श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 941


ਅਧਿਕ ਰੀਝਿ ਨਿਸਚਰਹਿ ਉਚਾਰੋ ॥
अधिक रीझि निसचरहि उचारो ॥

ਦੇਉ ਵਹੈ ਜੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰੋ ॥੯॥
देउ वहै जो ह्रिदै बिचारो ॥९॥

ਜਬ ਦੋ ਤੀਨਿ ਬਾਰ ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ॥
जब दो तीनि बार तिन कहियो ॥

ਤਾ ਪੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝਿ ਕੈ ਰਹਿਯੋ ॥
ता पै अधिक रीझि कै रहियो ॥

ਕਹਿਯੋ ਅਸੁਰ ਲਾਗਯੋ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੋ ॥
कहियो असुर लागयो इक त्रिया को ॥

ਸਕੈ ਦੂਰਿ ਕਰ ਤੂ ਨਹਿ ਤਾ ਕੋ ॥੧੦॥
सकै दूरि कर तू नहि ता को ॥१०॥

ਤਬ ਤਿਨ ਜੰਤ੍ਰ ਤੁਰਤੁ ਲਿਖਿ ਲੀਨੋ ॥
तब तिन जंत्र तुरतु लिखि लीनो ॥

ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਕਰ ਭੀਤਰ ਦੀਨੋ ॥
लै ता को कर भीतर दीनो ॥

ਜਾ ਕੋ ਤੂ ਇਕ ਬਾਰ ਦਿਖੈ ਹੈ ॥
जा को तू इक बार दिखै है ॥

ਜਰਿ ਬਰਿ ਢੇਰ ਭਸਮਿ ਸੋ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੧੧॥
जरि बरि ढेर भसमि सो ह्वै है ॥११॥

ਤਾ ਕੈ ਕਰ ਤੇ ਜੰਤ੍ਰ ਲਿਖਾਯੋ ॥
ता कै कर ते जंत्र लिखायो ॥

ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਤਹਿ ਕੋ ਦਿਖਰਾਯੋ ॥
लै कर मै तहि को दिखरायो ॥

ਜਬ ਸੁ ਜੰਤ੍ਰ ਦਾਨੋ ਲਖਿ ਲਯੋ ॥
जब सु जंत्र दानो लखि लयो ॥

ਸੋ ਜਰਿ ਢੇਰ ਭਸਮ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥੧੨॥
सो जरि ढेर भसम ह्वै गयो ॥१२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਦੇਵਰਾਜ ਜਿਹ ਦੈਤ ਕੌ ਜੀਤ ਸਕਤ ਨਹਿ ਜਾਇ ॥
देवराज जिह दैत कौ जीत सकत नहि जाइ ॥

ਸੋ ਅਬਲਾ ਇਹ ਛਲ ਭਏ ਜਮ ਪੁਰ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ॥੧੩॥
सो अबला इह छल भए जम पुर दयो पठाइ ॥१३॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌਵੌ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੦॥੧੮੫੬॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौवौ चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१००॥१८५६॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਰਾਵੀ ਤੀਰ ਜਾਟ ਇਕ ਰਹੈ ॥
रावी तीर जाट इक रहै ॥

ਮਹੀਵਾਲ ਨਾਮ ਜਗ ਕਹੈ ॥
महीवाल नाम जग कहै ॥

ਨਿਰਖਿ ਸੋਹਨੀ ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
निरखि सोहनी बसि ह्वै गई ॥

ਤਾ ਪੈ ਰੀਝਿ ਸੁ ਆਸਿਕ ਭਈ ॥੧॥
ता पै रीझि सु आसिक भई ॥१॥

ਜਬ ਹੀ ਭਾਨ ਅਸਤ ਹ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥
जब ही भान असत ह्वै जावै ॥

ਤਬ ਹੀ ਪੈਰਿ ਨਦੀ ਤਹ ਆਵੈ ॥
तब ही पैरि नदी तह आवै ॥

ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿ ਘਟ ਉਰ ਕੇ ਤਰ ਧਰੈ ॥
द्रिड़ गहि घट उर के तर धरै ॥

ਛਿਨ ਮਹਿ ਪੈਰ ਪਾਰ ਤਿਹ ਪਰੈ ॥੨॥
छिन महि पैर पार तिह परै ॥२॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਉਠਿ ਕੈ ਜਬ ਧਾਈ ॥
एक दिवस उठि कै जब धाई ॥

ਸੋਵਤ ਹੁਤੋ ਬੰਧੁ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥
सोवत हुतो बंधु लखि पाई ॥

ਪਾਛੈ ਲਾਗਿ ਭੇਦ ਤਿਹ ਚਹਿਯੋ ॥
पाछै लागि भेद तिह चहियो ॥

ਕਛੂ ਸੋਹਨੀ ਤਾਹਿ ਨ ਲਹਿਯੋ ॥੩॥
कछू सोहनी ताहि न लहियो ॥३॥

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
भुजंग छंद ॥

ਛਕੀ ਪ੍ਰੇਮ ਬਾਲਾ ਤਿਸੀ ਠੌਰ ਧਾਈ ॥
छकी प्रेम बाला तिसी ठौर धाई ॥

ਜਹਾ ਦਾਬਿ ਕੈ ਬੂਟ ਮੈ ਮਾਟ ਆਈ ॥
जहा दाबि कै बूट मै माट आई ॥

ਲੀਯੌ ਹਾਥ ਤਾ ਕੌ ਧਸੀ ਨੀਰ ਮ੍ਯਾਨੇ ॥
लीयौ हाथ ता कौ धसी नीर म्याने ॥

ਮਿਲੀ ਜਾਇ ਤਾ ਕੌ ਯਹੀ ਭੇਦ ਜਾਨੇ ॥੪॥
मिली जाइ ता कौ यही भेद जाने ॥४॥

ਮਿਲੀ ਜਾਇ ਤਾ ਕੌ ਫਿਰੀ ਫੇਰਿ ਬਾਲਾ ॥
मिली जाइ ता कौ फिरी फेरि बाला ॥

ਦਿਪੈ ਚਾਰਿ ਸੋਭਾ ਮਨੋ ਆਗਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥
दिपै चारि सोभा मनो आगि ज्वाला ॥

ਲਏ ਹਾਥ ਮਾਟਾ ਨਦੀ ਪੈਰਿ ਆਈ ॥
लए हाथ माटा नदी पैरि आई ॥

ਕੋਊ ਨਾਹਿ ਜਾਨੈ ਤਿਨੀ ਬਾਤ ਪਾਈ ॥੫॥
कोऊ नाहि जानै तिनी बात पाई ॥५॥

ਭਯੋ ਪ੍ਰਾਤ ਲੈ ਕਾਚ ਮਾਟਾ ਸਿਧਾਯੋ ॥
भयो प्रात लै काच माटा सिधायो ॥

ਤਿਸੈ ਡਾਰਿ ਦੀਨੋ ਉਸੇ ਰਾਖਿ ਆਯੋ ॥
तिसै डारि दीनो उसे राखि आयो ॥

ਭਏ ਸੋਹਨੀ ਰੈਨਿ ਜਬ ਹੀ ਸਿਧਾਈ ॥
भए सोहनी रैनि जब ही सिधाई ॥

ਵਹੈ ਮਾਟ ਲੈ ਕੇ ਛਕੀ ਪ੍ਰੇਮ ਆਈ ॥੬॥
वहै माट लै के छकी प्रेम आई ॥६॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਅਧਿਕ ਜਬ ਸਰਿਤਾ ਤਰੀ ਮਾਟਿ ਗਯੋ ਤਬ ਫੂਟਿ ॥
अधिक जब सरिता तरी माटि गयो तब फूटि ॥

ਡੁਬਕੀ ਲੇਤੇ ਤਨ ਗਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ਬਹੁਰਿ ਗੇ ਛੂਟਿ ॥੭॥
डुबकी लेते तन गयो प्रान बहुरि गे छूटि ॥७॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥


Flag Counter