श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 844


ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਜੌ ਅਪਨੀ ਤੈ ਗੁਦਾ ਪਰ ਖੋਦਨ ਦੇਇ ਬਿਹੰਗ ॥
जौ अपनी तै गुदा पर खोदन देइ बिहंग ॥

ਤੋ ਤੁਮ ਅਬ ਜੀਵਤ ਰਹੋ ਬਚੈ ਤਿਹਾਰੇ ਅੰਗ ॥੧੧॥
तो तुम अब जीवत रहो बचै तिहारे अंग ॥११॥

ਤਬੈ ਬਨਿਕ ਤੈਸੇ ਕਿਯਾ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹਿਯੋ ਰਿਸਾਇ ॥
तबै बनिक तैसे किया ज्यों त्रिय कहियो रिसाइ ॥

ਥਰਹਰਿ ਕਰਿ ਛਿਤ ਪਰ ਗਿਰਿਯੋ ਬਚਨ ਨ ਭਾਖ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥੧੨॥
थरहरि करि छित पर गिरियो बचन न भाख्यो जाइ ॥१२॥

ਤਬੁ ਤਰੁਨੀ ਹੈ ਤੇ ਉਤਰਿ ਇਕ ਛੁਰਕੀ ਕੇ ਸੰਗ ॥
तबु तरुनी है ते उतरि इक छुरकी के संग ॥

ਰਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਬਨਿਕ ਕੀ ਬੁਰਿ ਪਰ ਖੁਦ੍ਰਯੋ ਬਿਹੰਗ ॥੧੩॥
राम भनै तिह बनिक की बुरि पर खुद्रयो बिहंग ॥१३॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਛਬੀਸਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੬॥੫੩੩॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रो मंत्री भूप संबादे छबीसमो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२६॥५३३॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਕੰਕ ਨਾਮ ਦਿਜਬਰ ਇਕ ਸੁਨਾ ॥
कंक नाम दिजबर इक सुना ॥

ਪੜ੍ਰਹੇ ਪੁਰਾਨ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬਹੁ ਗੁਨਾ ॥
पड़्रहे पुरान सासत्र बहु गुना ॥

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਤਿਹ ਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥
अति सुंदर तिह रूप अपारा ॥

ਸੂਰ ਲਯੋ ਜਾ ਤੇ ਉਜਿਆਰਾ ॥੧॥
सूर लयो जा ते उजिआरा ॥१॥

ਦਿਜ ਕੋ ਰੂਪ ਅਧਿਕ ਤਬ ਸੋਹੈ ॥
दिज को रूप अधिक तब सोहै ॥

ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥
सुर नर नाग असुर मन मोहै ॥

ਲਾਬੇ ਕੇਸ ਛਕੇ ਘੁੰਘਰਾਰੇ ॥
लाबे केस छके घुंघरारे ॥

ਨੈਨ ਜਾਨੁ ਦੋਊ ਬਨੇ ਕਟਾਰੇ ॥੨॥
नैन जानु दोऊ बने कटारे ॥२॥

ਬ੍ਯੋਮ ਕਲਾ ਰਾਨੀ ਰਸ ਭਰੀ ॥
ब्योम कला रानी रस भरी ॥

ਬਿਰਧ ਰਾਇ ਸੁਤ ਹਿਤ ਜਰੀ ॥
बिरध राइ सुत हित जरी ॥

ਤਿਨ ਤ੍ਰਿਯ ਭੋਗ ਕੰਕ ਸੌ ਚਹਾ ॥
तिन त्रिय भोग कंक सौ चहा ॥

ਲਏ ਕਪੂਰ ਆਵਤੋ ਗਹਾ ॥੩॥
लए कपूर आवतो गहा ॥३॥

ਤ੍ਰਿਯ ਦਿਜਬਰ ਸੋ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
त्रिय दिजबर सो बचन उचारे ॥

ਭਜਹੁ ਆਜੁ ਤੁਮ ਹਮੈ ਪਿਯਾਰੇ ॥
भजहु आजु तुम हमै पियारे ॥

ਕੰਕ ਨ ਤਾ ਕੀ ਮਾਨੀ ਕਹੀ ॥
कंक न ता की मानी कही ॥

ਰਾਨੀ ਬਾਹਿ ਜੋਰ ਤਨ ਗਹੀ ॥੪॥
रानी बाहि जोर तन गही ॥४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਗਹਿ ਚੁੰਬਨ ਲਾਗੀ ਕਰਨ ਨ੍ਰਿਪਤ ਨਿਕਸਯਾ ਆਇ ॥
गहि चुंबन लागी करन न्रिपत निकसया आइ ॥

ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਕਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਕ ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸਕੁਚਾਇ ॥੫॥
तब त्रिय किया चरित्र इक अधिक ह्रिदै सकुचाइ ॥५॥

ਯਾ ਦਿਜਬਰ ਤੇ ਮੈ ਭ੍ਰਮੀ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਮਮ ਸੂਰ ॥
या दिजबर ते मै भ्रमी सुनु राजा मम सूर ॥

ਜਿਨਿ ਇਨ ਚੋਰਿ ਭਖ੍ਰਯੋ ਕਛੂ ਸੁੰਘਨ ਹੁਤੀ ਕਪੂਰ ॥੬॥
जिनि इन चोरि भख्रयो कछू सुंघन हुती कपूर ॥६॥

ਸੂਰ ਨਾਮ ਸੁਨਿ ਮੂਰਿ ਮਤਿ ਅਤਿ ਹਰਖਤ ਭਯੋ ਜੀਯ ॥
सूर नाम सुनि मूरि मति अति हरखत भयो जीय ॥

ਸੀਂਘਤ ਹੁਤੀ ਕਪੂਰ ਕਹ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਇਹ ਤ੍ਰੀਯ ॥੭॥
सींघत हुती कपूर कह धंन्य धंन्य इह त्रीय ॥७॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸਤਾਈਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭॥੫੪੦॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रो मंत्री भूप संबादे सताईसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२७॥५४०॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਅਨਤ ਕਥਾ ਮੰਤ੍ਰੀ ਇਕ ਕਹੀ ॥
अनत कथा मंत्री इक कही ॥

ਸੁਨਿ ਸਭ ਸਭਾ ਮੋਨਿ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥
सुनि सभ सभा मोनि ह्वै रही ॥

ਏਕ ਅਹੀਰ ਨਦੀ ਤਟ ਰਹਈ ॥
एक अहीर नदी तट रहई ॥

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਜਗ ਕਹਈ ॥੧॥
अति सुंदरि तिह त्रिय जग कहई ॥१॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਰੂਪ ਕੁਰੂਪ ਅਹੀਰ ਕੋ ਸੁੰਦਰ ਤਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ॥
रूप कुरूप अहीर को सुंदर ता की नारि ॥

ਵਹੁ ਤਰੁਨੀ ਇਕ ਰਾਵ ਕੋ ਅਟਕੀ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥੨॥
वहु तरुनी इक राव को अटकी रूप निहारि ॥२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਦੁਖਤ ਅਹੀਰ ਨਾਰਿ ਕੋ ਰਾਖੈ ॥
दुखत अहीर नारि को राखै ॥

ਕਟੁ ਕਟੁ ਬਚਨ ਰੈਨ ਦਿਨ ਭਾਖੈ ॥
कटु कटु बचन रैन दिन भाखै ॥

ਗੋਰਸ ਬੇਚਨ ਜਾਨ ਨ ਦੇਈ ॥
गोरस बेचन जान न देई ॥

ਛੀਨਿ ਬੇਚਿ ਗਹਨਨ ਕਹ ਲਈ ॥੩॥
छीनि बेचि गहनन कह लई ॥३॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਸੂਰਛਟ ਤਿਹ ਨਾਮ ਤਰੁਨਿ ਕੋ ਜਾਨਿਯੈ ॥
सूरछट तिह नाम तरुनि को जानियै ॥


Flag Counter