श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1351


ਘਾਟਮ ਪੁਰ ਇਕ ਭੂਪ ਭਨਿਜੈ ॥
घाटम पुर इक भूप भनिजै ॥

ਨਾਰਿ ਅਲੰਕ੍ਰਿਤ ਦੇਇ ਕਹਿਜੈ ॥
नारि अलंक्रित देइ कहिजै ॥

ਸੁਤਾ ਸੁ ਭੂਖਨ ਦੇ ਘਰ ਤਾ ਕੇ ॥
सुता सु भूखन दे घर ता के ॥

ਨਰੀ ਨਾਗਰੀ ਤੁਲਿ ਨ ਵਾ ਕੇ ॥੧॥
नरी नागरी तुलि न वा के ॥१॥

ਅਤਿ ਕੁਰੂਪ ਤਿਹ ਨਾਥ ਪਛਨਿਯਤ ॥
अति कुरूप तिह नाथ पछनियत ॥

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਜਿਹ ਨਾਰਿ ਬਖਨਿਯਤ ॥
अति सुंदरि जिह नारि बखनियत ॥

ਸੁੰਦਰ ਅਵਰ ਹੁਤੋ ਤਹ ਛਤ੍ਰੀ ॥
सुंदर अवर हुतो तह छत्री ॥

ਰੂਪਵਾਨ ਗੁਨਵਾਨ ਧਰਤ੍ਰੀ ॥੨॥
रूपवान गुनवान धरत्री ॥२॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਜਬ ਮੁਲਤਾਨੀ ਰਾਇ ਕੁਅਰਿ ਲਖਿ ਪਾਇਯੋ ॥
जब मुलतानी राइ कुअरि लखि पाइयो ॥

ਨਿਜੁ ਨਾਇਕ ਕਹ ਚਿਤ ਤੇ ਕੁਅਰਿ ਭੁਲਾਇਯੋ ॥
निजु नाइक कह चित ते कुअरि भुलाइयो ॥

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਨਿਜੁ ਗ੍ਰਿਹ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
पठै सहचरी निजु ग्रिह लियो बुलाइ कै ॥

ਹੋ ਬਚਨ ਕਹੇ ਪੁਨਿ ਭਾਗਿ ਅਫੀਮ ਚੜਾਇ ਕੈ ॥੩॥
हो बचन कहे पुनि भागि अफीम चड़ाइ कै ॥३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਅਬ ਲਪਟਹੁ ਮੁਹਿ ਆਨਿ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥
अब लपटहु मुहि आनि प्यारे ॥

ਹਮ ਰੀਝੀ ਲਖਿ ਨੈਨ ਤਿਹਾਰੇ ॥
हम रीझी लखि नैन तिहारे ॥

ਨਾਹਿ ਨਾਹਿ ਤਿਨ ਦੁਬਿਰ ਬਖਾਨੀ ॥
नाहि नाहि तिन दुबिर बखानी ॥

ਆਖਰ ਕੁਅਰਿ ਕਹੀ ਸੋ ਮਾਨੀ ॥੪॥
आखर कुअरि कही सो मानी ॥४॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੀ ਕੈਫ ਦਿਵਾਨੇ ਪੀ ਭਏ ॥
भाति भाति की कैफ दिवाने पी भए ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਅਬਲਾ ਕੇ ਆਸਨ ਲੇਤ ਭੇ ॥
भाति भाति अबला के आसन लेत भे ॥

ਅਮਿਤ ਭੋਗ ਤ੍ਰਿਯ ਪਾਇ ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥
अमित भोग त्रिय पाइ रही उरझाइ कै ॥

ਹੋ ਨਿਰਖਿ ਸਜਨ ਕੇ ਨੈਨਨ ਗਈ ਬਿਕਾਇ ਕੈ ॥੫॥
हो निरखि सजन के नैनन गई बिकाइ कै ॥५॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਪਾਇ ॥
भाति भाति ता सौ रति पाइ ॥

ਆਸਨ ਸਾਥ ਗਈ ਲਪਟਾਇ ॥
आसन साथ गई लपटाइ ॥

ਰਸਿ ਗਯੋ ਮੀਤ ਨ ਛੋਰਾ ਜਾਈ ॥
रसि गयो मीत न छोरा जाई ॥

ਬਾਤ ਭਾਖਿ ਤਿਹ ਘਾਤ ਬਨਾਈ ॥੬॥
बात भाखि तिह घात बनाई ॥६॥

ਸਾਜਨ ਆਜੁ ਤੁਝੈ ਮੈ ਬਰਿ ਹੌ ॥
साजन आजु तुझै मै बरि हौ ॥

ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਕੋ ਨਿਜੁ ਕਰ ਬਧ ਕਰਿ ਹੌ ॥
निजु पति को निजु कर बध करि हौ ॥

ਆਪਨ ਸਾਥ ਪ੍ਰਗਟ ਤੁਹਿ ਲਿਐਹੌ ॥
आपन साथ प्रगट तुहि लिऐहौ ॥

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਤੁਹਿ ਲਖਤ ਹੰਢੈਹੌ ॥੭॥
मात पिता तुहि लखत हंढैहौ ॥७॥

ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਲੈ ਸਿਵ ਭਵਨ ਸਿਧਾਈ ॥
निजु पति लै सिव भवन सिधाई ॥

ਕਾਟਾ ਮੂੰਡ ਤਹਾ ਤਿਹ ਜਾਈ ॥
काटा मूंड तहा तिह जाई ॥

ਲੋਗਨ ਕਹਿ ਸਿਵ ਨਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥
लोगन कहि सिव नाम सुनायो ॥

ਰੂਪ ਹੇਤੁ ਪਤਿ ਸੀਸ ਚੜਾਯੋ ॥੮॥
रूप हेतु पति सीस चड़ायो ॥८॥

ਪੁਨਿ ਸਿਵ ਅਧਿਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਹ ਕਿਯੋ ॥
पुनि सिव अधिक क्रिपा कह कियो ॥

ਸੁੰਦਰ ਮੋਰ ਪਤਿਹਿ ਕਰ ਦਿਯੋ ॥
सुंदर मोर पतिहि कर दियो ॥

ਕੌਤਕ ਲਖਾ ਕਹਾ ਤਿਨ ਕਰਾ ॥
कौतक लखा कहा तिन करा ॥

ਸਿਵ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹਮ ਆਜੁ ਬਿਚਰਾ ॥੯॥
सिव प्रताप हम आजु बिचरा ॥९॥

ਦੇਹ ਮ੍ਰਿਤਕ ਪਤਿ ਦਈ ਦਬਾਈ ॥
देह म्रितक पति दई दबाई ॥

ਤਾ ਕੌ ਨਾਥ ਭਾਖਿ ਗ੍ਰਿਹ ਲ੍ਯਾਈ ॥
ता कौ नाथ भाखि ग्रिह ल्याई ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਪਾਯੋ ॥
भेद अभेद न किनहूं पायो ॥

ਬਿਨੁ ਪਾਨੀ ਹੀ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਯੋ ॥੧੦॥
बिनु पानी ही मूंड मुंडायो ॥१०॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਨਿਨ੍ਰਯਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੯੯॥੭੦੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे तीन सौ निन्रयानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३९९॥७०७२॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸੂਰਜ ਕਿਰਨਿ ਇਕ ਭੂਪ ਭਨਿਜੈ ॥
सूरज किरनि इक भूप भनिजै ॥

ਚੰਦ ਕਿਰਨ ਪੁਰ ਨਗਰ ਕਹਿਜੈ ॥
चंद किरन पुर नगर कहिजै ॥


Flag Counter