श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 967


ਨ੍ਰਿਪਹੂੰ ਕੋ ਅਤਿ ਚਾਹਤ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥
न्रिपहूं को अति चाहत प्यारी ॥

ਦੁਹੂੰਅਨ ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤ ਭੀ ਐਸੀ ॥
दुहूंअन परम प्रीत भी ऐसी ॥

ਸੀਤਾ ਸੋ ਰਘੁਨਾਥਨ ਵੈਸੀ ॥੪॥
सीता सो रघुनाथन वैसी ॥४॥

ਏਕ ਹੇਰਿ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਵ ਲੁਭਾਨੋ ॥
एक हेरि त्रिय राव लुभानो ॥

ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਸੰਗ ਨੇਹ ਘਟ ਮਾਨੋ ॥
निजु त्रिय संग नेह घट मानो ॥

ਜਬ ਇਹ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੁਅਰਿ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
जब इह क्रिसन कुअरि सुनि पाई ॥

ਰਾਜਾ ਪੈ ਚਿਤ ਤੇ ਖੁਨਸਾਈ ॥੫॥
राजा पै चित ते खुनसाई ॥५॥

ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੁਅਰਿ ਚਿਤ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਈ ॥
क्रिसन कुअरि चित अधिक रिसाई ॥

ਮਨ ਮੈ ਘਾਤ ਯਹੈ ਠਹਰਾਈ ॥
मन मै घात यहै ठहराई ॥

ਦੁਹਕਰਿ ਕਰਿ ਮੈ ਆਜੁ ਸੁ ਕਰਿਹੋ ॥
दुहकरि करि मै आजु सु करिहो ॥

ਨ੍ਰਿਪਹ ਸੰਘਾਰਿ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਮਰਿਹੋ ॥੬॥
न्रिपह संघारि आपु पुनि मरिहो ॥६॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਚਿਤ ਤੇ ਜਰੀ ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਇ ॥
तब रानी चित ते जरी मन मै अधिक रिसाइ ॥

ਜ੍ਯੋਂ ਸੀਸੋ ਸਰ ਕੇ ਲਗੇ ਤੂਟਿ ਤਰਕ ਦੈ ਜਾਇ ॥੭॥
ज्यों सीसो सर के लगे तूटि तरक दै जाइ ॥७॥

ਪਠੈ ਦੂਤ ਰਾਜੈ ਤੁਰਤ ਲੀਨੀ ਤਰੁਨਿ ਬੁਲਾਇ ॥
पठै दूत राजै तुरत लीनी तरुनि बुलाइ ॥

ਗਰਬ ਪ੍ਰਹਰਿ ਝਖ ਕੇਤੁ ਕੋ ਸੋਇ ਰਹੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੮॥
गरब प्रहरि झख केतु को सोइ रहै सुखु पाइ ॥८॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਬ ਐਸੇ ਰਾਨੀ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
जब ऐसे रानी सुनि पाई ॥

ਜਮਧਰ ਲਏ ਹਾਥ ਮੋ ਆਈ ॥
जमधर लए हाथ मो आई ॥

ਬਿਸਨ ਸਿੰਘ ਪਤਿ ਪ੍ਰਥਮ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
बिसन सिंघ पति प्रथम संघारियो ॥

ਤਾ ਪਾਛੇ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥੯॥
ता पाछे तिह त्रिय को मारियो ॥९॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਮਾਰਿ ਮਾਸ ਤ੍ਰਿਯ ਤਵਨ ਕੋ ਰਾਧਿ ਲਯੋ ਤਿਹ ਕਾਲ ॥
मारि मास त्रिय तवन को राधि लयो तिह काल ॥

ਸਦਨ ਏਕ ਉਮਰਾਵ ਕੇ ਭੇਜ ਦਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥੧੦॥
सदन एक उमराव के भेज दयो ततकाल ॥१०॥

ਮਾਸ ਜਾਨਿ ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਤ ਚਾਬਿ ਗਏ ਸਭ ਸੋਇ ॥
मास जानि ता को तुरत चाबि गए सभ सोइ ॥

ਭਲੋ ਭਲੋ ਸਭ ਕੋ ਕਹੈ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧੧॥
भलो भलो सभ को कहै भेद न पावै कोइ ॥११॥

ਹਾਥ ਪਾਵ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸਕਲ ਸੰਗ ਮੁਤਹਰੀ ਤੋਰਿ ॥
हाथ पाव न्रिप के सकल संग मुतहरी तोरि ॥

ਸੀੜਨ ਪਰ ਤੇ ਆਨਿ ਕੈ ਦਯੋ ਧਰਨਿ ਕਹ ਛੋਰਿ ॥੧੨॥
सीड़न पर ते आनि कै दयो धरनि कह छोरि ॥१२॥

ਮਦਰਾ ਕੇ ਮਦ ਸੋ ਛਕ੍ਯੋ ਉਰ ਜਮਧਰ ਕੀ ਖਾਇ ॥
मदरा के मद सो छक्यो उर जमधर की खाइ ॥

ਸੀੜਿਨ ਤੇ ਖਿਸਕਤ ਨ੍ਰਿਪਤ ਪਰਿਯੋ ਧਰਨਿ ਪਰ ਆਇ ॥੧੩॥
सीड़िन ते खिसकत न्रिपत परियो धरनि पर आइ ॥१३॥

ਸ੍ਰੋਨਤ ਸੋ ਭੀਜਤ ਭਈ ਸਕਲ ਧਰਨਿ ਸਰਬੰਗ ॥
स्रोनत सो भीजत भई सकल धरनि सरबंग ॥

ਆਨਿ ਤਰੇ ਰਾਜਾ ਪਰਿਯੋ ਲਗੇ ਕਟਾਰੀ ਅੰਗ ॥੧੪॥
आनि तरे राजा परियो लगे कटारी अंग ॥१४॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਮਰਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥
जब न्रिप मरियो त्रियहि लखि पायो ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਹ੍ਵੈ ਦੁਖਿਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥
भाति भाति ह्वै दुखित सुनायो ॥

ਕੌਨ ਕਾਲ ਗਤਿ ਕਰੀ ਹਮਾਰੀ ॥
कौन काल गति करी हमारी ॥

ਰਾਜਾ ਜੂ ਚੁਭਿ ਮਰੇ ਕਟਾਰੀ ॥੧੫॥
राजा जू चुभि मरे कटारी ॥१५॥

ਜਬ ਰਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਦੀਨ ਉਘਾਯੋ ॥
जब रानी ह्वै दीन उघायो ॥

ਬੈਠੇ ਸਭ ਲੋਗਨ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
बैठे सभ लोगन सुनि पायो ॥

ਤਾ ਕੋ ਸਭ ਪੂਛਨਿ ਮਿਲਿ ਆਏ ॥
ता को सभ पूछनि मिलि आए ॥

ਕੋਨੈ ਦੁਸਟ ਰਾਵ ਜੂ ਘਾਏ ॥੧੬॥
कोनै दुसट राव जू घाए ॥१६॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਦੁਖਿਤ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥
तब रानी अति दुखित बखान्यो ॥

ਤਾ ਕੋ ਭੇਦ ਕਛੂ ਨ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥
ता को भेद कछू न पछान्यो ॥

ਪ੍ਰਥਮ ਰਾਵ ਜੂ ਮਾਸੁ ਮੰਗਾਯੋ ॥
प्रथम राव जू मासु मंगायो ॥

ਆਪੁ ਭਖ੍ਰਯੋ ਕਛੁ ਭ੍ਰਿਤਨ ਪਠਾਯੋ ॥੧੭॥
आपु भख्रयो कछु भ्रितन पठायो ॥१७॥

ਪੁਨਿ ਰਾਜਾ ਜੂ ਅਮਲ ਮੰਗਾਯੋ ॥
पुनि राजा जू अमल मंगायो ॥

ਆਪੁ ਪਿਯੋ ਕਛੁ ਹਮੈ ਪਿਯਾਯੋ ॥
आपु पियो कछु हमै पियायो ॥

ਪੀਏ ਕੈਫ ਕੈ ਅਤਿ ਮਤਿ ਭਏ ॥
पीए कैफ कै अति मति भए ॥


Flag Counter