श्री दशम ग्रंथ
पृष्ठ - 878
ਬਡੇ ਰਾਜ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਸੋਹੈ ॥
बडे राज की दुहिता सोहै ॥
ਜਾ ਸਮ ਅਵਰ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋ ਹੈ ॥੧॥
जा सम अवर न दूसर को है ॥१॥
ਤਿਨ ਸੁੰਦਰ ਇਕ ਪੁਰਖ ਨਿਹਾਰਾ ॥
तिन सुंदर इक पुरख निहारा ॥
ਕਾਮ ਬਾਨ ਤਾ ਕੇ ਤਨ ਮਾਰਾ ॥
काम बान ता के तन मारा ॥
ਨਿਰਖਿ ਸਜਨ ਕੀ ਛਬਿ ਉਰਝਾਈ ॥
निरखि सजन की छबि उरझाई ॥
ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਲਯੋ ਬੁਲਾਈ ॥੨॥
पठै सहचरी लयो बुलाई ॥२॥
ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਮਾਯੋ ॥
काम केल तिह संग कमायो ॥
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੋ ਗਰੇ ਲਗਾਯੋ ॥
भाति भाति सो गरे लगायो ॥
ਰਾਤ੍ਰਿ ਦੋ ਪਹਰ ਬੀਤੇ ਸੋਏ ॥
रात्रि दो पहर बीते सोए ॥
ਚਿਤ ਕੇ ਦੁਹੂੰ ਸਕਲ ਦੁਖ ਖੋਏ ॥੩॥
चित के दुहूं सकल दुख खोए ॥३॥
ਸੋਵਤ ਉਠੈ ਬਹੁਰਿ ਰਤਿ ਮਾਨੈ ॥
सोवत उठै बहुरि रति मानै ॥
ਰਹੀ ਰੈਨਿ ਜਬ ਘਰੀ ਪਛਾਨੈ ॥
रही रैनि जब घरी पछानै ॥
ਆਪੁ ਚੇਰਿਯਹਿ ਜਾਇ ਜਗਾਵੈ ॥
आपु चेरियहि जाइ जगावै ॥
ਤਿਹ ਸੰਗ ਦੈ ਉਹਿ ਧਾਮ ਪਠਾਵੈ ॥੪॥
तिह संग दै उहि धाम पठावै ॥४॥
ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਤਿਹ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥
इह बिधि सो तिह रोज बुलावै ॥
ਅੰਤ ਰਾਤ੍ਰਿ ਕੇ ਧਾਮ ਪਠਾਵੈ ॥
अंत रात्रि के धाम पठावै ॥
ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਸੋ ਰਤਿ ਮਾਨੈ ॥
लपटि लपटि ता सो रति मानै ॥
ਭੇਦ ਔਰ ਕੋਊ ਪੁਰਖ ਨ ਜਾਨੈ ॥੫॥
भेद और कोऊ पुरख न जानै ॥५॥
ਏਕ ਦਿਵਸ ਤਿਹ ਲਿਯਾ ਬੁਲਾਈ ॥
एक दिवस तिह लिया बुलाई ॥
ਕਾਮ ਕੇਲ ਕਰਿ ਦਯੋ ਉਠਾਈ ॥
काम केल करि दयो उठाई ॥
ਚੇਰੀ ਕਹ ਨਿੰਦ੍ਰਾ ਅਤਿ ਭਈ ॥
चेरी कह निंद्रा अति भई ॥
ਸੋਇ ਰਹੀ ਤਿਹ ਸੰਗ ਨ ਗਈ ॥੬॥
सोइ रही तिह संग न गई ॥६॥
ਚੇਰੀ ਬਿਨਾ ਜਾਰ ਹੂੰ ਧਾਯੋ ॥
चेरी बिना जार हूं धायो ॥
ਚੌਕੀ ਹੁਤੀ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
चौकी हुती तहा चलि आयो ॥
ਤਾ ਕੋ ਕਾਲ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਆਈ ॥
ता को काल पहूंच्यो आई ॥
ਤਿਨ ਮੂਰਖ ਕਛੁ ਬਾਤ ਨ ਪਾਈ ॥੭॥
तिन मूरख कछु बात न पाई ॥७॥
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥
ਕੋ ਹੈ ਰੇ ਤੈ ਕਹ ਚਲਾ ਹ੍ਯਾਂ ਆਯੋ ਕਿਹ ਕਾਜ ॥
को है रे तै कह चला ह्यां आयो किह काज ॥
ਯਹ ਤਿਹ ਬਾਤ ਨ ਸਹਿ ਸਕ੍ਯੋ ਚਲਾ ਤੁਰਤੁ ਦੈ ਭਾਜ ॥੮॥
यह तिह बात न सहि सक्यो चला तुरतु दै भाज ॥८॥
ਤਿਨੈ ਹਟਾਵੈ ਜ੍ਵਾਬ ਦੈ ਚੇਰੀ ਹੁਤੀ ਨ ਸਾਥ ॥
तिनै हटावै ज्वाब दै चेरी हुती न साथ ॥
ਧਾਇ ਪਰੇ ਤੇ ਚੋਰ ਕਹਿ ਗਹਿ ਲੀਨਾ ਤਿਹ ਹਾਥ ॥੯॥
धाइ परे ते चोर कहि गहि लीना तिह हाथ ॥९॥
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
ਚਲੀ ਖਬਰ ਰਾਨੀ ਪਹਿ ਆਈ ॥
चली खबर रानी पहि आई ॥
ਬੈਠੀ ਕਹਾ ਕਾਲ ਕੀ ਖਾਈ ॥
बैठी कहा काल की खाई ॥
ਤੁਮਰੋ ਮੀਤ ਚੋਰ ਕਰਿ ਗਹਿਯੋ ॥
तुमरो मीत चोर करि गहियो ॥
ਸਭਹੂੰ ਭੇਦ ਤੁਹਾਰੋ ਲਹਿਯੋ ॥੧੦॥
सभहूं भेद तुहारो लहियो ॥१०॥
ਰਾਨੀ ਹਾਥ ਹਾਥ ਸੌ ਮਾਰਿਯੋ ॥
रानी हाथ हाथ सौ मारियो ॥
ਕੇਸ ਪੇਸ ਸੋ ਜੂਟ ਉਪਾਰਿਯੋ ॥
केस पेस सो जूट उपारियो ॥
ਜਾ ਦਿਨ ਪਿਯ ਪ੍ਯਾਰੇ ਬਿਛੁਰਾਹੀ ॥
जा दिन पिय प्यारे बिछुराही ॥
ਤਾ ਸਮ ਦੁਖ ਜਗ ਦੂਸਰ ਨਾਹੀ ॥੧੧॥
ता सम दुख जग दूसर नाही ॥११॥
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥
ਲੋਕ ਲਾਜ ਕੇ ਤ੍ਰਾਸ ਤੇ ਤਾਹਿ ਨ ਸਕੀ ਬਚਾਇ ॥
लोक लाज के त्रास ते ताहि न सकी बचाइ ॥
ਮੀਤ ਪ੍ਰੀਤ ਤਜਿ ਕੈ ਹਨਾ ਸਤੁਦ੍ਰਵ ਦਯੋ ਬਹਾਇ ॥੧੨॥
मीत प्रीत तजि कै हना सतुद्रव दयो बहाइ ॥१२॥
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
ਕਹਿਯੋ ਕਿ ਯਹ ਨ੍ਰਿਪ ਬਧ ਕਹ ਆਯੋ ॥
कहियो कि यह न्रिप बध कह आयो ॥
ਇਹ ਪੂਛਹੁ ਤੁਹਿ ਕਵਨ ਪਠਾਯੋ ॥
इह पूछहु तुहि कवन पठायो ॥
ਮਾਰਿ ਤੁਰਤੁ ਤਹਿ ਨਦੀ ਬਹਾਯੋ ॥
मारि तुरतु तहि नदी बहायो ॥
ਭੇਦ ਦੂਸਰੇ ਪੁਰਖ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੩॥
भेद दूसरे पुरख न पायो ॥१३॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤ੍ਰਿਪਨੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੫੩॥੧੦੦੪॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे त्रिपनो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥५३॥१००४॥अफजूं॥
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥
ਮੰਤ੍ਰੀ ਕਥਾ ਸਤਾਇਸੀ ਦੁਤਿਯ ਕਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਗ ॥
मंत्री कथा सताइसी दुतिय कही न्रिप संग ॥
ਸੁ ਕਬਿ ਰਾਮ ਔਰੈ ਚਲੀ ਤਬ ਹੀ ਕਥਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥੧॥
सु कबि राम औरै चली तब ही कथा प्रसंग ॥१॥
ਤ੍ਰਿਤਿਯਾ ਮੰਤ੍ਰੀ ਯੌ ਕਹੀ ਸੁਨਹੁ ਕਥਾ ਮਮ ਨਾਥ ॥
त्रितिया मंत्री यौ कही सुनहु कथा मम नाथ ॥
ਇਸਤ੍ਰੀ ਕਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਕ ਕਹੋ ਤੁਹਾਰੇ ਸਾਥ ॥੨॥
इसत्री कह चरित्र इक कहो तुहारे साथ ॥२॥
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
ਚਾਭਾ ਜਾਟ ਹਮਾਰੇ ਰਹੈ ॥
चाभा जाट हमारे रहै ॥
ਜਾਤਿ ਜਾਟ ਤਾ ਕੀ ਜਗ ਕਹੈ ॥
जाति जाट ता की जग कहै ॥
ਕਾਧਲ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਰਹਈ ॥
काधल ता की त्रिय सौ रहई ॥
ਬਾਲ ਮਤੀ ਕਹ ਸੁ ਕਛੁ ਨ ਕਹਈ ॥੩॥
बाल मती कह सु कछु न कहई ॥३॥
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥
ਏਕ ਚਛੁ ਤਾ ਕੇ ਰਹੈ ਮੁਖ ਕੁਰੂਪ ਕੇ ਸਾਥ ॥
एक चछु ता के रहै मुख कुरूप के साथ ॥
ਬਾਲ ਮਤੀ ਕੋ ਭਾਖਈ ਬਿਹਸਿ ਆਪੁ ਕੋ ਨਾਥੁ ॥੪॥
बाल मती को भाखई बिहसि आपु को नाथु ॥४॥
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥
ਰੈਨਿ ਭਈ ਕਾਧਲ ਤਹ ਆਵਤ ॥
रैनि भई काधल तह आवत ॥
ਲੈ ਜਾਘੈ ਦੋਊ ਭੋਗ ਕਮਾਵਤ ॥
लै जाघै दोऊ भोग कमावत ॥
ਕਛੁਕ ਜਾਗਿ ਜਬ ਪਾਵ ਡੁਲਾਵੈ ॥
कछुक जागि जब पाव डुलावै ॥
ਦ੍ਰਿਗ ਪਰ ਹਾਥ ਰਾਖਿ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਵੈ ॥੫॥
द्रिग पर हाथ राखि त्रिय जावै ॥५॥
ਹਾਥ ਧਰੇ ਰਜਨੀ ਜੜ ਜਾਨੈ ॥
हाथ धरे रजनी जड़ जानै ॥
ਸੋਇ ਰਹੈ ਨਹਿ ਕਛੂ ਬਖਾਨੈ ॥
सोइ रहै नहि कछू बखानै ॥
ਇਕ ਦਿਨ ਨਿਰਖਿ ਜਾਰ ਕੋ ਧਾਯੋ ॥
इक दिन निरखि जार को धायो ॥
ਏਕ ਚਛੁ ਅਤਿ ਕੋਪ ਜਗਾਯੋ ॥੬॥
एक चछु अति कोप जगायो ॥६॥
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥
सूचकांक (1 - 1428)
जापु पृष्ठ: 1 - 10
अकाल उसतत पृष्ठ: 11 - 38
बचित्र नाटक पृष्ठ: 39 - 73
चंडी चरित्र उक्ति बिलास पृष्ठ: 74 - 99
चंडी चरित्र पृष्ठ: 100 - 118
वार श्री भगउती जी की पृष्ठ: 119 - 126
ज्ञान प्रबोध पृष्ठ: 127 - 154
चौबीस अवतार पृष्ठ: 155 - 610
ब्रह्मा अवतार पृष्ठ: 611 - 634
रूद्र अवतार पृष्ठ: 635 - 708
शब्द हज़ारे पा:10 पृष्ठ: 709 - 712
३३ सवइये पृष्ठ: 712 - 716
खालसा महिमा पृष्ठ: 716 - 716
शस्त्र नाम माला पृष्ठ: 717 - 808
चरित्रोपख्यान पृष्ठ: 809 - 1388
ज़फरनामा पृष्ठ: 1389 - 1394
हिकायत पृष्ठ: 1394 - 1428