श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1346


ਜਿਹ ਬਿਲੋਕਿ ਕੰਦ੍ਰਪ ਦ੍ਰਪ ਕਹ ਖੋਇ ਹੈ ॥
जिह बिलोकि कंद्रप द्रप कह खोइ है ॥

ਹੋ ਜਿਹ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਭਯੋ ਨ ਆਗੇ ਹੋਇ ਹੈ ॥੩॥
हो जिह सम सुंदर भयो न आगे होइ है ॥३॥

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਇਕ ਦਿਨ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ॥
राज सुता इक दिन तिह रूप निहारि कै ॥

ਰਹੀ ਮਗਨ ਹ੍ਵੈ ਮਨ ਮਹਿ ਕ੍ਰਿਯਾ ਬਿਚਾਰਿ ਕੈ ॥
रही मगन ह्वै मन महि क्रिया बिचारि कै ॥

ਅਬ ਕਸ ਕਰੌ ਉਪਾਇ ਜੁ ਯਾਹੀ ਕਹ ਬਰੌ ॥
अब कस करौ उपाइ जु याही कह बरौ ॥

ਹੋ ਬਿਨੁ ਸਾਜਨ ਕੇ ਮਿਲੇ ਅਗਨਿ ਭੀਤਰ ਜਰੌ ॥੪॥
हो बिनु साजन के मिले अगनि भीतर जरौ ॥४॥

ਹਿਤੂ ਸਹਚਰੀ ਸਮਝਿਕ ਲਈ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
हितू सहचरी समझिक लई बुलाइ कै ॥

ਕਹਿ ਤਿਹ ਭੇਦ ਕੁਅਰ ਤਨ ਦਈ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥
कहि तिह भेद कुअर तन दई पठाइ कै ॥

ਜੁ ਮੈ ਤੁਮੈ ਕਛੁ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਮੀਤਹਿ ਆਖਿਯੋ ॥
जु मै तुमै कछु कहियो सु मीतहि आखियो ॥

ਹੋ ਚਿਤ ਮਹਿ ਰਖਿਯਹੁ ਭੇਦ ਨ ਕਾਹੂ ਭਾਖਿਯੋ ॥੫॥
हो चित महि रखियहु भेद न काहू भाखियो ॥५॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸਖੀ ਕੁਅਰ ਪਹਿ ਦਈ ਪਠਾਈ ॥
सखी कुअर पहि दई पठाई ॥

ਜਿਹ ਤਿਹ ਭਾਤਿ ਪ੍ਰਬੋਧਿ ਲ੍ਯਾਈ ॥
जिह तिह भाति प्रबोधि ल्याई ॥

ਰਾਜ ਸੁਤਹਿ ਤਿਨ ਆਨ ਮਿਲਾਯੋ ॥
राज सुतहि तिन आन मिलायो ॥

ਸਾਜਨ ਮਿਲਤ ਸਜਨਿ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੬॥
साजन मिलत सजनि सुख पायो ॥६॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੇਤੀ ਕਿਯ ਭੋਗਾ ॥
भाति भाति सेती किय भोगा ॥

ਮਿਟ ਗਯੋ ਸਕਲ ਦੁਹਨ ਕੋ ਸੋਗਾ ॥
मिट गयो सकल दुहन को सोगा ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਨ ਕਰੈ ਬਿਲਾਸਾ ॥
भाति भाति तन करै बिलासा ॥

ਨਿਜ ਪਤਿ ਕੋ ਤਜਿ ਕਰਿ ਕੈ ਤ੍ਰਾਸਾ ॥੭॥
निज पति को तजि करि कै त्रासा ॥७॥

ਚਤੁਰ ਚਤੁਰਿਯਾ ਦੋਈ ਕਲੋਲਹਿ ॥
चतुर चतुरिया दोई कलोलहि ॥

ਮਿਲਿ ਮਿਲਿ ਬੈਨ ਮਧੁਰਿ ਧੁਨ ਬੋਲਹਿ ॥
मिलि मिलि बैन मधुरि धुन बोलहि ॥

ਭਾਤਿ ਅਨਿਕ ਕੀ ਕੈਫ ਮੰਗਾਵੈਂ ॥
भाति अनिक की कैफ मंगावैं ॥

ਏਕ ਪਲੰਘ ਬੈਠਿ ਪਰ ਚੜਾਵੈਂ ॥੮॥
एक पलंघ बैठि पर चड़ावैं ॥८॥

ਆਸਨ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਲੇਹੀ ॥
आसन भाति भाति के लेही ॥

ਆਲਿੰਗ ਚੁੰਬਨ ਦੋਈ ਦੇਹੀ ॥
आलिंग चुंबन दोई देही ॥

ਰਸਿ ਰਸਿ ਕਸਿ ਨਰ ਕੇਲ ਕਮਾਇ ॥
रसि रसि कसि नर केल कमाइ ॥

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਰੁਨੀ ਤਰ ਜਾਇ ॥੯॥
लपटि लपटि तरुनी तर जाइ ॥९॥

ਦੋਇ ਤਰੁਨ ਬਿਜਿਯਾ ਦੁਹੂੰ ਖਾਈ ॥
दोइ तरुन बिजिया दुहूं खाई ॥

ਚਾਰਿ ਟਾਕ ਅਹਿਫੇਨ ਚੜਾਈ ॥
चारि टाक अहिफेन चड़ाई ॥

ਰਸਿ ਰਸਿ ਕਰਿ ਕਸਿ ਕਸਿ ਰਤਿ ਕਿਯੋ ॥
रसि रसि करि कसि कसि रति कियो ॥

ਚੋਰਿ ਚੰਚਲਾ ਕੋ ਚਿਤ ਲਿਯੋ ॥੧੦॥
चोरि चंचला को चित लियो ॥१०॥

ਰਸਿਗੇ ਦੋਊ ਨ ਛੋਰਾ ਜਾਇ ॥
रसिगे दोऊ न छोरा जाइ ॥

ਕਹੀ ਬਾਤ ਇਹ ਘਾਤ ਬਨਾਇ ॥
कही बात इह घात बनाइ ॥

ਏਕ ਮੰਤ੍ਰ ਹਮ ਤੇ ਪਿਯ ਲੀਜੈ ॥
एक मंत्र हम ते पिय लीजै ॥

ਜਲ ਕੇ ਬਿਖੈ ਪਿਯਾਨਾ ਕੀਜੈ ॥੧੧॥
जल के बिखै पियाना कीजै ॥११॥

ਜਬ ਲਗੁ ਮੰਤ੍ਰੁਚਾਰ ਤੈ ਕਰ ਹੈ ॥
जब लगु मंत्रुचार तै कर है ॥

ਤਬ ਲਗਿ ਤੈ ਜਲ ਬੀਚ ਨ ਮਰ ਹੈ ॥
तब लगि तै जल बीच न मर है ॥

ਤੁਮਰੇ ਜਲ ਐ ਹੈ ਨ ਨੇਰੇ ॥
तुमरे जल ऐ है न नेरे ॥

ਚਾਰਿ ਓਰ ਰਹਿ ਹੈ ਤੁਹਿ ਘੇਰੇ ॥੧੨॥
चारि ओर रहि है तुहि घेरे ॥१२॥

ਮੰਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਤਾ ਤੇ ਤਬ ਲਿਯੋ ॥
मंत्र मित्र ता ते तब लियो ॥

ਗੰਗਾ ਬੀਚ ਪਯਾਨਾ ਕਿਯੋ ॥
गंगा बीच पयाना कियो ॥

ਜਲ ਚਹੂੰ ਓਰ ਤਵਨ ਕੇ ਰਹਾ ॥
जल चहूं ओर तवन के रहा ॥

ਆਨਿ ਪਾਨ ਤਾ ਕੇ ਨਹਿ ਗਹਾ ॥੧੩॥
आनि पान ता के नहि गहा ॥१३॥

ਇਹ ਛਲ ਜਲ ਮਹਿ ਮੀਤ ਪਠਾਯੋ ॥
इह छल जल महि मीत पठायो ॥

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਤਨ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥
मात पिता तन बचन सुनायो ॥

ਹੋ ਪਿਤ ਪ੍ਰਾਤ ਸੁਯੰਬਰ ਕਰਿ ਹੌ ॥
हो पित प्रात सुयंबर करि हौ ॥

ਪਰਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪੁਰਖ ਕੋਈ ਬਰਿ ਹੌ ॥੧੪॥
परम पवित्र पुरख कोई बरि हौ ॥१४॥

ਕਹੇ ਚਲੋ ਤੁਮ ਤਾਤ ਹਮਾਰੇ ॥
कहे चलो तुम तात हमारे ॥


Flag Counter