श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 939


ਰਾਝਨ ਹੀਰ ਪ੍ਰੇਮ ਮੈ ਰਹੈ ਏਕ ਹੀ ਹੋਇ ॥
राझन हीर प्रेम मै रहै एक ही होइ ॥

ਕਹਿਬੇ ਕੌ ਤਨ ਏਕ ਹੀ ਲਹਿਬੇ ਕੋ ਤਨ ਦੋਇ ॥੨੬॥
कहिबे कौ तन एक ही लहिबे को तन दोइ ॥२६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰਿਯਾ ਕੀ ਭਈ ॥
ऐसी प्रीति प्रिया की भई ॥

ਸਿਗਰੀ ਬਿਸਰਿ ਤਾਹਿ ਸੁਧਿ ਗਈ ॥
सिगरी बिसरि ताहि सुधि गई ॥

ਰਾਝਾ ਜੂ ਕੇ ਰੂਪ ਉਰਝਾਨੀ ॥
राझा जू के रूप उरझानी ॥

ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੨੭॥
लोक लाज तजि भई दिवानी ॥२७॥

ਤਬ ਚੂਚਕ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥
तब चूचक इह भाति बिचारी ॥

ਯਹ ਕੰਨ੍ਯਾ ਨਹਿ ਜਿਯਤ ਹਮਾਰੀ ॥
यह कंन्या नहि जियत हमारी ॥

ਅਬ ਹੀ ਯਹ ਖੇਰਾ ਕੋ ਦੀਜੈ ॥
अब ही यह खेरा को दीजै ॥

ਯਾ ਮੈ ਤਨਿਕ ਢੀਲ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥੨੮॥
या मै तनिक ढील नहि कीजै ॥२८॥

ਖੇਰਹਿ ਬੋਲ ਤੁਰਤੁ ਤਿਹ ਦਯੋ ॥
खेरहि बोल तुरतु तिह दयो ॥

ਰਾਝਾ ਅਤਿਥ ਹੋਇ ਸੰਗ ਗਯੋ ॥
राझा अतिथ होइ संग गयो ॥

ਮਾਗਤ ਭੀਖ ਘਾਤ ਜਬ ਪਾਯੋ ॥
मागत भीख घात जब पायो ॥

ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਸੁਰ ਲੋਕ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੯॥
लै ता को सुर लोक सिधायो ॥२९॥

ਰਾਝਾ ਹੀਰ ਮਿਲਤ ਜਬ ਭਏ ॥
राझा हीर मिलत जब भए ॥

ਚਿਤ ਕੇ ਸਕਲ ਸੋਕ ਮਿਟਿ ਗਏ ॥
चित के सकल सोक मिटि गए ॥

ਹਿਯਾ ਕੀ ਅਵਧਿ ਬੀਤਿ ਜਬ ਗਈ ॥
हिया की अवधि बीति जब गई ॥

ਬਾਟਿ ਦੁਹੂੰ ਸੁਰ ਪੁਰ ਕੀ ਲਈ ॥੩੦॥
बाटि दुहूं सुर पुर की लई ॥३०॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਰਾਝਾ ਭਯੋ ਸੁਰੇਸ ਤਹ ਭਈ ਮੈਨਕਾ ਹੀਰ ॥
राझा भयो सुरेस तह भई मैनका हीर ॥

ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਗਾਵਤ ਸਦਾ ਸਭ ਕਬਿ ਕੁਲ ਜਸ ਧੀਰ ॥੩੧॥
या जग मै गावत सदा सभ कबि कुल जस धीर ॥३१॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੯੮॥੧੮੨੮॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे अठानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥९८॥१८२८॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਪੋਠੋਹਾਰਿ ਨਾਰਿ ਇਕ ਰਹੈ ॥
पोठोहारि नारि इक रहै ॥

ਰੁਦ੍ਰ ਕਲਾ ਤਾ ਕੋ ਜਗ ਕਹੈ ॥
रुद्र कला ता को जग कहै ॥

ਤਿਹ ਗ੍ਰਿਹ ਰੋਜ ਖੁਦਾਈ ਆਵੈ ॥
तिह ग्रिह रोज खुदाई आवै ॥

ਧਨ ਡਰ ਪਾਇ ਤਾਹਿ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥੧॥
धन डर पाइ ताहि लै जावै ॥१॥

ਇਕ ਦਿਨ ਇਨ ਕਛੁ ਧਨੁ ਨਹਿ ਦਯੋ ॥
इक दिन इन कछु धनु नहि दयो ॥

ਕੋਪ ਖਦਾਇਨ ਕੇ ਮਨ ਭਯੋ ॥
कोप खदाइन के मन भयो ॥

ਸਭ ਹੀ ਹਾਥ ਕੁਰਾਨ ਉਠਾਏ ॥
सभ ही हाथ कुरान उठाए ॥

ਮਿਲਿ ਗਿਲਿ ਭਵਨ ਤਵਨ ਕੇ ਆਏ ॥੨॥
मिलि गिलि भवन तवन के आए ॥२॥

ਹਾਨਤ ਕਹਿਯੋ ਨਬੀ ਕੀ ਕਰੀ ॥
हानत कहियो नबी की करी ॥

ਯਹ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਨਾਰਿ ਅਤਿ ਡਰੀ ॥
यह सुनि बचन नारि अति डरी ॥

ਤਿਨ ਕੋ ਸਦਨ ਬੀਚ ਬੈਠਾਯੋ ॥
तिन को सदन बीच बैठायो ॥

ਖਾਨ ਮੁਹਬਤ ਸਾਥ ਜਤਾਯੋ ॥੩॥
खान मुहबत साथ जतायो ॥३॥

ਤਾ ਕੇ ਤੁਰਤ ਪਯਾਦੇ ਆਏ ॥
ता के तुरत पयादे आए ॥

ਇਕ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਬੈਠਾਇ ਛਿਪਾਏ ॥
इक ग्रिह मै बैठाइ छिपाए ॥

ਖਾਨਾ ਭਲੋ ਤਿਨਾਗੇ ਰਾਖ੍ਯੋ ॥
खाना भलो तिनागे राख्यो ॥

ਆਪੁ ਖਦਾਇਨ ਸੋ ਯੋ ਭਾਖ੍ਯੋ ॥੪॥
आपु खदाइन सो यो भाख्यो ॥४॥

ਹਾਨਤ ਮੈ ਨ ਨਬੀ ਕੀ ਕਰੀ ॥
हानत मै न नबी की करी ॥

ਮੋ ਤੌ ਕਹੋ ਚੂਕ ਕਾ ਪਰੀ ॥
मो तौ कहो चूक का परी ॥

ਤਾ ਕੀ ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਮੈ ਕਰੋ ॥
ता की जो निंदा मै करो ॥

ਅਪਨੇ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੋ ॥੫॥
अपने मारि कटारी मरो ॥५॥

ਜੋ ਕਛੁ ਲੈਨੋ ਹੋਇ ਸੁ ਲੀਜੈ ॥
जो कछु लैनो होइ सु लीजै ॥

ਹਾਨਤ ਕੋ ਮੁਹਿ ਦੋਸੁ ਨ ਦੀਜੈ ॥
हानत को मुहि दोसु न दीजै ॥

ਬਿਹਸਿ ਖੁਦਾਇਨ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
बिहसि खुदाइन बचन उचारियो ॥

ਧਨ ਲਾਲਚ ਹਮ ਚਰਿਤ ਸੁ ਧਾਰਿਯੋ ॥੬॥
धन लालच हम चरित सु धारियो ॥६॥


Flag Counter