श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1114


ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਉਤੈ ਮੀਤ ਤਿਨ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਈ ॥
उतै मीत तिन लियो बुलाई ॥

ਕਾਮ ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤੁਪਜਾਈ ॥
काम रीति करि प्रीतुपजाई ॥

ਕਰਿ ਕਰਿ ਕੁਵਤਿ ਸੇਜ ਚਰਕਾਵੈ ॥
करि करि कुवति सेज चरकावै ॥

ਏਕ ਹਾਥ ਤਨ ਘੰਟ ਬਜਾਵੈ ॥੧੧॥
एक हाथ तन घंट बजावै ॥११॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਕੌ ਰਤਿ ਕੀਨੀ ॥
भाति भाति ता कौ रति कीनी ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਜੜ ਧੁਨਿ ਘੰਟਾ ਕੀ ਚੀਨੀ ॥
न्रिप जड़ धुनि घंटा की चीनी ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥
भेद अभेद कछू नहि पायो ॥

ਇਹ ਦੁਹਿਤਾ ਕਸ ਕਰਮ ਕਮਾਯੋ ॥੧੨॥
इह दुहिता कस करम कमायो ॥१२॥

ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਬਹੁਤ ਬਿਧਿ ਕੀਨੋ ॥
ता सौ भोग बहुत बिधि कीनो ॥

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਆਸਨ ਕਹ ਦੀਨੋ ॥
लपटि लपटि आसन कह दीनो ॥

ਚੁੰਬਨ ਆਲਿੰਗਨ ਕੀਨੇ ਤਿਨ ॥
चुंबन आलिंगन कीने तिन ॥

ਭੇਦ ਨ ਲਹਿਯੋ ਮੂੜ ਰਾਜੈ ਇਨ ॥੧੩॥
भेद न लहियो मूड़ राजै इन ॥१३॥

ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਾ ਸੌ ਬਹੁ ਕਿਯੋ ॥
काम केल ता सौ बहु कियो ॥

ਬਹੁਰੋ ਛੋਰ ਦ੍ਵਾਰ ਕਹ ਦਿਯੋ ॥
बहुरो छोर द्वार कह दियो ॥

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਪਿਤਾ ਬੁਲਾਇਯੋ ॥
पठै सहचरी पिता बुलाइयो ॥

ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਜਾਰ ਦੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੪॥
मन मै अधिक जार दुख पायो ॥१४॥

ਯਾ ਕੌ ਪਿਤਾ ਮੋਹਿ ਗਹਿ ਲੈਹੈ ॥
या कौ पिता मोहि गहि लैहै ॥

ਬਹੁਰਿ ਹਮੈ ਜਮਪੁਰੀ ਪਠੈਹੈ ॥
बहुरि हमै जमपुरी पठैहै ॥

ਚਿੰਤਾਤੁਰ ਥਰਹਰਿ ਕੰਪਾਵੈ ॥
चिंतातुर थरहरि कंपावै ॥

ਜ੍ਯੋਂ ਕਦਲੀ ਕਹ ਬਾਤ ਡੁਲਾਵੈ ॥੧੫॥
ज्यों कदली कह बात डुलावै ॥१५॥

ਜਾਰ ਬਾਚ ॥
जार बाच ॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਮੋਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ਰਾਖਿ ਅਬ ਲੀਜੈ ॥
मोरे प्रान राखि अब लीजै ॥

ਨਾਹਕ ਮੁਹਿ ਨ ਅਜਾਏ ਕੀਜੈ ॥
नाहक मुहि न अजाए कीजै ॥

ਮੋਰੋ ਮੂੰਡਿ ਕਾਟ ਨ੍ਰਿਪ ਦੈਹੈ ॥
मोरो मूंडि काट न्रिप दैहै ॥

ਕਾਪਰਦੀ ਕੇ ਕੰਠ ਚੜੈਹੈ ॥੧੬॥
कापरदी के कंठ चड़ैहै ॥१६॥

ਸੁਤਾ ਬਾਚ ॥
सुता बाच ॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ਤਰੁਨ ਨ ਚਿੰਤਾ ਕਰੋ ॥
तिन कहियो तरुन न चिंता करो ॥

ਧੀਰਜ ਚਿਤ ਆਪਨੇ ਧਰੋ ॥
धीरज चित आपने धरो ॥

ਤੇਰੋ ਅਬ ਮੈ ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਰਿਹੌ ॥
तेरो अब मै प्रान उबरिहौ ॥

ਪਿਤ ਹੇਰਤ ਤੋ ਕੌ ਪਤਿ ਕਰਿਹੌ ॥੧੭॥
पित हेरत तो कौ पति करिहौ ॥१७॥

ਆਪ ਪਿਤਾ ਤਨ ਜਾਇ ਉਚਰੀ ॥
आप पिता तन जाइ उचरी ॥

ਮੋ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਅਧਿਕ ਸਿਵ ਕਰੀ ॥
मो पर क्रिपा अधिक सिव करी ॥

ਨਿਜੁ ਕਰ ਪਕਰਿ ਮੋਹਿ ਪਤਿ ਦੀਨੋ ॥
निजु कर पकरि मोहि पति दीनो ॥

ਹਮ ਪਰ ਅਧਿਕ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਕੀਨੋ ॥੧੮॥
हम पर अधिक अनुग्रह कीनो ॥१८॥

ਚਲਹੁ ਪਿਤਾ ਤਹ ਤਾਹਿ ਦਿਖਾਊ ॥
चलहु पिता तह ताहि दिखाऊ ॥

ਤਾ ਸੌ ਬਹੁਰਿ ਸੁ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਾਊ ॥
ता सौ बहुरि सु ब्याह कराऊ ॥

ਬਾਹਿ ਪਕਰਿ ਰਾਜਾ ਕੌ ਲ੍ਯਾਈ ॥
बाहि पकरि राजा कौ ल्याई ॥

ਆਨਿ ਜਾਰ ਸੌ ਦਿਯੋ ਦਿਖਾਈ ॥੧੯॥
आनि जार सौ दियो दिखाई ॥१९॥

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਾ ਕੌ ਪਿਤੁ ਕਹਿਯੋ ॥
धंन्य धंन्य ता कौ पितु कहियो ॥

ਕਰ ਸੌ ਕਰਿ ਦੁਹਿਤਾ ਕੌ ਗਹਿਯੋ ॥
कर सौ करि दुहिता कौ गहियो ॥

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਟਾਛ ਅਧਿਕ ਸਿਵ ਕੀਨੋ ॥
क्रिपा कटाछ अधिक सिव कीनो ॥

ਤਾ ਤੇ ਬਰ ਉਤਮ ਤੁਹਿ ਦੀਨੋ ॥੨੦॥
ता ते बर उतम तुहि दीनो ॥२०॥

ਤੁਮ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜੁ ਸਿਵ ਜੂ ਕੀਨੀ ॥
तुम पर क्रिपा जु सिव जू कीनी ॥

ਹਮਹੂੰ ਆਜੁ ਤਾਹਿ ਤੁਹਿ ਦੀਨੀ ॥
हमहूं आजु ताहि तुहि दीनी ॥

ਬੋਲਿ ਦਿਜਨ ਕਹ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਾਯੋ ॥
बोलि दिजन कह ब्याह करायो ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਮੂੜ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥੨੧॥
भेद अभेद मूड़ नहि पायो ॥२१॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਹ ਚੰਚਲਾ ਬ੍ਯਾਹ ਜਾਰ ਸੋ ਕੀਨ ॥
इह चरित्र तह चंचला ब्याह जार सो कीन ॥

ਪਿਤੁ ਹੂੰ ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਦਈ ਸਕ੍ਯੋ ਨ ਛਲ ਜੜ ਚੀਨ ॥੨੨॥
पितु हूं लै ता को दई सक्यो न छल जड़ चीन ॥२२॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਤੇਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੩॥੪੦੯੬॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ तेरह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२१३॥४०९६॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਚਾਦਾ ਸਹਿਰ ਬਸਤ ਜਹ ਭਾਰੋ ॥
चादा सहिर बसत जह भारो ॥

ਧਰਨੀ ਤਲ ਮਹਿ ਅਤਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
धरनी तल महि अति उजियारो ॥

ਬਿਸੁਨ ਕੇਤੁ ਰਾਜਾ ਤਹ ਰਹਈ ॥
बिसुन केतु राजा तह रहई ॥

ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਚਿ ਬ੍ਰਤ ਖਗ ਕਹਈ ॥੧॥
करम धरम सुचि ब्रत खग कहई ॥१॥

ਸ੍ਰੀ ਬੁੰਦੇਲ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ॥
स्री बुंदेल मती ता की त्रिय ॥

ਜਾ ਮਹਿ ਬਸਤ ਸਦਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜਿਯ ॥
जा महि बसत सदा न्रिप को जिय ॥

ਸ੍ਰੀ ਗੁਲਜਾਰ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥
स्री गुलजार मती दुहिता तिह ॥

ਕਹੂੰ ਨ ਤਰੁਨਿ ਜਗਤ ਮੈ ਸਮ ਜਿਹ ॥੨॥
कहूं न तरुनि जगत मै सम जिह ॥२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਿਨ ਇਕ ਤਰੁਨ ਬਿਲੋਕਿਯੋ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥
तिन इक तरुन बिलोकियो अमित रूप की खानि ॥

ਲੀਨੋ ਸਦਨ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਰਮਤ ਭਈ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ॥੩॥
लीनो सदन बुलाइ कै रमत भई रुचि मानि ॥३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਾ ਸੌ ਲਪਟਿ ਕਰਤ ਰਸ ਭਈ ॥
ता सौ लपटि करत रस भई ॥

ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸੁਧਿ ਸਭਹੂੰ ਤਜਿ ਦਈ ॥
ग्रिह की सुधि सभहूं तजि दई ॥

ਨਿਸ ਦਿਨ ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥
निस दिन ता सौ भोग कमावै ॥

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਕੇ ਉਰ ਜਾਵੈ ॥੪॥
लपटि लपटि ता के उर जावै ॥४॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਰੁਨ ਪੁਰਖ ਤਰੁਨੀ ਤਰੁਨ ਬਾਢੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਪਾਰ ॥
तरुन पुरख तरुनी तरुन बाढी प्रीति अपार ॥


Flag Counter