श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 224


ਅਮੁੰਨ ਮੁੰਨੇ ਅਹੇਹ ਹੇਹੇ ॥
अमुंन मुंने अहेह हेहे ॥

ਵਿਰਚੰਨ ਨਾਰੀ ਤ ਸੁਖ ਕੇਹੇ ॥੨੩੩॥
विरचंन नारी त सुख केहे ॥२३३॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੇਕਈ ਹਠ ਗਹਯੋ ਬਰ ਮਾਗਨ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ॥
इह बिधि केकई हठ गहयो बर मागन न्रिप तीर ॥

ਅਤਿ ਆਤਰ ਕਿਆ ਕਹਿ ਸਕੈ ਬਿਧਯੋ ਕਾਮ ਕੇ ਤੀਰ ॥੨੩੪॥
अति आतर किआ कहि सकै बिधयो काम के तीर ॥२३४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਪਰ ਪਾਇਨ ਰਹੇ ਮੋਰੇ ਬਚਨ ਅਨੇਕ ॥
बहु बिधि पर पाइन रहे मोरे बचन अनेक ॥

ਗਹਿਅਉ ਹਠਿ ਅਬਲਾ ਰਹੀ ਮਾਨਯੋ ਬਚਨ ਨ ਏਕ ॥੨੩੫॥
गहिअउ हठि अबला रही मानयो बचन न एक ॥२३५॥

ਬਰ ਦਯੋ ਮੈ ਛੋਰੇ ਨਹੀ ਤੈਂ ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਉਪਾਇ ॥
बर दयो मै छोरे नही तैं करि कोटि उपाइ ॥

ਘਰ ਮੋ ਸੁਤ ਕਉ ਦੀਜੀਐ ਬਨਬਾਸੈ ਰਘੁਰਾਇ ॥੨੩੬॥
घर मो सुत कउ दीजीऐ बनबासै रघुराइ ॥२३६॥

ਭੂਪ ਧਰਨਿ ਬਿਨ ਬੁਧਿ ਗਿਰਯੋ ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕਾਨ ॥
भूप धरनि बिन बुधि गिरयो सुनत बचन त्रिय कान ॥

ਜਿਮ ਮ੍ਰਿਗੇਸ ਬਨ ਕੇ ਬਿਖੈ ਬਧਯੋ ਬਧ ਕਰਿ ਬਾਨ ॥੨੩੭॥
जिम म्रिगेस बन के बिखै बधयो बध करि बान ॥२३७॥

ਤਰਫਰਾਤ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਪਰਯੋ ਸੁਨਿ ਬਨ ਰਾਮ ਉਚਾਰ ॥
तरफरात प्रिथवी परयो सुनि बन राम उचार ॥

ਪਲਕ ਪ੍ਰਾਨ ਤਯਾਗੇ ਤਜਤ ਮਧਿ ਸਫਰਿ ਸਰ ਬਾਰ ॥੨੩੮॥
पलक प्रान तयागे तजत मधि सफरि सर बार ॥२३८॥

ਰਾਮ ਨਾਮ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਣਯੋ ਉਠਿ ਥਿਰ ਭਯੋ ਸੁਚੇਤ ॥
राम नाम स्रवनन सुणयो उठि थिर भयो सुचेत ॥

ਜਨੁ ਰਣ ਸੁਭਟ ਗਿਰਯੋ ਉਠਯੋ ਗਹਿ ਅਸ ਨਿਡਰ ਸੁਚੇਤ ॥੨੩੯॥
जनु रण सुभट गिरयो उठयो गहि अस निडर सुचेत ॥२३९॥

ਪ੍ਰਾਨ ਪਤਨ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਸਹੋ ਧਰਮ ਨ ਛੋਰਾ ਜਾਇ ॥
प्रान पतन न्रिप बर सहो धरम न छोरा जाइ ॥

ਦੈਨ ਕਹੇ ਜੋ ਬਰ ਹੁਤੇ ਤਨ ਜੁਤ ਦਏ ਉਠਾਇ ॥੨੪੦॥
दैन कहे जो बर हुते तन जुत दए उठाइ ॥२४०॥

ਕੇਕਈ ਬਾਚ ਨ੍ਰਿਪੋ ਬਾਚ ॥
केकई बाच न्रिपो बाच ॥

ਬਸਿਸਟ ਸੋਂ ॥
बसिसट सों ॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਰਾਮ ਪਯਾਨੋ ਬਨ ਕਰੈ ਭਰਥ ਕਰੈ ਠਕੁਰਾਇ ॥
राम पयानो बन करै भरथ करै ठकुराइ ॥

ਬਰਖ ਚਤਰ ਦਸ ਕੇ ਬਿਤੇ ਫਿਰਿ ਰਾਜਾ ਰਘੁਰਾਇ ॥੨੪੧॥
बरख चतर दस के बिते फिरि राजा रघुराइ ॥२४१॥

ਕਹੀ ਬਸਿਸਟ ਸੁਧਾਰ ਕਰਿ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬਰ ਸੋ ਜਾਇ ॥
कही बसिसट सुधार करि स्री रघुबर सो जाइ ॥

ਬਰਖ ਚਤੁਰਦਸ ਭਰਥ ਨ੍ਰਿਪ ਪੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਇ ॥੨੪੨॥
बरख चतुरदस भरथ न्रिप पुनि न्रिप स्री रघुराइ ॥२४२॥

ਸੁਨਿ ਬਸਿਸਟ ਕੋ ਬਚ ਸ੍ਰਵਣ ਰਘੁਪਤਿ ਫਿਰੇ ਸਸੋਗ ॥
सुनि बसिसट को बच स्रवण रघुपति फिरे ससोग ॥

ਉਤ ਦਸਰਥ ਤਨ ਕੋ ਤਜਯੋ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਬਿਯੋਗ ॥੨੪੩॥
उत दसरथ तन को तजयो स्री रघुबीर बियोग ॥२४३॥

ਸੋਰਠਾ ॥
सोरठा ॥

ਗ੍ਰਹਿ ਆਵਤ ਰਘੁਰਾਇ ਸਭੁ ਧਨ ਦੀਯੋ ਲੁਟਾਇ ਕੈ ॥
ग्रहि आवत रघुराइ सभु धन दीयो लुटाइ कै ॥

ਕਟਿ ਤਰਕਸੀ ਸੁਹਾਇ ਬੋਲਤ ਭੇ ਸੀਅ ਸੋ ਬਚਨ ॥੨੪੪॥
कटि तरकसी सुहाइ बोलत भे सीअ सो बचन ॥२४४॥

ਸੁਨਿ ਸੀਅ ਸੁਜਸ ਸੁਜਾਨ ਰਹੌ ਕੌਸਲਿਆ ਤੀਰ ਤੁਮ ॥
सुनि सीअ सुजस सुजान रहौ कौसलिआ तीर तुम ॥

ਰਾਜ ਕਰਉ ਫਿਰਿ ਆਨ ਤੋਹਿ ਸਹਿਤ ਬਨਬਾਸ ਬਸਿ ॥੨੪੫॥
राज करउ फिरि आन तोहि सहित बनबास बसि ॥२४५॥

ਸੀਤਾ ਬਾਚ ਰਾਮ ਸੋਂ ॥
सीता बाच राम सों ॥

ਸੋਰਠਾ ॥
सोरठा ॥

ਮੈ ਨ ਤਜੋ ਪੀਅ ਸੰਗਿ ਕੈਸੋਈ ਦੁਖ ਜੀਅ ਪੈ ਪਰੋ ॥
मै न तजो पीअ संगि कैसोई दुख जीअ पै परो ॥

ਤਨਕ ਨ ਮੋਰਉ ਅੰਗਿ ਅੰਗਿ ਤੇ ਹੋਇ ਅਨੰਗ ਕਿਨ ॥੨੪੬॥
तनक न मोरउ अंगि अंगि ते होइ अनंग किन ॥२४६॥

ਰਾਮ ਬਾਚ ਸੀਤਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥
राम बाच सीता प्रति ॥

ਮਨੋਹਰ ਛੰਦ ॥
मनोहर छंद ॥

ਜਉ ਨ ਰਹਉ ਸਸੁਰਾਰ ਕ੍ਰਿਸੋਦਰ ਜਾਹਿ ਪਿਤਾ ਗ੍ਰਿਹ ਤੋਹਿ ਪਠੈ ਦਿਉ ॥
जउ न रहउ ससुरार क्रिसोदर जाहि पिता ग्रिह तोहि पठै दिउ ॥

ਨੈਕ ਸੇ ਭਾਨਨ ਤੇ ਹਮ ਕਉ ਜੋਈ ਠਾਟ ਕਹੋ ਸੋਈ ਗਾਠ ਗਿਠੈ ਦਿਉ ॥
नैक से भानन ते हम कउ जोई ठाट कहो सोई गाठ गिठै दिउ ॥

ਜੇ ਕਿਛੁ ਚਾਹ ਕਰੋ ਧਨ ਕੀ ਟੁਕ ਮੋਹ ਕਹੋ ਸਭ ਤੋਹਿ ਉਠੈ ਦਿਉ ॥
जे किछु चाह करो धन की टुक मोह कहो सभ तोहि उठै दिउ ॥

ਕੇਤਕ ਅਉਧ ਕੋ ਰਾਜ ਸਲੋਚਨ ਰੰਕ ਕੋ ਲੰਕ ਨਿਸੰਕ ਲੁਟੈ ਦਿਉ ॥੨੪੭॥
केतक अउध को राज सलोचन रंक को लंक निसंक लुटै दिउ ॥२४७॥

ਘੋਰ ਸੀਆ ਬਨ ਤੂੰ ਸੁ ਕੁਮਾਰ ਕਹੋ ਹਮ ਸੋਂ ਕਸ ਤੈ ਨਿਬਹੈ ਹੈ ॥
घोर सीआ बन तूं सु कुमार कहो हम सों कस तै निबहै है ॥

ਗੁੰਜਤ ਸਿੰਘ ਡਕਾਰਤ ਕੋਲ ਭਯਾਨਕ ਭੀਲ ਲਖੈ ਭ੍ਰਮ ਐਹੈ ॥
गुंजत सिंघ डकारत कोल भयानक भील लखै भ्रम ऐहै ॥

ਸੁੰਕਤ ਸਾਪ ਬਕਾਰਤ ਬਾਘ ਭਕਾਰਤ ਭੂਤ ਮਹਾ ਦੁਖ ਪੈਹੈ ॥
सुंकत साप बकारत बाघ भकारत भूत महा दुख पैहै ॥

ਤੂੰ ਸੁ ਕੁਮਾਰ ਰਚੀ ਕਰਤਾਰ ਬਿਚਾਰ ਚਲੇ ਤੁਹਿ ਕਿਉਾਂ ਬਨਿ ਐਹੈ ॥੨੪੮॥
तूं सु कुमार रची करतार बिचार चले तुहि किउां बनि ऐहै ॥२४८॥

ਸੀਤਾ ਵਾਚ ਰਾਮ ਸੋਂ ॥
सीता वाच राम सों ॥

ਮਨੋਹਰ ਛੰਦ ॥
मनोहर छंद ॥


Flag Counter