਤਿਨ ਧਰਿਯੋ ॥
राज साज जब ही तिन धरियो ॥

ਪ੍ਰਥਮ ਜੰਗ ਜੰਗਿਰ ਸੌ ਕਰਿਯੋ ॥
प्रथम जंग जंगिर सौ करियो ॥

ਤਾ ਕੋ ਦੇਸ ਛੀਨਿ ਕਰਿ ਲੀਨੋ ॥
ता को देस छीनि करि लीनो ॥

ਨਾਮੁ ਸਿਕੰਦਰ ਸਾਹ ਕੋ ਕੀਨੋ ॥੨॥
नामु सिकंदर साह को कीनो ॥२॥

ਬਹੁਰਿ ਸਾਹ ਦਾਰਾ ਕੌ ਮਾਰਿਯੋ ॥
बहुरि साह दारा कौ मारियो ॥

ਹਿੰਦੁਸਤਾ ਕੌ ਬਹੁਰਿ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥
हिंदुसता कौ बहुरि पधारियो ॥

ਕਨਕਬਜਾ ਏਸ੍ਵਰ ਕੌ ਜਿਨਿਯੋ ॥
कनकबजा एस्वर कौ जिनियो ॥

ਸਾਮੁਹਿ ਭਯੋ ਤਾਹਿ ਤਿਹ ਝਿਨਿਯੋ ॥੩॥
सामुहि भयो ताहि तिह झिनियो ॥३॥


Flag Counter