श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1068


ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਸੁਨਿ ਰਾਨੀ ਸ੍ਯਾਨੀ ਬਚਨ ਸੀਸ ਰਹੀ ਨਿਹੁਰਾਇ ॥
सुनि रानी स्यानी बचन सीस रही निहुराइ ॥

ਸੁਘਰ ਹੋਇ ਸੋ ਜਾਨਈ ਜੜ ਕੋ ਕਹਾ ਉਪਾਇ ॥੧੩॥
सुघर होइ सो जानई जड़ को कहा उपाइ ॥१३॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਜੋ ਚਤਰੋ ਨਰ ਹੋਇ ਸੁ ਭੇਵ ਪਛਾਨਈ ॥
जो चतरो नर होइ सु भेव पछानई ॥

ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਹਾ ਜਿਯ ਜਾਨਈ ॥
मूरख भेद अभेद कहा जिय जानई ॥

ਤਾ ਤੈ ਹੌਹੂੰ ਕਛੂ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨਾਇ ਹੋ ॥
ता तै हौहूं कछू चरित्र बनाइ हो ॥

ਹੋ ਯਾ ਰਾਨੀ ਕੇ ਸਹਿਤ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਕੋ ਘਾਇ ਹੋ ॥੧੪॥
हो या रानी के सहित न्रिपहि को घाइ हो ॥१४॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਮੂਰਖ ਕਛੂ ਭੇਦ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥
मूरख कछू भेद नहि पायो ॥

ਸਾਚੀ ਕੋ ਝੂਠੀ ਠਹਰਾਯੋ ॥
साची को झूठी ठहरायो ॥

ਝੂਠੀ ਕੋ ਸਾਚੀ ਕਰਿ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥
झूठी को साची करि मान्यो ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥੧੫॥
भेद अभेद कछू नहि जान्यो ॥१५॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਇਕਾਸੀਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੮੧॥੩੫੦੦॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ इकासीवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१८१॥३५००॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਵਹੈ ਸਵਤਿ ਤਾ ਕੀ ਹੁਤੀ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥
वहै सवति ता की हुती जा को रूप अपार ॥

ਸੁਰਪਤਿ ਸੇ ਨਿਰਖਤ ਸਦਾ ਮੁਖ ਛਬਿ ਭਾਨ ਕੁਮਾਰਿ ॥੧॥
सुरपति से निरखत सदा मुख छबि भान कुमारि ॥१॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਭਾਨ ਕਲਾ ਐਸੇ ਬਹੁ ਬਰਖ ਬਿਤਾਇ ਕੈ ॥
भान कला ऐसे बहु बरख बिताइ कै ॥

ਨਿਸਿਸ ਪ੍ਰਭਾ ਕੀ ਬਾਤ ਗਈ ਜਿਯ ਆਇ ਕੈ ॥
निसिस प्रभा की बात गई जिय आइ कै ॥

ਸੋਤ ਰਾਵ ਤਿਹ ਸੰਗ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਜਾਇ ਕੈ ॥
सोत राव तिह संग बिलोक्यो जाइ कै ॥

ਹੋ ਫਿਰਿ ਆਈ ਘਰ ਮਾਝ ਦੁਹੁਨ ਕੋ ਘਾਇ ਕੈ ॥੨॥
हो फिरि आई घर माझ दुहुन को घाइ कै ॥२॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਖੜਗ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥
अधिक कोप करि खड़ग प्रहारियो ॥

ਦੁਹੂਅਨ ਚਾਰਿ ਟੂਕ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
दुहूअन चारि टूक करि डारियो ॥

ਮੈ ਇਹ ਜੜ ਸੋ ਭੇਦ ਬਤਾਯੋ ॥
मै इह जड़ सो भेद बतायो ॥

ਇਹ ਮੋਹੁ ਝੂਠੀ ਠਹਰਾਯੋ ॥੩॥
इह मोहु झूठी ठहरायो ॥३॥

ਸਵਤਿ ਸਹਿਤ ਰਾਜਾ ਕੌ ਘਾਈ ॥
सवति सहित राजा कौ घाई ॥

ਪੌਛਿ ਖੜਗ ਬਹੁਰੋ ਘਰ ਆਈ ॥
पौछि खड़ग बहुरो घर आई ॥

ਸੋਇ ਰਹੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥
सोइ रही मन मै सुख पायो ॥

ਭਏ ਪ੍ਰਾਤ ਯੌ ਕੂਕਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੪॥
भए प्रात यौ कूकि सुनायो ॥४॥

ਰੋਇ ਪ੍ਰਾਤ ਭੇ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
रोइ प्रात भे बचन उचारे ॥

ਬੈਠੇ ਕਹਾ ਰਾਵ ਜੂ ਮਾਰੇ ॥
बैठे कहा राव जू मारे ॥

ਹਮਰੇ ਸੁਖ ਸਭ ਹੀ ਬਿਧਿ ਖੋਏ ॥
हमरे सुख सभ ही बिधि खोए ॥

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਸਕਲ ਭ੍ਰਿਤ ਰੋਏ ॥੫॥
यौ सुनि बैन सकल भ्रित रोए ॥५॥

ਮ੍ਰਿਤਕ ਰਾਵ ਤ੍ਰਿਯ ਸਹਿਤ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
म्रितक राव त्रिय सहित निहारियो ॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
तब रानी इह भाति उचारियो ॥

ਮੋ ਕਹ ਸਾਥ ਰਾਵ ਕੇ ਜਾਰਹੁ ॥
मो कह साथ राव के जारहु ॥

ਮੋਰੇ ਛਤ੍ਰ ਪੁਤ੍ਰ ਸਿਰ ਢਾਰਹੁ ॥੬॥
मोरे छत्र पुत्र सिर ढारहु ॥६॥

ਤਬ ਤਾ ਪੈ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸਭ ਆਏ ॥
तब ता पै मंत्री सभ आए ॥

ਰੋਇ ਰੋਇ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥
रोइ रोइ यौ बचन सुनाए ॥

ਛਤ੍ਰ ਪੁਤ੍ਰ ਕੇ ਸਿਰ ਪਰ ਢਾਰੋ ॥
छत्र पुत्र के सिर पर ढारो ॥

ਆਜ ਉਚਿਤ ਨਹਿ ਜਰਨ ਤਿਹਾਰੋ ॥੭॥
आज उचित नहि जरन तिहारो ॥७॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮਰਿਯੋ ਸਿਸੁ ਸੁਤ ਰਹਿਯੋ ਤੈ ਜਰਿ ਹੈ ਦੁਖ ਪਾਇ ॥
न्रिपति मरियो सिसु सुत रहियो तै जरि है दुख पाइ ॥

ਜਿਨਿ ਐਸੋ ਹਠ ਕੀਜਿਯੈ ਰਾਜ ਬੰਸ ਤੇ ਜਾਇ ॥੮॥
जिनि ऐसो हठ कीजियै राज बंस ते जाइ ॥८॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸਭਨ ਸੁਨਤ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
सभन सुनत इह भाति उचारी ॥


Flag Counter